خیانتکار
نمایش نسخه قابل چاپ
خیانتکار
اولین چیزی که با دیدن این عکس به ذهنتون میرسه چیه؟
آخیش... راحت شدم :227:
ترس
اولین چیز: ترس!
ولی...
إنا لله وإنا إليه راجعون
تنهایی و ترس
سلام:
خیلی ممنونم از پاسخ های دوستان:
**آخرین تصویر دنیا**
امیدوارم همه ما اونروز دست پر باشیم.....
http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...5ebcf1ceb9.gif
این هم تصویر بعد:
http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...29f5fae611.jpg
شروع و پایان....
هر دقیقه ای که میگذره به مردن نزدیکتر میشیم:300:
دقیقه هایی که پشت سرهم میگذره درواقع فرصت هایی است که داره میگذره وما هرلحظه باتیک تاک ساعت یک قدم به مرگ نزدیک تر میشیم
مرسی از سارا بانو که تو عکساشون به مرگ و میر پرداختن ولی اگر بخواهیم یه توصیف یا تعبیری کنیم که با بقیه فرق بکنه بهتره بگیم
از روی سنگ قبر ها میشه فهمید که این دیدگاه مسیحی هاست یا این تصویر توسط یه فرد مسیحی طراحی شده ..
:46:
ساعت شماطه دار نخرید.
:311:
همه از خاکیم و به خاک برمی گردیم
پایان عمری که می گذرد به خاک است ..
خیلی جالبه.....
این مرد لنگه راست تمام کفش هایی رو که خریده جمع کرده و باهاشون یه گلخونه درست کرده.
میشه تو این تصویر ،خلاقیت و نگاه مثبت به همه چیز رو دید.
عاليه:104:
يه ادم كه داره نيمه پر ليوانو ميبينه
خطر جاییست که نجات انجاست
دو جور میشه به این تصویر نگاه کرد
اول:خانومه به اقاهه اون اره رو میده و میگه :عزیزم من که کاری از دستم برات برنمیاد،شما هم که داری تشریف میبری اون دنیا.این اره رو بگیر و شاخه رو ببر و خلاص..باور کن فقط میخوام زجر کش نشی..حداقل یه دفعه میمیری.اذیت نمیشی:)
دوم:چون ما تو این تالار یاد گرفتیم مثبت اندیش باشیم پس
خانومه احیانا هیچ وسیله دیگه ای نداشته که باهاش اقا رو نجات بده،اصلا دوتایی با یه اره اومده بودن شاخه ها رو ببرن،البته شاخه هاش به درد نجات نمیخوره واسه همین خانومه مجبور شده همون اره رو بگیره طرف اقا بلکاً نجاتش بده.
پ.ن:خانومه نمیتونه لباسشو دربیاره و واسه کمک استفاده کنه چون ممکنه احیانا نامحرم یهو ببینش و مشکل شرعی داره.
پس یا به قول خارپشت خطرجاییست که نجات انجاست یا نجات جاییست که خطر انجاست..این بستگی به روابط بین زن و مرد داره
دیدگاه جدید نسبت به ابزار و وسایل،حتی از وسایلی که به ظاهر برای خرابکاری و...است میتوان به عنوان یک وسیله برای نجات خود و دیگران استفاده کردفقط کافی دید خودمون رو نسبت به اون کمی تغییر بدیم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سارا بانو
خيلي جالب بود :
1-لقمه رو دور سر پيچوندن
2-به در بسته كوبيدن
3-فكر نكردن و راه حل پيدا نكردن
از تصاویری که برای شما گذاشته می شود تا ان را بررسی کنید و برداشت و تحلیل خود از ان را بگویید و انچه که به ذهن تان می اید بنویسید ؛ هر انسانی برداشتی از موضوعات و تصاویری که میبیند دارد شما هم جز ان هستید پس برداشت خود را بنویسید.
تصویر 1
http://8pic.ir/images/33760825923307393716.jpg
تصویر 2
http://8pic.ir/images/42378293212950301642.jpg
اولی نقاشیه دومی م نقاشیه.
سلام فرهنگ 27 بحث بازی تصاویر این نیست که نقاشی هست:311: در بالای تصاویر بیان داشتم که تحلیل خود را بگویید یک جمله فلسفی یا یک جمله عرفانی اگه هم جک بود واضح نباشه مثل این جملتون " اولی نقاشیه دومی م نقاشیه.":58::58::58:
تصویر 1:نقل قول:
نوشته اصلی توسط roya
انسان می تونه به خاطر توانایی و نقاط قوتش، و به کمک فکر، هنر و خلاقیتش، نقاط ضعف خود را به بازی بگیرد، تقویت کند، و آنها را بازسازی کند.
برای بازسازی تصاویر زندگی توانایی و ضعف هر دو مکمل هستند و پازل زندگی را تکمیل می کنند به شرطی که قلم در دست توانایی شما باشد نه منفعل از ضعف شما.
تصویر 2:
همیشه فکر نکنید که از پشت عینکمان دنیا را به گونه ای خاص می بینیم. بدانیم که دنیا هم چشمان ما را از پشت همین عینک خودمان ارزیابی می کنند.
تصویر 1:نقل قول:
نوشته اصلی توسط roya
انسان شاید بتونه با تمرین و به کمک فکر، هنر و خلاقیتش، در جهت کاهش نقاط ضعف خود به صورت ناقص و ناکارآمد حرکت کنه ولی بازسازی و برگشت به حالت طبیعی غیرممکنه! تنها میشه ظاهر سازی کرد تا اینطوری جلوه کنه که نقصی نیست اونهم اگه نقاش زبردستی باشه.
تصویر 2:
آدمها ما رو از پشت عینکی میبینند که برای زندگی خود انتخاب کردیم و به چشم زدیم و عادت کردیم با اون عینک دنیا رو ببیبنیم. خود واقعی ادمها بدون عینکهاشون خیلی کوچکتره!
پ.ن: از مدیرهمدردی ایده گرفتم!
نقل قول:
نوشته اصلی توسط roya
می تونیم چیزهایی که دوست داریم داشته باشیم رو تجسم کنیم... مثلا من هیچوقت به قطب سفر نکردم، تو هیچ دریایی شنا نکردم و ... اما بوسیله تجسم تونستم با پنگوئن ها و نهنگ ها و ... آغشته بشم و باهاشون تجربیات خیلی دلچسب و زیبایی داشته باشم... حسشون کردم، باهاشون شنا کردم، دنیا رو با چشم های اونها نگاه کردم و ...
استفاده نادرست از قدرت "تجسم" اینه که دردهایی که سرمنشا خارجی ندارن رو تجربه میکنیم (چون واقعیت رو اونطور که هست لمس نمیکنیم، بلکه تجسم میکنیم)، اما استفاده درستش اینه که نقص امکاناتمون برای تجربه زندگی رو پوشش بدیم...
نقل قول:
نوشته اصلی توسط toojih
خدا نکنه که بقیه هم مثل شما از بنده ایده بگیرند.
ایده گرفتن شما مثل سرکه گرفتن از انگور هست.
واقعا تعجب می کنم آدم چطوری می تونه اینقدر خلاقانه ؛ پدیده ها را منفی تفسیر کنه....:54:
البته اگر شما تصاویر به این مثبتی را این چنین منفی الهام می گیرید. طبیعی هم هست که از تفسیر مثبت بنده هم چنین نکات منفی را ، ایده گرفته باشید. :huh:
وقتی ظرف زیبا و با نشاط و تمیز باشه ، مظروف هم شاد و با طراوت و سرحال خواهد بود.
.
عرض سلام خدمت همه دوستان همدردی ام که دلم حسابی براشون تنگ شده و دوستشون دارم و بعد از مدتها توفیق یار شد بیام کنارشون ،ولی خبری نمیگیرن که مردی یا زنده ای ؟؟؟!!!!
راجع به تصویر فرشته مهربان عزیز :
برداشت من اینه که : مهم نیست که چه رنگی هستی و باشی ، قرمز ، آبی ، سبز ، زرد ، و ..... مهم اینه که هر رنگی هستی خوش بدرخشی !!!
مثل دوستان همدردی که در هر سن و جنسیت و قیافه و ..... هستند ، یک وجه مشترک دارند و اونم اینه که همه خوش میدرخشند در عالم :43::43::43:
دوستانم همیشه خوش بدرخشید .....
:43::72::72::72::72::72::72::43:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
من از این تصویر صلح و آرامش دریافت می کنم، اما توصیف خاصی ندارم، غیر از اینکه: بهار نزدیکه...http://smileys.smileycentral.com/cat/16/16_3_136.gif
مهاجر بی نشان عزیز:72: بچه ها به یادتون هستند، این یه نمونش:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مسافر زمان
شما هم همیشه خوش بدرخشید... لطفا تو همدردی هم بیشتر بدرخشید...http://www.pic4ever.com/images/oregonian_winesmiley.gif
کاش میشد هر گلی و گلدونی رو که میخوایم ورداریم بزاریم توی همدیگه ببریم! ولی حالا که نمیشه اونی رو برمیداریم که گل و گلدونش با همدیگه ترکیب جذابتری داره.نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
پ.ن: خانم صبوری عکسهایی که شما گذاشتین جالب یود ولی خودشون بدون توضیح معنی بهتری دارند.
سلام
ممنون از جناب مدیر
به نظر من این تصاویر به تجمل گرایی اشاره داره...
اینکه آدمای امروزه چقدر برای وسایل تجملی ارزش قائل هستند،(چطور منظورم رو بگم؟!!)
بعضی افراد شرایط اقتصادی مناسبی ندارن اما خودشون و اطرافیانشون رو تحت فشار میزارن تا اون وسیله رو تهیه کنن، چرا؟چون داشتنش صرفا کلاس داره حتی گاهی نمیتونن از تمام امکاناتش استفاده کرد، دیگه به هزینه فرصت هم کاری ندارن (که با اون پول میتونستن کارای بهتر بکنن یا کالای ضروری تری بخرن)
اطرافیان هم به این موضوع اهمیت میدن،به طوری که اگر شخصی یه وسیله به روز نداشته باشه ممکنه از جمع ها طرد بشه، شاید به خاطر نوع نگاه دیگران،حرفها و برخورداشون...
تصویر بالایی بیشتر این مفهوم رو برام تداعی میکنه، اگر نداری برو بمیر!!