آیا این فرد به درده من میخوره ؟!!

pk1365 عزیز واقعا ممنونم که شما هم یک جمع بندی خوب برام ارائه کردی . کاملا موافق حرف هاتون هستم :72:

دوستان یه سوال اصلا فکر کنیم این قضیه تموم شده یا اصلا به وجود نیامده !

الان من یک دختر 19 ساله هستم که به هر دلیلی چه احساسی و چه عقلانی تصمیم گرفتم بر خلاف فرهنگ رایج خانواده رفتار کنم ! از کجا باید شروع کنم ؟
چطور باید در مقابل واکنش های اطرافیان عکس العمل نشون بدم ؟
چه طور باید به پدر و مادرم بگم که میخوام یه طور دیگه زندگی کنم ؟
با چه بهانه و دلیلی برم جلو ؟
در خودم به خودم چی بگم که منو به جلو ببره ؟

میشه در این زمینه هم یه همفکری بدین :72:

مرسی

[align=justify]این اطرافیان کیان واکنش اونا چی میتونه باشه؟ فکرمیکنم بیشترین مشکل ایشون با فامیله و با توضیحاتی که دادین فکرنمیکنم خیلی با خانوادش و مخصوصا با پدرش مشکلی داشته باشه. این دختر 19 ساله که تا دیروز جلوی پسر خاله یا پسر عمو حجاب نداشت، یا رابطه صمیمی باهاشون داشت مثلا باهاشون دست میداد یا توی مجالس باهاشون میرقصید حالا دیگه اون کارا رو نمیکنه. مثلا جلوی اونا حجاب داره، وقتی دستشونو دراز میکنن که باهاش دست بدن بهشون خیلی راحت میگه بنظرم دیگه بزرگ شدیم. یا وقتی بهش پیشنهاد میکنن بیا باهامون برقص خیلی راحت قبول نمیکنه. حالا اونا چه واکنشی ممکنه نشون بدن؟ ممکنه تعجب کنن بگن چطور تا حالا اینطوری نبودی، ممکنه مسخره ش کنن یا بهش برچسب بزنن! ممکنه فکر کنن سرش به جایی خورده، ممکنه بخندن و جدی نگیرنش یا به همون رابطه قبلی اصرار کنن و ....
اون دختر 19 ساله چرا این تصمیمو گرفته؟ وقتی این دختر تصمیم بگیره تغییر کنه بخاطر خودش، چی ازخودش مهمتر؟ چه دلیلی ازاین مهمتر که من بخاطر خودم سعی کنم رفتارهای بهتری داشته باشم؟ ما بعنوان یه دختر متعهدیم در برابر خودمون. در برابر سرنوشتمون، حرمتمون، کمالمون، کرامتمون و خیلی چیزای دیگه. چنین دختری وامونده نیست، مجبور به رقابت با دختران دیگه برای بدست آوردن فرد مورد علاقش نیست همچنین مجبور به تطابق خودش با فرهنگ خانوادش برای پذیرفته شدن از سمت اونها نیست.
ممکنه یه سوالی مطرح بشه درمورد مفهوم محرومیت و برخورداریه. مهمه که ایشون با این دید پیش بره که با این انتخاب داره از چیزایی محروم میشه یا اینکه داره از چیزایی برخوردا میشه. اگه قراره کارهایی رو دیگه انجام نده به ضررش تموم میشه یا ماحصل انتخابش براش با ارزشتره؟ باید دید کجاها واقعا صحبت از محرومیت هست و کجا صحبت از تفاوت های طبیعیه که اصلا محرومیت به حساب نمیاد! یعنی محرومیت توی چه مواردی صدق میکنه؟ باید دید کجا چه صفت هایی، چه حقوقی، چه برخورداریهایی هست که میشه به ایشون بعنوان یه دختر تعلق بگیره که اگر تعلق نگرفت ایشون محروم از اون دونسته میشه و چه نداشته هایی که محرومیت نیست بلکه یه امر طبیعیه.
باتوجه به اینکه تو یه خانواده ایی که اعتماد محور شکل میگیره نه اقتدار محور، خانواده ای بر اساس احترام متقابل، حتی همون کاری هم که زن و مرد برای خاطر همدیگه انجام میدن نوعی رشد و شرافته نه نوعی استثمار یا ضرر یا سود یک طرفه.
این دختر تقریبا هر رفتاری جدیدی بخواد داشته باشه با یه سابقه از رفتار گذشتش روبرو میشه. پس طبق تصمیمی که گرفته باید یه عالمه آرشیو رفتاری خودشو از ذهنها بکشه بیرون، آب و جارو کنه و توی یه مواردی از نو شروع کنه.
باید جنبه و ظرفیت خودشو بالا ببره و به اطرافیان بخاطر برخوردشون باید حق بده برای اینکه اونا تو اون بستر خانوادگی و اون تفکرات بزرگ شدن و روابط براشون اون شکلی تعریف شده (همون شرایطی که خود این دخترم توش بزرگ شده)، اما آدم توی هر شرایطی میتونه برای خودش تصمیم بگیره چون ما حق داریم متفاوت باشیم و ملاک ما برای تصمیمات شخصیمون و رفتارهایی که علل اعتقادی دارن، خوش اومدن یا نیومدن دیگران نیست، ما موظف نیستیم همونی بشیم که دیگران میخوان یا میپسندن(یعنی همون کاری که در مقابل شما میخواست انجام بده).
باید نیازها و استعدادهاشو درجهت هدفش تقویت کنه. اگر هدفش در جهت کمال خودش باشه بهترین استدلالش در مقابل اطرافیان میتونه این باشه که حق هرکسیه که بخواد تغییر کنه و یه پروسه رشد و شکوفایی را طی کنه. با این دید این تغییرات بمعنی شرافت و رشد هستش. این با ارزشه، یه ارزش فوق العاده انسانیه پس لزومی نداره در مقابل رفتار اطرافیان احساس انزوا یا سرخوردگی داشته باشه یا احساس کنه تصمیم اشتباهی گرفته. پیدا کردن راه درست زندگی، مصیبت اجباری نیست! [/align]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

هفتم: قبول يك جانبه نقاط ضعف شما، پذيرش بدون قيد و شرط، يا نشانه دروغ فرد است، يا وابستگي
در هر دو صورت ايجاد مشكل مي كند. او بايد جسورانه نقاط ضعفي كه شما از خود عنوان مي كنيد، مورد نقادي قرار دهد.
احساسهاي افراطي ممكن است چشم و گوش را موقتا ببندد ولي بعدا مشكل ايجاد كند.

...
اين صرفا مثال بود. و شما در مسائلي كه برايتان مهم هست گاهي بايد فرد را در همان شرايط قرار دهيد.


خلاصه و نتيجه گيري:
[align=justify]توجه به زبان بدن، جزئي و مصداقي صحبت كردن، توجه به نظرات كلي فرد در مورد جامعه و ديگران، توجه به خاطرات گذشته فرد، توجه به وضعيت گذشت و فعلي فرد مبني بر آرامش داشتن يا نداشتن، و تشويق فرد به صحبت كردن بيشتر و به چالش كشيدن پذيرش هاي افراطي و منفعلانه او نسبت به شما ، و خلق شرايط آزمايشي همه و همه مي تواند در شناسايي بيشتر شما نسبت به همسر آينده اتان كمك كند.
اگر فردي در مراحل آشنايي قبل از شناخت كامل و عقد وارد فازهاي احساسي شده و سعي مي كند با ابراز احساس با شما ارتباط بگيريد ،‌سهوا يا عمدا در حال دستكاري شما به نفع خودش هست. چون ابراز احساسات مي تواند واقعيات را در نظر ما تحريف كند. لذا بايد محكم در برابر او واكنش دهيد[/align]

---

مطالب بالا گزیده ای از این پست میباشد.:310: