سلام
دوستان هر کدام پیامهای مهمی توی این تایپیک گفتند، یکی از فضای معنوی خودش و حال هوای اذان گفته بود. یکی از انتخاب تصادفی صفحه قرآن خواندن معنیش گفته بود. تشبیه مراقبه و رشد زخم در ناخن که یک اشتباه چطور می‌تواند رشد کند. اهمیت حضور قلب همیشگی.مراقبه معنوی به عنوان مسیری پر فراز و نشیب و نیاز به صبر و یادگیری.مقام عشق و مقام مراقبه به عنوان دو مکمل اینها چکیده ای از پیامهای دوستان در این تایپیک بود.
وقتی به یک سال گذشته نگاه میکنم، چند تا نکته به ذهنم میاد
زیاد شنیده بودم حرفهای بیهوده دل را می میراند. با آزمون و خطا تقریبا موفق شده بودم خودم رو از حرفهای بیهوده توی جمع ها کنار بکشم و تمرکزم روی این بود.اما نکته ای که بهش توجه نکردم، گاهی اوقات آدم دچار شکها و پریشانی هایی میشه که نمیدونه از کجا آب میخوره بعدا متوجه شدم برخی حرفها و محتواهای فضای مجازی رو باید قاطعانه تر و سریعتر ازش عبور کرد. غذای پاک،فکر پاک و محتوای پاک خیلی اثر داره. من محتوای پاک فضای مجازی رو خیلی اهمیت نداده بودم. بر می‌گردد به همان وقت های استراحت که چطور از اون استفاده میکنیم. جایی که شاید خیلی بهش اهمیت ندهیم اما همانجا داریم امتحان میشیم. البته اونجا محتوای کاربردی و رشد دهنده هم زیاده
بعضی بزرگان تأکید میکنن به جای کار مباح سعی کنید کار مستحب انجام بدید البته این رو به عنوان بالاترین رشدها توصیه میکنند
اما مساله بعدی که این مدت درگیرش بودم والبته به جرات میتونم بگم بیش از ۱۵ سال درگیر اون بودم تعادل بین عقل و دل بوده ، قبلا این شکاف بیشتر بود اما حالا خیلی کمتر شده. این از اولی سخت تر بوده سخت هست و با یکی دو جمله درست نمیشه. آدم میدونه باید مسیر رو با قلب و دلش پیش ببره اما کل چالش هم در یپش رو داره. این چالش‌ها به فهم عمیق کمک میکنه.
انگار یک نیرویی درون ما هست که هر وقت روی ریل رشدیم به ما می فهماند و هر وقت از این ریل دور میشیم شروع میکنه آلارم دادن.
احتمالا همه شما توی یک سال گذشته حال و هوای پاک و معصومانه ای داشتید که جزو خاطرات برجسته در ذهن حک شده.مثل خود ماه رمضان
