بخاطر اخلاق شوهرم، زندگیمو دوست ندارم.کمکم کنید....

سلام ریحان عزیز.با حرفات کاملا منطقیه اما تا بیاد ما یه خورده از حساسیتمون کم بشه فکنم ی خورده طول بکشه. آره خداروشکر بهتره یعنی احساس میکنم خودشم داره سعی میکنه که بهتر باشه- البته این حسه منه-- اما نمیدونم چرا حرفه عادی هم کخ بهش میزنم جنبه ی بدش رو در نظر می گیره . بدبینیش خیلی بیشتر از حد معموله. فکر می کنم بخاطر شرایط جامعه و کار و ... اینا باشه. اکثر مواقع حالت تدافعی به خودش میگیره و میزه توی جبهه جنگ. احساس می کنه منم جز آدمای غریبم و می خواد همیشه برنده باشه

- - - Updated - - -

عصبانیتش بهتره اما همچنان تند مزاجه. یه مورد دیگه ای که هست اینه که در مورد کارایی که میخواد انجام بده با من مشورت نمیکنه حتی یه نظر خواهی هم نمیکنه. میگه تو چیکار داری. این واقعا بده. من که نخواستم حرف حرفه من باشه که! فقط اینکه به زنش احترام بزاره و نظرشو بپرسه.نمی دونم شایدم اطرافیانش گفتن با زن مشورت نکنو نمی خواد حرفاتو به زنت بگیو ... از این حرفا.ریحان یه سوال ازت دارم. حالا قبول که نوع محبتشون عوض میشه.ولی دیگه چرا اسممو صدا نمی کنه؟؟؟؟ با وجود این که میدونه من دوست دارم

- - - Updated - - -

مهناز توام مثل من خوشحال می شی وقتی گاهی اسمتو صدا می کنه؟ بهش گفتی صدا کنه؟؟؟

مریم خانومی عزیز و مهربون یه چیز دیگه بگم برای همین که نظر نمیخواد.
شوهر منم میگه فلان کارو انجام دادم خیلی وقت پیش ، یا مثلا یه کارایی کردم توام خبر نداری ( خنده داره نه؟). میدونی در جواب ابن حرف نباید بگی چرا؟ مگه بین ما رازی هست و از این سوالا.
باید بگی هر طور صلاح میدونی عزیزم، مشورت خواستی من همیشه هستم. این حرف پرچم پیروزیو میده دستت.شوهرت میفهمه که کارش لجبازی بوده و بعدها میبینی که میاد و خیلی مواردو بهت میگه.
دلیل این کار هم اینه که یه جواریی میخوان اقتدار خودشونو ثابت کنن و کاریشم نمیشه کرد.
اینم تاپیک من: خوشحال میشم کمکم کنی:
http://www.hamdardi.net/thread-29159.html

سلام دوستان. من خودم خیلی اهل رفتن به مشاوره و ... اینا هستم.داشتم فکر می کردم که عصبی بودنش ساید با مشاوره یا روانکاوی حل بشه. اما همسر من اصلا اهل مشاوره و اینا نیست. چکار کنم که بیاد؟ او وقتی عصبی میشه از پشت تلفن واقعا دیگه نمیشه کنترلش کرد و مثلا من اگه کلاسی یا جایی باشم و اون عصبی باشه زنگ میزنه به من میگه همین الان از اونجا بیا بیرون . بدون اینکه فکر آبروی آدم باشه میخواد همون موقع با قلدر بازی کارش رو پیش ببره.آخه این که نشد که.آخرین باری که اینکارو کرد منم بهش گفتم از دست رفتارای بدت خسته شدم و باید راجع به رابطمون فکر کنم و ازش خواستم زنگ نزنه. 2 ساعت بعد زنگ زده منم جوابشو دادم. میگه خب حالا خودتو لوس نکن!!!! بعدشم گفت اون موقع عصبانی بوده و دلش برای من تنگ شده بوده. آخه شما بگین چطوری مبتونه رفتارش بهتر بشه و عصبانیتشو کنترل کنه ؟

سلام
اول اینکه از فاز مشاوره رفتن بیا بیرون.چون فعلا شما قراره رو رفتارهای خودت کار کنی.من بهت اطمینان میدم با بهبود رفتار خودت میتونی عصبانیت اونو کنترل کنی.باشه؟
درمورد مشورت نکردن.میشه مثال برام بزنی که تو چه مواردی باهات مشورت نمیکنه؟جز اون مثال عروسی.احساسم اینه که زیادی حساسی.اول اینکه شما تو دوره عقدین و دوم اینکه گاهی لازم نیست درمورد همه چیز باهات مشورت کنه.
راجع به صدا زدنت.چی صدات میزنه؟بازم حساسیت زیاد داری.
لازمه این حساسیتهاتو کم کنی؟یه بار بهت گفتم به همه چی گیر میدی.این موضوع خیلی کم اهمیت تر از اونیه که بخوای بهش فکر کنی.
اینم بگم برا بدست آوردن خیلی چیزا تو زندگیت باید صبر کنی و بعبارتی زیرپوستی عمل کنی.همسرت یه سری خصوصیت داره که چندین ساله همینطوری زندگی کرده.چطوری میتونه با حرف زدن تو درمورد اون موضوع عوض بشه.پس دیگه راجع به انتظاراتت اینقدر بهش نگو وقتی میبینی فایده نداره.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam_sh

- - - Updated - - -
حالا قبول که نوع محبتشون عوض میشه.ولی دیگه چرا اسممو صدا نمی کنه؟؟؟؟ با وجود این که میدونه من دوست دارم

- - - Updated - - -

---

چون یادش میره که دوست داری و یا عادت نداره.خیلی ساده ست.فکر نکن براش مهم نیستی که یادش میره.این تفاوت زن و مرده.

چشم:47: . آخه رفته بود یه وام بگیره اما با منم مشورت نکرده بود. میگفت تو چیکار داری. آخه زندگی مشترکه دیگه به منم مربوطه کارای اون. ریحان اگه من همین اول زندگی ازش محبت دریافت نکنم، پس دیگه کی؟

اول اینکه نگفتن وام زیاد مهم نیست فعلا چون تو عقدین.اما بهتر بود که مشورت میکرد.حالا راهکار چیه؟مطمئنا این نیست که بری بهش بگی چرا بهم نگفتی یا از این به بعد بهم بگو.حداقل درمورد همسر شما این راه جواب نمیده.به نظر من فعلا اصلا به این موضوعات فکر نکن.الان تمرکزت رو این باشه که رابطتونو خوب مدیریت کنی.بهش خالصانه محبت کنی.آرومش کنی.طوری که یاد بگیری چطور باهاش برخورد کنی که دیگه کم عصبانی بشه و وقتی هم عصبانی شد(چون یه وقتایی بالاخره پیش میاد)چطور آرومش کنی که بددهنی نکنه.کم کم باید اون بعد شخصیتشو تغییر بدی و مطمئن باش این توانایی رو داری.
پس فعلا این مورد مشورتو بیخیال شو و اصلا دیگه راجع بهش حرف نزن.
همسرت انگار درمورد هر چیزی که بهش تذکر میدی بیشتر مقاومت میکنه و سعی میکنه بازم کارشو تکرار کنه(اینطور که من متوجه شدم)

- - - Updated - - -

اما راجع به محبت
چرا میگی همسرت بهت محبت نمیکنه؟
بازم حدسم اینه که شما یه چیزایی مد نظرته و بارها ازش خواستی همون هارو برات انجام بده و همونطوری که میخوای بهت محبت کنه.
ببین عزیزم قشنگیش به اینه که هر طور دوست داره بهت محبت کنه.تو هم به همون روشی که خودت میخوای بهش محبت کن.شاید با گذشت زمان روش تاثیر بذاری اما نه اینکه هی بهش بگی فلان چیزو دوست دارم.فلان کارو برام انجام بده.
حالا یه کم توضیح بده دقیقا چی ازش میخوای؟آیا اون هیچ محبتی بهت نمیکنه؟و شما چه چیزهایی رو مصداق محبت میدونی؟

ببخشید خانم ریحان ولی محبت یک تعریف بیشتر نداره...
هر زنی و هر مردی محبت رو میدونه تعریفش چیه
مثلا زنی که برای شوهرش غذا درست نکنه، به ظاهر خودش نرسه به ظاهر خونه نرسه ینی محبت نداره حالا هر چیم بگه من جور دیگه محبت میکنم فایده ای نداره...
مرد هم باید برای زنش کار کنه هواشونو داشته باشه و محبت کلامی و غیر کلامی داشته باشه اگر اینا نباشه به شکل دیگه چطوری میخواد محبت خودش رو نشون بده.

البته محبت باید دو طرفه باشه نه یه طرفه

در کل نسبت به روزای اولم و با کمک حرفای شما از حساسیتم خیلی کم شده و یه کوچولو موقع دعوا یادم میاد که باید شرایطو کنترل کنم از این موضوع خوشحالم.به نظر من اونم باید از من می پرسی چه نوع محبتایی رو دوس دارم. ولی خب حالا که نمی پرسه کاریش نمیشه کرد.اون خیلی اهل این جور صحبتا و کلا اهل مذاکره و گفتگو در جهت بهبود روابطمون نیست و این چیزا رو مسخره می کنه(دقیقا برعکس من).من دوس دارم لااقل مثه قبل بهم زنگ بزنه محبت کلامی داشته باشه ابراز کنه.(دوس نداشتم که مدل محبت کردنش عوض شد)میدونی چیه؟ با خودش فکر میکنه که وقتی عقد کردیم خب پس دیگه زندگیمون چیز جالبی نداره و تموم شد(اینو چند بار خودش گفته که وای چقد زود گذشتو عقد کردیم و زندگیمون از نقطه ی اوجش گذشت)کلا احساسش اینه. یه خورده از تب و تاب عشق افتاده که البته گفتی طبیعیه اما نمیدونم برا من چرا طبیعی نمیشه.اوایل عقد دلش خیلی دلش تنگ می شد و می اومد میدیدم اما الان یک هفتس همو ندیدیم و دیشب بهش گفتم بیا پیشم گفت خستم حالشو ندارم.فکنم کلا خانمها بعد از عقد بیشتر وابسته میشن تا آقایون. من خودم دختر حساس و عاطفی و رومانتیکی هستم و همیشه دوس داشتم همسرمم رمانتیک بود ولی نیست.منتها نگران خودمم که یهو نخام این احساساتو رمانتیک بودنو سرکوبش کنم چون از طرف اون زیاد چیزی نمی بینم.

خوبه که تغییر کردین ولی به نظر باید دو طرفه باشه تغییرات..
ببینین روی ایشون چقدر این تغییرات اثر گذاشته

ولی در مورد احساس باید بگم منم احساسی هستم ولی خانمم اصلا نسبت به دخترا رمانتیک نیست و حتی از احساسی بودن من گله میکنه و میگه خیلی رمانتیکی . اون خیلی جدیه و فقط موقع هایی که کنار هم هستیم یه چیزایی بروز میده ولی محبتش اصلا در حد و اندازه ای نیست که منو راضی کنه
میخوام بگم بعضیا اینطورین دیگه کلا محبتشون به روش خودشونه ولی من اینطوری حقیقتش نمیپسندم.
الان خودم خیلی مشکل دارم و واقعا خسته شدم از دست رفتارش

شوهرت الان تو شرایط بدیه.درسته؟از لحاظ مالی یا کاری.
این مسئله خیلی رو آقایون تاثیر میذاره.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad2012

خوبه که تغییر کردین ولی به نظر باید دو طرفه باشه تغییرات..
ببینین روی ایشون چقدر این تغییرات اثر گذاشته

---

آدم در درجه اول باید رو خودش تمرکز کنه.من خودم بدون اینکه ذره ای انتظار تغییر همسرم رو داشته باشم کلی رابطه مون رو تغییر دادم و اون هم با تغییر من،روز به روز تغییر کرد