ازدواج دائم با زنی که هنوز در صیغه کس دیگری ست و از من پنهان کردند

با سلام،

متاسفانه بدون توجه به تذکرهایی که داده شد این تاپیک تقریباً همان روند خودش رو حفظ کرده.

تنهایی گرامی،

شما یک سوال اصلی داری که در رابطه با مسئله ی صحت ازدواجتون هست.
اول از همه باید این مسئله رو از نظر شرعی از طریق یک متخصص این کار حل کنی.
ما هیچ کدام کارشناس مذهبی نیستیم که پاسخ شما رو بدهیم.
اینکه اینجا در این تاپیک هر کدام ما یک نظری بدهیم، دردی از شما دوا نمی کند.

یک سوال دیگری هم دارید که مربوط به مسائل حقوقی می شود.
باز هم نیاز هست با متخصص مسائل حقوقی صحبت کنید.

شاید وقتی این دو مسئله حل شد، بهتر بتوانید از این تالار کمک بگیرید.
هرچند که من فکر می کنم مشکل شما پیچیده تر از این است که در این تالار مجازی حل شود و نیاز به مراجعه حضوری به مشاور دارید.

در صورت ادامه پیدا کردن بحث ها تاپیک قفل خواهد شد. برای همین از دوستان تقاضا دارم راجع به مسائل غیر مشاوره ای پست ارسال نکنند.

موفق باشید.

ضمن تایید صحبتهای حامد عزیز لازم دیدم به نکته ای اشاره کنم

شما از دروغی که همسر دومتان و خانواده او به شما گفتند ناراحتید و رنجیده شاید راه مناسب این باشد که

اولاً صحت و سقم انجام این ازدواج موقت را تحقیق کنید؟!

مثلاً پی گیری کنید که آیا ایشان توانسته اند از این طریق استخدام شوند؟!

گرچه در صورت درستی این عمل بازهم جای بسی سوال است که چگونه یک نفر برای یافتن شغل چنین درخواستی را قبول می کند؟؟

آیا واقعاً چنین کاری عملی است؟؟

ثانیاً با خودتان روراست باشید آیا و اقعاً و از صمیم قلب تمایل به ادامه این رابطه رادارید؟؟ آیا بهتر نیست برای مدتی کاملاً از ایشان فاصله بگیرید

تا دقیقا تشخیص دهید ایشان در کجای زندگی شما هستند؟ آیا امکانش هست نفرت شما بخاطر دروغ ایشان در اینده بیشتر شود؟ یا کمالاتشان

آنقدر هست که بزودی فراموش کنید؟!

ثالثاً برخورد ایشان و شرط ایشان برای محروم کردن دیدار شما و فرزندتان در منزل شخصیتان بسیار شرط ظالمانه ای است؟؟

چگونه ایشان راضی شدند چنین شرطی برای طبیعی ترین حق یک پدر و فرزند که دیدار در خانۀ پدر یست بگذارند؟؟

شما چرا این شرط را پذیرفتید؟؟ (گرچه بعد از این ماجرا ها ایشان از این شرط گذشتند ولی بیان آن جای سول دارد.)

-------------

لازم نیست جواب سوالات آخر را برای ما بیان کنید؟ با خودتتان خلوت کنید و ببینید در صورت ادامه این رابطه

می توانید وظیفه پدری خود را که شرعاً و اخلاقاً با هیچ چیز دیگری جایگزین نمی شود بطور کامل و بدون آشفتگی

زندگی خصوصیتان و یا رابطه پدر و فرزندی انجام دهید.

موفق باشید:72:

با سلام و عرض ادب خدمت تک تک دوستان خوبم و بسیار متشکرم که نظرات تون را خیلی واضح و صریح بیان فرمودید

در ادامه از جناب حامد پوزش میطلبم که من به تذکر قبلی ایشون بی توجه بودم .....
================================================== ====
ببینید دوستان من در مورد مسئله ای که در خصوص محرم بودن یا حرام بودن صیغه ما میشه تحقیق کردم

و متوجه شدم که ایشون با توجه به این قضیه که چند روز قبل از عقد رفته و صحبت هاشو کرده و اون مرد هم مابقی مدت را بخشیده ، پس صیغه ما مشگلی نداره و صحیح است

اما در خصوص بحث مهریه و طلاق امروز میخوام برم و با یک وکیل صحبت کنم

================================================== ==========
و اما مشگل اصلی و اساسی من در همین مواردی هست که همه دوستان بیان کردند

مثل =
عدم صداقت ایشون و عدم راستگویی ایشون

مخفی کاری و پنهان کردن چنین قضیه بزرگی که اتفاق افتاده

من رو در برابر کار انجام شده گذاشتن

سفصته کردن و پیچوندن قضیه

زندگی و ابروی من رو به بازی گرفتن

اینکه حق مسلم من بوده که این موضوع را بدونم و در انتها تصمیم بگیرم

اینکه ظلمی که ایشون به من کرد و از من نوشته گرفت که حق دیدار بچه ام را در منزل شخصی خودم ندارم

و .....
================================================== ======
راستش من تصمیم را گرفتم و میخوام که طلاقش بدم .....

چون زندگی که ابتدای کارش با عدم صداقت و روراستی همراه باشه ، وای به انتهای کارش

وای تورو خدا کمکم کنید ، دارم از قصه میترکم :302:
======================================
با وجود اینکه خیلی خیلی از دست کارش ناراحت هستم که چرا حقیقت را بهم نگفته و پنهان کاری کرده

ولی توی همین زمان یک ماه و نیمه خیلی خیلی بهش عادت کردم و دوستش دارم ....

از محاسنی که داره =

اخلاقش فوق العاده ست

رفتار و منشش بیست و بیسته

حجابش حرف نداره ( اصلا من عاشق حجابش شدم )

میدونه کی و چه وقت چی بگه و چی نگه ...

خیلی خیلی مهربونه ...

هر حرفی را فقط و فقط کافیه یکبار بهش بزنم ، دیگه برای همیشه میره توی ذهنش و لازم نیست
که مدام بخوای تکرار مکررات کنی ...

بسیار با خدا و نماز خون و اهل دین و پیر و پیغمبره

اصلا و ابدا اهل غیبت کردن نیست

بسیار بسیار من رو دوست داره و عاشق من هست ( به عنوان مثال چند هفته پیش بود رفته بودیم بیرون شهر - من توی افتاب خوابم برده بود ، و اونوقت ایشون نشسته بود توی افتاب و با بدنش برای من سایه انداخته بود تا من بتونم بخوابم )

بسیار کم توقع و کم خرجه ....

میگه تو هر جا که گفتی من میام و زندگی میکنم -- حتی پشت کوه - حتی توی چادر من فقط و فقط میخام با تو

باشم

================================================== ===========
باور کنید بهش میگم که میخوام ازت جدا بشم ....
ولی در واقعیت و عمق قضیه اگه بخوام برم پای طلاق دادنش دست و پام میلرزه و شاید نتونم این کارا بکنم .....

================================================== ===========
میدونید مشگل اساسی من چیه ؟؟؟؟
مشگل اساسی من بچه ام هست !!!!! اخه زمانی که من با این خانم جدیدم هستم دیگه هیچ فرصت و زمانی را

نمیتونم به بچه ام که هفته ای دو روز میاد خونه مادرم اختصاص بدم

یاد اون که میوفتم دیوونم میکنه :302::302:

گاه گداری زن سابق من زنگ میزنه خونه مادرم و میگه که برای مدرسه بچه با من کار داره -

اونوقت شروع میکنه به گریه و زاری و میگه =
تورو خدا به حق این بچه پدری کن

یه زمانی را در هفته بزار براش و ببرش بیرون

بچه های خواهرم را میبینه که با باباشون بازی میکنند - شروع میکنه به بهونه گیری و گریه میکنه تا خوابش میبره

و ....
================================================== ========
خوب اونوقت شما بگین برای من اعصاب میمونه که بتونم انتخاب درست داشته باشم ؟؟؟؟

از طرفی میگم تا با این زن عروسی نکردم و هنوز پای یه بچه جدید وسط نیست طلاقش را بدم

از طرفی میگم وای چطوری برگردم با اون اولیه زندگی کنم

از طرفی میگم نه اون و نه این - میخوام مجرد باشم و برای خودم و بچه م زندگی کنم


************************************************** ************
از یکطرف فکر بچه م از یک طرف فکر مهربونی ها و خاطرات این یکی دوماه با این زن جدید

از یکطرف پنهان کاری و فریبی که در این ازدواج به من داده و منو فریب داده و .....

