نمایش نسخه قابل چاپ
ممنون اما من همین حالاهم انقدر به ایشون فکر کردم که وابسته شدم! و نبود ایشون رو پایان همه زندگیم میبینم! و حتی دیگه دلم نمی خواد اگر موفق نشدم,با کسی دیگه ارتباط برقرار کنم و حتی ازدواج کنم, میدونم این حرفا بچه گانس اما بدون بودن اون احساس نا امیدی میکنم....
خب تصور کن اگه بعد از یه سال با هم بودن بفهمی اشتباه کردب و بخوای تمومش کنی ، انوقت چقدر وابسته تری
اگه ازدواج کنی و بعد چند سال نتونب ادامه بدی چی...؟
من نمیدونم ، شاید هم کاری که میخوای انجام بدی درسته و از نظر ما اشتباهه
شاید حق با تو باشه
اینها چیزیه که باید خودت بهش برسی
با مشورت و مشاوره و تفکر
از خدا هم کمک بگیر
اما من خام و بچه بودم
مطمئنم تو هم خام و بچه ای
تقصیر تو نیست ، احساس چشم آدمو میبنده
چه بسا من الان هم دلم میخواد به اون رابطه برگردم ، چون احساس این چیزا حالیش نیست
اما دیگه پیش خودم و عقلم بی اعتبار میشم
اگه خوب فکر کردی و به این نتیجه رسیدی که نباید اینکار رو انجام بدی ، بدون که تموم کردنش امروز به مراتب آسونتر از فرداست
دوست عزیز بذارید من هم به عنوان یک پسر نظرم رو به شما بگم. همونطور که سایر آقایون گفتند ما اگر از کسی خوشمون بیاد و برای ازدواج بپسندیمش همین که با رفتارش کمی چراغ سبز نشون بده و از نگاهش دوستی رو بخونیم کافیه و خودمون سعی می کنیم پا پیش بذاریم. و اگر این کار رو نکنیم به هر دلیلی مایل به خواستگاری نیستیم و دلایل هم مختلفه و متعدد و هر کسی یک نظر و معیاری داره. در ضمن شما نگفتید که از کجا مطمئنید که مجرده؟ از کجا فهمیدید؟ آیا می دونید قبلاً ازدواج کرده یا نکرده؟ بچه داره یا نداره؟ شما فکر می کنید تنها دختری هستید که از یک پزشک خوش تیپ خوشش اومده؟ ایشون تا این سن ده ها و شاید صدها از این مورد ها داشته. شما باید بپذیرید که ایشون اگر مجرد باشه قطعاً دوست دختر و شریک جنسی داره. حالا ممکنه بعضی ها بگن از کجا مطمئنی. من مردم می دونم برای یک مرد مسئله ی نیاز جنسی چیزی نیست که بتونه به راحتی اون هم تا اون سن نادیده بگیره. تازه از این می گذریم که ممکنه با چند نفر در ارتباط بوده باشه. ایشون اگر شما رو بخواد و راه دسترسی مثل شماره تلفنی چیزی از شما داشته باشه دیگه نیازی نیست شما کاری کنید. شما ادعای این رو دارید که عقلتون از سنتون بیشتره اما پای عمل این رو نشون نمی دید. عشق شما یک عشق یک طرفه ست و کمتر کسی از ماست که عشق یکطرفه رو تجربه نکرده باشه. با این که خیلی تلخ و دردناکه تنها راهش فراموش کردن و دوری از اون فرده. همین و بس. اگر هم نا امید بشی و نخواهی تا آخر عمرت با کسی ازدواج کنی یا عاشق بشی فکر می کنی کسی اهمیت می ده؟ تنها خودت ضرر می کنی و عمر و جوونیت سر یک عشق یکطرفه هدر می شه و شما می مونی و یک دنیا حسرت وقتی به میانسالی برسی. دنیا به هیچ کدام از ما اهمیت نمی ده. ذات این دنیا بی رحم و خشنه و جز پدر و مادر هم کسی ناز ما رو نمی خره متاسفانه. اگر هم کمی محبوب باشیم یا به خاطر زیباییمونه یا ثروت یا شهرت و اگر این ها رو از دست بدیم کسی سراغی ازمون نمی گیره. اینه که باید خودمون به فکر خودمون باشیم و دلمون به حال خودمون بسوزه. نباید به خاطر نرسیدن با بعضی از خواسته هامون با خودمون لج کنیم. شما اولین کسی که عاشق می شی نیستی و آخریش هم نیستی. این داستان تا پایان دنیا ادامه داره. چرا سعی نمی کنی یک پسر جوون رو پیدا کنی و از اول با هم زندگی رو بسازید و چیزهایی رو که می خواهید به دست بیارید. منظورم اینجا به شما نیست چون به یادم اومد می گم که