وابستگی به پسرهایی با تیپ خاص ازدواجمو تحت تاثیر قرار داده

گل بیرنگ جان سلام..ناراحتی نداره.توضیحات من

1-نه واقعا برام شعار نیست..واقعا اخلاق برام مهمه..دلیل هم دارم..ببین من پدر و مادری دارم که خوش قیافه اند اما چه فایده فکر نکنم از این زندگی لذت زیادی برده باشن.
تازه محیط و خونواده و اقوامی که من دارم اصلا سرزنش نمیکنن به قیافه اهمیت بدیم...خیلی از دخترامون قیافه براشون مهمه..اصلا اونی که من میگم شاید اصلا قشنگ نباشه بعد همه بهم بگن اخه تو که بهتری..اخه اون یکی که قشنگتره..اونوقت من نمیتونم توضیح بدم اینی که من میگم چه حسی داره بهم میده.
(البته اومدم اینجا تا اون حس رو به چالش بکشم)

2-الان باید تفاوت وابستگی و دلبستگی رو بگم؟؟؟
وابستگی وقتیه که تو دیگه موجود مستقلی نیستی احساس میکنی حال خوبت کاملا وابسته به وجود موجودی به نام شوهره..نمیتونی بدون اون حال خوش داشته باشی..در واقع فقط اونه که بهت حال خوش میده..وقتی خیلی خیلی زیاد نگران میشی..وقتی با کوچکترین چیزی که از اونطرف ببینی که مخالف علایقته مخالف تصوراتته داغون میشی...وقتی محبتت خیلی زیاد میشه..به هر چیزی از اون طرف وابسته ای صداش تلفناش..اس ام اساش نگاش.

دلبستگی یعنی تو اونو دوست داری..حالت خوبه و حال خوبتونو با هم شریک میشین..بهم محبت میکنین..عشق میورزین اما شخصیت مستقلتونو دارین..شما یه روزی عاشق همین شخصیت مستقل شدین پس چه نیازی هست اونو ازدست بدی..دلشوره های بیمورد وجود نداره..وقتی نیست میتونی خودتو سرحال نگه داری..انرژیت فول میشه و وقتی پیش همید همدیگه رو ازاین حال خوب بهره مند میکنین

3-شاید وابسته بشم برای همین ازالان دارم تلاش میکنم زمینه های وابستگی رو تو وجودم تغییر بدم دیگه

شرمنده طولانی شد.مجبور شدم توضیح بدم
http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فرشته جان توضیحاتت رو برای توضیح چراییش فهمیدم اما بقیشو نفهمیدم.

اون شناخت درمانی و مبتنی بر معنا گرایی اصلا نفهمیدم چه جوری؟؟عزیزم برای دانشجوی روانشناسی که نمیگی برای من داری میگی..ساده توضیح بده یعنی باید چیکار کنم؟؟

و
چطوری یادم بیاد اون قضیه کودکی رو؟؟اگه یادم اومد باید برم روانکاوی؟؟؟

(من همیشه فکر میکنم این یه قیافه اشناست..یه چهره اشنا..ازخیلی سال پیش تو ذهنمه..یه تصویر دور
فرشته وقتی میگی کودکی دلم میگیره..الان انگار یه اندوه بزرگ تو دلم نشسته..دلم میخواد گریه کنم)

دلجو جان...
من و خونوادم تو این قضیه ظاهر و رجحان این مدل قیافه به سایر شرایط توافق ندارم و خوب منطقا حرف اونو شاید درست باشه ولی برای من عین عذابه.من نمیتونم بهشون بعنوان دلیل این مدل قیافه رو بگم به جاش بهونه های دیگه میارم.همش حس میکنم این جفت من نیست.کسی که میخوام قراره بیاد.

نقل قول:

این یک سوال است. آیا خصوصیات باطنی و رفتاری این شخص برایت به اندازه کافی جذاب است ؟ و آیا ان خصوصیات رفتاری ای که معادل با خصوصیات ظاهری کرده بودی در این شخص وجود دارد؟

نمیدونم...یه کم این خصوصیت ظاهری گیجم میکنه....بازم با قطعیت نمیتونم جواب بدم که حتما وجود داره فقطبصورت یه حس قویه،پس شاید وجود داشته باشه شاید هم نه.

من تازه الان میفهمم چرا هیچ وقت نتونستم خودمو واسه ازدواج قانع کنم در حالی که شاید دیگه الان وقتش باشه...من رو یه چهره خاص که برام اشناست کلید کردم و به امید همچین تصویری دارم صبر میکنم..خدای مــــــــــــــــن