پريماه خانم من اگه به جاي شما بودم با اي همه قسط و قرض و شرايط مالي بد كه مي گي فعلا بي خيال ماه عسل مكه مي شدم و به يك مسافرت درون كشوري اكتفا مي كردم.
نمایش نسخه قابل چاپ
پريماه خانم من اگه به جاي شما بودم با اي همه قسط و قرض و شرايط مالي بد كه مي گي فعلا بي خيال ماه عسل مكه مي شدم و به يك مسافرت درون كشوري اكتفا مي كردم.
لیلا جون الان اسم مینوسین 3سال دیگه شروع میکنن به بردن ....حیف نیست؟؟؟؟
حيف كه هست ولي بستگي داره روحيه خودت چه جوري باشه كه بعد از دادن اين پول احساس خوب داشته باشي يا بد؟
مهلتش هم فقط تا فردا نيست تا 24 مهر ادامه داره مي توني بيشتر فكر كني و عاقلانه تصميم بگيري.
چرا شوهرت از خانوادش قرض نمي گيره؟
سلام به همگی:72:
یه سوال :
اگه به همسرانتون اینقدر بی اعتمادید چطور باهاشون زیر یه سقف زندگی می کنید و رابطه جنسی برقرار میکنید ؟
درسته شرعا وظیفه مرد هست که همسرش رو از نظر مادی تامین کنه ولی شرعا . عرفا . احساسا و عقلا وظیفه زن هم این هست که شریک روزهای سخت و آسون زندگی باشه .
چطور غرورتون به عنوان زن یه مرد اجازه میده که همسرتون بخاطر مسائل مالی به چند نفر رو بزنه و غرورش شکسته بشه و شما داشته باشید و ازش دریغ کنید ؟
چطور همسرتون باید خستگی های پس از کار کردنتون رو درک کنه و تو کار خونه و... کمک کنه ولی شما نباید شرایط بغرنج مالی جامعه رو درک کنید و فقط بگید واسش عادت میشه اگه من اینکارو کنم و پر رو میشه و ....
یعنی اینقدر شناختتون از هم کمه ؟؟؟؟یا اینقدر مسائل مالی میتونه همه زندگی و اخلاقیات و ... انسان رو تحت تاثیر قرار بده ؟؟؟؟
واقعا واسم عجیبه :163:که چطور کارشناسان این سایت هم مدام اینجوری توصیه میکنند .:305:
دلم به حال پسران جامعه مون میسوزه ....:302:
شاید هم من دارم اشتباه میکنم که اگه اینطوره خوشحال میشم یکی منو از خواب خرگوشی بیدار کنه
به نظر من که بهترین کار اینه هرکس پولاش، واسه خودش باشه اما
هر وقت خواستند چیزی بخرن مثلا ماشین خونه و یا اینکه سرمایه گذاری کنند، هرکسی به اندازه پولش سهیم باشه تو اون سرمایه گذاری.این عادلانه ترین روشه.
ویا اینکه
اگه شرایطی پیش اومد که یک نفر واقعا لازم داشت و نیازش شدید بود اون یکی با روی خوش بدون منت حتی بدون اینکه طرف مقابل اعلام نیاز کنه بهش بده.(عزیزم پول من و تو نداره،دوست دارم بدون اینکه ازم ناراحت شی!!این پولو ازم قبول کنی،هر وقت داشتی بهم پسش بدی)
تازه اگه پسم نداد اشکال نداره باز یه جایی ممکنه ما لازم داشته باشیم و اون به فریادمون برسه.
البته واقعا با وجود تمام تلاشش نداشته باشه ، نه اینکه از روی کم کاری و تنبلی، چون این طوری حمایت افراطی باعث وابستگی میشه که صددرصد غلطه.
صبا خانم هدف ما اصلا از اين حرفها اين نيست كه به شوهرامون كمك نكينم . هدفمون اينه كه با كمك هامون شخصيت اون ها را خدشه دار نكنيم و مردانگي شون را ازشون نگيريم تا بعد از يك مدت تبديل به موجودات بي دست و پايي نشند كه ما خودمون هم ازشون بدمون بياد.( پست 45 من را به دقت بخون)
اگه اين رفتار درست نبود هيچ وقت در دين مقدس ما براي زن نفقه و مهريه قرار نمي دادند و مي گفتند مرد و زن بايد با هم تلاش كنند و خرجشون را در بيارند.
