عزیزم. یه روزی و یه لحظه ای می رسه که به خودت می گی دیگه بسه. دیگه نمی خوام بیشتر از این رنج بکشم. می گی هر چی درد دیدم بسه. دیگه می خوای شاد باشی می خوای زندگی کنی. خوب اینو هر چی زودتر به خودت بگی بهتره. یه روزی می گی. اما هر چی زودتر بهتر. عمرتو بهتر می تونی استفاده کنی گل من.
فکر نمی کنم بیشتر از من تنها بوده باشی. من انقدر تنها بودم که گاهی وقتا حس می کردم استخونام داره می پکه. انقدر شده حرف نزدم که وقتی حرف زدم دیدم حرفا و جمله های روزمره رو هم تپق می زنم و به زحمت می گم. تنهایی رو می فهمم. ولی یه روزی میاد که از اینکه ناراحت باشی خسته میشی. دوست دارم اون روز زودتر باشه گلم. دوست دارم بتونم کمکی بکنم عزیزم.
بهت می گم خودت با خودت باید مهربون باشی یعنی اینکه وقتی هم که تنهایی از نظر فیزیکی و کسی کنارت نیست بازم شاد باشی. خودتو دوست داشته باشی. وقتی هم که کسی هست بازم شاد باشی. همیشه شاد باشی با خودت و با بقیه. وقتی خودتو دوست داشته باشی و با خودت مهربون باشی دیگه خود به خود با ادما راحت می شی. همین راحتی و ارامشی که در تو ایجاد میشه با دوست داشتن و مهربون بودن با خودت باعث میشه راحت و بی اینکه فکر کنی چطوری با ادمای دیگه هم صحبت شی و هم نشین. هم تنهاییت قشنگ می شه هم کنار دیگران بودنت. همش شادی میشه. فقط کاری که باید بکنی اینه که شروع کنی به دوست داشتن خودت. به مهربون بودن با خودت. مهربونی بی توقع با خودت.
:72:
