نمایش نسخه قابل چاپ
دو ذره از یه بیت بیشتره :
" مگسی را کشتم
نه به این جرم که حیوان پلیدی است، بد است
و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است
طفل معصوم به دور سر من میچرخید،
به خیالش قندم
یا که چون اغذیه ی مشهورش تا به این حد گندم!!!
ای دو صد نور به قبرش بارد؛
مگس خوبی بود...
من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد،
مگسی را کشتم ...!
زنده یاد حسین پناهی
به شکر انکه شکفتی به کام بخت ای گل
نسیم وصل ز مرغ سحر دریغ مدار
میا زا ر موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
آورد به یک زخمه، جهان را همه در رقص / خود جان و جهان نغمه‌ی آن پرده‌نواز است
مرا به عشق تو اندیشه از ملامت نیست ... و گر کنند ملامت، نه بر من ِ تنهاست
عاشقی را شرط تنها نا له و فریاد نیست
تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست
غرق خون بود و نمی مرد ز حسرت فرهاد
خواندم افسا نه ی شیرین و به خوابش کردم
یار مفروش به دنیا، که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود
امدی جانم به قربانت ولی حالاچرا
بی وفاحالاکه من افتاده ام ازپاچرا
نوش دارویی وبعدازمرگ سهراب امدی
سنگ دل این زودترمی خواستی حالاچرا:72:
پير دردي كش ما گر چه ندارد زر و زور
خوش عطابخش و خطاپوش خدايي دارد