مشاعره

تا خود چه فسون گفتی،با گل که او شد خندان
تا خود چه جفا گفتی،با خار که پژمرده

*مولوی پارسی*

دوستان >>ه<< بدهید دیگر!نبود؟:P[/align]

هزار جهد کردم که یار من باشی
انیس دل بی قــــــرار من باشی

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد به وداعی دل غم دیده ما شاد نکرد

(تقدیم به س.م.ر -حافظ)

در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی یا رب تو مدد کن که نیفتد به کسی کار کسی
<< تقدیم به مادرم . >>

الهی آمین !!!! آقای سپهری سلام، مرسی از جوابتون!

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

<<<تقدیم به همه بچه های باحال انجمن>>>

مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی دردم تو را می بینم و هر دم زیادت می شود میلم
<< حافظ >>

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای آسمانست این و دیگرگون نخواهد شد

>>حافظ<<

دیوار و در خانه شوریده و ریوانه من بر سر دیوارم از بهر علامت را

*مولوی پارسی*

آنچه در مدت هجر تو کشیدم هیهات در یکی نامه محالست که تحریر کنم

>>>حافظ<<<