مثل اينكه مثلا در قرآن گفتند مثلا طلا براي مرد حرامه و حالا معلوم شده به لحاظ علمي طلا براي مرد خطرناكه و به سلامتيش صدمه مي زنه.
بحث اينكه خرج زندگي و زن را مرد بايد بدهد هم فلسفه اي مثلا اينكه با كمك زن به طور مستقيم مرد مردانگي و اقتدارش را از دست مي دهد و به لحاظ روحي صدمه مي بيند (هر چند كه در ظاهر راضي باشد كه زن به او در خرج خانه كمك كند.)
همچنين اين امر براي خود زن هم صدماتي را در بر دارد به همين ترتيب قابل تفسير است مثل اينكه اگر زن خرج خانه و زندگي و خودش را خودش بدهد اين حس به زن دست مي دهد كه در مقام ناز نيست، دوست داشتني نيست و .................................................. ..............
ما همه در اين پست ها به دنبال اين هستيم كه در اين شرايط سخت در عين كمك به شوهرانمان كمترين آسيب را به لحاظ روحي به آن ها و خودمان بزنيم و نه غير از اين.
مطمئن باشيد ما شوهرانمان را خيلي بيشتر از كساني كه شوهرانشان را بدون فكر و مثل يك مرد همراهي مي كنند دوست داريم و دوست داريم اين دوست داشتنمان به همين ترتيب تا ابد باقي بماند و ما هميشه در مقام ناز باشيم و شوهرانمان در مقام نياز تا هم ما و هم شوهرانمان از اين رابطه لذت ببريم.
سلام صبا جون
ممنونم از پاسخت
من چهار سال واقعا با همسرم همراهی کردم و به قول معروف رفیق سختی های همسرم بودم مخصوصا این ماههای اخیر
حتی به همسرم پیشنهاد فروش قسمتی از طلاهامو دادم برای قسمتی از بدهی های خونمون
در صورتی که اون خیلی وقتا شده حتی کمکی بهم تو کار خونه نمی کنه هیچ بلکه یه باری هم رو دوشم می ذاره که من هیچ وقت در این ضمینه بد رفتاری نکردم و همیشه با مهربونی بهش گفتم و اگه گاهی از کوره در رفتم بهم خیلی راحت گفته مگه من گفتم بری سر کار خوب نرو سر کار!
مسئله من اخیرا اینه که اون منو سر یکی از قسطامون امتحان کرد یعنی اون قسط پرداخت کرده بود ولی اینطور وانمود کرد که پرداخت نکرده و وقتی بعدش سر سوتی خودش فهمیدم بهم گفت می خواستم ببینم به فکر هستی یا نه؟!!
این حالت برای من درد اوره چون من مسئول مالی خونه نیستم من فقط گاهی همراهیش می کنم
در ضمن تو خونه ای که خریدیم فکر نمی کنم نامی از من برده بشه هر چند که برام مهم نیست
لیلا جان با حرفات کاملا موافقم
من که هیچ وقت روم نمیشه به همسرم بگم منو در سهمی بردن از خونه شریک کن واقعا احساس می کنم شخصیتم و اعتمادم بهش رفته زیر سوال
نمیدونم واقعا..چه بحث جالبی شد.
لیلا جونم حرفاتو منم قبول دارم اما وقتی همسر میگه ندارم یا نمیتونم .وقتی میگه خودت که از حساب کتاب من خبر داری ...سخته گفتن این جمله که مسئولیت مالی باشماس و خودتو بکشی کنار...چقدر ناراحت کننده واسه اونهاس که بگی قرضه بهم برگردونیها........................
پریماه جون میتونی از حس مرد بودن و مغرور بودنشون به نحوی استفاده کنی.(پست 55 بخون)
به نظر من این جمله که زن بگه: قرضه بهم برگردونی...جمله قشنگی نیست ( البته این نظر من هست) و ممکنه برای بعضی مردا (در مورد دوستم پیش اومد و تو یه تاپیکم نوشتم )یه نوع منت گذاری و اینکه زن داره پول من و پول تو میکنه براشون این تصور رو ایجاد میکنه و ممکنه ناراحت هم بشننقل قول:
نوشته اصلی توسط پریماه
دوستان اگه میشه نظرات مربوط به مسایل مالی رو همه رو در یک تاپیک که ایجادش هم کردم بکنیم تا تمام نظرات یکجا باشند و منظم تر بشه http://www.hamdardi.net/thread-18279-post-169434.html#pid169434