متاسفانه دختران ما همه می خوان یه مرد همه چی تموم جا افتاده به دست بیارن که همه ی مراحل موفقیت رو تنهایی پشت سر گذاشته و همه ی سختی ها رو تنهایی به جون خریده باشه بعدش بیاد با اون خانم ازدواج کنه و حاصل همه ی اون رنج ها رو خیلی راحت با خانم قسمت کنه. کم دختری هست که بگه من می خوام ازدواج کنم با شوهرم درس بخونم و کار کنم و با هم کم کم زندگی بسازیم و بخواد به ازدواج با یک پسر معمولی که زیاد چیزی در چنته نداره ازدواج کنه. نمی گم نیست اما این تفکر غالب بین دختران خوش بر رو رو و پر طرفدار نیست. اون آقای دکتر چه بسا زمانیکه اول جوونیش بوده عاشق شده و به خاطر اینکه هنوز دروازه های موفقیت رو فتح نکرده بوده جواب رد شنیده و سر خورده شده و دیگه از ازدواج دوری کرده. خانم سلطانی گاهی پذیرفتن برخی از واقعیت ها تلخه. به نظر من دیگه به دیدن این دکتر نرید. اگر علاقه ای باشه خودش زنگ می زنه و اگر نباشه شما از این موقعیت ناجور بیرون میایید. هر چه بیشتر به این احساس دامن بزنید بیشتر غرقش می شید و کار خودتون سخت تر می شه. می گن با عشق زمان فراموش می شود و با زمان عشق! شما هم بعد از مدتی از این حالت خارج می شید. سخت ترین و تلخ ترین خاطرات با گذشت زمان تحملش آسون می شه. موفق باشید.
بله اما من گفتم بخاطر ثروت موقعیت یا چیزای دیگه ی این اقا نیست که عاشقشم!!!! اصلا برام مهم نیست که مثلا خونه یا ماشین یا حتی پول نداشته باشه فقط و فقط خودش مهمه!!!
ببخشید من سوالام خیلی کوتاهه. خوش تیپه؟
اقای بی وجدان نکات انحرافی میگیا!!!! بله خوش تیپه! البته پرسیدن این سوال از یه عاشق بی معنیه چون اگه از نظرم خوب نبود عاشقش نمی شدم و به قول شاعر: اگر در دیده مجنون نشینی.....
حالا چرا پرسیدی???????
اگه این تاپیک کس دیگه ای بود و شما میخواستین نظر بدین بهش چی میگفتین؟ خودتون فکر میکنید باید کسی که در شرایط شماست چکار کنه؟ چون بهرحال شرایط هرکسی یه جورایی منحصر بفرده و شاید کسی مشابه شرایط شما رو تجربه کرده باشه ولی حتما در جزئیات با شرایط فعلی شما تفاوت داره.
اگر قرار بود به کسی پاسخ بدم که عاشق دوست پسرشه یاافامیلش,میگفتم به دست و پای طرف نیفته چون طرفش اگه بخوادش هم امکانو هم فرستش رو دارخ,اما من میگم شاید طرفم بخاطر شرایطش یا سنش به خودش اجازه نده ازم خاستگاری کنه شاید منتظر من نظر قاطعانه بدم بخاطر همینم به دادن دیوان حافظم عکس العمل مثبت نشون داد و عقب نکشید و اینکه اگه بگم علاقم رو و اون ردکنه چیزی از دست نمیدم فقط بعدها میگم هرکاری میشد کردمو در حق خودم کوتاهی نکردم اون نخواست...ولی اگه بعد این انتظار چیزی نگه و منم نرم تا اخرعمر خودم رو سرزنش میکنم که شاید اگه میگفتم همه چی جور دیگه میشد...
شاید دوستان با من موافق نباشند. ولی با توجه به شرایط فعلی شما، نوشته هاتون،.... به نظر من کار درست برای شما همینه که گفتی. یک نامه براش بنویس و بهش بده ولی دو نکته رو در نظر بگیر:
1- از همین حالا آماده جواب منفی باش
2- وقتی این موضوع رو مطرح کردی، دیگه باید مثل دختری برخورد بکنی که اون آقا باید برای به دست آوردنت تلاش کنه نه تو.
برات آرزوی خوشبختی میکنم
عزیز چه شرایطی باعث میشه نتونه بگه؟
در مورد سن اگر کسی واقعا به خاطر شرایط سنی نخواد بیاد جلو اونوقت با رضایت شما مگه نظرش عوض میشه؟!
اصلا هر دلیلی باشه اگه براش دلیل باشه که نظر شما توش تاثیری نداره.
بعدم اگر کسی بخواد با کسی ازدواج کنه به خودش میگه:وای من واقعا میخوام با این شخص آشنا بشم برا ازدواج ولی حیف که سنم زیاده پس ولش کن ازدواج نمیکنم!