كنار آمدن با پايان يافتن يك رابطه عاطفي(به سرافراز كمك كنيد)...

پريناز جان!لطف خدا شامل حالت ميشه مگه ميشه نشه؟ تو خوبي و وقتي دنبالشي حتما پيدا مي كني...يك نگاه به اين تاپيك بنداز! پستهاشو بخون! اينهمه آدم خوب كه خالصانه دعا مي كنن. من نه شام دعوتشون كردم نه مشكلشون رو حل كردم و نه مرهم و محرم اسرارشون بودم و نه هيچ كار خاصي واسشون كردم.... هيچكدومشون حتي منو نديدند. چه شكليم چيكاره ام چيكار كردم اون طرف مقابل من چجور آدمي بوده چيكار كرده بد بوده خوب بوده؟! اونها فقط با دل خودشون و دل من سركار دارن... وقتي ميام اينجا به اينهمه صفا و سادگي غبطه مي خورم...
آره من يك چيزهايي متوجه شدم اما بايد همه چيز رو در ذهنم از اول بچينم(قابل توجه دختر مهربون كه اصرار داشت بدونه چي شده:46:)... بايد يك بازنگري انجام بدم روي شخصيت خودم و اون آقا و اين انرژي زيادي داره از من مي گيره.
سارابانو! دارم رها مي كنم همه چيزو! ديگه منتظر چيزي نيستم... بنظرت چطوره؟ الان قشنگتر شدم؟ نمي دونم!

نميدونم عزيزم كاش بعضي اتفاقات تو زندكي آدم نمي افتاد. دارم ايمانم از دست ميدم من از خدا يك زندكي ساده با يك عشق باك ميخواستم. مثل بقيه مردم. ازدواجم اينقدر سخت شد و دير شد كه مني كه غروردخترانم در مقابل بسرا باعث افتخارم بود وبه هيج بسري اجازه نزديك شدن رو به زندكيم نميدادم حالا تو اين شرايط افتادم كه انتظار بكشم اون بتونه با من ازدواج كنه. من اين رابطه ها رو نميخواستم دلم ازدواج باعشق ميخواست ولي نه اينجوري. خيلي صبر كردم ازخدا خواستم ولي جرا اينجا ست الان زندكيم. وحالا تو اين شرايط سخت.. ولش كن عزيزم حالا تو تواين شرايط منم دارم از غصه هام برات ميكم.. اميدوارم هيج دختري هيج وقت دلش اينجوري نشكنه.. فقط ميخواستم بكم خيلي احساس خوبي دارم وقتي بستهاتو رو تابيك هاي بقيه ميخونم. وبا خوندن اين همه بستهاي خالصانه اي كه تو تابيك تو بود بهت حسوديم شد:302: برا منم دعا كن:46: :72::72:

پرینازجان! غصه نخور عزیز دلم! آدمیم دیگه! سنگ که نیستیم... منم کم میارم منم غصه دار میشم. حتی یه وقتا سوتی هم میدم... همه چی رو نمی شه با منطق پیش برد. احساس هست دیگه! کاریشم نمی شه کرد...
ما واقعا نمی دونیم چی واسمون خیره چی شر! شاید این انتظار کشیدن واست خیره...برو پست سارابانو رو بخون!
زمانیکه منم به اون آدم گفتم جدا شیم فکر کردم خیلی قوی هستم و سه سوته از پسش برمیام... خب سه سوته نشد شد یک سمفونی! با اینکه اتفاق های اینجوری بازم واسم پیش اومده بود اما عکس العمل احساسی همونجوری مثل قبل بود. یا نباید اجازه بدیم چنین موقعیت های احساسی پیش بیاد یا اینکه اگر دست خودمون نبود زجرشو بکشیم و امیدوار باشیم داریم پخته تر می شیم و شاید بزودی اجر صبری که در کلبه احزان کردیم بهمون بدن...
بازم ناامید نیستم... هنوز انسان بودن خودمو باور دارم.

برخیز و سرافراز باش!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فکر کنم کم کم این تاپیک میشه تاپیک شکست خورده های عشقی...همتونو باید زیر بال و پرم بگیرم!:311:
فعلا دوتا عضو داره یکی دخترمهربون بکی پریناز...بعدی کیه؟ :303:

دوستان گل من! امروز داشتم تاپيك بالهاي صداقت عزيز با عنوان "اگر بال داشتم" را مي خواندم كه وصف الحال اكثر عشاق است...همچنان ديدم كه حال من با هر جمله بالهاي صداقت تغيير كرده و هوس يار مي كند! تا اينكه به اين پست مدير همدردي رسيدم... درست است كه دقيقا مي خورد به برجك احساس آدم ولي به همان اندازه در پيشگيري از آه و ناله هاي سرسام آور و غم انگيز موثر است... اين پست را به افتخار جوجه هاي خوشكل و نازي كه زير بال و پرم گرفتم نوشتم :46:

مدير همدردي نوشته:


پیشاپیش از حس منفی احتمالی که این پست با محتوای غیر همحسی ایجاد می کند معذرت می خواهم


========================================​======= ====
با سلام

ما باید بدانیم در موقعیت های مختلف چگونه از احساساتمان بهره برداری کنیم. و به چه میزان.

گاهی احساسات منجر به تحریف شناخت های ما میشود.
گاهی احساسات انتظارات غیر واقع بینانه در ما روشن می کند.
گاهی احساسات ما را به طرف یاس پیش می برد یا به عکس ما را به طرف رویاهای سرابگونه می راند.

موسیقی های جذاب، عکسهای قشنگ قشنگ و متون ادبی مبهم و همه گیری که ما در جهت شعله ور کردن یک حس خاص خودمون به استخدام می گیریم، منجر می شود که فرایندهای منطقی طی مسیر از اولویت خارج شوند.

به همین خاطر هست گاهی ترانه هایی که با حال ما تطابق دارد منجر به تشدید احساسات ما شده و مانع بازیافت آرامش ما می شود.

بسته به شخصیت مان گاهی از غم و اشک و... نیز لذتی پنهان می بریم و این خود مشوقی برای ما می شود که مرثیه خوانی احساسی ما افزایش یابد

خلاصه اینکه:
کاهش و کنترل احساسات و بسیج روند منطقی ذهن در برون رفت از مشکلات و رسیدن به هدف در چنین موقعیت هایی (موقعیت هایی که با مشکلی روبرو هستیم)، از کوبیدن بر طبل احساس مفید تر است. شک نکن

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

از بالهاي صداقت عزيز اول بخاطر تاپيك زيبايش تشكر مي كنم و دوم بخاطر حذف نامش از جملات مدير همدردي عذر مي خواهم...:72:

فکر کنم کم کم این تاپیک میشه تاپیک شکست خورده های عشقی...همتونو باید زیر بال و پرم بگیرم!:311:
فعلا دوتا عضو داره یکی دخترمهربون بکی پریناز...بعدی کیه؟ :303:


بازم اين بچه ها پيشكسوتها رو فراموش كردن . :311:

بفرما نخودچیٰ عشاق محترم !!

آن وقت همه شاکی می شین که چرا با خط کش میائیم سراغتان . :311:

اول از همه سرافراز که این تاپیک عشقولانه عشق برانگیز فوق احساسی را باز کرده ...........دستت را بیار جلو

پریناز نفر بعدی

بعد هم دختر مهربون


این دفعه را بوسه می زنم به صورتهای خوشگلتون ...................اما دفعه ی بعد با خط کش میام سراغتون مدل خانم معلم ها :311:

زیادی هم روی بالهای خیال سوار نشوید که هر چه اوج گرفتن بیشتر احتمال با مخ زمین خوردم و .............بیشتر


یادتان باشد ( آینه عبرت )

خیلی ها قبل از شما با بال و بی پر قصد اوج گیری احساسی داشته اند اما تقریبا در شرایط مشابه شما ( تجرد ) آنچنان شدت ضربه زیاد بوده که مجبور شده اند کلی همت نمایند و بنشینند با تلاش بسیار و با دست مغزشان را جمع کنند و بریزند توی کاسه جمجمه و یک وصله پیله ای مغز محترم را بکنند ...................

من که طاقت ندارم دوستانم را در چنین وضعیتی ببینم . لطفا شما هم بال و پرش ندهید این احساس را و از سر مبارک محافظت کنید

من به عنوان يه پيشكسوت تو اين زمينه شكست عشقي به سرافراز عزيزم توصيه مي كنم صبر پيشه كرده ، از مرور خاطرات مشترك گذشته دوري جسته و حالا كه انقدر منطقي و عاقلانه تصميم به پايان دادن به اين رابطه كرده و فكر مي كنه راه درست و خداپسندانه اي رو انتخاب كرده به هدف هاي ديگه اش تو زندگي فكر كنه و براي رسيدن به اونها تلاش كنه و كمتر به اين مسئله بال و پر بده . تا ايشالله اوني كه قراره با اسب سفيدش بياد و دست اين شازده خانم ما رو تو دستش بگيره و خوشبختش بكنه يه روزي پيداش شه .همه چي رو به مرور زمان بسپار :72:.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشيد آني عزيز ادامه پست من بعد از ارسال شما ارسال شد . نمي خواستم زياد لي لي به لالاي اين سرافراز بزارم . ادامه داشت سخنان گهربارم . :311:

نقل قول:

---

...
بعد هم دختر مهربون

---

آنی جان اجازه، اجازه، من جزء اینا نیستما :311:
من اغفال شدم:)

ولی به دور از شوخی،
من دیگه اصلاً بهش فکر نمیکنم و اصلاً هم تاپیک بالهای صداقت عزیز رو نخوندم.
تا فهمیدم موضوع از چه قراره، سریع بستمش!
و اومدم همینجا تا پست مدیر عزیز رو از اینجا بخونم. نه اونجا وسط اون همه خمپاره :)
(مرسی سرافراز جان که اینجا هم نوشتیش :72: )

من همون کارایی که به سرافراز عزیز گفتم رو انجام دادم و به توصیه ی چند تا از دوستای دیگه ی هم تالاریم، یه پرهیز فضایی (به جای پرهیز غذایی :D ) واسه خودم آماده کردم. لذا از فرو رفتن در فضاهای به ظاهر رمانتیک اما در واقع باتلاقی، به شدت پرهیز میکنم!

(وبلاگایی بود که بهشون سر میزدم اما یه کمی فضاشون بگی نگی مسموم بود. دیگه اونجا ها هم نمیرم
حتی خوندن شعر رو هم برای خودم قدغن کردم.
آهنگ و اینا هم که فعلاً اصلاً طرفش نمیرم
حالا یه مدت اینا رو انجام میدم تا ببینم اگه خوب نشدم، یه نسخه ی دیگه واسه خودم بپیچم:)
اما علائم بهبودی رو دار میبینم خدا رو شکر)

البته موضوع من با موضوع پریناز عزیز و سرافراز عزیز، فرق میکنه اما از یه جنس هستن فقط شاید شدت و ضعفشون فرق کنه.
شاید راهی که من رفتم، با شدت بیشتری برای این دو تا عزیز هم جواب بده!

از نظر من، خدا همیشه به آدم کمک میکنه. هر چیزی که انتخاب کنی، خدا توی همون مسیر کمکت میکنه.
اگه انتخاب کنی با فکرش شب و روز رو بگذرونی (و خودت رو آزار بدی)، موفق میشی.
اگه هم انتخاب کنی از فکرش زودتر بیای بیرون، بازم موفق میشی.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

این دفعه را بوسه می زنم به صورتهای خوشگلتون

---

ولی تنبیهی که سرانجامش این باشه، می ارزید ها :)

سلام سرافراز گرامی،

قطعه ای از سخنان مدیر همدردی را برایتان می گذارم که چکیده ای از سخنان گوهر بار دوستان در این 5 صفحه می باشد!

می دانم که شما از بزرگان این تالار هستید، و همه ی این ها را می دانید، اما امیدوارم اختتامیه ای باشد برای این حال و احوال پرسی ها و یاد آوری خاطرات گذشته که دید بسیاری از خوانندگان را تغییر داده و قبح بسیاری از کارها را ریخته است! البته می دانم که قصد اکثر آن ها همدردی می باشد، ولی اگر به زدن تشکری بسنده کنند، ملتی را نجات داده اند!

امیدوارم هر چه زودتر بتوانید این مشکل را حل نمایید.

************************************************** ******************************

به قول مدییییییییییییییییییییییی ییییییییییییییییییییییییی یییییر همدردی:

راه علاج كسب مهارت ها و تكنيك هاي مواجهه با اين مسئله هست. كه عبارتند از:
يكم: بستر زدايي
دوم : تمركز زدايي
سوم: تصعيد يا حداقل جبران
چهارم : قطع آبياري ذهني و خيالي
پنجم: درگير شدن با شبكه اجتماعي نگهدارنده
ششم: تكنيك توقف فكر


اين مهارتها را هم مي تواني با مراجعه به مشاوره حضوري ياد بگيري و تمرين كني. هم مي تواني همين جا جستجو كني.
فراموش نكن. كه يادگيري كافي نيست. بايد اين تكنيك ها به كار گرفته شود.
مثل سوزني هست كه پزشك تجويز مي كنه. از دكتر و تزريقات كه نمي ترسي؟؟؟!!

************************************************** **************************

با تشکر

سلام
اول از همه برات خوشحالم که انقد قوی هستی
دوم اینکه بهت تجربه خودمو انتقال می دم:
به این فکر کن که زندگی تموم نشده و هم تو هم اون آدم منطقی فکر کردین و کسی باعث آزار دیگری نشده
پس این یه بازی برد-برد بود که واقعا جا داره خدارو شکر کنی
من یه کتاب خوندم که نحوه گذر از عشق های زمینی به عشق های آسمانی رو گفته بود
زندگی نامه شهاب الدین سهروردی
قلندر و قلعه


از طرف دیگه زمان یه جادوگر بزرگه، بزار کارشو بکنه...
فقط می خوام این مساله روی سلامتیت تاثیر نذاره، مراقب خودت باش
موفق باشی