مشاعره

سلام mkeعزیز اینطور که شما فکر میکنید نیست.گاهی اوقات (برای من )سرعت اینترنت باعث میشه که نوشته ام دیر ارسال بشه.یا خیلی وقتها پیش اومده که : آخرین ارسال شخص x!ولی وقتی تایپک رو باز میکنی خبری از این ارسال نیست.در ضمن قرار بود با الف شروع شه
*****************************************
الا یا ایها الساقی ادز کأسا"و ناولها
که عشق آسان نموداول ولی افتاد مشکلها

شرمنده حواسم نبود! با الف ادامه می دیم:
اي خالق ذوالجلال و اي بارخــداي / تا چند روم در به در و جاي به جاي
« يــا خـانـه ي امـيـد مـرا در بـربند / يـا قـفـل مهمّـات مـرا در بگشاي »
منبعمم همون قبلیست!
موفق باشید.
یاعلی:72:

یک نفر حسرت لبخند ؛تو را میبارد
خنده کن عشق زمین گیر شود بعد برو

وقتی پاک ترین هوای دنیا....
هوایی است که در وجود ماست!
چرا هر لحظه دلمان..
هوای هم را نمی کند.

درست به مانند یک نفرین، چون آوارگی just like a curse, just like a stray
یک بار تغذیه اش می کنی و همواره می ماند you feed it once and now it stays
همواره می ماند now it stays

دال

در چشم پر خمار تو پنهان فسون سحر
در زلف بیقرار تو پیدا اقرار حسن
ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قدت از جویبار_ حسن

نه چشم دل به سویی نه باده در سبوئی-که تر کنم گلویی.به یاد آشنا من

نه دست دهد تا غبار جامه شویم
نه پا بکشد خدمتش به ناز کنیم

می بینم.....
وقتی می بینم دو دیوار به بند رخت تکیه داده اند ...
ناراحت می شوم.

من به دنبال اتاقی خالی
کز دل پنجره اش عطر گل بوته ی شبنم زده ای میگذرد
کز دل پنجره اش ناله و سوزه نی غم زده ای میگذرد
روزهاست میگردم تا از اینجا بروم...........

بفرما استاد کیوان
من میگم الکیه! خودت قبله همه زدی زیرش!
دلتون خوشه مشاعره می کنید!
یاعلی:72:

ما عاشق و رند و مست و عالمسوزیم
با ما منشین وگرنه بد نام شوی

یا رب این کعبه مقصود زیارت گه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین منست

یک دل بنما که در ره او
بر چهره نه خال حیرت آمد

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه
مشو غره به امروزت که از فردا نئی آگه

هیچست آن دهان و نبینیم ازو نشان
مویست آن میان و ندانم که آن چه موست

هیچست آن دهان و نبینم از و نشان
مویست آن میان و ندانم که آن چه موست

تنهایی تو....
بدان....آن گاه که تنهایی تو را می آزارد ..
خداوند.. بهترین هایی دنیا را..
تنها آفرید!!!

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

هرچند که زود می نویسم، از بود و نبود می نویسم
او بوده و هست، نیستم من! از هیچ به بود می نویسم

مدیونی!
مدیونی به خودت..به خدا..به زندگی.
مدیونی به هر چه در عالم است.
باور کن مدیونی دوست من!
اگر..
از لحظه لحظه های عمر کوتاه زندگی...
لذت نبری!

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

دوستان قراره حرف آخر شعرها مد نظر باشه....باید""(ی) می دادید

دوستان!!!
........ عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می جویم

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواززززززززززززززززززززز

زان شبی که وعده کردی روز بعد
روز و شب را می شمارم روز و شب ب ب ب ب ب

زندگی در این ذوزخ را نمی دانم
از خوابی ژرف برخاسته، هنوز در این پوسته در دامم
روحی یخ زده، تا مغز استخوان منجمد
بشکاف یخ را، که دیگر بی تابم


میم

مکن از خواب بیدارم خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیالش

شین

شد خزان گلشن آشنایی
بازم آتش به جان زد جدایی

یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن
وین ماجرا بسر و لب جویبار بخش

شین

شاه عالم را بقا و عز و ناز
باد و هر چیزی که باشد زین قبیل

لاله ساغر گیر و نرگس مست و بر ما نام فسق
داوری دارم بسی یا رب کرا داور کنم

شب های درازیست که در خلوت دل بیدارم
در بزم غریبانه ای از عشق تو دعوت دارم

وهم عزیز صبر کنید تا یکی دیگه جواب شعر شما رو بده تا ؛یکی مثل من اشتباه نکنه!

من خاکی از این در نتوانم برخاست
از کجا بوسه زنم بر لب آن قصر بلند

دال

در این حریم شبانه ستم گرفته
در این شب خاک وخاکستر که غم گرفته
رفیق روزهای بی کسی ای سر به دامن
چراغ خورشید واره چشم تو روشن

نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
غلام همت سروم که این قدم دارد

دال

در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش
زانکه منزلگه سلطان دل مسکین منست

ت

تو مصیبت کشی ای دل میدونم
میون آتشی ای دل میدونم
داری پرپر میزنی جون میکنی
این رو از اشکهای چشمات میخونم