نمایش نسخه قابل چاپ
کاش ما جوونا میدونستیم خلاء هامون رو چطور پر کنیم
واقعا چه راهی هست؟
بعضی مشکلاتی که دارین راه حلش معلومه اما شاید الان نمیشه عملیش کرد
پس میشه خلاء و آدمو اذیت میکنه
واقعا دلم به حال خودمون میسوزه:302::302::302:
خیلی شرایطمون سخته:302::302::302:
هر کی به یه نحوی!
براتون آرزوی شادی و آرامش دارم:72:
====================================
این پستم نه تنها ارائه راهکار نبود ، همدردی هم نبود!! فکر کنم بدتر داغ دلتون رو تازه کردم.:311:
ببشششششخید!:316:
الف: در مورد خدا، سخت نگیر بهش تکیه کن همیشه رنجهاتو بهش بگو پیش اون اشک بریز اینقدر دوستت داره که خودش نوازشت می کنه. آرومت می کنه و...نقل قول:
نوشته اصلی توسط omid65
ب: اینو آخر همه بهت می گم
در مورد اعتیاد به اینترنت : بهترین کار اینه که وقتت رو با کارهای دیگه پر کنی. از همین امروز یک جلسه در روز برو 15 دقیقه بدو یا بدنسازی کار کن بعد بیا دوش بگیر استراحت کن:227:
اینترنت هم اومدی برو سایتهای جک( می خوای چند تاشونو بگم :311: ) حالشو ببر. الان زمانش نیست که غم و غصه بخوری چه واسه خودت چه واسه بقیه
در مورد نداشتن پدر و مادر غمخوار : خیلی سخته رنج آوره. ولی امید ماها یک هویت داریم که این هویت می تونه با هر روحی که بهش آرامش می بخشه حتی یک دوست پسر گره بخوره. فکر می کنم یک مقدار بد نیست با دوستان پسرت بیشتر گرم شی. به خصوص کسانی که به رنجهات گوش می دن. در این زمینه هم خودم نوکرتم :43:
در مورد آهنگ های غمگین : ایول :46:
خب در مورد ازدواج: ببین توقعاتی که از یک مرد می ره چندین برابر یک زنه. اکثر کسانی که اینجا پیغام می ذارند خانوم هستند باورت می شه گاهی اوقات مردها بعد ازدواج حوصله و یا وقت گله کردن هم ندارند از بس مشکل دارند. اما این مهمترین دلیلم نیست برای اینکه میگم الان ازدواج نکن.
"ناراحت تر و افسرده تر میشم وقتی کسی نباشه که همه دنیام باشه"
هیچ کس لیاقت نداره که همه دنیای تو بشه. هیچ کس همه دنیای آدم نیست. خداوند تو رو آزاد آفرید و در حد و اندازه های واقعی عشق ورزی رو یاد بگیر. شروع یک رابطه با این اندازه نیاز مثل شروع یک رابطه شک آور هست. بهت پیشنهاد می کنم بخشی از نیازهاتو با کسی غیر از همسرت (ممنظورم جنسی نیست دوست دختر هم نیست) پر کن
مهران عزیز .
من حرفت رو قبول دارم .
در مورد "همسری که تمام دنیام باشه" :
شاید یک کمی اغراق کرده باشم شاید هم از دل بود ، نمی دونم.
من قبول دارم که توقعات از مردها بیشتره تا زنها .
اما مشکلی که من دارم اینه که اگه نخوام ازدواج کنم ، مشکلاتم بسیار بیشتر و بیشتر میشه .
در مورد تخلیه نیاز عاطفی ام ، باو کن حتی حوصله شروع یک رابطه اینترنتی و چتی رو هم ندارم .
در مورد من دیگه حتی دوست دختر هم نیازم رو برطرف نمی کنه .
وقتی میگم تمام دنیام ، یعنی همه چیزش . وقتش ، خودش ، دنیاش . دنیام و ... .
من قادر به شروع هیچ رابطه ایی نبوده و نیستم ، مگر اینکه ازدواج باشه .
نمی دونم خدا این رو در دل من قرار داده که اصلاً رابطه در ذهن من جایی نداره .
من به این نتیجه رسیدم ، بهتره به جایی اینکه لطف و مهربانی ، کمک مالی و پیشتیانی معنوی رو از پدر و مادرم بخوام ، از خدا بخوام .
من زیادی روی اینها تمرکز کردم و اونها اینقدر ارزششون رو ندارن که من بخوام تمامی فکرمو برای اونا بذارم.
اونها یه روزی تقاص این کارهاشون رو پس میدن . منم بهتره از خدا کمک بگیرم و از خدا بخوام که اونها رو به راه راست هدایت کنه .
ضمن اینکه من فکر می کنم بابام و مامانم اونقدر .... ( باور کنین که دوست ندارم بیشتر از این فکر کنم ) .
دعا می کنم خدا بهشون کمک کنه و راه درست رو تشخیص بدن تا دیر نشده .
(تنها مشکلی که در مورد پدر و مادرم می مونه نحوه آشنایی شون با دختر مورد نظره )
من به این نتیجه رسیدم که بهتره کارهامو اینقدر به تاخیر نندازم تا باعث ناراحتی ام نشه .
من به این نتیجه رسیدم که باید در انتخاب همسر دقت لازم رو به خرج بدم و دختری رو انتخاب کنم که با نداری من ، با روحیات من بسازه .
البته به این نتیجه هم رسیده ام که تنها راه من ازدواجه . همونطور که خدا هم در قرآن گفته که فرد مجرد یه سری ناملایمات روحی داره که با ازدواج حل میشه .
من به این نتیجه رسیدم که آهنگ غمگین اصلاً به روحیات من نمی سازه .
امید جان شما داری از بی هدفی رنج میبری، زندگیت هدفمند نیست.
کلا" این مشکلات تو رو ،من خیلی وقت پیش با شدت خیلی بیشتر سپری کردم، از وقتی که در زندگیم هدف و برنامه دارم، با واقعیات زندگی واقعبینانه روبرو میشم.
وقتی هدفدار زندگی رو شروع کنی، منجر میشه تغییرات بزرگ و موفقیت های بزرگی رو به دست بیاری، همینجور دست رو دست گذاشتی و مشکلات رو مرور میکنی ،به جایی نمیرسی
زندگی من با یک جرقه متحول شد، اما این من بودم که در زندگیم انقلاب ایجاد کردم، من یه آدم معمولی ، یه آدم شکست خورده بودم و تمام چیز های رو که داشتم از دست داده بودم ، اما این انقلاب درونی موجب شد که الان در اجتماع جایگاه ثابت و قابل قبول داشته باشم،
اعتیاد به اینترنت داشتم ،اما بنابر علاقه و توانائی خودم هدفدارش کردم؛ همین باعث شد در کنار شغلم، وب سایت ایجاد کنم که کاملا" هدفش برام مشخصه.روزنامه نگار بشم!
چیز های رو که از دست داده بودم بیشتر و بهترش رو بدست آوردم.
خلاصه دست از این گلایه ها بکش، کاری به پدر و مادر نداشته باش، شما در سنی هستی که باید استقلال داشته باشی، مخالف این نیستم که از دوستان راهنمائی بگیری اما اینقدر تاپیک زدن زیاد کمکی بهت نمیکنه، خودت رو بشناس، توانائی هات رو پیدا کن ، در گام اول خودت؛ گام دوم خودت و در گام سوم اگر ناتوان بودی راهنمائی بگیر، این باعث میشه ،شما وابسته به کسی یا چیزی نباشی، قدرت تصمیم گیریت بالا میره، فکرت باز میشه و میتونی به راحتی گلیمت رو از آب بکشی بیرون.
مگر هر آدم مجردی ،عدم داشتن همسر موجب میشه از زندگی عقب بیافته؟ اصلا" در این وضعیت شما اصلا" نباید به فکر همسر باشی، خوشبختی و راحت بودن رو در چیزی خلاصه نکن
فکر میکنی همسر داشته باشی دیگه هیچ مشکلاتی به سراغت نمیاد؟
به قول مدیر همدردی، مشکلات قبل از ازدواج رو باید با ترازو زرگری سنجید و مشکلات زندگی مشترک و دغدغه هایش را با باسکو میدان تره بار!
بهترین دوران زندگی ات را با این افکار تباه نکن، فرصت زندگی را غنیمت بشمار ،تا جوانی
دقیقا حرفهای کیوان رو بخون. ببین ازدواج باعث نمی شه زندگی تو هدف پیدا کنه. این دید واسه پدر بزرگ مادر بزرگهای ماست!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط keyvan
باورت می شه به اندازه تو مشکل داشتم، رنج کشیدم، حتی شکست عاطفی وحشتناک از نامزدم خوردم و بیماری و تنهایی و جدایی از پدر و مادر و.... ولی تصمیم گرفتم زندگیم رو خودم هدف بدم. مرحله به مرحله. الان می خوام چی کار کنم مهمترین جمله هستب رای هر زندگی موفقیت.
بهت پیشنهاد می کنم فعلا سمت و سوی ازدواج نری. ازدوواج نهایتا در این شرایط می تونه مشکل جنسی تو رو حل کنه. دنبال مادر یا پدری که مشوق تو بشه وبرنامه هاتو تائید کنه در داخل ازدواج نگرد.
من با حرفاي دوستان موافقم به نظرم ازدواج خيلي خوبه ولي اگه به جا و به موقع نباشه مشكلات بيشتري رو ايجاد ميكنه هميشه وقتي يه اتفاقي ميافته از خودت بپرس آخرش كه چي؟ميبيني كه با اون اتفاق دنيا به آخر نميرسه و بازهم كارواسه انجام دادن هست.به دوستان يا آشنايان بسپر كه دختر خوب برات پيدا كنن خودت هم خودتو بساز تا وقتي پيدا شد بتوني انتخاب كني الآن ميتوني يه زندگي مستقل درست كني؟مسئوليت پذير هستي؟چقد انعطاف پذير هستي؟محبت كردن و بلدي؟اگه تو اين سايت بگردي ميبيني زن و شوهرايي هستن كه سر چيزهاي كوچيك باهم درگيرن
نمی دونم چی باید بگم .
اما جدیدا که این تاپیک اومد بالا ، خواستم بگم که حالم بهتر شده ولی شماها اینجوری فکر کردین که هنوز هم همون مشکلات هست .
و دوباره با این حرفهای شما داره داغ دلم تازه میشه .
در واقع فعلا کاری به پدر و مادرم ندارم. شماها فکر می کنین خیلی راحته . وقتی پشتیبانی نداری وقتی پدر و مادرت تو رو یه دشمن در نظر می گیرن زندگی خیلی سخت تر از اونیه که شماها فکر می کنین . برام اهمیتی نداره دلم می خواد اون دنیا خدا ازشون حساب بکشه .
نمی دونم یعنی واقعا ازدواج الان برام دردسر آفرینه ؟
بله در حال حاضر ازدواج برات دردسر سازه .
تو الان نه شغل ثابت داری نه درست تموم شده نه پس انداز کافی و نه آمادگی روحی و ذهنی داری.
و از همه مهمتر اصلا معشوقه ای نداری که به خاطرش عجله کنی .
بهترین راه اینه که قدم به قدم پیش بری و هدفهای کوتاه مدت برای خودت تعیین کنی .
بذار از خودم بگم .
تا 21 سالگی چون پول زیادی نداشتم هم روم نمیشد و هم رغبت نمیکردم تو بانک حساب باز کنم . و هر چی پول دستم میومد خرج لباس و کامپیوترم میکردم .
اولین بار 200 تومن بردم و حساب باز کردم .از کارمند بانک و مشتریا خجالت میکشیدم .همه میلیون میلیون پول برداشت و واریز میکردن و منم با 200 تومن رفته بودم حساب باز کنم . به خودم میگفتم میشه یه روز منم بسته تراولارو بشمارم ؟:303:
باورت نمیشه طی 3 سال با حقوق کمی که از بابام میگرفتم حسابم رفت بالای 25 میلیون . هم کار میکردم هم سرمایه گذاری .روزی که رفتم حسابمو ببندم بانک پول کم اورد .:311:
اصلا نمیفهمیدم چطور داره پولا زیاد میشه .
قرار بود تابستون خودم خونه بخرم .اون موقع 37-8 میلیون بود که باقیموندشو با رهن خونه قرار بود بدم .الان همون خونه 60 میلیون شده . (بدون احتساب وام 20 میلیونی).تا آستانه ی قرارداد هم رفتیم. بابام ازم پولو گرفت .
همه چیمو باختم . چند سال عمرم و کل پس اندازمو . میخوام مثل 3 سال پیش دوباره شروع کنم . سخته ولی اینبار تجربم بیشتره .
هیچ وقت برای شروع دیر نیست . :72:
حالا فرض کنین من تا دو سه ماه دیگه برم سر کار ثابت با حقوق خوب و همچنین خونه هم میدن ، اینجوی چی؟
جدیه ها.
شما تك فرزند هستي؟چرا پدر و مادرت بهت به چشم دشمن نگاه ميكنن؟روابطشون باهم چطوره؟