========================================

تو رور خدا منو راهنمایی کنید و نظراتتون را بدید تا من بتونم انتخاب درستی داشته باشم
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

فقط یه نصیحتی میکنم به اون کسایی که بچه دارند و قصد جدایی دارند

اگه دارند این حرف های من را میخونند بدونند که من با بغضی بسیار بزرگ دارم مینویسم

و بهشون تنها توصیه من این هست که در زندگی دیدتون را عوض کنید و از لج بازی دست بردارید

و تورو خدا فکر طلاق را از سر خودتون بیرون کنید که افتزاح ترین قانون موجود در دنیاست ....

که ثمره کارتون میشید =
من نوعی و بچه تون هم میشه بچه من و یک زن افسرده و غمگین و ....

سلام

به نظر من کار اشتباهی بود که قبول کردین فرزندتون رو نبینین یا کمتر باهاش باشین . اون بچه چه تقصیری داشته که ناخواسته وارد این زندگی شده . پس اینو بدونین مسئولیت آرامش روحی اون بچه با شماست . پس سعی نکنین حتی در صورت ادامه این زندگی حضور فرزندتون رو کمرنگ کنین . یا میتونین با همین شرط بودن فرزند یا پر رنگ بودن حضورش به این زندگی ادامه بدین .

در مورد تصمیمتون هم باید به دلتون رجوع کنین . اگه واقعا راضی نمیشین یا اشتباه همسرتون و فراموش کنین ، قبل از اینکه به حضورش و خاطره هاش عادت کنین این زندگی رو تموم کنین چون اون وقت یک عمر باید با احساس نداشتن اعتماد بجنگین و همیشه تو استرس باشین .
یا به خاطر این همه حسن و خوبی و ازش دیدین چشمتون و از ته ته دل به اشتباهش ببندین . بلاخره شما هم ممکنه تو زندگی خطا و اشتباه کرده باشین.
این مقایسه رو سریع انجام بدین تا گذر زمان وضعیت و بدتر نکنه (منظورم از نظر وابستیگه)
اما هر تصمیمی که گرفتین نباید حضور فرزندتون کمرنگ بشه . اون به شما ، وجودتون ، گرمای نگاهتون نیاز داره . خیلی هم نیاز داره . حتی اگه وانمود کنه پیش مادرش آرومه .

سلام.چرا اینقدر عجله میکنید.مسائل به این مهمی نیاز به زمان داره .فکر شما خیلی الان درگیر حسیات و افکار مختلفه.ونمیتونید درست تصمیم بگیرید.خداروشکر که از لحاظ شرعی مشکلی نیست واین خیلی خوبه چیز دیگه ای که میمونه تصمیم خودتونه که ایا میتونید عدم صداقتی که در ابتدا باهاش مواجه شدین رو نادیده بگیرین یانه؟که واسه اینم باید بخودتون زمان بدین .تا با یه تصمیم عاقلانه یک عمر با ارامش و صلح زندگی کنین.واسه اون تصمیم باید کمی خودتون رو کنار بکشین اگه به اون خانم حسی دارین پس نباید حالا به جدایی فکر کنین ملاقاتهاتون رو با ایشون کم کنین ایشون هم به این نیاز دارن تا رو شروطی که تو عقدتون گذاشتن یه بازبینی داشته باشن وشاید لازم باشه از یک سریشون بگذرن مثل قضیه فرزندتون...چه بخوان چه نه شما یه فرزند دارین ویک سری تعهدات .کم شدن دیدارهاتون تکلیف خیلی چیزا رو روشن میکنه مثلا که ایا واقعابه ایشون دلبستین یا بخاطر مسائل جنسی ویا تنهاییتونه که به ایشون وابسته شدین.البته اینا نظر منه شاید درست نباشه.:162:

بله هیام جان درست میفرمائید اتفاقا ایشون الان میخاند با خانواده شون برند مسافرت

البته به بنده هم خیلی اصرار کرد که باهاشون برم

ولی خوب به دلیل همین مسئله که بوجود امده و مشکل کارم من نمی تونم باهاشون برم
================================================== =====
ایشون همه چیز را - همه جوره قبول کرده که با من و مشگلات من زندگی کنه و کنار بیاد

اولین مشگل من همین بچه بود که در ابتدای کار قرار شد در زندگی شخصی ما نباشه

اما حالا ایشون میگه هیچ مسئله ای نیست و به خدا مثل بچه خودم بزرگش میکنم و ازش نگهداری میکنم
و راجع به تعهدی هم که من دادم میگه =

به خدا اون تعهد خواست من نبود ، بلکه خواسته و پافشاری خانوادم بود که بچه تو توی زندگی دخترشون نباشه

و منم ناگزیر بودم به حرف پدر و مادر و دایی هام گوش بدم

در ضمن با پدر و مادرش هم صحبت کرده که بیاند محضر و تعهد محضری بدند که بچه میتونه در زندگی شخصی ما حضور داشته باشه و زندگی کنه
**********************************
در بقیه مسائل هم ما با هم هیچ مشگلی با هم نداریم و باور کنید که در طی این یکی دوماه من اصلا نمیدونم قهر چیه !!!!!

دعوای زن و شوهری کدومه !!!!!!!!!

درصورتی که در هفت سال زندگی قبلی من- از این هفت سال هشت سالش دعوا و درگیری بین من و اون خانم بود

راستش را بخواین برای همین چیزهاشه که من نمیتونم ازش دست بردارم و دل بکنم ....
**************************************************
نمیدونم شاید من دارم زیادی این مورد را زیر ضربه بین میزارم و روش زوم کردم

شاید با این همه محاسنی که این خانم داره - ارزش گذشت و چشم پوشی را داره ....

دوستان نظر شما چیه ؟؟؟؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaei

در بقیه مسائل هم ما با هم هیچ مشگلی با هم نداریم و باور کنید که در طی این یکی دوماه من اصلا نمیدونم قهر چیه !!!!!

دعوای زن و شوهری کدومه !!!!!!!!!

درصورتی که در هفت سال زندگی قبلی من- از این هفت سال هشت سالش دعوا و درگیری بین من و اون خانم بود

....[/color]

دوستان نظر شما چیه ؟؟؟؟؟؟

---

دوست عزیز:72:

خیلی خیلی ساده ای کدوم زن و شوهری را می شناسی که یک دوران ماه عسل در دوران

زندگیشون نداشته باشند؟؟؟؟؟؟؟

معلومه که با همسر اولتون هم روزها و ماههای اول مشکلات بزرگی نداشتید؟!

بعد از طی ماهها و سالها متاسفانه درگیر مشکلات شدید؟! (کودکتان نتیجه همان روزهای شیرین است؟!)

لطفا کمی واقع بین باشید و مثل نوجوانهای که تازه به سن بلوغ رسیدند ذوق کارهای خانمی

را نکنید که دروغی به این بزرگی به شما گفته ؟! فکر مسئولیتی باشید که در ازای اون طفل

معصوم دارید؟ آیا واقعا می توانند برای او مادری کنند؟؟ آیا احتمال دروغ ها و فریب های دیگری

در زندگی آینده شما نیست؟؟ ایا رفتار این خانم در این یکی دوماه و ماهها و سالهای آینده

با شما و فرزندتان تغییر نمی کند؟؟

موفق باشید:72:

واقعا درست میفرمائید - میدونم که دارم خودم را گول میزنم !!!!

ولی باور کنید پاک قاطی کردم !!!!

واقعا نمیدونم چیکار کنم ....

ممنون از راهنمایی هات که هر کدوم شون یک سیلی محکمی هست که میخوره توی گوش من و من را

نسبت به تصمیمی که باید بگیرم و مهمترین چیز مسئولیتی که نسبت به بچه م دارم بیدار میکنه !!!!!!!!!!


برام دعا کنید :323:

من به نظرم الان یکی میاد می گه اعتماد کن یکی می گه ساده نباش! و خلاصه هر کسی یه
چیزی بهت می گه که خیلی هاش ممکنه اصلا هم کارشناسی نباشه.
به نظرم شما الان به همدردی کاربران اینجا نیاز نداری بلکه به مشاوره ی تخصصی یه کارشناس حرفه ای نیاز داری که با خانمت بری پیشش و با شنیدن صحبت های هردوطرف راهنمایی مناسب را بهت بکنه.

البته این نکته خیلی مهمه که کارشناسی باشه که کلا با این بحث های صیغه و ... بیگانه نباشه و یه کوچولو تم مذهبی داشته باشه تا صحبت هاش نه از سر جبهه گیری نسبت به این مسائل بلکه بر اساس واقع بینی باشه و بتونه با درک شما و بدون این که بهتون حس تحقیر بده راهنماییتون کنه