عشق اجباری

فرشته جان چشم. امشب تلاشمو میکنم. فکر میکنم ادغامی از پست شما و asemani و mati خوب بشه.

ظهر ها که کلا نمیاد خونه. ساعت 8 میاد. یه مقدار استرس دارم. همونطور که گفتید شام رو مقابلش میچینم. نامه و آهنگ رو میذارم روزای بعد که برنامه کم نیارم. واسم دعا کنید. از همین الان دارم میلرزم.

- - - Updated - - -

ممنونم بچه ها کنارم هستین.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sokut

از همین الان دارم میلرزم.

.

---

نلرز بابا . شوهرته هااا :p . برو . ایشالا که با خبرای خوب میای . نکنه با یه بار تلاش کردن نا امید بشی. حالا حالاها باید تلاش کنی.
ایشالا که موفق میشی :heart:

سلام. فکر میکنم امروز بهتر عمل کردم چون یه تغییراتی رخ داد.:o

وقتی اومد خونه شامشو آماده کردم ، غذای مورد علاقه اش. و همونطور که فرمودین مقابلش سفره رو چیدم. میخواست پاشه بره، گفتم صبر کن... یه لبخند زدم بهش گفتم شاید حضورم اذیتت کنه، تنهات میذارم تا شامتو بخوری.

رفتم اتاقم، دید میزدم، غذاشو نمیخورد. پاشد، چند لحظه بعد صدای در ورودی اومد. از پنجره دید زدم دیدم تو حیاط و باغچه آب پاشی میکنه. (یکی از علایقشه) ، بعد ماشینشو می شست، نشست که زیر پایی های ماشینو بشوره، دیدم موقعیت تقریبا مناسبه. رفتم تو حیاط، از پشت سرش، دستمو گذاشتم رو بازوهاشو، سرمو چسبونم به شونه اش. یه نگام کرد، روشو برگردوند. گذاشتم چند لحظه ای به سکوت بگذره که هم حس شه باهام. بعد گریه کنان بهش گفتم : الهی دورت بگردم. لاغر و ضعیف شدی، قلبم آتیش میگیره اینجوری میبینمت. خیلی اذیتت کردم، تقصیر منه. سر من تلافی کن، نه خودت. این اعتصابتو بشکن، قول میدم دیگه هیچوقت هیچی ازت نخوام... بعد پاشدم و رفتم تو حال. تلویزیون رو روشن کردم، چند دقیقه بعد اومد تو ، نشست بالا شامش، منم خیره موندم به تلویزیون، به رو خودم نیاوردم. دو سه قاشق خورد. گفت ممنون و ظرف ها رو هم جمع کرد شست، رفت خوابید.

من یه خورده روحیه ام بهتر شده. امیدوار ترم. انگار همین که سرمو بذارم رو شونه اش کافی بود برام. اونو نمیدونم.

ممنونم ازتون. حالا بگید قدم بعدی چیه؟ البته ببخشید انقدر زحمتتون میدم...
این مکالمه ام ضعف نداشت بخوام جبران کنم؟ مردم تا این حرفارو بهش زدم. چنان صدام میلرزید...

یعنی ممکنه از تصمیمش برگرده؟

میخوام دعا کنم. کار خاصی باید انجام بدم؟ رسم و رسوم داره؟

سلام

عالی بود

آفرین :104:


به این رویه ادامه بده ( با خلاقیت و ابتکار هرچه بیشتر )

اصلاً به تصمیمات او و کلاً به نتیجه فکر نکن . فقط روی رفتار خودت متمرکز شو و هرچه بیشتر دلی بشو باهاش ، غرورت را به مرور آب کن در برابرش ، وقتی نیست فانتزیهای عاشقانه مطابق شرایط در ذهنت طراحی کن . یعنی سینمای ذهینت را به کار بنداز و ترسیم کن ، وقتی میاد همانها را اجرا کن .

