من دچار نادرترین نوع سرطان شدم

مریم عزیز:72:

نمی دونم حرفای همسر مرحوم مریم میرزاخانی را در بزرگداشت این بانوی دانشمند گوش دادی یانه

همسرش می گفت (نقل به مضمون) مریم وقتی فهمید سرطان داره گفت خوب دنیا ناعادلانه است روزی که من در یک خانواده خوب

و دوستان خوب باهوش بالا رشد کردم خیلی ها این چیزها را نداشتند و دنیا ناعادلانه رفتار کرده بود و من نگفتم چرا

پس حالا هم نباید بگویم چرا؟!

به نظر من تو یک دختر با استعداد و توانایی هستی که در یک خانواده سالم رشد کردی؛ ازدواج کردی و با وجود وابستگی به همسر اولت با مشکلات زیاد تونستی اون فرد را کنار بگذاری و خوشبختانه ازدواج مجدد خوبی کرد

و کسی کنارت هست که تو را دوست داره و نگرانت هست پس بهتره بقیه مسیر زندگیت را خوب یا بد با تلاش و پشتکار در کنار همسرت بسازی و تلاشت را برای بهبود و سلامتیت بزاری اینقدر به دنبال مقصر دونستن خودت و یا اطرافیانت و یا خدا نباشی؟!

همه ما باید این مسیر صعب العبور زندگی راطی کنیم و با مشکلات متعدد و متنوع دست و پنجه نرم کنیم و هیچ تضمینی برای زندگی بدون مشکل هیچیک از ما برای فردا یا ماه آینده یا سال آینده و ... وجود ندارد.

مطمینا این روزهای اولیه که جز سخت ترین روزهای زندگی شما است هم میگذره و به زودی خودت را باشرایط جدید وفق میدی

و این شما هستی که بعدا میای به دوستان جدیدی که در ابتدای این راه قرار گرفتند راهنمایی میکنی.

پس با توکل به همون کسی که زهر را داده پاد زهر را هم داده بلند شو:72::72:


چند خواهی پیرهن از بهر تن

تن رها کن تا نخواهی پیرهن

سلام

مریم عزیزم

به نظرم اگر مدت زندگی توی دنیا نعمت بزرگی بود خداوند هرگز اون رو از بعضی امامان دریغ نمی کرد و هرگز به انسان های بدکار طول عمر نمیداد.
بیش از مدت زندگی کیفیت اون هست که مهم هست. به قول سهراب سپهری زندگی آبتنی کردن در حوضچه ی اکنون است.
به قول آقای دکتر بابایی زاد ترس از مرگ به خاطر زندگی نکرده است.
مریم جان چه کسی از یک ساعت بعدش خبر داره؟
اما همه ی ما اکنون رو در اختیار داریم. این زندگی در گذشته و آینده هست که چهره انسان و مغز انسان رو پیر میکنه اما زندگی در اکنون راز تندرستی جسم و روح هست. در این مورد میتونی کتاب نیروی حال اثر اکهارت تول رو مطالعه کنی.مخصوصا نسخه صوتیش رو.
مریم این جملات رو به خودم هم یادآوری میکنم. ما نیاز داریم که مدام از خودمون مراقبت کنیم تا بر مسیر درست حرکت کنیم.
و اما مریم جان اینها که گفتم همش تئوری هست و اما شما بیشتر به اقدام نیاز داری به عمل. چون یه قدم بداشتن در راه خوب کردن حالت بسیار ارزشمند تر از مطالعه ده ها کتاب در مورد چگونگی خوب شدن حالمون هست.
پیشنهاد میکنم بدون اینکه تلاش کنی نگرش یا فکرت رو به زور مثبت کنی قدم به قدم فعالیت های مفید گذشته ات رو اضافه کن به زندگیت.
مثلا همین غذا بردن برای سگ ها رو بدون هیچ قضاوتی یک بار دیگه تکرار کن. اما این بار فقط به سگ ها فکر کن و به غذایی که قراره تهیه کنی. هیچ قضاوتی راجع به کارت نداشته باش؛ تمرین کن تا توی این مدت کوتاه فارغ از هر فکری بدون تمرکز روی بیماریت باشی. البته با هیچ فکری نجنگ فقط سعی کن این زمان رو کم کم افزایش بدی. شاید اولش سخت باشه اما 2 دقیقه برای شروع زمان خوبیه نه؟ شاید در طی غذا بردن برای سگ ها یا سر زدن به خانه سالمندان یا کارهای خیر دیگه که خودت بهتر از من میدونی بتونی زمان بسیار کمی در اکنون بودن رو تجربه کنی اما مهم تجربه کردنش هست. تجربه اش کن و تعداد تجربه ها رو کم کم زیاد کن . تلاش نکن با فکر بیماری بجنگی بلکه بگذار این فکر بیاد و بره . برای از بین بردن تاریکی باید شمعی روشن کنیی بدون اینکه بخوای با تاریکی بجنگی. بیماری هم همینه.
درسته بیماری داری اما درکنارش چه چیزهای دیگری داری؟
چشم داری گوش داری پا داری دست داری قلب داری محبت و عاطفه داری درک بالا داری تحصیلات داری همسر خوب داری...
حالا این وسط به بیماری توجه میکنی بکن اما به سایر چیزها هم در حد خودشون توجه کن. جوری فکر نکن که انگار تنها داشته ی تو در لحظه اکنون بیماری تو هست.

مریم جان انشالله تو از پسش برمیای:72:

اگه به لحاظ پزشکی براتون ممنوع نیستید برید مشهد و تا زمانی که دل آروم نشدید نیاید. آدم که اینقد دلش پر باشه بیشتر از هر چیزی یه خلوت اساسی نیاز داره.
انشالله به زودی خبر سلامتیتونو بدید:72:

سلام دوستای گلم

ممنونم که همراهیم میکنید و تنهام نمیذارید

حسین 40 برادر خوبم
امیدوارم بتونم قضیه رو از چشم و دیدگاه شما ببینم.ممنون که برام نوشتین

زندگی خوب عزیزم
حرفات رو جز به جز و چند بار خوندم و عالی بود...سپاسگزارم ازت

مهندس خانوم گل
دعایی رو که گفتی پیدا کردم و دارم میخونم..ممنونم ازت

سنجاب عزیزم
من انقدرا هم زندگی عالی ندارم...به هر حال منم با همسرم اختلافاتی دارم و قطعا مشکلاتی هم داریم باهم...منم قبول دارم خدا همه چیز رو تمام و کمال باهم نمیده به انسانها...اما یه زندگی عادی حق همه است...خدا این نعمتو به تک تک شماها و من بده...

ارم گلم
حق با شماست...راست میگی ادم از لحظه بعدی خودش خبر نداره....توکلم به خداست.من عشقی به حیوونا دارم که هیچ وقت نمیتونم ازشون دریغ کنم...



دوست خوبم esm

ممنون که برام نوشتی...متاسفانه موقیعتش رو ندارم...فعلا هنوز سرکار میرم و تا پایان ترم باید برم...همسرم هم که درگیر کار و ...هست و نمیتونه همراهیم کنه.انشالله خوب که شدم اولین کارم همینه....
ب

یشترین چیزیکه ازارم میده این روزا نوسانات روحی و خلقیمه...یکروز کاملا خوبم و یکروز ناراحت و بی حوصله...با قضیه سقط هم راحت کنار اومدم...گهگداری بهش فکر میکنم اما زود منحرف میکنم ذهنمو...اما نمیدونم خلقیاتم رو چطور کنترل کنم...اگر کسی چیزی به ذهنش میرسه بهم بگه...ممنون میشم...:72:

روانپزشک به همسرم گفته بود که ممکنه تا سالها با قضیه سقط کنار نیاد ( یعنی من) و نیاز به مصرف داروهای ضد افسردگی و ...داشته باشه..اما من حالم خوبه خداروشکر و در مورد اون قضیه خیلی کمتر دارم اذیت میشم...

سلام عزیز دل خواهر:72:

مریم جان من بهت مدیونم و برای سلامتیت خیلی دعا می کنم جز کار دیگه ای از دستم بر نمیاد:72:

شما باعث شدید بیشتر و بیشتر به خدا نزدیک بشم و حال خوبمو مدیون شما هستم:72:
ان شاءالله هر چه زودتر سلامتیت رو بدست بیاری خانم گلی:43:

مریم جانم این قضیه بیماریت یه شوک بزرگ بوده برات،برای همین حال روحیت بالا وپایین میشه طبق تجربه من مطمئن باش به زودی باهاش کامل کنار میای وزندگی عادیت رو میکنی اونوقته که درمانت روند بهتری میگیره.همین الان هم به نظرم روحیت خیلی خوبه که میتونی وقت و انرژی بذاری برای تاپیکهای اعضا.
عزیزدلم هیچکس یه زندگی عادی نداره همه یه مشکلاتی دارن که درزمان خودش اونا رو بی تاب میکنه وقتی اون مشکل بی اهمیت میشه که مشکل بزرگتری پیش بیاد براشون.پس لطفااینقدر خودخوری نکن همونجور که در مورد سقطت مجالی به احساسات منفیت نمیدی برای موارد دیگه هم نده.الان جسمت ضعیفه باحال روحی بد ضعیفترش نکن.

سلام مریم جان من مطمئنم انسان بزرگی مثل شما از عهده این امتحان الهی هم برمیاد اگه قابل باشم برای خواهر عزیزم دعا میکنم جالبه که من نمیدونستم پایین اومدن پلاکت ممکنه از فشار عصبی باشه آخه منم چند ماه پیش یهو تو آزمایشگاه بهم گفتن باید تکرار آزمایش کنی و بعد گفتن پلاکتت پایینه برو دکتر خون و تا الان تحت درمان هستم البته سه ماهی هست دیگه دکتر نرفتم منم فشار عصبی زندگیم خیلی زیاده و هنوز هم ادامه داره حتی آزمایشات تکمیلی هم دادم گفتند رماتیسم مفصلی هم گرفتم که دکتر گفت بخاطر فشار عصبی بالا بوده که بدن تشخیص اشتباه میده و گلبول های سفید به استخوان ها حمله میکنن بنظرتون باید چکار کنم تا مشکلم حادتر نشده ممنونم

سلام.

بابت روحیه ی قوی تون شما رو تحسین می کنم.:104:

مریم جان همیشه یادتون باشه وقتی استرس و فشار توی زندگی هست بدن از حالت کنترل اختیاری خارج میشه و روی حالت اتوماتیک قرار می گیره.

هر چقدر استرس سنگین تر، از دست دادن کنترل اختیاری و با تفکر کمتر و رفتارهای حالت اتوماتیک قوی تر.

از اونجایی که حالت هدایت اتوماتیک بدن در واقع هیجانات سطح نا خودآگاه ما هستن بهتره باهاشون مبارزه نکنیم چون نه تنها کم نمیشن بلکه بهتون حمله هم می کنن!!

همون قضیه نشستن روی ریل بدون توجه به حرکت قطار که در حالت عادی به اختیار، کسی اون کار رو نمیکنه بلکه صرفا بالا اومدن هیجانات نهفته باعث کور و کر شدن آدم میشه.

بذارید فقط مشکل جسمی باشه و از ابزار روان به عنوان کمکی جهت بهبودخودتون استفاده کنید نه یک ابزار جهت مضاعف کردن بیماری جسمی!!! چون روان تحت فشار بدن رو در حالت

بحران نگه میداره و باعث میشه به جای پرداختن به حل مشکل جسمی که واقعی هم هست، انرژی صرف غلبه بر اصطکاکات ایجاد شده در ذهن بشه.

یک ساعت فکر کردن در حالت عادی مساوی 10 ساعت دو چرخه سواری !!!!

مریم جان، شما احتیاج به تفکر منطقی دارید.

باز هم تاکید می کنم به خودتون بیایید. چه لزومی داره در حال حاضر شما حسرت زندگی عادی رو بخورید؟

علاوه بر این میدان دادن به چنین تفکراتی موجب هجوم اونها به سمت شما خواهد شد. این یعنی روز به روز انرژی بیشتری رو از شما تحلیل خواهد داد.

در مورد نوسانات خلقی به دکتر مراجعه کنید. دارو بگیرید و زیاد هم خودتون رو ناراحت نکنید. تلاش کنید که احساساتتون رو صحیح ابراز کنید. میدونم ناراحتید .

ابراز صحیح احساس یعنی مثلا بفهمیم دقیقا از چه ناراحتیم. بابتش سوگواری کنیم یا لیوان و بشقاب بشکنیم و سپس با تفکر منطقی و گام های عملی بپردازیم به حل مسئله .

یا پذیرش یا مبارزه و فکر کردن به مسائل حاشیه ای و سایر تفکرات ناراحت کننده رو تا جای ممکن مدیریت کنیم.

ممنون.

سلام
مريم عزيز دوستان زيادى دارى كه دعاشون بدرقه ت هست. با خودم فكر ميكردم كه چقدر براى خدا بنده خاصى هستى كه چنين مسيرى رو اومدى. راستش رو بگم خيلى نوشتن برات سخته و شايد بيشتر، اين تو باشى كه بايد براى ما بنويسى.
من هم با دل كوچيكم براى دل بزرگت دعا ميكنم. خدا خودش برات بهترين ها رو بسازه. الهى آمين :72:

مریم عزیز ببخشید نمیتونم پست زیاد بذارم
فقط اومدم بگم خیلی به یادتم:43:

داشتم به جمله شایسته فکر میکردم... واقعا چقدر بندگی خدارو کردی که اینهمه آدم تو فضای مجازی دستشون به دعا برات بلنده و چقدر هم تو دنیای واقعی...

با خوندن شرایط تو همش فکر میکنم چقدر کیفیت زندگی کردن مهمه ...

سلام دوستای مهربونم...ممنون که کنارم هستین

همونطور که میدونین تهران شرایط هواش خیلی بد شده و من تا پایان ترم تحصیلی دانشگاه باید برم و بیام.ماشین هم که نمیبرم بخاطر الودگی هوا و مترو هم اذیتم میکنه و شلوغه و ...البته بازم خداروشکر که ترافیک و الودگی نداره..وقتی میرسم خونه توانایی انجام هیچ کاری ندارم...هیچ کاری واقعا.دیشب همسرم فکر کرد من رو مبل خوابم برده و پتو کشید روم و رفت خوابید.اما در واقع من از حال رفته بودم...شیمی درمانی شروع شده و هر روز باید ابمیوه و اب گوجه فرنگی و ...بخورم.همسرم مثل مادرها دنبالم میاد و میگه توروخدا بخور.اما واقعا حالت تهوع های بعده شیمی درمانی ول کنم نیست....
الان تو این شرایط سخت فط حضور همسرمه که بهم ارامش داده و بس...همه گوشیش شده اپلیکیشن هایی که مال سرطان هست...دیروزم میخواستم براش ناهار بذارم .دیدم تو کیفش پر از نوشته هاییه که پرینت گرفته در مورد اینکه سرطانی ها چی بخورن و چی نخورن....کاش خدا میذاشت یکم با همسرم ارامش بیشتری رو طی کنم.حداقل کاش به اون رحم کنه...

شمیم الزهرای عزیزم
من کاری نکردم...شما ها زیادی مهربونید و لطف دارید....ممنونم ازت

شایسته عزیزم
اینجوری نگو.منو شرمنده نکن.شماها هر کدومتون ادمهای بزرگی هستین که بدون چشمداشتی مینویسین برای دیگران....ممنونم ازت

زندگی خوب عزیز
ممنونم ازت.خوب خوندم پستت رو.عالی و بی نظیر بود

مهرسا مامان عزیز
به فکر سلامتیت باش تا بدتر نشدی.من انقدر غصه خوردم و فشار عصبی تحمل کردم که داغون شدم...ناراحتی اعصاب ادمو داغون میکنه...کاش منم اون روزا از ته دل به خدا ایمان داشتم و انقدر خودخوری نمیکردم...هرچند الانم سستم

تولد ارزوی و تمنای عشق عزیزم ممنونم از شما و محبتتون که برام نوشتین با دستان نازنینتون

- - - Updated - - -

ای جان. خدا این همسر مهربان و عاشق رو سالهای سال برات نگه داره و با موفقیت با هم از پستی و بلندی های زندگی گذر کنید

سلام مریم جان امیدوارم هر روز حالتون بهتر از دیروز باشه...
قابل باشم دعا گوتون هستم...

مریم جان من از یک خانومی که شوهرش سرطان داشت و حالش خوب شده بود دو تا مطلب شنیدم.
گفتم شاید براتون مفید باشه. اما لطفا خودتون تحقیق کنید.

1)خام گیاه خواری و درمان سرطان

*2)تر کیب تازه یک سیب و هویج و لبو که می گفت معجزه می کنه.

لطفا هر دو موضوع بالا را سرچ کنید من به مطالب جالبی بر خوردم.


سلامت باشید

عزيزم برات ارزوى سلامتو ميكنم، لطفا حتما اطلاعاتت رو در مورد خام گياه خوارى بالا ببر، مادو دوس ت من نادر و كشنده ترين نوع سرطان خون رو داشت ك نميشد پوسند زد حتى، اما الان ٨ ساله با همين خام گياه خوارى داره زندگيشو ميكنه، گاهى درد به سراغش مياد اما نه مياز به شيمى درمانه داشته تو اين مدت نه چيزى.در حاليكه دكترا ٨ سال پيش گفتن نهايتا يه سال ديگه مريضى از پا درت مياره.

مریم خانم اصلا فکر نمیکردم شما این مشکلو داشته باشین پستاتون پر از عشق و انرژی و حس خوب بود همیشه.
امیدوارم به زودی سلامتیتون رو به دست بیارین و هیچوقت ناامید نشید و همیشه کنار همسرتون خوب و خوش باشین������

سلام مریم جان
عزیزم حالت چطوره?امیدوارم زودتر خوب بشی دوستم.
دیروز و امروز 41 بار آیت الکرسی رو وقت غروب که قبلا گفتم برات چه زمانی میشه خوندم.دیروز تموم نشد ادامشو امروز خوندم عزیز.
ان شاالله خدا قبول کنه و زودتر سلامتی کامل بدست بیاری.
به یادتم و اگه لایق باشم برای شفای همه مریض ها دعا می کنم.

سلام.
پیگیر تاپیک و حالتون هستم.
امیدوارم که هر چه زودتر بهبودی کامل پیدا کنید.

سلام
ممنون از شما دوستان عزیز با وجودیکه تاپیکم رفته پایین با نظرات مثبت و انرژی بخشتون میارینش بالا.....

من حالم بهتره خداروشکر..دارم کارای روزمره و عادیم رو میکنم و فعلا 6 حلسه شیمی درمانی با سختی های و درد و ....تمام شده.منتظر نظر دکترم هستم که ببینیم ایا لازمه سری دوم رو شروع کنیم یا خیر....

یه روزایی خیلی حالم بده...یه زمانایی در اوج شادی حس بدی بهم دست میده....در هر صورت چیزیه که باید بپذیرمش....وزن زیادی کم کردم.حدود 7 کیلو و لباسام همه گشاد شدن.به قول یکی از همکارام که بی خبر از همه جاست بهم میگه چرا لباسات زار میزنن تو تنت !!

کاش همینجوری به خودمون اجازه قضاوت و اظهار نظر ندیم.

برام دعا کنید تا قضیه اون بچه رو کاملا فراموش کنم چون گهگداری بدجور اعصابمو خراب میکنه...فکر اینکه تیکه تیکه های اون بچه رفت تو فاضلاب یا چاه بیمارستان و یا هرجای دیگه بهم حس بی عرضه گی میده....
وقتی تاپیک مونا در مورد خواهرش رو خوندم تمام وجودم سوخت....

ممنون که هستین..یک دنیا ممنون

سلام خیلی متاسفم ولی امیددارم انشالا خوب بشید چون خیلیا رو دیدم تو مراحل پیشرفته خوب شدن شوهر دخترعموم سرطان خون داشتن و خیلی درگیر بودن ولی شیمی درمانی جواب داد و خوب شدن یادمه اون زمان کل فامیل بسیج شدن گل پونه (برگش نه) جمع کردن براش چون دکترش گفته بود خیلی خوبه برا بعد لز شیمی درمانی و استفاده میکرد خیبی راضی بودش
قبل شیمی درمانی هم غذاهای نشاسته ای سیر کننده بخورید مثل ماکارونی البته کم چرب که مدت بیشتری سیر بمونید تهوع بعد از شیمی درمانی طبیعیه متاسفانه.
ارزو میکنم زود این دورانو پشت سر بذارید و به زندگی عاشقانتون ادامه بدید
افرین به همسرتون دوس داشتن واقعی ینی این
سخته مردی ناراحتی زنشو ببینه
خدا کمکتون میکنه

سلام مریم جان خیلی معذرت می خوام که تایپیکم باعث ناراحتیت شد .
ان شاالله خوب می شی عزیزم.

سلام:72:

مریم جان ما حالش چطوره؟!:43:

سلام تمنای عشق عزیزم....

خوبم خداروشکر الان.اما دیروز یکم وضعیتم بحرانی شد..امروز یکم بهترم....شیمی درمانی تموم شده اما من همچنان درد دارم و استخونام میسوزه...

ممنونم از تو و همه دوستان گل که کنارم هستین و نگرانمین....ممنونم یک دنیا.:72:

قربونت برم :72: عزیزمی ، کاری نکردیم.
این شما هستید که دلسوزانه برای همدردی و مراجعین زحمت می کشید و تلاش می کنید :72::72::72:

الهی چندین برابر خدا بهت خیر بده خواهر خوبم:43:

یا امام حسین هیچ وقت منو نا امید نکردی این بار هم با اون روسیاهیم و از ته دلم میخوام مریم جان شِفای عاجل پیدا کنه:323:
می دونم دست رد به سینه ام نمی زنی آقا جان.:72::72::72:

سلام خانم دکتر

ان شالله که حالتون خوب باشه ،،،

واقعیتش شما شخصیت قوی ای دارید و این افتخاری ست برای من ، که در این تاپیک با شما صحبت می کنم .

چیزهای زیادی در این تاپیک یاد گرفتم،،،

ممنون.:72:



بعضی موقع ها تو زندگی اتفاقاتی می یافته که دلیلشو نمی دونیم ،،،
شاید هم نباید بدونیم،،
باید اون اتفاق را فقط ببینیم و قورتش بدیم و برگردیم مثل آدم های معمولی زندگی کنیم ،،،




امید چیز خوبیه و چیزهای خوب همیشه باقی میمونه ،،
امید واقعی - سلامتی و عاقبت بخیری از خداوند مهربان برای شما طلب می کنم :72:

سلام اقای باغبان

ممنونم از اینکه برام نوشتین و تایپک خاک خورده رو اوردین بالا....شما لطف دارین به این حقیر

فعلا از مرحله ناشکری و غر زدن به خدا و ...دراومدم بیرون...روزی هزاران بار خدا رو شکر میکنم که بدتر از این نشدم.روحیه ام فعلا خوبه و با دعای شما و دوستان همدردی در حال حاضر یک مرحله شیمی درمانی کفایت کرده

راسته که میگن خدا همه درها رو باهم نمیبنده...درسته همچین امتحان سختی رو از من گرفت اما در عوض همسری بهم داده که اگر بگم " آخ " هرجای تهران باشه خودشو میرسونه بهم...حتی اگر دستم یه خراش برداره....نمیدونم اگر همچین همسری نداشتم باید چه میکردم...

منم از شما و سایر دوستان چیزهای خوب و جدیدی یاد گرفتم و دارم یاد میگیرم.
برقرار باشید جناب باغبان

سلام مریم خانوم

من داستان و قضیه مشکلی که برای شما پیش اومده رو خوندم و نظرات و محبت های دوستان رو هم همینطور...
واقعاً متأثر و ناراحت شدم ولی از اینکه صلابت و پایداری و استقامت شما رو دیدیم و صحبت هاتون رو خوندیم بسیار خوشحال شدم، و براتون آرزوی بهترین ها رو دارم.
من فقط همین رو بگم که یه دوستی داشتم که یه آقایی بود که سرطان خون داشت و در کنار کارهای درمانیش، تصمیم به خام گیاهخواری هم گرفت و خلاصه با مشورت و زیر نظر پزشکش، خیلی خوب پیش رفت و برگشت سر زندگیش و بعد از اون هم بچه دار شد و به هر حال نتیجه ی تسلیم نشدنش رو دید..
منم خودم تجربیاتی داشتم در این خصوص البته مطالعاتم در حد شخصی بوده و برای خودم کارساز بوده و کلاً تغذیه و زندگیم تغییر کرده، ولی خب تخصص و کارم تو این حوزه نیست که بتونم مشاوره بدم یا در دمان کسی دخالت کنم کلاً..
حالا واسه همین خواستم به عنوان برادر کوچکتر بگم شما هم اگه مایل بودید تحقیق کنید در مورد این سبک تغذیه و کلاً سبک های سالم زندگی و یوگا و ... و خلاصه بیشتر مواظب هر چی سلامتی شما رو تحت تأثیر قرار میده باشید تا زودتر و بهتر هم نتیجه بگیرید به یاری حق.

خانوم مریم. من تازه امروز پست شمارو دیدم. هم من کم سر میزنم هم تاپیکتون رو ندیده بودم. کل تاپیکو نمیشه بخونم . حستون رو درک میکنم. شما هم انسان عاقلی هستید. همیشه پستاتون و کمکتون به مراجعه کننده ها و نظرات خوبتون رو میخونم.

از نزدیک این بیماری رو دیدم و کامل در جریانم ( سرطان ) میدونم دقیق چیه و چطوریه.البته هنوز مطمئن نباشید سرطان دارید. به نظرم

چند نکته به ذهنم رسید که بگم

اول اینکه خیلی به حرف پزشک اتکا نکنید که سرطان نادری دارید یا اصلا سرطان باشه. خیلی وقتا پزشک نمیتونه تشخیص بده. حتی چند پزشک. حتی علم. حتی اگر هم اینطور باشه هر لحظه به بهبودیتون امید داشته باشید. در بدترین شرایط شده که بهبود حاصل شده. موارد و نمونه هاش زیادن. دیگه شما که حتما میدونید دقیقا موفقیت بعد از 99 درصد تلاشه. پیروزی شما به بیماریتونم همینطوره. همه چی هم از ذهن میاد. قبول دارید حرفمو؟ پس کاملا امید داشته باشید. تازه اول زندگیتونه و دلیلی نداره نا امید باشید

مورد دیگه هم که حتما میدونید همون امیدواریه. حتما میدونید نا امیدی اصلا جایز نیست و ابزار دست شیطانه. مواظب افکارتون باشید. حد اقلش بخاطر همسرتون باید امیدوار باشید که بدنتون هم از ذهنتون طبعیت کنه

مورد دیگه هم اینه که همونطور که میبینید همه مشکل دارن و خدا هم بارها گفته که زندگی این دنیا با سختی همراهه. این چیز عجیبی نیست و برای همه هست. پس هر چقدر میتونید غمو دور کنید از خودتون


مورد دیگم اینه که مثل ازدواجتون اینم میتونه یه آزمایش باشه که بعدش سربلند ازش بیرون میاد. من حتما براتون دعا میکنم بدون شک. اما نا امیدی رو حتما حتما حتما دور کنید. حتی لحظه ای نا امید نباشید. به یقین برسید که بهبود پیدا میکنید


تو به خیلیا خوب راهنمایی کردی. خدا داره نگات میکنه لبخند بزن.
انشالله خبرای خوبی بهت برسه که بهمون بگی

سلام مریم جان
شانسی اینجا رو پیدا کردم تا سوالمو بپرسم ....راستش من بلد نیستم موضوعی که میخوام و بفرستم میشه کمک کنی بگی چطور میشه موضوع فرستاد
همه جا رو گشتم اما جایی نیست برای ارسال موضوع.... میشه کمک کنی لطفا
بعد اینکه من متنی که نوشته بودی و خوندم
و تنها کمکی که میتونم کنم بهت معرفی یک چله زیارت عاشوراست
حالا بهت معرفی میکنم
http://haghshenas110.com
چله زیارت عاشورا به روش آیت الله حق شناس
برو تو لینک حتما و حاجت روایی هاش و بخون ...
امیدوارم حالت خوب بشه
و این چله یا دعا بهترین اثر و تو زندگیت بذاره و خاطره خوش یا حال خوبی بهت هدیه بده
اینو میدونم که از خوندنش پشیمون نمیشی
به نظرم دعای خیلی مجربی هست و صدات حتما شنیده میشه پیش خدا و اقا امام حسین اینو بنا بر تجربه شخصی میگم
چون مطمینم حتما صدات شنیده میشه به خاطر اتفاقی که برام افتاد اینو فهمیدم و مطمین شدم
فکر کنم خیلی خوب باشه یکی صدات و بشنوه اونم کسی که میتونه کمکت کنه برای همین میگم این چله و از دست نده ...
و با اعتقاد بخون چون صدات شنیده میشه
مریم جان حتما فقط شرایط اش و رعایت کن
موفق باشی
دختر زیبا*_*

سلام

برادر مهربان اقای dav تاخیر من رو بابت پاسخگویی ببخشید
ممنونم از قوت دلی که بهم میدین...باور کنین من با همین چیزا زنده ام.

quality عزیز
ممنونم از نوشته های قشنگت.دقیقا همینه که میگی.یادمه اون اوایل دکترا بهم گفتن که نهایتا یکی دو سال بدنم دوام بیاره...اما حالا خودشون میگن خیلی خوب جواب داده بدنت
من کاری نکردم برای دوستانم اینجا.کاش حالم بهتر بود و با حوصله بیشتر میتونستم براشون بنویسم.

مثل برگ سبز عزیزم
سلام
خوش امدی به همدردی
ممنونم از پیشنهاد قشنگت.حتما سر میزنم.

برای ایجاد تاپیک :
از صفحه اصلی انجمن مورد نظرتو انتخاب کن...مثلا اگر مشکلت در مورد دو دلی در انتخاب همسره : همون رو انتخاب کن.یعنی روش کلیک کن.
هر انجمنی رو انتخاب کنی بالای صفحه گزینه ای هست به اسم ارسال موضوع جدید..اونو انتخاب کن و مشکلتو مطرح کن.
موفق باشی

نقل قول:

---

اما حالا خودشون میگن خیلی خوب جواب داده بدنت

---

و چه خبری بهتر از این در اولین روز هفته:104::310::72::43:

بالاخره تونستم
خیلی لطف کردی مریم جان:72::72::72::72::72::72::72:
بابت راهنمایی متشکرممممم

سلام دوستان عزیزم

جای همه شما خالی امشب دعوای مفصلی با همسرم کردیم !

دکترم گفته فعلا نیازی به شیمی درمانی نیست و همین باعث شده همسرم دوباره تقاضای بچه بکنه...احساس بدی دارم از اینکه حتی نمیتونم ساده ترین هدیه رو بهش بدم و پدرش کنم....من هنوز دارو مصرف میکنم...هنوز پلاکتام پایینه....همین دیشب خودش از خواب بیدارم کرد و گفت خون دماغ شدی...خودش دید چه ضعفی دارم .
حتی نتونستم تا دستشویی برم و خودش لگن اب و دستمال اورد توی رختخواب و صورتمو شست....

نمیدونم چرا دیگه منطقی نیست.درک میکنم تحت فشاره اما من چیکار باید بکنم...

از طرفی هم تک پسره با 5 تا خواهر.و امروز فهمیدم که از سمت اونام تحت فشاره..

وقتی نامزد بودیم بهم گفت بچه دوست داره منم خندیدم و گفتم هروقت شما بخواین من حرفی ندارم.
گفت یکی نمیخوام.3 تا میخوام.بازم خندیدم گفتم چشم.

حالا امشب یاد اون حرفا افتاده بود ... حق داره...من نتونستم زن خوبی براش باشم و اون پدر بشه..
احساس ضعف میکنم...خیلی گریه کردم امروز....باید چه کنم؟!

سلام مریم صبور و مهربان!
صبور باش مثل همیشه و اجازه بده دوره نقاهت بیماریت به پایان برسه وهمانطور که همه رو گذشت و صبر دعوت میکنی خودت صبور باش و باگلایه های همسرت مدارا کن تا شرایط جسمیت مساعدبشه و به امید خدا صاحب فرزندسالم و صالحی بشین.

سلام مستانه عزیزم

ممنونم که بهم سر زدی و برام نوشتی.یک دنیا لطف کردی.حق با شماست.حتما صبوری میکنم تا کمتر بشه این تنش ها

مریم صبورو مهربانم تمام اعضای این سایت قطعا انسانهای بزرگوار و خوبی هستن ولی من ارادت خاصی نسبت به شما و شیدای عزیز دارم و بادیدن اسم کاربریتون حس حضور یک خواهر مهربان و بزرگتر که با درایتشون دست اطرافیان رو میگیرین دارم.امیدوارم قلبتون سرشار از امید به خداوند باشه!

مریم جان زیارت عاشورا به روش اقای حق شناس و بخون

سلام
مریم جون خواهر نازنین من عیدت مبارک
منتظرم بیای جوابمو در تبریک عید بگی خواهری
امام زمان (عج) پشت و پناهت
دوستت دارم:43:

سلام مریم عزیز
سال نو مبارک
در این سال براتون عافیت و تندرستی و ان شا الله مادر شدن را آرزو دارم.
اینکه همسرت ازت بچه خواسته به فال نیک بگیر.
چرا که با همه اوصافی که از بیماری و ضعفت داشتی شاید نشانه ها ی بهبودی در شما پر رنگ تر دیده شده.
که این جای بسی شکر دارد.
ما رو از احوالت بی خبر نگذار چرا که دعا خیر دوستان همیشه بدرقه راهت شود. :72:

مریم جان کجایی ؟
چرا یک ماهه لاگین نشدی ؟
امیدوارم حالت خوب باشه ، خوب بشی ،
اگه درگیر درمانت بودی نتیجه بده ، هر چیه خیر باشه .
مریم واقعا نگرانتیم ، بیا بنویس .

سلام مریم جان

منم هر وقت میام توی سایت منتظرم چیزی ازت ببینم. بیشتر از این منتظرمون نذار. یه خبر از خودت بده عزیزم:72::72: