شکستن عهد، خیانت.. کمکم کنید

ببخشید اینو می گم. بعضی دوستان میگن که همسرتون حق نداشته این کارو بکنه و این حرفها. اصلا اینجا کسی نمی گه ایشون حق داشتند یا نه . مساله اینه که آقای امیر اومدن تا زندگیشون رو درست کنن و ما باید به ایشون کمک کنیم نه بدتر تو ذهنشون وسوسه ایحاد کنیم تا ایشون سرگردون تر بشن.

پیشنهاد من اینه که اگر می خواهید با ایشون صحبت کنید به دنبال حل کردن مساله بر اساس ریشه یابی باشید نه توبیخ کردن. شاید ایشون خودشون هم ندونن چرا این کارو کردن ولی وقتی از مسائل هر روز زندگیتون از حرفهایی که دوست داشتید به هم بزنید و فرصت نکردید یا .... صخبت کنید کم کم متوحه می شید مشکل کجاست.
ببیند اگر ما به دنبال علت این مساله در شما هستیم چون دسترسی به همسرتون نداریم. این به این معنا نیست که شما مقصرید. این به این معناست که اینجا به دنبال مقصر نیستیم بلکه به دنبال حل مشکلیم.
من به عنوان زنی که شبیه این مشکل رو یکبار تجربه کرده باید بگم از حرفهاتون فهمیدم که شما ادم کمال گرایی هستید. حرف زدن بدون دغدغه با ادمهای کمال گرا کار خیلی سختیه. چون آدم فکر میکنه الان اون چیزی که هست مورد پذیرش قرار نمی گیره و اگر شما رو دوست داشته باشه و دوست داشتن شما رو بخواد سعی می کنه نقش بازی کنه اونطور که شما دوست دارید.
و یک دفعه ادمی پیدا می شه که همسر شما رو همونطوری که هست می پذیره و همسرتون با ایشون احساس راحنی می کنه. به نظر می رسه ایشون بیشتر از این پیش نرفتن و نیازی به بیشتر پیش رفتن نداشتند. چون شما از نظرهای دیگه کامل بودید.

امیدوارم متوجه منطور من شده باشید. حتما حتما پیش مشاور هم برید.

موفق باشید و نگران هیچ چیزی نباشید. شما و همسرتون می تونید زندگیتون رو از اول بسازید.

سلام:72:
اینکه می خواین باهاش صحبت کنید خوبه. اما نظر من این بود که اولین جلسه مشاور رو خودتون به تنهایی برین بعد اقدام برای حرف زدن کنید در ضمن این طوری یک تایم یک هفته الی 10 روزه هم گذشته و همسرتون فهمیده که پس قضیه جدیست و اگه بار بعدی بخواد اتفاق بیفته احتمالا دیگه رنگ شما رو هم نخواهد دید.
برای صحبت کردن بهتره از نصیحت و یا سرکوفت زدن خودداری کنید. هیچ حرفی ازاینکه می خوام ببخشمت نکنید. بدون اینکه حرفی از بخشش و برگشت به زندگی بزنید ازش بخواین کمبوداش و تو زندگی با شما نام ببره و اگه خواست بگه نه من مشکلی نداشتم و .... تاکید کنید که تعارف و کنار بذاره بگید می خوام ببینم کجا رو کم گذاشتیم.
بعد که توضیحات لازم رو داد پیشنهاد مشاور رو بدید و اینکه قصد دارید مشکل و ریشه ای حل کنید پس ممکنه زمان بر باشه و می خوام که همراهیم کنی.
با شناختی که خودتون از همسرتون دارید یه سری مسایل دیگه هم چاشنی بر خوردتون کنیم.
مطمئنم که انشاءا.. موفق می شین.
موفق باشید.:72:

نقل قول:

---

اگر شما رو دوست داشته باشه و دوست داشتن شما رو بخواد سعی می کنه نقش بازی کنه اونطور که شما دوست دارید.
و یک دفعه ادمی پیدا می شه که همسر شما رو همونطوری که هست می پذیره و همسرتون با ایشون احساس راحنی می کنه.

---

حرف های دلتنگ کاملن منطقی به نظر می رسه.

سلام
با هم صحبت کردیم. راجع به همه چیز. اون از ته دلش میگه که من از تو و از زندگیم راضیم. هیچ مشکل و کمبودی(ارتباطی-اخلاقی-عاطفی) ندارم و اینو دارم صادقانه میگم.باور کن. وقتی که پرسیدم توی این ارتباط دنبال چی می گشتی و چی تو رو به اون سمت میکشوند میگه یه راه اشتباه داشتم میرفتم که فکر نمیکرم اشتباه باشه. الان که بر میگردم مرور میکنم و پشت سرمو نگاه میکنم میفهمم اشتباه بوده. منو ببخش که اذیتت کردم، جبران میکنم. سعی میکنه از منم قول بگیره که همه چیزو فراموش کنم.البته در لابلای حرف هاش کارایی که من کردم و ناراحتش کرده بوده رو هم میگفت.
نمیدونم.. به نظرم صادقانه حرف میزد.
با تعریف هایی که شما از انسان های کمال گرا کردید، من فکر میکنم همسرم هم کمال گراست. اصلا ما به شدت اخلاقمون شبیه همه. اهدافمون، نظرمون، سلائقمون، سر 80-90 درصد مسائل اتفاق نظر داریم(بجز فیلم دیدن!). خیلی وقت ها درباره همین شباهت ها با هم صحبت میکنیم کلی میخندیم و میگیم معلوم نیست ما اخلاقمون شبیه هم بوده و با هم آشنا شدیم، یا با هم بودیم اخلاقمون شبیه هم شده! شاید تفاهم بیش از حد هم خوب نباشه.
به هر حال دوست دارم ببخشمش. ولی همش میگم نکنه که نسبت به اون احساسی داشته باشه؟؟

سرتون رو درد آوردم.ببخشید

ای آقا!!!
شماهنوزباخودت کنارنیومدی؟؟؟
به نظرمن اگه نتونستید ازته دل ببخشیدش دوباره شروع نکنید،چون زندگی که بابی اعتمادی پیش بره زندگی نمیشه.

یادتون نره برای اطمینان کامل برای تموم شدن همه چیز با هم پیش مشاور برید.