نمایش نسخه قابل چاپ
من هم با خانم دلتنگ دلجو تقریبا موافقم.
پونیو میشه بگی چند تا خواهر و برادر داری؟ میشه بگی تو خونه تون شبیه کی هستی؟ خواهر یا برادرت چی؟ اونا شبیه کی هستن؟ به نظرت چند درصد شبیه مادر و خواهرتی؟
شبیه فامیل مادرتی یا پدرت؟ راستی بچه ی چندمی؟
توخونه ی شما سابقه ی بیماری روحی یا عصبی تو کسی بوده؟ تو کدوم یکی از فامیلاتون سابقه ی بیماری بوده؟ خانواده ی پدرت بوده یا مادرت ؟ آیا تو فامیل شما سابقه داشته کسی
بابت صورتش این قدر دلگیر باشه؟ خبر داری یا اهل پرسیدن این سوالا نیستی؟
دوستان من عکس این بچه رو دیدم انقدر بهش برچسب بیماری های روانی مختلف اونم با ذکر اسم نزنین
همه ی اجزای صورتش و اندامش ظرافت خاصی دارن که بینیش نداره. واسه همین تو ذوقش می زنه وقتی خودشو تو اینه نگاه می کنه. هنر هم خونده دیگه توقع زیبایی بیشتری داره از خودش و حساسیتش روی تناسبات زیبایی بالاتر رفته به نسبت کسی که رشته اش ربطی به هنر نداره.
از نیمرخ هم هیچ ایرادی نداره از روبرو هست که اونم بد نیست اما اون ظرافتی که دوست داره رو نداره
هیچی نمی دونم از دکترا و عمل و این چیزا. اصلا نمی دونم. اما می دونم نیاز هست که تحقیق کنی و پیش هر کسی نری واسه عمل. یه دکتر با کار قابل اعتماد پیدا کن. این سخته واقعا
تا حالا اون گریم بینی رو کردی ببینی چقدر تفاوت پیدا می کنه یا نه؟ یه بار بکن شاید همون بشه که می خوای
اول تصمیم بگیر عمل می خوای یا نه. بعد حتما حتما حتما خیلی خوب تحقیق کن و برو نمونه کارای دکترا رو ببین که متناسب با مدل بینیت کسی رو پیدا کنی که بتونه خواسته اتو براورده کنه
پول خواهرت رو خوب قرض بگیر بعدا کار کن بده. مادر پدرت هم پول بگیر ازشون فکر نمی کنم با 3 میلیون بتونی عمل خوبی کنی بیشتر می خوای احتمالا
بذار پول بدن دیگه وقتی می تونن. اعثصابت اینده ات مهمتره یا پول اونا؟ بعدا پولشونو یا پس می دی یا نمی دی
اما مهمترین قسمت اینه که ببینی می خوای عمل کنی یا نه. اگه نمی خوای کلا این بحثو تو ذهنت ببند. اگه می خوای حتما دنبال تحقیق راجع به کار دکترا باش و پیش کسی برو که کارش قابل اطمینان باشه
چه عمل کنی چه نه، ماهی یه بار دو ماه یه بار برو پیش یه مشاور خوب که باهات صحبت و همفکری کنه زندگیت مثل من از دستت نره
ما اگه خونواده خوب داشتیم انقدر اعصابامون خورد نبود. مشاور هم که می گم واسه اینه که هر کسی حداقل یه راهنمای خوب و سالم داره حالا پدر مادر خواهر برادر و با راهنماییش زندگی رو درست می کنه. ما که نداریم تو جوونی پس این راهنما رو خودت می تونی پیدا کنی یه مشاور عاقل و خوب پیدا کن بعدا به مرور باهاش پیش برو. نه به خاطر اینکه مشکل داری. به خاطر اینکه کسی نیست که راهنماییت کنه. نمی خوای که بعدا مثل من شی می خوای؟؟؟ پس خودتو جونتو جوونیتو اعصابتو انرزیتو مراقبت کن و مدیریت کن
راستی بهت می گن خاصی چون خاصی. چهره بعضیا حتی بعضی خوشگلا معمولیه خاص نیست. گم میشن توی بقیه چهره ها. اما چهره بعضی ها خاصه. مریلین مونرو چهره اش خاصه مثلا اما خیلی های دیگه که خوشگل هم هستن خاص نیستن. همون بلوچی اصلا خاص نیست چهره اش.
خاص بودن یعنی همون خاص بودن. نه معانی دیگه ای که تو برداشت می کنی
با پست دلجو هم موافقم
موفق باشی
عزیزم اینجا کسی به کسی انگ بیمار بودن نمیزنه.... اگر منظورت با منه که گفتم اختلال بد شکلی بدن رو سرچ کن بد نیست شما هم یه مطالعه کنی این اصلا بیماری روانی
نیست فقط یه وسواسه فکریه که باعث میشه فرد یه ایراد تو صورت یا اندامش رو بیش از حد بزرگش میکنه و یه دل مشغولی تو فرد ایجاد میکنه و کم کم باعث میشه که
روابط اجتماعی فرد بهم بریزه و منزوی بشه...شما و من تو صورتمون هیچ مشکلی نداریم؟؟ مسلما داریم ولی اینقدر بهش فکر نمیکنیم اینقدر اذیت نمیشیم ...شما
تاپیک پونیو عزیز رو مطالعه کن تو تمام پست هاش از خودش ایراد میگیره وقتی یه چیزه بی اهمیت رو فراموش میکنه به خودش هزار جور انگ میزنه.....
من ازش خواهش کردم مطالعه کنه تا بفهمه که واقعا ایراد نداره فقط وسواسی شده همین....
اول از دوستان تقاضا دارم به پستای همدیگه کار نداشته باشین و اگه پستی رو غلط میدونین فقط گزارش بدین به مدیران.خانوم پونیو من چندماه پیش از جناب مدیر تقاضا کردم که به صورت ویژه بهتون کمک کنن ایشون هم قولش رو بهم دادن اما ظاهرا وقت ندارن و نمیشه خرده گرفت.سعی میکنم خودم تا جایی که درتوانم هست کمک کنم.معتقدم مشکل شما با حالا فرضا عمل یا قرص حل نمیشه بلکه شناختی هست.دو نوع تفکر داریم.یک دسته کسایی که معتقدند باید بهترین باشن.کسی نباید از اونا بهتر باشه.تو هر زمینه ای باید اینجوری باشن.دسته دیگه کسایی که میخوان یک عضو جامعه باشن و در کنار بقیه اونا هم نقششون رو ایفا کنن و جایگاهی داشته باشن.شما خودتون رو تو کدوم دسته قرار میدین؟
رزا جان من این بیماریو راجع بهش اطلاعات دارم ولی مطمئن نیستم که دارم این اختلال رو همین طور که مینوش گفت من رشتم هنریه نقاشیه زیبا ییی برام مهمه ... دیدم کسایی که در زمینه هنر معروف شدند ودیده شدند چهرشون خیلی خوب بوده و روابط اجتماعیشون خوب بوده . خوب کارشون هم خوب پیش رفته چون روحیه خوبی داشتند و چون زیبا بودند محبوب تر و معروف تر شدند .
در مورد جراحی 1 .من خیلی از جراحی میترسم .2 پولشم مطمئنم پدرم نداره بده . داشته باشه هم نمیده اصلا راضی نمیشه من این کارو بکنم اصلا از حال من خبر نداره ...
آقا کیارش من میخوام بهترین باشم بدون هیچ نقصی لباسم قیافم نقاشیام همیشه خوب باشند انقدر به بهترین بودن فکر کردم کلافه شدم هر چی بیشتر فکر میکنم بیشتر نقص پیدا میکنم نظر مردم برام خیلی مهمه واسه خودم زندگی نمیکنم الان چون افسردم حوصله ندارم بهترین باشم هیچوقت خودنمایی نمیکنم سرم تو لاک خودمه اما نمیخوام بد به نظر بیام کم میرم بیرون مهمونی عروسی اصلا نمیرم نمیدونم نشستم تو خونه منتظر فرشته مهربون بیاد بی بی دی بابیدی بووووو منو درست کنه یکم سخته درکش براتون چون دختر نیستید .
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط تیام
3 تا خواهر دارم یه برادر . هم شبیه بابامم هم مامانم هممون یه ته چهره ای از هم دارم خواهر بزرگم بینی ظریفی داره ولی چشماش ریز تر از منه خیلی خوش آرا یشه بر عکس من .
توفامیل کسی بابت صورتش انقدر دلگیر نبوده نه ! ولی بیماری روحی چرا زیاد داشتند ...
پونیو جان تا حالا برای اینکه بهترین باشی هم تلاش کردی؟
اگر من بخوام شاگرد اول کلاس باشم باید درس بخونم همینطور که نمیشه شب تا صبح فقط بهش فکر کنم ولی تلاش صفر....
شاید نتونی چهره ات رو عوض کنی ولی میتونی جذاب باشی با رفتارت با ارتقا اعتماد به نفست ...پونیو تو حتما استعداد خاص خودت رو داری یا هر چیز مثبت دیگه ولی
متاسفانه این افکار منفی مثل یه پرده جلوی ذهنت رو گرفته تا نذارن چیزای مثبتی که داری لا اقل به چشم خودت بیاد...
الان تو نقاش خوبی هستی هنرمندی باورت میشه من الان تو 25 سالگی اصلا بلد نیستم یه نقاشی ساده و کودکانه بکشم؟؟!! :54:
پونیو ازت یک خواهشی دارم سعی کن یک نتیجه گیری کلی بکنی که از این همه تاپیک چه دستاوردی داشتی ؟؟؟؟
اگر قرار باشه به حرفای هیچ کس گوش ندی و راهکارهایی که بهت میدن رو نپذیری و فقط از شرایط بدت بگی چرا تاپیک میزنی ؟؟؟؟
اینهمه آدم نظر دادن حداقل به حرفای یکی از اونا گوش کن و همون کارایی رو که گفته انجام یده
من یه توصیه دارم
10 تا از بزرگترین مشکلاتی رو که داری اینجا لیست کن (به ترتیب اولویت و بزرگی مشکلاتت)
بعد یک چارت برای خودت درست کن و راه حل هایی که دوستان بهت گفتن رو برای هر مشکلی کنارش بنویس
مثلا از این همه تاپیکی که داشتی برای زیباییت به چه نتیجه ای رسیدی
یک راه حل هم دارم به نظر من بعد از مشکل زیباییت که بزرگترین مشکلته و سر منشا بسیاری از مشکلات دیگه مثل انزوا و گوشه گیری و خجالت و کاهش اعتماد به نفس و ...
مشکلی داری که کاملا قابل حله به نام تنهایی و نداشتن یک دوست خوب
به همین خاطر کلی غم و غصه رو تل انبار میکنی و میریزی تو خودت بعد یک دفعه با حال خراب تاپیک میزنیه ،پر از حرفای ناامید کننده
به نظرم بهتره اعضای خانم تالار مثل آبی بیکران و مینوش و تیام و ... یک دوستی بیرون از نت باهاش ایجاد کنن و باهاش در تماس باشن و بیرون ببیننش و باهاش رفت و آمد کنن
تا هم ازتنهایی و انزوا خارج بشه هم یکی باشه که درد دل کنه و مشکلاتشو بشنوه
سلام خوبی عزیزم؟
پونیو اینقدر خودتو اذیت نکن باور کن منم همسن تو بودم تمام دغدغه زندگیم ظاهرم بود همش فکر میکردم زشتم کسی بهم اهمیت نمیده هر چقدر میگفتن ظاهرت خوبه تعریف میکردم حتی میگفتن از بقیه خوهرات خوشگلتری قیافه خاصی داری باورم نمیشد چون خودم از خودم رضایت نداشتم.واقعا از بچگی ایده ال گرا بودم.
فکر میکردم فقط از سر دلسوزی میگن توی دوران مدرسه واقعا اذیت میشدم گوشه گیر بودم حتی گاهی زنگ تفریح از کلاس بیرون نمیومدم میگفتم الان بچه ها بهم بد نگاه میکنن
دوستای صمیمیم همیشه دخترای زیبایی بودن ناخوداگاه خودم جذبشون میشدم باهشون دوست میشدم خداییش دخترای ماهی بودن هنوز هم باهاشون در ارتباطم
انگار چیزی رو که خودم نداشتم در اونها جستجو میکردم .
خلاصه حتی دوره لیسانسم هم این احساس رو داشتم وخیلی اذیت میشدم در حالیکه هیچ کس بهم نگفته بود ظاهرت بده
تازه خیلیا هم از چهره خاصم تعریف میکردن ولی نمیدونم چرا خودم باور نداشتم.فقط حس خودم بد بود خودمو دوست نداشتم اعتماد به نفسم خیلی پایین بود
ولی به مرور خیلی بهتر شدم با بالارفتن سن و دغدغه های دیگه زندگی این مسئله برات خیلی کم رنگ میشه میدونی چرا چون فهمیدم زیبایی خوشبختی نمیاره
از بس دخترای خوشگل وببخشیذ خراب دیدم که پسرا فقط ازشون سواستفاده کردن هیچ وقت ارزو نکردم جای اونا باشم (البته توهین نشه به دخترای زیبا منظورم عده خاصی بود)
همیشه خدارو شکر کردم اگه ظاهر خیلی زیبایی ندارم ولی خدا چیزهای با ارزشی داده که واقعا قابل مقایسه با زیبایی نیست
مثل نجابت وپاکی اینکه دختر مقیدی هستم اینکه حریمها و حرمتها رو حفظ میکنم اینکه برای خودم ارزش قائل شدم این همه سال خودم الوده دوستیهای بی سروته دوست دختر پسری نکردم.
پونیو باور کن این چیزا ارزشش خیلی بالاتر از زیبایی ظاهره!
منم زیبا بودن رو دوست دارم تا جایی هم که از دستم بر میاد سعی میکنم زیبا به نظر برسم چون واقعا ماهایی که تو عالم هنر هستیم و خدا استعدادی بهمون داده تو این مورد واقعا حساستریم چون از هر چیز زیبا بیشترین لذت رو میبیرم چون عمقا درکش میکینم چون عاشق قرینه و تناسب هستیم عاشق بی عیب و نقص بودن این طبیعه چون دید ما نسبت به ادمهای معمولی خیلی فرق داره همیشه میگم مردم عادی مو میبینن ما پیچش مو چیزایی رو از محیط اطرافمون درک میکنیم ومیبینیم که خیلیا براشون اهمیت نداره واصلا بی اعتنا از کنارش رد میشن.
همین خودش یه نعمت بسیار بزرگه که خدا به من تو عنایت کرده من که همیشه شاکرش هستم که استعداد و ذوق هنر رو تو وجودم گذاشته اونم از وقتی به دنیا اومدم.
همین که باعث شده با دیگران فرق کنم وکلا دیدم با اونا نسبت به محیط اطرافم نسبت به طبیعت وافریده های خدا فرق کنه بهم اعتماد به نفس زیادی میده!!!!
تو هم هیچیت نیست اصلا انگ این مشکلات روانی اون اصطلاحات روانشاسی رو به خودت نزن!
فقط باید به خودت زمان بدی اینقدر خودتو درگیر نقاشی و طراحی بکن تا کمتر فرصت کنی به خودت وبه ظاهرت گیر بدی میدونم سخته ولی من تو نستم مطمئنم تو هم میتونی!
من ایمیلم برات میفرستم حتما چندتا از نقاشیاتو برام بفرست خیلی دوست دارم کاراتو ببینم مطمئن دختر خیلی با استعدادی هستی
چون هر کسی وارد رشته نقاشی نمیشه مگه اینکه یه استعداد ذاتی داشته باشه:43:
مشکل منم مثل تو هست اما تو با این مشکل به یه شکل برخورد میکتی منم به شکل دیگه ای :D
منم مثل تو دماغم بزرگه تازه کوچیک بودم شکسته کج و کوله هم شده :)) منم مثل تو وقتی سنم کوچیک بود از همه خوشگل تر بودم و هر جا میرفتم تعریف میدادن اما یهویی بزرگ شدم و به فنا رفتم :D تازه مشکلات زیبایی من بیشتر تو ِ:| ولی تو خودتو زجر میدی و بیرون نمیری و به خودت ظلم میکنی...ولی من نه طوری رفتار می کنم که اگر تو چهرم کمبود دارم با رفتارم درستش کنم مثلا معلومات من تو دوستایی که دارم از همشون بیشتره از هر لحاظ که باشه. بخاطر همین اونا خودشون میان طرف من مثلا همین تابستون خیلی بهم زنگ میزدن بیا بریم بیرون ولی من حالشونو نداشتم می پیچوندم...می خوام اینو بگم من که چهره نداشتم پس حتما چیزی داشتم که بتونه اونو جبران کنه یعنی مطمناً اونا طرف من نمیومدن همینطور...به نظر من هم تو هم همین کارو بکن سعی کن خودتو از هر نظر بالا بکشی چه رفتار و چه علم و ... و راسی ظاهر فقط صورت نیست که سعی کن همیشه اندامتو با ورزش و کارای دیگه روی فرم نگه داری و لباس خوب بپوشی...بنظر تو این کارا نمیتونه کمبود یه دماغ رو جبران کنه :|
ولی جدا از همه اینا سعی کن شاد باشی هیچکس از خود تو مهمتر نیست واسه خودت شاد باش برو بیرون برو مهمونی تو تو دوران جوونی هستی باید برای خودت شاد باشی هیچوقت حرف مردم رو ملاک نکن...چون یه دختر کوتوله چاق تو مدرسه بهت می گفته دماغ کوفته ای باید اینکارارو با خودت بکنی واقعا؟!؟!؟ آخه اون اسکل باید به فکر خودش بود نه اینکه بیاد درباره بقیه نظر بده من حتی اگر زشت ترین و عجیب غریب ترین آدم دنیا هم باشم بازم همیشه کاری می کنم که بهم خوش بگذره بیام خومو واسه بقیه ناراحت کنم بعد اونا برن واسه خوشون شاد باشن, عمرا :D منم رو عکس و این چیزا حساس بودم و عکس نمی گرفتم اما دیگه گفتم ولش عکس میگرم واسمم مهم نیست تو عکس چطور باشم زشتم که زشتم والا :D
من میگم مثلا اگر الان دماغم خرابه و لاغرم تا فلان موقع درستشون می کنم مثلا میرم بدنسازی یا دماغمو عمل میکنم,چه اشکالی داره این همه آدم عمکل می کنن تازه پزشو هم میدن...سعی کن به هر چی که دوست داری برسی و اصلا به حرف مردم اهمیت نده دیگه زندگیت دسته خودته می تونی بشینی یه جا و به خاطر ملت خودتو افسرده کنی با می تونی راهی که دوست داری و بری و به کسایی که بهت انرژی منفی میدن اهمیت ندی...اینا نظر منه :Xx موفق باشی :72:
قبلا تلاش میکردم اما الان هیچ کارنمیکنم فقط فکر میکنم که فلا ن کارو کنم برم فلان جا ..نقل قول:
نوشته اصلی توسط رزا
معاون کلانتر تنهایی حالمو بدتر میکنه وقتی تنها میشم بیشتر به زشت بودن فکر میکنم . اما تازگی انقدر حسم قوی شده که پیش دوستامم گیر میدم به خودم . یعنی کسی نتونسته روم تاثیر مثبت بزاره ... پیش دوستامم میگم خیلی تازگی بد شده پوستم . حوصله ندارم هر جایی برم . جاهای شلوغ نمیتونم برم سینما و گالری و خرید ... هر جا بری کلی آدم ممکنه ببینند منو شکنجه است برام . اون لیست مشکلاتمم میزارم . من از تاپیکام نتیجه خوب میگرفتم طرز فکرم عوض میشد برا یه مدتی بعد دوباره فکرم عوض میشد تلقین مثبت نمیکنم یا میکنم ولی از ته دل نیست ایمانم قوی نیست به خودم که هنر و استعداد دارم که زیبا هستم تا میگم اینارو تو ذهنم این سوال تکرار میشه مطمئنی ؟؟؟؟؟
خیلی خسته وبی حالم میخوام بلند شم از جام یکاری کنم .
الان پاییز مثلا خب یه بارون بزنه حالم خوب میشه ، بدون ترس از نگاه مردم برم بیرون کسی هم تو مترو زیاد نگام کرد یه لبخند بهش میزنمو رومو میکنم یه جا دیگه یا کتاب میبرم میخونم ... فکر میکنم قیافم غیر عادیه چون به قول مینوش خاصه .
آبی بیکران مرسی از لطفت حتما میفرستم برات پس شما ام مثل من بودی خوب شدی پس منم خوب میشم :) خدا رو شکر :43: امید وار شدم :joyous: