نمایش نسخه قابل چاپ
خدایا ...
خوبه ما انسانها همیشه هدفمند باشیم و هدف های متعالی داشته باشیم ،،،
زیرا با هدف ها و تلاش هاست که انسانها می تونند با طراوت باشند ،،،
ولی،،،کمک کن شادی واقعیمون ،گره به اون هدف ها نداشته باشه،،،،چون ما آدم ها وقتی در بند آرزوهامون باشیم گرفتاریم....و وقتی در بند تو باشیم ،،،آزاد.
این آزادی و این هدیه ارزانی همه ست،،،، ولی عده ی کمی استفاده می کنند،،،چون آزاد و شاد بودن واقعی را در هدفی جز تو پیدا می کنند
خدایا کمک کن استفاده کنم
یا رب
.
..
...
:rugby:
چند وقت پیش رفته بودیم دکتر...
مریضی اومد و درخواست پذیرش کرد ولی نوبت ها تموم شده بود ... گفت برو فردا بیا
مریض نشست رو صندلی و چشماش قرمز شد... معلوم بود درد داشت
برگشت گفت نمیشه منم برم؟ پذیرش گفت نه
مردم گفتن خب فردا برو فردا بیا... گفت من تا همین جا هم خودم اومدم کی منو بیاره؟
گفتن مگه از کجا اومدی؟ گفت شهرستان
اونجا تجهیزات پزشکی نداره، فرستادنم استان
اون زمان بود که فکر میکردم درد یه بیمار یکطرف و درد کمبود امکانات یک طرف دیگست... یا شاید درد پول... یا هر درد دیگه ای که دل ما ازش بیخبره جز خودش
خدایا امشب از درگاه پر مهر تو تقاضا دارم...
همه ی بیماران رو شفای عاجل عنایت کنی و به رزق و روزی مردم کم توان چند برابر برکت بدی ... به قلب های مردم مهربان ما چند برابر عشق تا بتونیم هر چند کم و ناچیز مشکلی رو حل کنیم و شادمانی رو به دل دیگران هدیه بدیم...
بسیاری از مردم در مناطق محروم چشم به راه محبت های ما هستن...:heart:
الان با خدایید ؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط cry
یا با منید؟
یا خدا بامنه؟
:(
نقل قول:
نوشته اصلی توسط الهه زیبایی ها
بیشتر مردم شادی واقعیشون خدا نیست . بلکه آرزوها و هدف های زندگیشونه شادی واقعیشونه
اگه آرزوهاشون را بگیریم شاد نیستند
در حالیکه انسان شادی واقعیش فقط باید به خدا وابسته بشه ( طبق آیات قرآن )
خدا کمک کنه به هممون که شادی واقعیمون هدف های دنیوی مون نباشه ( ازدواج - مسائل مادی و......)
هدف ها متعالی دنیوی، کمکی هستند در این راه ...ولی لزوما شرط لازم و کافی و حیاتی نیستند
انسان اول باید اسکلت وجودی خودش را سفت و محکم ببنده
خوش به حال افرادی که این اسکلت وجودی و بنیادی خودشون را،،، تو چیزهای پایدار می بندند ( خدا ) نه تارهای عنکبوت ( دنیاو امور دنیا )
سختی ها ،،غم و غصه ،،تو زندگی هست و جزیی از زندگی ست
ولی اگه ته دل انسان همیشه شاد باشه ( شاد واقعی ) ،،می تونه همیشه مبارز و یه جنگجو باشه ! ،،،، این جنگجویی باعث میشه هیچ وقت افسرده نشه
ولی اگه شادی واقعی امور دنیا باشه ،،،با کوچک ترین مشکلی و یا با نرسیدن به اهدافمون ( مثلا ازدواج دلخواه - کار دلخواه و ...) افسرده و بی حرکت میشیم .
موفق باشین
چی میشد اگه آدم اینجوررری بود
من‌که دعای همیشگی م هست.
ولی تا بشه داغون شدی رفته...
دیگه همدردی هم اون صفای خودشو نداره
چون یوسف ام به چاه بیابان غم اسیر
دل من تنگه برای اون روزا که بچه بودیم خدا. اون روزا که همه خونه ی مادر بزرگ پدربزرگ جمع میشدیم. صفا و صمیمیت بود. همه بچه ها با هم شروع میکردیم بازی
هعی خدااا
من بیشتر از همه تنها شدم، الان دیگه نه پدر بزرگی هست نه مادر بزرگی. اما خب جاشو چیزای دیگه ای گرفته، الان من خودم هم عمو شدم هم دایی. اینکه با بچه ها سر و کله بزنی و اونا با هیجان بیان از چیزایی بگن و توام از سادگی اونا بخندی. مجبوری بشی اسب بشی که سوارت بشن. یاد بچگی های خودم افتادم که سوار برادرام میشدم الان باید به برادرزاده هام سواری بدم.
زمان خیلی سریع میگذره انگار نه انگار که همین دیروز بود، بیست سال گذشت...
روز اول دانشگاهم قشنگ یادمه، من به همراه برادرم رفتم سالن ورزشی که ثبت نام رو شروع کنیم، میز کناری هم یه پسری داشت همین کارو میکرد و کمی با هم صحبت کردیم
این شد پایه یه رفاقت ده ساله تا الان...
ده سال خیلیه خدا، خیلی...
.
.
.
توی این ده سال اتفاقات زیادی افتاد، خیلیا رفتن خیلیای دیگه اومدن...
اما یه نفر رفت که رفتنش بدتر از همه بود در صورتی که اونقدر عجیب اتفاق افتاد که اومدنش رو اصلن حس نکردم...
ما دو نفر از دو تا دنیای متفاوت بودیم و من ابدا فکر نمیکردم که یه روز این ادم بشه یکی از مهمترین ادمای زندگی من...
باقی ماجرا اینقدر سریع اتفاق افتاد که خودمم هر چی مرور میکنم نمیدونم چطور شد که اینجوری شد
اما سرانجامش همون شد که باید میشد
جدیدا خیلی منفعل شدم نمیتونم اصلن اون چیزی که توی ذهنم هست رو پیاده کنم مثل همین الان
فقط همین
گل من در بیشه اسیر است
به دادش تو برس
همین
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط مرگ خاموش
خاطراتی رو که شما زنده کردین، برای هم ما جذاب هست. ممنون برای این بیان زیباتون.:72:
اگر از صمیم قلب بفهمیم "داد رس" اصلی چه کسی هست. اگر شناخت کافی نسبت به " داد" داشته باشیم، هیچ وقت اسیر غم نمیشیم.
دادرسی که همیشه هست:
گفته های شما در همین چند خط پر از نکات مثبت بود که خیلی ها از داشتنش محروم هستن. مثل همین دوست ده ساله، مثل همین چشیدن لذت های خونه مادربزرگ، مثل همین داشتن خواهرزاده و برادر زاده، لذت کنار هم بودن.
تو همین همدردی تاپیک هایی هست که، خیلی از این شیرینی های زندگی براشون تلخ هست یا اصلا ندارند.
به واقعه ای که براتون پیش اومده، مثل همون اتفاق میز ثبت نام چرا بهش نگاه نمیکیند؟؟
یک روز " دادرس" واقعی اراده کرده شما سر میز ثبت نام با شخصی باب دوستی تون باز بشه، یک روز دیگه هم واقعه ای که اینقدر براتون تلخه.
در هر دوصورتش خدا رو شاکر باشید و به "داد" اش اعتماد کنید. شاید ما از "داد" خدا ناراحت بشیم، برامون لذت بخش نباشه، ولی چون از دوست واقعی رسیده باید بهش بگیم، ممنون خدا.
در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
از طرفی یادمون نره بعضی وقتها خودمون هم میشیم معرکه بیار قضیه:
هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط Mvaz
ممنون دوست عزیز
گاهی کاسه ی صبر آدم لبریز میشه
ممنون از شما:72:
ای دوست آنکه دوستی ندارد، ای طبیب آنکه طبیبی ندارد، ای پاسخگوی آنکه پاسخگویی ندارد، ای یار مهربان آنکه مهربانی ندارد،ای همراه بی همرهان، ای فریادرس آنکه فریادرسی ندارد، ای رهنمای آنکه رهنمایی ندارد،ای همدم آنکه همدمی ندارد، ای رحم کننده آنکه رحم کنندهای ندارد، ای همنشینی آنکه همنشینی ندارد....
( ای مهربان پروردگار من...ما رو از رحمت خودت آنی جدا نکن و آرام جان ما به هنگام سختی باش.... )
ای نزدیکتر از هر نزدیک، ای محبوبتر از هر محبوب، ای بیناتر از هر بینا،ای آگاهتر از هر آگاه، ای شریفتر از هر شریف، ای برتر از هر بلند، ای تواناتر از هر توانا، ای توانگرتر از هر توانگر، ای بخشنده تر از هر بخشنده،ای مهربانتر از هر مهربان...
:72: