نمایش نسخه قابل چاپ
بعله همونطور كه شادي عزيز هم گفتن..توي گذشت و فداكاري هم بايد تعادل باشه در مقابل هر ادمي توي هر موقعيتي نبايد گذشت كرد و كوتاه اومد گاهي قاطعيت براي تنبيه(اگاه كردن)بعضي ها لازمه...
بايد انقدر مهارت داشته باشي كه نه به عنوان يه خانم خودخواه و خود راي شناخته بشي نه به عنوان يه توسري خور و مظلوم!!
به نظر من شما از مديران بخواي كه اين تاپيكت رو ببندن و بعدش براي ساير مسائلت يه تاپيك جديد باز كني...اين طوري از جو طلاق هم كمي دور ميشي
خانواده همسرم یک عروس مطیع می خواستند که هرچه اونها بگند قبول کنه و من باید طوری رفتار می کردم که در ظاهر مطیع باشم ولی کار خودمو بکنم می گم خانواده همسرم برای اینکه برای همسرم حرف پدر و مادرش مهم هست نه خودش
ستاره عزیز
شما همه رو مثل خانواده همسرت و همسرت نبین .
هرکسی فرهنگ و منش خاص خودش رو داره . و شما بعدها برای شروعی دوباره به دیگران هم به این دید نگاه نکن که همه مثل همون خانواده و همون آقا هستند .
من فکر می کنم اساسی ترین مشکل بین شما اختلاف فرهنگی بوده که بسیار در ازدواج تاثیرگذار خواهد بود . فرهنگ خانوادگی دو طرف باید شبیه هم باشه .
امروز متوجه شدم که همسرم رابطه با یک دختری از فامیل را داره که کاملاً با شرایط اون می خوره و به همین دلیل تونسته به راحتی از من بگذزه و می دانم که اون دختر می تونه خیلی خوب هوای مادر و پدر همسرم را داشته باشه و برای همسرم فقط و فقط همین مهمه نه چیز دیگری ( احترام مطلق به پدر و مادرش) و اون دختر می تونه هرچی پدر و مادرش گفتن قبول کنه.من نمی تونم با این مساله کنار بیام
با کدوم مسئله نمی تونی کنار بیای؟ با اطاعت از پدر و مادر همسرت، یا با رابطه همسرت با خانمی که گفتین؟؟
:72:
با ارتباط اون خانم با همسرم از اینکه من بشینم و شاهد این باشم که همسرم با اون خانم رابطه داشته باشه و باهم ازدواج کنه و زندگی خوبی داشته باشن و برای اون خانم هرکاری را بکنه که برای من نکرد نمی تونم این موضوع را تحمل کنم
ستاره عزیز، میدونم براتون سخته، اما شما باید برای زندگیتون تصمیم بگیرید.. اینکه این خانم با همسر شما رابطه خوبی داره دلیل بر بد بودن شما نیست.. همسر شما اشتباه بزرگی کرده که وقتی درگیر رابطه با شما بوده به سمت شخص دیگه ای رفته.
همونطور که خودت گفتی اون خانم طوری برخورد کرده یا شخصیتی داره که با شخصیت همسر شما سازگارتره، اون خانم می تونه باشرایط همسر شما کنار بیاد و این باز هم به دلیل شخصیت و طرز فکری هست که داره..
شخصیت شما به شما اجازه چنین کارهایی رو نمیداده، مگر اینکه اون رو خرد میکردین و از بین می بردینش، که اون وقت دیگی چیزی از ستاره باقی نمی موند..
عزیزم، همسرت داره اشتباه می کنه، حد اقل تا وقتی که تکلیفش با شما روشن نشده نباید سمت رابطه دیگه ای می رفت، من جای اون خانم بودم هیچ وقت با همچین آدمی که درگیر یک رابطه دیگه هست، ارتباط برقرار نمی کردم. چرا خودت رو برای رفتار کسانی ناراحت می کنی که دنیاشون و طرز فکرشون با تو متفاوته و عملشون غیر اخلاقی بوده؟
مگه تصمیم نگرفتی که این رابطه رو کات کنی؟ اگه واقعا این تصمیم رو گرفتی، باید کاری کنی که نسبت به کارهای همسرت بی تفاوت باشی.. تو که نمیخوای تا آخر عمرت هواست به اون باشه که ببینی با کی داره چطوری زندگی می کنه؟؟
:72:
ستاره جان اين حساسيت شما قابل درك هست اما سعي كن خودت رو نسبت به همسر سابقت و تمام متعلقات زندگيش...پدرش ...مادرش...همسر ايندش و انتخابش و ....بيتفاوت كني...اهميت نده كه چي ميگه و چي كار ميكنه اين طوري فقط خودتو شكنجه روحي ميكني...ملكه ذهنت كن كه شما و ايشون براي هميشه با هم غريبه هستين ...پس ديگه فرقي نميكنه همسرش تابع مادرش باشه يا نه!!
آخه چه طوری؟ چه طوری می تونم فراموشش کنم. عقلم یه چیزی می گه دلم یه چیزه دیگه عفلم حرف های شما را تائید می کنه ولی دلم یه چیزه دیگه من فکر کنم که هنوز دوستش دارم با این وجودی که خیلی به من بد کرده و اصلاً براش وضعیت من مهم نیست . من قبل از همسرم با کسی آشنا نشده بودم برای همین خیلی برام سخته.خودم هم موندم چرا از همسرم متنفر نمی شم.آخه من چه جور آدمی هستم
قرار نیست از کسی متنفر بشی و بعد ولش کنی، اینطوری دیگه با اراده ات کاری رو انجام ندادی بلکه با تنفرت این کار رو کردی.
تو به همسرت عادت کردی و این دوست داشتن نیست، بهش وابسته شدی.. پیشنهاد می کنم توی سایت بچرخ و یکم مقاله در این مورد بخون.
چرا همسرت رو دوست داری؟؟ نه برای این تالار و جواب دادن به اعضاء بلکه برای خودت سعی کن یه جواب محکم پیدا کنی..
:72: