+اختلاف سطح تحصيلي

سلام
سورنای عزیز بهتون تبریک می گم بخاطر این احساس پاکتون
به نظر من نزدیک بودن سطح سواد خیلی مهمه ولی ازاون مهمتر تربیت خانوادگی و برخورد اجتماعی فرد چه بسا خیلی از آدم های تحصیل کرده هستند که نه از تربیت خانوادگی بویی بردند نه از برخورد اجتماعی
اگه می بینی این خانوم توی خانواده ی خوبی تربیت شده و رفتارش بهتون آرامش می ده و برخورد هاش براتون قابل قبول به نظر من مشکلی نیست
اما در مورد مطلقه بودنشون یکم شرایط سخت می شه و موضوع فرق می کنه شما خودتون تو جامعه هستین درسته که شما می گین همسشون عیاش بوده ولی جامعه اینو نمی گه جامعه فقط کلمه مطلقه رو می بینه به دلیلش کاری نداره اگر تصمیمتون جدیه با سیاست باید مادرتونو نرم کنین اینم بگم که به زمان احتیاج داره هم به خودتون هم به اون خانوم و هم به خانوادتون فرصت بدین

راستی یه چیزی چرا اول کار همه چی رو به مادرتون بگید؟ که تند برخورد کنه سعی کنید مادرتون رو چند بار با این خانو آشنا کنید بدون اینکه از دلتون و احساستون خبر داشته باشن بعد با تعریفی که از این خانم میکنید شاید به دل مادرتون هم نشست مثه فیلم های هندی ...شاید اصلا مادرتون با برخورد با ایشون متوجه سطح سوادشون نشن ازشون بپرسید که در موردشون چی فکر میکنن .بعد هم از حستون بگید و به مادر تون بگید اگه واقعا خوشبختی شما رو می خوان بدونن که شما در کنار ایشون احساس آرامش دارید فقط مواظب باشید که رابطه ی قبلی تون وبرخوردای نامناسب خانم قبلی که شاید به احساس شما کمتر از خودشون اهمیت میدادن باعث یه خلاء نبوده باشه که در سایه این خانم درصدد جبرانش باشید ..با کسی که گرم و سرد چشیده است هم مشورت کنید خیلی میتونه کمک کنه .غریبه یا از آشنایان دور باشه بهتره که احساسی نظر نده چون همه ما دوست داریم مجنون رو به لیلی برسونیم اگه دقت کرده باشید اکثرا شمارو تشویق کردیم که راههای مختلف رو امتحان کنید تا به ایشون برسد ولی همیشه هر رفتنی رسیدن نیست ..بشین خیلی مهربون و منطقی با خودت حرف بزن ببین دل و منطقت چی میگه ؟میگن قبل از ازدواج باید دو چشم دیگه قرض کرد هر چهارتاشو خوب باز کرد .بعد از ازدواج یه چشم رو بست و یه کی رو هم نیمه باز گذاشت تا به اون خوشبختی واقعی رسید ..خدا کمکت کنه .خوشحال میشم بازم یه سر به من بزنی ...

سلام و درود فراوان بر شما

من تازه با ابن سایت آشنا شدم ولی در همین مدت کوتاه شاهد ذکاوت نکته سنجی و همراهی های شما در حل مشکلات سایرین بودم از این رو تصمیم گرفتم نظر شخصیم رو با هاتون در میون بذارم بلکه انشاالله کمکی شه

اونچه سبب دوام زندگی مشترک میشه اینه که بتونین بیشتر و بیشتر به زندگی از دید همسرتون نگاه کنید یا در یه کلام دنیای ذهنی شما و ایشون بهم نزدیک باشه تحصیلات شرایط اجتماعی مشابه همه و همه برای ایجاد این امر هستن به عقیده من چیزی که شما رو نگران میکنه اینه که به خاطر نداشتن شناخت کافی از ایشون هنوز برخی از پارامترهای ذهنی ایشون براتون معلوم نیست پس اول قبل از هر کاری به دنبال بالا بردن شناختتون از ایشون با شید چرا که در این صورت نه تنها با اعتماد به نفس بیشتری جلو می رین بلکه بهتر می تونین با خانواده صحبت کنین

سلام دوست عزيز
اول نظر خودمو بگم : به نظر من شعور انسانها ممكنه كمي ارتباط با تحصيل و سطح سواد اون داشته باشه ولي همش اين نيست . چه بسيار انسانهايي كه به دلايلي نتونستند به تحصيلات عاليه برسند ولي انسانهاي فهيم و باشعوري بودند و چه انسانهايي هم هستند كه كه تحصيلات عاليه دارند ولي دريغ از يه ذره فهم و شعور اجتماعي . ( اميدوارم جسارت بنده را ببخشيد )
اينطور كه از نوشته هاي جنابعالي برمياد خوشبختانه نه شما جزء آن دسته تحصيل كرده ها هستيد و نه خانمي كه با شما دوست و آشنا هستند جزء آن دسته از افراد كم سواد و نابالغ . به نظر ميرسد هردوي شما در حال حاضر دو انسان فهيم و با شعور اجتماعي بالا هستيد و اين هم قابل تحسينه و هم سنگ بنايي براي خوشبختي هر انساني .
به نظر من به انتخابتون اصلا شك نكنيد . ولي يه خواهش از شما دارم خواهرانه و اون اينه كه قبل از اينكه حتي كوچكترين اشاره ايي به اين خانم محترم بكنيد اول مسئله را با خانواده خود مطرح كنيد و همه سنگهاتونو باهاشون وابكنيد . شايد لازم هم باشه كه شمشيرتان را از رو ببنديد . بعد كه همه دعواهاتونو كرديد و به نتيجه رسيديد ( حالا يا موافقت خانواده كسب ميشه يا نه و خودتون به تنهايي تصميم به اجراء ميگيريد ) اونوقت موضوع را با اين خانم درميان بزاريد . اينو ازتون خواهش ميكنم و به نوعي التماس . چون دقيقا مورد شما براي شخص بنده پيش اومده و جواني شبيه شما و درك شما در يه برهه از زندگي احساسشو با من مطرح كردند و فكر هم ميكردند كه ميتونند از پس خانواده شون بربيان ولي متاسفانه در مرحله عمل شدت عمل خانواده ايشان اينقدر بالا بود كه واقعا نتونستند از پس خانواده بربيان ( تازه من يه دختر خانم بودم نه يه زن مطلقه ) . و كار به جايي كشيد كه ايشون تصميم گرفتن تنهايي بيان خواستگاري و وقتي من مسئله را با خانواده ام مطرح كردم اينبار خانواده من بودند كه مخالفت كردند چون به اعتقاد خانواده من ازدواج فقط پيوند دو نفر نيست بلكه پيوند دو خانواده است و اگر قرار باشه يه خانواده طرف مقابل و خانواده اش را نپذيره اين رابطه بعدها به مشگل ميرسه و خلاصه سرتونوو درد نيارم نشد كه نشد و ما از هم فاصله گرفتيم ولي باور كنيد آسيبي به لحاظ روحي به من وارد شد كه تا سالها زندگيمو تحت شعاع قرار داد . ضمن اينكه متاسفانه حداقل رفاقت و دوستيشو هم از دست دادم چون ديگه خانواده ها ميدونستند شده بودند بلاي جون .
ضمنا پيشنهاد اون دوستمون هم كه گفته بود اول مادرتو با اون خانم آشنا كن بدون اينكه چيزي بهشون بگي شايد به دلشون نشست نيز عملي نيست چون ما هم دقيقا اول اين كار را كرديم و اتفاقا بنده خيلي هم به دل مادر و حتي ساير اعضاء اين خانواده نشستم ولي فقط در حد يه دوست . وقتي بحث ازدواج و انتخاب بنده بعنوان عروس و به قول خودشون وصله خانواده شدن كه اومد وسط قشقرقي به پا شد اون سرش ناپيدا .
بنابراين باز هم ازتون خواهش ميكنم اول از خانواده و سپس از خودت و توانايي ايستادگيت در مقابل اونها مطمئن شو بعد با اون خانم مطرح كن . خوشبختانه اون خانم مطلقه است و نياز به اذن خانواده نداره يعني خدا رو شكر مشكل بنده را ندارند . شايد اينجوري لااقل اگه به هم نرسيديد مجبور هم نباشيد كه اين دوستي پاك و خوب و صميميتونو هم از دست بديد .
در پناه حق باشيد .

سورنای گرامی واقعا باید به این دید شما به زندگی افرین گفت :104:
اما شاید بهتر باشه شما کمی بیشتر توضیح بدی تا بهتر بشه به شما کمک کرد
مثلا شما دقیقا چه مدته با هم اشنا هستین؟
و از چه راهی اشنا شدین؟الان با هم دوستین یا نه فقط مثلا رابطه کاری دارین؟
و اینکه این خانم چند سالشونه؟وچه مدته جدا شده اینو از این لحاظ میگم که ممکنه هنوز در التهاب جداییش باشه
و خیلی چیزا که حتما باید واسه خودت روشن کنی:72:

بسيار ممنونم.
من معلمشون بودم.
ايشون يك سال از من بزرگتره. با هم دوست نيستم به هيچ عنوان. فقط معلمشون بودم و رابطه برادرانه خواهرانه.دوساله جدا شده.
سيما من با خواهرم صحبت كردم. فكر مي كنم نشدنيه رابطه از طريق خونواده جلو بره. نمي دونم چي كار كنم....

بهنظرم از محالاته که خانوادتون راضی بشن حتی اگه خواهرتون با شما همراه شه مادرتون....
اما حرفه من اینه که ایا شما کامل این خانم را میشناسی
باید منطقی جواب بدین؟نوشته بودین چون تا حالا مشغول درس بودین از نیازهای دختر این سنی زیاد نمیدونین
حرفم اینه ایا وافعا نیازهای خودتون وچیزی که از همسرتون میخواین رو با این خانم مطابقت دادین؟
ایا این اولین رابطتونه/راستی شما چه مدت به این خانم درس میدادین؟والان هم درس میدین؟

كاترين گرامي نه اولين رابطم نيست. البته رابطه جنسي تا به حال نداشته ام. ببينيد فرصت شناخت اون چناني از ايشون اصولا وجود نداره.مگر در صحبتتهاشون.
مگه اينكه مستقيم بگم هدفم از اين قضيه چيه . كه دراين صورت هم مشكلي پيش مياد به اينكه اگر رابطه اي شروع بشه براي اينكه به اون ضربه اي وارد نشه( به دليل تجربه نامناسب قبليش) از طرف من نبايد قطع بشه( كه فكر مي كنم اين با اصل شناخت در تضاده)من هشت ماهمعلم ايشون بودم. الان نيستم. بيشتر ارتباط من با اون از طريق ايميل و گاها تلفنه. ايشون حتي در مورد خواستگارهاشون با من درد و دل مي كنند و نظر من رو مي پرسند!!!! به دليل زيبايي نسبيشون هنوز هم خواستگار دارند.من اصلي ترين نيازم به همسرم در ايشون يقينا وجود داره. روحي دلسوز و بدون ذره اي خودخواهي. (نه فردي كه از عاطفه - ارضا شدن احساسات خودش رو عاطفه خودش بدونه!!!)

البته اون طور كه من فهميدم قضيه براي خونواده من از يك خواستگاري نيومدن وخيمتره. اون طوري كه من فهميدم و جمله اي كه من شنيدم مبني بر اينكه " مامان مطمئن باش در اين صورت حتي نمي خواد ببينت و اون هم تو رو فراموش مي كنه!" جدي تر از يك چيزي مثل ابراز نارضايتي طبيعي مادر نسبت به انتخاب پسرشه!!

شما انسان بسیار باگذشتی هستین
اما واقعا باید شناخت بوجود بیاد و اینکه ایا در مورد دلیل جدایی اشون شما کاملا مطمئنی؟
یا فقط حرفهای ایشون رو شنیدین؟
احتمالا الان شما بشدت عاشق ایشون هستی و نتونی درست تصمیم بگیری میگم احتمالا شایدم اینطور نباشه
تو رابطه های قبلیتون ایا چیزی از طرفاتون دیدین که خیلی بدتون بیاد وچون الان این خانم اون خصلتو نداره بهش وابسته شده باشین؟