حالا یک دفتر تهیه کن ، در اون دفتر شروع کن با بچه ای که از دست رفته حرف بزن ، یعنی بنویس ، خطاب به بچه ات عاطفی و مغموم . حرف بزن ، بگو اگر نمی رفتی الآن در آغوشم بودی یا اگر هنوز وقت به دنیا اومدنش نبود ، بگو توی وجودم بودی و باهات حرف میزدم ، از بابات برات میگفتم که چقدر دوستش دارم و تو هم باید دوستش داشته باشی . از برنامه هایی که با اومدنت برای هردوتون در نظر داشتم ..... آره اگر بودی الآن اینقدر تنها نبودم .

بنویس تو اومدی که زندگی ما را رنگ دیگه ای بدی اما حیف که زود رفتی . وقتی بابا نیست میرم سراغ وسایلت و مدتها باهاشون سرگرم می شم و دلتنگی هام برایت را خاموش می کنم تا بابا میاد منو غمگین نبینه ........ کاش هرگز به اون سفر نمی رفتیم تا تو را از دست نمی دادیم . چرا باید این همه برای ما مهم می بود که فامیل چی میگن . مهم تو بودی ، مهم من و بابات بودیم که با اومدن تو حال دیگه ای پیدا می کردیم .

بنویس ، نمی دونی بابا چه حالی داره ، می دونم که کمرش خم شده ، داغ تو رو دیده ، اما باورش نمیشه من چه حالی دارم ، بنویس عزیزم اونچه از همه بیشتر دلشسکته ام میکنه اینه که بابا فکر میکنه من تو را کشته ام ، خیلی دلگیرم از این تصورش اما فقط بخاطر غم دلش و عشقی که بهش دارم هست که تحمل می کنم بار این تهمت سنگین را ، نازنینم تو که خوب می دونی من هیچ نقشی نداشتم . شاید تو از من ناراحت بودی که تاب موندن نداشتی ،از حرف احمقانه طلاق که همه اش الکی بود برای اینکه شاید بابات بیشتر بهم توجه کنه . خیلی دلم میخواست بگه من طلاقت نمیدم و اینجوری بفهمم اونم منو دوست داره اونجوری که من دوستش دارم . هی طلاق رو تکرار میکردم به امیداینکه بگه هیچ وقت طلاقت نمیدم اما سکوتش و اون اول هم که گفت بچه منو سالم به دنیا بیار بعد هرجا خواستی برو .منی که از حرف دروغین طلاق هدفم این بود که او بگه نه طلاقت نمیدم ، وقتی اینو شنیدم هم لجم گرفت هم دلم شکست و به خیال خامم اگر هی تکرار کنم بالاخره میگه طلاق نمیدم . اما افسوس .

بنویس عزیز دلم ،مهمان بهشت ، چند وقت دیگه قراره برم دادگاه به جرم کشتن تو ، عیب نداره تحمل میکنم و به جون میخرم ، یا ثابت میشه که هیچ مادری به این راحتی جگر گوشه اش را نمی کشه مگر اینکه بیمار و روانی باشه و من هم یه مادر عاشق بودم ، عاشق بابای بچه ای که تهمت قتلش رو بهم زده ، تحمل می کنم چون عشقمه که بهم تهمت زده و اگر نتونم ثابت کنم مهم نیست ، به دست و پاش میافتم و میگم قصاص برام بخواد تا بیام پیش تو ، لااقل اگر
پیش بابات جایی ندارم پیش تو که می تونم بیام . توی این دنیا جز کنار بابات هیچ جا برام جایی نیست که روش حساب کنم ، هیچ جا نه راحتم ، نه آرام و نه دلخوشی ای دارم و نه بدون بابات می تونم باشم ،پس بهتره وقتی او منو نمیخواد پیش تو باشم . وقتی وجودم آزارش میده و منو قاتل تو میدونه ، ازش میخوام برام قصاص بخواد .... اصلاً بهتره تلاش هم نکنم ثابت کنم که من تو رو نکشتم ، من عزیز دلمو نکشتم ، من چگر گوشه ام را نکشتم ، من یادگار عشقم رو نکشتم ... دفاعی نکنم تا محکوم بشم و اعدامم کنن ، فقط امیدوارم خواهشم رو بپذیره و تقاضای قصاص کنه . اینجوری چون بیگناه کشته میشم لااقل میزارند پیش تو باشم ، تو هم بیگناه بودی .... دلم میخواد منم مثل تو قربانی بشم .... وقتی آدم عاشق باشه ، قربانی شدن به دست معشوقش درد نداره . آره عزیزم به دست بابات منم قربانی بشم و بیام پیشت . تا اون موقع هم دلم میخواد خدا کمکم کنه و غرور بیجایم را بشنکنم و همه عشق واحساسم را خرجش کنم ، واقعاً دوستش دارم حتی اگر او از من متنفر باشه . دعا کن برام که خدا کمکم کنه ، وقتی عشقم رو به پاش بریزم لااقل بی حسرت میام پیشت ، حسرت اینکه عشق و علاقه امو پنهان نگه داشتم و بروز نمی دادم توی دلم نمی مونه . تو برام دعا کن که بتونم ، تو به خدا نزدیکتری .

بگو دیگه داشتم دق میکردم از بس باخودم باهات حرف میزدم ،نمی دونم چطور شد دست به قلم و کاغذبردم و ..... فقط می ترسم بعد از اومدن من پیش تو بابا اینا رو بخونه و غصه دار بشه ، نه نباید اینجوری بشه .... بهت قول میدم فقط تا وقتی که اینجوری با این حرفهای دلم روزانه خودمو سبک میکنم تا بتونم وقتی بابات میاد چهره ام غمگین نباشه و به او بیشتر سخت نگذره بنویسم . وقت دادگاه که شد اگر محکوم شدم و قرار بود زندان برم و بعدش هم ......قبلش

این دفتر رو از بین می برم نمیخوام بابات بعداً اینو ببینه و غصه بخوره . من خودم دلم میخواد بیام پیشت و دلم میخواد با تقاضای قصاص او بیام و از دستش هم ناراحت نمیشم چون می فهمم که چقدر تو رو دوست داشته و منو بخاطر تو به اعدام میسپاره و این بد نیست ...... چون از عشق تو هست منم غصه نمیخورم . برای همین دلم نمیخواد بعدش غصه بخوره وقتی این نوشته ها رو ببینه . خیالت راحت ، معدومش میکنم .




سکوت عزیز

خیلی مهمه که وقتی اینها را می نویسی همین حس را داشته باشی و این بشه حرف دلت .

دفتر را در موقعیتی قرار بده که متوجه بشه و بخونه . روی دفتر بنویس برای تو که رفتی و تنهام گذاشتی .....

ممنونم فرشته جان.

این خوبه چون هزارتا از این دلنوشته ها دارم و با بچه ام کلی صحبت کردم که کاملا طبیعیه. از پدرش هم تو بعضی ها گله کردم، تو بعضی تمجید و قدردانی! فقط یک نکته که تفاوتشه اینه که من اصلا به اعدام فکر نمیکردم! یعنی فکر میکردم حتما تبرئه میشم! اینه که اصلا به این موضوع اشاره نکردم. حالا میتونم یا یکی از اون نوشته های احساسی رو جلوه بدم، یا اینکه یه سری چیزا رو توشون دخل و تصرف کنم.

نکته بعد این که اصلا کنجکاو نیست که بخواد یه چیزی رو که مربوط به منه بخونه. فکر کنم باید غیرتش رو جریحه دار کنم که مشکوک شه. ولی اگه نخونه و عنوان رو فقط ببینه ممکنه قضیه عکس بشه. باید کاری مرتبط باهاش انجام بدم که قبل از خوندنش بفهمه قضیه بچه است.

دیگه این که حس میکنم ریا هست. چون وقتی مینویسم دلم سبک شه خیلی فرقه تا منفعتی واسم توش باشه. ولی اگه اونجور که شما فرمودین ممکنه عاقبتش اعدام باشه، فکر کنم کار دیگه ای ازم بر نیاد!

فرصت نشده بود چیزی واسه بچه ام بخرم. فقط تو سفر تو یه فست فود طی ماجرایی متوجه شدن حامله ام، یه دونه از این عروسک ها که به بچه ها میدن دادن واسه بچه ام. منم با خودم آوردمش. به درد بچه ام که نخورد. شاید واسه باباش به کار بیاد. باید ازش استفاده ببرم.

باید حرفه ای باشه. اگه کوچکترین شکی کنه همه چیزکاملا برعکس میشه. با این یکی دیگه کلکسیون تظاهرام تکمیل میشه.

به نام خدا
سلام
بسیار عالی عمل کردی ، :73:این اولین پله های ترقی و زن زندگی شدن شماست ، ورودت رو به کلوپ همسران فهیم و با درایت تبریک میگم.
البته مــــــداومـــــت در این گونه روشها و عملکردها، ضامن پایداری شما در این کلوپ خواهد بود. ممکن است با تکرار رفتارهای ناپخته ، از این کلوپ خارج شوید ، ولی من این توانایی را در شما میبینم که شما در حد ریاست کلوپ همسران با درایت نیز قابلیت پیشرفت دارید.
.
نکاتی به نظرم آمد که لازم دیدم به شما بگویم و آن اینکه :
.
اولا : حواست باشه که نامه توصیه شده "فرشته مهربان" رو با روشی ظریف و دقیق در جایی بزاری که در دسترس باشه ، طوری نزاری که احساس تصنوعی بودن و نقشه کشی به شوهرت منتقل بشه خیلی دقت کنی ها!!
.
ثانیا : هـــــرگـــــز فکر نکن که عشق سالم و پایدار در زندگی مشترک باید قبل از عقد شعله ور شده باشه، بلکه اون عشقی عمیق و پایدار خواهد بود که به دست خود همسران و در دراز مدت آجرهاش در زندگی مشترک به درستی روی هم چینده بشه. تجربه نشون داده که این بنای عاشقانه هست که پایدار و ضد زلزله میتونه بشه نه بناهایی که فقط با عشقهای سوزان و تند اول زندگی ساخته میشوند!. پس فکر نکن که این عشق اجباری هست بلکه مطمئن باش که این همون بارقه های آغازین عشق پایدار و با دوام در زندگیت هست که داره با همت خودتون ساخته میشه.
.
اگر اهل کباب و جوجه زدن روی منقل زغالی باشی ، مثال زیر مثال بسیار قابل درکی برای تفاوت این دو تا عشقی که گفتم هستش :
آتیش اولیه زغال که بواسطه نفت یا الکلی که از بیرون روش ریختیم ، ظاهرا خیلی شعله داره اما:
1- زود خاموش میشه و باید بادش بزنیم (عدم پایداری)
2- چندین بار باید از بیرون روش نفت یا الکل بریزیم تا خاموش نشه (وابستگی به محرکهای بیرونی)
3- در عین حالی که شعلش زیاده اما بوی نا مطلوبی داره و اطرافیان خیلی نزدیکش نمیشند! (دانشین بودن برای خود و دلنشین نبودن برای دیگران)
4- نمیشه باهاش کباب یا جوجه درست کرد. (عدم داشتن خاصیت مطلوب)
.
اما آتیشی که با آرامش و به تدریج درست میشه :
1- نیازی به تند تند باد زدن نداره حتی اگر چند ساعت ولش کنی هنوز شعله وره و پر حرارت.(پایداری)
2- بود و نبود مواد اشتعالی از بیرون ، تاثیر چندانی بر میزان شعلش نداره (عدم وابستگی به محرکهای بیرونی)
3- اصلا بوی نامطلوبی نداره و چه بسا بسیاری به خاطر حس خوشایندی که در محیط ایجاد میکنه دوست دارند کنارش با آرامش بشینند.(دلنشینی برای خود و دیگران)
4- بهترین کباب و جوجه رو میشه با این آتیش درست کرد که مغز پخت میشه و همه مشتریش هستند.(دستیابی به خاصیت و هدف اصلی)
.
مثال فوق شاید کامل نباشه اما برای درک موضوع شاید کمک کننده باشه. من که خودم الان با این توصیفات گشنم شد! برم یک چیزی بخورم! :p انشاء الله یک روز همه بچه های سایت همدردی رو دعوت کن تا بیاییم تو حیاط تون شما دوتا مرغ عشق با بچتون یک کباب زغالی مشدی بدید حالشو ببریم!
.
در پناه حق.

من تأکید می کنم که باید حس بگیری . یعنی آنچه گفتم واقعاً حرف دلت بشه . غرور یکی از موانع اینه که حرف دلت بشه . واقعاً با بچه ات حرف بزن . خطابتبه شوهرت نباشه و ظاهراً برای بچه بنویسی . صداقت در کلامت خیلی مهمه . من الگو دادم ، این شمایی که با هنرمندی و زبان و بیان خودت باید بپرورانی و صادقانه واز دل بنویس . یعنی آنقدر حس بگیر که اینا واقعاً حرف دلت با بچه ات بشه . اونوقت موج صادره از آن معجزه میکنه . هرجوز می تونی هنر بخرج بده که کنجکاو
بشه اما پا روی غیرتش نذار اینو دقت کن .

توی یه فرصتی یه فضای عشقولانه بساز و بگو دو تا خواهش دارم ازت و منتظر شو بگه چیه . اگر گفت یا حتی نگفت، بگو خدا خودش میدونه و از دلم خبر داره که چی میشکم و چه غمی دارم برای بچه و من نقشی نداشتم . اما میخوام هیچ تلاشی هم برای تبرئه خودم نکنم . ازت خواهش می کنم که تقاضای قصاص کنی ،من بدون تو نمیتونم زندگی کنم ، پس کمک کن برم پیش بچم . اینو ازت تقاضا دارم و دیگه اینکه من تا حالا احساساتم نسبت بهتو پنهان میکردم و تکرار مکرر طلاق هم برای این بود که دلم میخواست عصبانی بشی و بگی طلاقت نمیدم و بفهمم که تو هم منو میخوای ، اما نشد و فهمیدم توی دلت جایی ندارم . لااقل بزار روزهای باقیمانده احساساتم رو نسبت بهت بروز بدم و توی ذوقم نزن ، تا حسرتی به دلم نمونه ...... فقط این دو خواسته رو دارم ازم دریغ نکن . اینارو که گفتی فضا را ترک کن و برو توی اتاق دراز بکش و حال و هوای احساسی و ..... وقت گفتن باید قبلش چنان حس گرفته باشی که عین حرف دلت باشه . یعنی واقعاً همینو لمس کن . بعدش دیگه هیچ انتظاری نداشته باش و دنبال نتیجه دلخواه خودت نباش بلکه فقط بروز عشق داشته باش ، مثل شمع دور پروانه ، دورش بچرخ . واقعاً به این فکر کن که وقت محدودی داری که با او زندگی کنی و از آن استفاده کن که عشق بورزی و از او انتظار پاسخ متقابل نداشته باش .

الان روشن شد برام. مرسی.:)

اصلا فکر نکن تظاهره
این احساسات تو هست
فقط با این تفاوت که این دفعه احساساتتو با جملاتی زیبا بهش نشون می دی اما دفعات قبل فقط تو تنهایی هایت به این عشق فکر میکردی...
احساس واقعیت هست نه ریا نه تظاهر

سکوت برام جالبه که انشا و نحوه بیانتون خیلی عالیه و آدم احساس می کنه دقیقآ ناظر اتفاقات بوده .نازنین جون هم اینجوری خوب می نویسه :)