برزخ زندگی من

سلام.
همین الان بلند شوید و به اسمان از یک محیط باز نگاه کنید.آسمان چه حالتی دارد؟ صاف،ابری،بارانی،برفی؟
بعد از دیدنش چه احساسی داریدآیا شما سهمی از این آسمان ندارید؟این اسمان چه کاربردی در زندگی شما دارد؟
چه چیزش زیباست؟آیا همه چیز زندگی شما به آن بستگی دارد یا نه؟
اسمان با این همه عظمت فقط بخشی از یک مجموعه کامل و هماهنگ است.با این حال خداوند انها را بخاطر خدمت به خلق افرید.شما جزئ اشرف مخلوقات هستید.حقیقت دارد.
خودتان را همینطور دوست بدارید.هیچ کس رضایت کامل از خودش ندارد.با اینحال تا جایی که میتوانید پیش برنده امور باشید نه گردن نهاده به شرایط.
اگر اعتماد به نفس ندارید به خدا اعتماد کنیدبدون شک خلقت شما از روی هدف انجام شده.
بسیار پیش می اید که بنا به مصلحت نظر شخصی خودتان را نگویید ولی میتوانید اهدافتان را از طریق های دیگر پیگیری کنید.اگر مادر حضرت موسی پس از تولد فرزندش هنگام دستور قتل کودکان از جانب فرعون با بیان احساسات و بیتابی و شیون میخواست سربازان فرعون را مجاب کند میتوانست؟او کودک را به خدا سپرد و دورادور شاهد امور بود با اینحال طفل در دامان مادر پرورش یافت...
خیال پردازی یک شیوه خوب مدیریت زندگی است،نوعی اینده نگری است ولی احتیاج به مسیری دارد تا به حقیقت تبدیل بشود.با هوش خوب خودتان به ان مسیر وارد بشوید.
حالت غم هم گاهی اوقات خیلی خوب است.تا غمگین نشوید با دیگران همذات پنداری نمیکنید.کسی که غمگین نشود به سمت ظلمت میرود .ولی اگر همیشه غمگین باشید به سمت مظلوم شدن میروید.میتوانید کم کم بینشان تعادل ایجاد کنید.
بقیه خصوصیاتی که ذکر کردید عالی است.کاش همه داشته باشند.فقط حس تنهایی است که اگر در جمع این حس را داشته باشید خطرناک هم نیست معمولی است، ممکن است در یک جمع چندین هزار نفره شما مخالف نظر همه باشید.سعی کنید در اجتماعاتی شرکت کنید که بیشتر سلیقه ها منطبق بر علایق شخصی شماست.بوسیله خانواده یا دوستان میتوانید مهارتهای جدیدی نیز فرا بگیرید.
به هر جایی علاقه دارید قدم بگذارید.محیط را باز نگری کنید.اگر امکان دارد در سایر زمینه ها هم مطالعه کنید.
از خودتان لذت ببرید.

سلامتی
هدف داشتن
امید به زندگی هم از داشته های من است.

باید بگم خیلی خوب داری پیش می ری من یکی رو که خیلی امیدوار کردی ومطمینم نظر بقیه دوستانم همینه!
خیلی خوبه که به داشتن سلامتیت هم اشاره کردی این مهم ترین چیزیه که ممکنه داشته باشیم
سر و تنت که سلامت باشه دلتم سالم میشه
شک نکن تو هر قدمی که برمیداری خدا هواتو وهیچ وقت از حرکت دست بر ندار موفقیت نزدیکتر از اونه که می پنداری..
به امید روزهای بهتر و بهتر:310:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط از یاد رفته

سلامتی
هدف داشتن
امید به زندگی هم از داشته های من است.

---

سلامتی که گفتم شامل همه چی میشه.
داشته دیگه ای ندارم یا بهتر بگم به چشمم نمیاد که بگم ,شاید بهتر باشه ادامه بدیم.:302:

سلام .
اگه اجازه بدید من هم میخاستم یه حرفایی رو بزنم .
راستش یه بارم همینجا تاپیک زدم .
ولی وقتی تاپیک این دوستمونو دیدم فهمیدم ادمهایی هم تو این دنیا هستند که مشکلاتی مشابه من دارند .
دوست خوبم میخاستم بگم تو وضعت از من خیلی بهتره .
تو 36 سال اختلاف سنی داری با مادرت و من 45 سال .
تو پدر ومادرت با سواد هستن ولی پدر، مادر من نه ..
مادرم ناراحتی اعصاب داره و همیشه کلا افسرده هست .
طوری که وقتی نیگاش میکنی تمام غم و غصه های عالم به قلبت هجوم میاره .
ای خدا ......... ادم باید این درد رو به کی بگه ؟؟؟؟؟؟؟؟
بدتر از همه اینا این که من 4 سال توی خوابگاه بودم . اصلا یه زندگی جدید بود واسم . با دوستان میگفتیم و میخندیدیم . یه آدم مستقل شده بودم ..
اما وقتی اومدم خونه یکهو دنیا رو سرم خراب شد .
من یهو شکستم . همیشه آرزوم بوده یک کلمه از حرفام رو مادرم بفهمه ولی هیچوقت نفهمید دردم چیه . هیچوقت .. احساس میکنم حالا که از خوابگاه برگشتم اوضاع خیلی بدتر شده . خدایا دیگه نمیتونم باهاش بسازم . اوایل که از خوابگاه اومده بودم خیلی ذوق و شوق داشتم واسه همه چی غذا درست کردن ، دکور خونه .. ولی حالا دیگه هیچی .
از فکر اینکه قراره من چند سال با این مادر زندگی کنم دیوونه میشم .
دوستای گلم ببخشید بحثتون رو منحرف کردم .از دوست گلم "از یاد رفته " ی عزیز هم معذرت میخام .

راستش شاید که واکنش تدافعی باشه .اصلا دیگه نمیخوام علمی حرف بزنم.شاید دارم اینو واسه خودم مینویسم ,شایدم نه.
این یه هفته ای که گذشت خیلی خوب بود , چیزهایی رو که نمیخواستم باور کنم باور کردم. از تعداد تشکرهام میتونید حدس بزنید که توی تاپیک های زیادی رفتم و خیلی چیزها یاد گرفتم.
این جمله های نشاندار خطاب به یه نفر هست که اگه روزی منو پیدا کرد (البته فکر کنم که پیدام کرده) بیاد و بخونه.
"پتانسیل اینو دارم که بزنم زیر همه چی.فرار کنم بطوری که هیچ کس ازم خبردار نشه .برم ... .اینقدر شجاع هستم که این کارو بکنم ولی منتظرم ... منتظر...
پتانسیل اینو دارم که اینقدر مغرور باشم که سر به آسمون راه برم چون همه چی دارم ...پس چرا نیستم ...چرا؟ چون این جمله اعصابمو خراب میکنه :" آدم مغرور سرش به سنگ میخوره"
پتانسیل اینو دارم که از اعماق وجودم داد بزنم .از سکوت و گریه های پنهانی خسته شدم.سه هفته س که سرم درد میکنه .اینقدر درد میکنه که داشتم فکر میکردم ممکنه سکته مغزی کنم .آره خیلی خنده داره .هیچ کس نمیدونه که من چرا زیاد میخوابم , تو حتما میدونی ,نه؟
از نصیحت بدم میاد اونم وقتی از طرف خونواده باشه.میای اینجا پست میدی و فکر میکنی من نمیفهمم که منظورت با منه .الکی جمع میبندی که بگی با تو نبودم.از این کاراتون خسته شدم .من تو بهترین مدرسه ,تو بهترین رشته ,تو بهترین دانشگاه دارم درس میخونم .من یه زمانی برای المپیاد تلاش کردم ,من از معلم هام اشکال میگرفتم .(اینو گفتم که بدونی من هم به اندازه تو بلکه بیشتر باهوشم). میدونم تو هم اینطور بودی ولی تو یه اشکال اساسی داری که من ندارم .من اشتباهم رو میپذیرم ولی تو اشتباه بقیه رو به رخشون میکشی.
پتانسیل اینو دارم که بزنم زیر همه چی...."

:43::43::310::227:
ممنون از همه مخصوصا فرشته جان که وقت گذاشت.اون چیزهایی رو که میخواستم بدست آوردم حالا باید زندگی کنم.گاهی تغییر لازمه و گاهی هم تحمل ولی کی میدونه که کدومش بهتره.:72:

عزیز دلم

تو پتانسیل خیلی چیزها را داری ، چه خوب چه بد . و تو در گرو انتخابهایت و جهت دادن به این پتانسیلها هستی .

و می دونم اومدنت اینجا برای اینه که نه منفعل باشی ، نه راه اشتباه را بروی و همین خود اولین و مهمترین انتخاب تو برای یک زندگی مفید و رضایت بخش هست .

حق داری ، درکت می کنم ، نصیحت اصلاً چیز خوبی نیست ، بخصوص اگر از سوی نزدیکان باشد . اما اگر می شنوی هم غمی نیست ، تو ظرف وجودت را می توانی وسیعتر از این کنی که به نصیحت بودن این حرفها و اینکه چه کسی برزبان می راندش توجه کنی . بلکه می توانی به فحوای آن توجه داشته باشی . و لازمه اش اینه که واقعاً نبینی که چه کسی هست که داره حرف میزنه فقط ببینی که چی میگه ، حتی اگر در این حد که شنونده خوبی باشی . می دونی چرا میگم که نبین چه کسی هست ، چون گاه آزردگی از کسی یا حتی ناخوشایندی نسبت به ظاهر کسی هم نمیگذاره ما خوب گوش کنیم . چه بسا در میان اون حرفها حقیقتی باشه . اگر نبود مطمئناً چون ظرفت وسیعه اون حرفها حتی اگر گزنده باشه خللی در تو ایجاد نمی کند .

پس عزیزم حرفهایت را بزن ، سکوت نکن ، مودبانه و محترمانه بگو حتی اگر نپذیرند . قرار نیست با آنها فقط خوبیا را بگویی ، نه عزیزم آزردگیهایت را هم بگو ، اما با آرامش و اعتماد به نفس و کنترل احساس و روی گشاده و ....

سکوت نکن .


.

به یک‏جایی از زندگی که رسیدی، میفهمی رنج را نباید امتداد داد. باید مثل یک چاقو که چیزها را می‏برد و از میانشان می‏گذرد؛ از بعضی آدم‏ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی

عزیزم منم با نظر فرشته جان موافقم سکوت نکن حرف دلت رو بزن حتی مثل همین ارسالت!!

الان که که فکرشو میکنم میبینم که حرف زدن هم همیشه لازمه کار نیست.مهم اینه که آدم آرامشش رو بدست بیاره .ولی کاشکی راه حل هایی هم بود که باعث میشد همزمان با تغییر خود بقیه رو هم تغییر بدیم.:324:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

گفتم: دلم گرفته است !

گفت: چون دل گرفتگی را انتخاب کرده ای، انتخابت را عوض کن.

گفتم: با گفتن یک جمله احساسم را به بازی می گیرد !

گفت: انتخابت این است، می توانی به جملاتش گوش ندهی.

گفتم: با نگاهش مرا خرد می کند !

گفت: تو خرد شدن را انتخاب کرده ای، از این پس آئینه بودن را انتخاب کن.

گفتم: تنها مانده ام وعشقی به سراغم نیامده است.

گفت: تنهائی را انتخاب کرده ای. انتخابت را عوض کن، عشق همیشه منتظر است تا تو او را
انتخاب کنی.

گفتم: هیچ کاری را نتوانسته ام به پایان برسانم!

گفت: چون به پایان نرساندن انتخاب تو بوده ، از این به بعد انتخاب کن که برای به پایان رساندن از تمام وجودت مایه بگذاری.

گفتم: دوستش دارم اما توجهی به من نمی کند!

گفت: چون توجه را انتخاب کرده ای ، فقط دوست داشتن را انتخاب کن ، آنگاه او را خواهی داشت.

گفتم: می ترسم دست به اقدام بزنم !

گفت: ترس گزینه همه آدمهائی است که جرات دیدار با موفقیت را ندارند، گزینه ات را عوض کن.

گفتم: میخواهم همیشه مانند تو خوب فکر کنم !

گفت: به خودت بستگی دارد، من چنین می اندیشم.


چون اندیشیدن را انتخاب کرده ام، تو هم می توانی.

http://www.hamdardi.net/imgup/16936/...7c165d5ead.gif

---