عشق به فردی غیر از همسر

عیب هایی که در اون می بینم نباید انتظار تغییرش رو داشته باشم. جزو خصوصیات شخصیتیشه. مثلا فرض کنید یه نفر دروغ گو باشه (اسمش هم بذاره دروغ مصلحتی)، یا از نظر نگاه کردن به خانمها بی حیا باشه یا ... (به نظر شما بی حیایی رو می شه اصلاح کرد؟)
من قبل از ازدواج تلاش زیادی برای شناخت این چیزا در این آقا نکردم و فقط همین که دوستم داره برام کافی بود. در ضمن فکر م یکردم چون خیلی با اون یکی همکلاسی ام دوسته و همیشه با هم هستند، حتما خصوصیات رفتاری و اعتقادی اش هم شبیه ایشونه، ولی یه چیز کاملا متضاد با اون بود.

به نظر من شما به صورت ناخودآگاه، رسيدن به هدف خودتون در حال تخريب شخصيت همسرتون هستيد و به همين علت هم فقط داريد روي عيبهاش تمركز مي كنيد.
اگه همسرتون با اون آقا دوست صميمي هستند، هيچ بعيد نيست كه اخلاق ايشون هم مثل اخلاق همسر شما باشه!
به قول معروف "آدم رو با دوستاش بشناس!"
دقيقا به همون دليلي كه راجع به همسرتون اشتباه فكر مي كرديد! به احتمال بسيار زياد راجع به اون آقا هم دچار اشتباه شديد و داريد از روي ظاهر و زندگي اجتماعي ايشون قضاوت مي كنيد.
بر فرض هم كه شما طلاق گرفتيد و با توجه به رابطه صميمانه ايشون با همسرتون، به احتمال بسيار بسيار ضعيف، ايشون از شما خواستگاري كردند، فكر مي كنيد به زندگي ايده آل مي رسيد؟ يه چرخي توي همين تالار بزنيد تا نتيجه زندگيهايي كه بر اساس "صرفا تصورات" بنا شده رو ببينيد!
به نظر من بهتره براي ارتقاي زندگي خودتون تصميم بگيريد و تلاش كنيد. راهي كه من براي حفظ زندگي فعليتون به شما پيشنهاد مي دم:
1. روي نكات منفي شخص مورد علاقه قبلي تون فكر كنيد.
2. به نكات مثبت همسرتون توجه كنيد.
3. در پي راههايي براي تقويت رابطه با همسرتون باشيد.
4. درسته كه آدما به سختي تغيير مي كنن، اما به نظر من بهتره شما بجاي تمركز روي اين مشكل، به مشكلات زندگي فعليتون (مثلا عدم صداقت يا ... ) كه خودتان عنوان كرديد، فكر كنيد و راه حلي براي اونا پيدا كنيد. براي شروع بد نيست تاپيكي با موضوع جديد توي همين تالار ايجاد كنيد.
5. از خدا كمك بخواهيد و هيچوقت اونو فراموش نكنيد.

من مطمئنم اگه از شما بپرسیم معایب اخلاقیه فردی رو که بهش علاقه دارید رو بگید هیچ جوابی ندارید!. این نشون میده که شما گرفتار احساساتتون شدید.عزیزم نمی دونم چرا وقتی ازدواج می کنیم کسی به ما نمی گه که مشکلات در زندگیه همه هست و همه آدمها دارای ضعفهایی هستند ،اصلا گل بی خار کجاست ؟
وقتی عهد می بندی که یک زندگی رو شروع کنی باید مشکلات رو حل کنی نه اینکه صورت مسئله رو پاک کنی!وگرنه همه ما بعد از اینکه از همسرمون چیزی رو خلاف انتظار دیدیم باید عوضش کنیم و بعد بعدی رو و همینطور الی آخر...
چشماتو روی حقایق باز کن ،روی اینکه چطور می تونی بهترین لحظات رو با همسرت شروع کنی.همش از شوهرت توقع نداشته باش ،پاشو خودت هم یه کاری بکن .وقتی برای زندگیت تلاش کردی اون موقع است که حاضر نیستی به هیچ قیمتی از دستش بدی.

سحر خانوم شما ناخوآگاه مرتب داری همسرت رو با همکلاسیت مقایسه می کنی ولی اینو در نظر نمی گیری که شناخت تو از همسرت توی یک رابطه نزدیکتر بوده ولی همکلاسیتو از دور می شناسی پس نمی شه این دو تا رو با هم مقایسه کرد چون تو شناختت از همکلاسیت کمتره هر چند کلا مقایسه کار درستی نیست تو به نظر من عیبهای همسرت رو واسه خودت بزرگ نکن و زیاد سخت نگیر
آقایون تالار ببخشید قصد جسارت ندارم ها ولی آقایون یک سری عیبها توشون مشترک و همشون دارن البته ممکنه در مورد خانومها هم همین طور باشه.

من يه سوال درام.مي خوام بدونم كه اون آقا چقدر فرصت داشته كه از شما خواستگاري كنه؟يعني اصلا فرصت داشته و خواستگاري نكرده يا نه فرصتي نبوده كه شما اينقدر احساس پشيماني ميكنيد.اگر فرصت داشته و تعلل كرده پس مطمئن باش كه اگه از نامزدت هم جدا شي بازم جلو نمي ياد.مخصوصا كه بي وفاييت رو هم نسبت به نامزدت مي بينه.پس يه ذره واقع بين باش و به زندگييت بچسب.فكر كن كه شرايط برعكس باشه نامزدت توي اين شرايط باشه.چه حسي بهت دست ميده.مطمئنا حس خوبي نيست.

در جواب بعضی دوستان باید بگم که
اون آقا اصلا فرصت نداشته خواستگاری کنه، چون منتظر بود اول تکلیف دوستش معلوم بشه و اگه جواب من به دوستش منفی بوده، بعد اقدام بکنه که این فرصت اصلا اتفاق نیفتاده.
هستی درست می گه، من بدجور دچار مقایسه شدم. ولی من اون آقا رو خیلی خوب می شناختم، مطمئنا عیوبش خیلی کمتر از نامزدم بوده.
یه سری عیوب یا بهتر بگم خصوصیت تو آقایون هست، ولی کم و زیاد داره. بعضی هاش هم قابل اصلاحه ولی بعضی هاش نیست.
صحبت های شما بهم کمک می کنه

من فکر می کنم اینجور قیاس ها بعد از ازدواج زیاد سراغ دختر ها میاد. به خصوص که احیاناً به یه مشکل هم با همسرت بر بخوری. به نظرم این فکرهات چند تا دلیل داره:
1. هی به خودت می گی"من نباید اینجوری فکر کنم.من باید شوهرم رو دوست داشته باشم" و این رو هی واسه خودت تکرار می کنی. این باعث وسواس و بازگشت این فکر می شه و ذهن انسان هم در زمینه ی محبت هرگونه اجباری رو پس می زنه و باعث می شه علاقه ات کمتر هم بشه. پس خودت رو بپذیر و تلقین اجباری نکن. به جاش بشین و منطقی فکر کن و خوبی ها و بدی های همسرت رو ببین و بپذیر.
2. عشق پر شور یه چیزه و محبت مستمر و ازدواج موفق یه چیزه دیگه. من فکر می کنم بیشتر از اینکه مفقیت ازدواج به علاقه ی اولیه فرد بستگی داشته باشه به میزان تلاش ما در زیبا کردن روابط بر می گرده. و اگر افراد مشکلات ذهنی حاد نداشته باشن در خیلی از موارد می تونن به مرور با شناختن هم به هم نزدیک بشن و همدیگه رو دوست داشته باشن.
3. از این عشق های یک طرفه بترس. چون معمولا ذهن ما خانوم ها طرف رو خیلی بزرگ تر از چیزی که هست می کنه و بعد می خوره تو ذوقمون. من فکر می کنم تو اینجور عشق ها ما بیشتر عاشق تصویر معشوق ایده آل ذهنی مون هستیم که به خاطر یکی دوتا شباهت کوچک کسی را باهاش شبیه دیدیم و مطابق فرض کردیم.

سحر جان سلام
ماجرایی که نوشتی من رو به یاد خودم انداخت.زمانی که داشتم میخوندم عمق احساست رو می فهمیدم .فهمیدم که در وجودت در دلت چه میگذره و همه با گفتن جمله هایی چون ....ازش جدا شو یا تو بهش خیانت کردی میخواستن صرفا پاسخی گفته باشن.درسته عزیزم درست متوجه شدی من هم شرایط تو رو داشتم .یه ازدواج بدون عشق اما نه در محیط دانشگاه در محیطی سنتی .بر اساس تعریف دیگران .حتی یه لحظه چشمام رو باز نکردم ببینم ایا دوستش دارم ؟شبی که عقد کردیم هیچ احساسی بهش نداشتم ازش بدم اومد .همش گریه میکردم به خاطره گناهایی که کرده بودم از خدا عذر خواهی میکردم .همش به کسی که دوستش داشتم فکر میکردم همکلاسیم.مثل تو مطمئن بودم 99 درصد امکان نداره به خواستگاریم بیاد اما همش بهش فکر میکردم چون دوستش داشتم از همسرم متنفر بودم دوست نداشتم بهش ابراز علاقه کنم حتی یادمه در دوران عقد چند بار زدمش اما اون خم به ابرو نیاورد چون دوستم داشت .چون عاشقم بود .بعد از چند ماه بهش گفتم دوستش ندارم ام چون در خانواده سنتی بودیم طلاق مساوی بود با جنایت .مرگ و پایان زندگی.اون مرتب با من صحبت میکرد و به حرفام گوش میداد.هر وقت همکلاسیمو میدیدم بیشتر پشیمون می شد. دورن عقد بدترین خاطره زندگیم شد .اما بعد از یه مدتی خدای مهربون کمک کرد و من اون رو فراموش کردم :323:
چند ماه گذشت از زندگیم و علاقه کوچکی به وجو اومد اخه نسبت به قبل خیلی زیاد دیده میشد اون سعی کرد اونطور که من میخوام لباس بپوشه موهاشو درست کنه و....حالا فهمیدم ادم وقتی ازدواج میکنه تنها با خود اون فرد ازدواج نمیکنه بلکه با تمتم عضو اون خانواده ازدواج میکنه .وقتی می ببینم که خانواده همسرم خانواده خوبی هستم خوشحالم .تو هم خوب فکر کن ببین این درسته که خانواده همسرت رو فدای یک نفر که دوستش داری بکنی .کم کمخانواده اون روت اثر میذاره و از دوست داشتنت کم میشه بازم بهت سر میزنم:72:

خانوم سیب
با سلام
به تاریخ تاپیک توجه کنید

دوست خوبم براي طرح مشكلتون(اگرمشكلي دارين) تاپيك جداگانه اي باز كنيد....:72: