لطفا کمکم کنید دارم بخاطر اعتیاد و خیانت همسرم طلاق میگیرم

سلام
اگر همسرتون ترک کرده خب شما هم شاید بهتره باشه یه قدم جلو بگذارید (اگر دفعه اولشون باشه) و آنهم زیرنظر خانواده و مشاور. محکم کاری هم بکنید در شرایط عقدنامه نظیر مهریه، فرزند وغیره. شروطی هم داشته باشید که هرچند وقت به چند وقت و بدون اطلاع قبلی آزمایش باید بدهند مثلا بنا به خواسته خانواده شما (هرکسی غیر از خود شما) ....
اگر قبلا ترک کرده باشند وبرگشته باشند و مجددا ترک کرده باشند... قضیه مشکل میشه. در این حالت شاید بهتر باشه دنبال زندگی خودتان باشید. بعد از جند سال اگر هنوز شما شرایط و تمایل برگشتن پیش ایشون رو داشته باشید و ایشون هم جدا پاک مانده باشند مجددا امتحان کنید. ولی بازهم ریسک خواهد داشت.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ye_Doost

سلام
اگر همسرتون ترک کرده خب شما هم شاید بهتره باشه یه قدم جلو بگذارید (اگر دفعه اولشون باشه) و آنهم زیرنظر خانواده و مشاور. محکم کاری هم بکنید در شرایط عقدنامه نظیر مهریه، فرزند وغیره. شروطی هم داشته باشید که هرچند وقت به چند وقت و بدون اطلاع قبلی آزمایش باید بدهند مثلا بنا به خواسته خانواده شما (هرکسی غیر از خود شما) ....
اگر قبلا ترک کرده باشند وبرگشته باشند و مجددا ترک کرده باشند... قضیه مشکل میشه. در این حالت شاید بهتر باشه دنبال زندگی خودتان باشید. بعد از جند سال اگر هنوز شما شرایط و تمایل برگشتن پیش ایشون رو داشته باشید و ایشون هم جدا پاک مانده باشند مجددا امتحان کنید. ولی بازهم ریسک خواهد داشت.

---

سلام
همسرم فعلا ترک کرده و زیر نظر مشاور و کنگره ۶۰یعنی همین کلاسهای ترک اعتیاد هست .اخلاقش یه مقدار تغییر کرده .ولی باز هم بقول شما ریسکش بالاس .خواهرام و فامیل از اینکه هر زمان ممکنه این آقا دوباره برگرده به موادش و تو با رفتنت ممکنه با یه بچه برگردی و باخت بیشتری داشته باشید میترسوننم و این ترس نمیزاره تصمیم بگیرم منم بااین حرفا خاطرات بد دوران مصرفش برام مرور میشن.عکس هاش رو فرستاد که رفته بود تهران و رهاییش رو گرفته بود .چهرش تغییر کرده بود شاداب شده بود و چاق و سرحال پدرمم که دیدش گفت ترک کرده خیلی عوض شده.اینو بگم که همسرم نتونسته بود تا زمانیکه باهاش بودم ترک کنه و طولانی ترین ترکش ۱هفته بود.اما از کجا باید مطمئن بشم که ترک کرده؟من کنارش که نیستم میخوام تو این مدت که اینجام متوجه بشم و اشتباه نکنم.خانوادمم گفتن به این سادگی نمیزاریمت برگردی باید اول مطمئن بشیم و بعد شرایط خودمونو داریم حق هم دارن.و اینسری که برم دیگه حق برگشت منزل پدری ندارم.بخاطر همین میخام مطمئن تصمیم بگیرم.راستی اونجا منظورم تهران هم قبل اینکه رهایی بهشون بدن ازشون یسری آزمایشات میگیرن تا جاییکه من میدونم.من از مشاوره پرسیدم گفتن رهایی رو بهشون میدن چون وارد سفر دوم زندگیشون میشن و روزهای سختی میگذرونن و داروشون قطع میشه گفت سعی کن با سیاست کنارش باشی و تو هم تو این کلاس ها بخاطر خودت هم شده بیای اون متوجه اومدنت نمیشه چون ۱روز در هفته ماله خانماست.مهم اینه که ترکش ادامه داشته باشه و من از این موضوع میترسم که نکنه ادامه وار نباشه.از طرفی احضاریه دادگاه واسه برگردوندن جهازم و مهریم اومده که خودم شاکیش بودم ولی حکم دادگاهش فعلا قطعی نیومده.نمیدونم چکار کنم.به فرصت و زمان نیاز دارم که فکر کنم .نمیخوام با دلسوزی و احساس تصمیمی بگیرم که بعد پشیمون بشم.از کمک و همفکریتون هم واقعا ممنونم...

به نظرم اگر شدنی باشه دادگاه رو تا آخر پیش ببرید و قطع نکنید. حکم رو تعلیقی یا طوری درخواست کنید که هم به نفع شما صادر بشه و هم برای دادن فرصت مجدد به اون آقا بصورت مشروط معلق نگه داشته بشه. طوریکه اگر ایشون دوباره معتاد شد یا ناهنجاری های دیگه ای نشان داد بشه حکم رو فوری اجرا کرد.
البته این به شرطی است که اولا شدنی باشد (احتمال زیاد میشه) و دوم شما قصد ادامه زندگی با ایشون داشته باشید.
درمورد بچه هم کم کم 4-5 سال حتی فکرش رو هم نکنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ye_Doost

به نظرم اگر شدنی باشه دادگاه رو تا آخر پیش ببرید و قطع نکنید. حکم رو تعلیقی یا طوری درخواست کنید که هم به نفع شما صادر بشه و هم برای دادن فرصت مجدد به اون آقا بصورت مشروط معلق نگه داشته بشه. طوریکه اگر ایشون دوباره معتاد شد یا ناهنجاری های دیگه ای نشان داد بشه حکم رو فوری اجرا کرد.
البته این به شرطی است که اولا شدنی باشد (احتمال زیاد میشه) و دوم شما قصد ادامه زندگی با ایشون داشته باشید.
درمورد بچه هم کم کم 4-5 سال حتی فکرش رو هم نکنید.

---

سلام مجددد Ye Doost جان
بابت همکاری و اینکه انقدر باهام همفکری میکنید واقعا ممنونم .چند تا سوال دارم
بنظرتون بی مسئولیتی ،پرخاشش.بددهنیش.و اینکه خیانت کرده یا میخواست پول منو کنترل کنه به اعتیادش مربوط میشه؟؟یعنی اعتیادش درمان بشه اینا هم خوب میشن؟و اینکه من ۲۵این ماه دادگاه دارم برای استرداد جهیزیم و حکم صادر شده و باید حضور پیدا کنم .بنظرتون بد نمیشه برم جهاز رو بیارم از اونجا ؟کینه توزی نمیشه؟یا اینکه حرمتها بیشتر این بشکنن؟بعد این اقا چون من بار سوممه میام قهر دو سری قبلی زود میومد دنبالم و التماس میکرد تا برگردم ولی این بار انگار باخودش میگه مثله سریای قبل بازم برمیگرده و اصلاااا بفکرشم نمیرسه من ازش جدا بشم پا نذاشت حتی دم خنمون البته منم بهش گفتم نیا و اگه اومدی در رو از روت باز نمیکنم و راحتم بزار.اون منو بچه فرض میکنه و همشمش بهم‌همینو میگه که تو بچه ای یجورایی مسئله طلاقمون واسش لوس شده و فک میکنه هر سری با وعده وعید و عذرخواهی هاش برم میگردونه چون میدونه من خیلی عاطفیم.بنظرتون چکار باید کنم؟اینم بگم که حکم رو نمیشه عقب انداخت و من اگر برگردم بعد ۳ماه پرکندم بسته میشه الانم انقدر دادگاه ها شلوغن که بعد ۵ماه تازه نوبتم شده
همسرم نمیدونه من شکایت کردم و اقدامی میکنم چون خودش عکس نامش رو فرستاد که عضو کنگرس و مصرف کننده بوده و وکیلمم گفت بدرد میخوره تو دادگاه واسه اثبات اعتیادش از طرفی دلم نمیاد نارو بش بزنم.خانوادم و فامیل هرکی یچیز میگن.میگت تو به اندازه کافی فرصت بهش دادی اگه دوست داشت استفاده میکرد بعدشم از کجا معلوم بری و باز مصرف نکنه باید بسوزی و بسازی .یا اینکه میگن باید بفهمه هر کار تاوان داره و بکشونش به دادگاه و راهه خودت رو برو چون اون در حقت نامردی کرد حتی از روز اول نیومد بگه من معتادم و کمکم کن و ازت قایم کردو این حرفا....میگن باید بفهمه هر بار با عذرخواهی برنمیگردی و همیشه نمیشه بخشید و....از طرفی هم همسرم اظهار پشیمونی میکنه و میگه تو باشی منم تمام سعیم رو میکنم خوب بشم و درمان بشم فقط کمکم کن....من خیلی گیج شدم بنظرتون شما که شخص بی طرفی هستید بگید کار درست تو چنین شرایطی چیه؟چکار باید کنم؟و جه رفتاری کنم؟یه خانمی تو کنگره دوستم بود اون باهام در ارتباطه و خودشم همسرش مصرف کننده بوده و خوب شده و داره سعی میکنه کاری کنه یه فرصت دیگه بهش بدم میگه کلاساش رو مرتب میاد رهاییشم که گرفته پس کمکش کن تو هم کم ایراد اخلاقی نداشتی من از نزدیک شاهد زتدگیت بودم میگه نباید انقدر شلوغش میکردی و به خانواده میکشوندیش میگه یه رهجو داشتم مثله تو بود شرایطش همسرشم بهش خیانت کرد هر چی بهش گفتم نرو قهر گوش نداد و رفت بعدشم بعد جند ماه بخشید وب رگشت الانم خیلی خوبه ندگیش بخوای میتونی باش حرف بزنی.اما من میدونم فرصت الکی و عجولانه و بدون فکر بخوام بدم میبازم چون نه دیگه خانوادم میپذیرنم نه خودم میتونم دل بکنم و بیام الان یجورایی عقلم بیشتر از احساسم کار میکنه ولی ترس دارم که تصمیم اشتباه بگیرم....میشه کمکم کنید و بگید با توجه به شرایط پیش اومده چکار کنم؟؟اها اینم بگم که بهم میگن اصلا جواب پیاماشم نده و واتساپتم با اون شماره که اون داره پاک کن تا بفهمه جدیه و بخودش بیاد ولی مشاورم میگه با سیاست کنارش باش چون تو شرتیط سختیه مواد و داروشقطع شده به امید و همراه نیاز داره ولی اونم باید تاوان بده
ببخشید زیاد حرف زدم تا الان خیلی راهنمایی هاتون کمکم کرده دلم میخواد بهترین تصمیم رو بگیرم و باز مرتکب اشتباه نشم

"نظرتون بی مسئولیتی ،پرخاشش.بددهنیش.و اینکه خیانت کرده یا میخواست پول منو کنترل کنه به اعتیادش مربوط میشه؟"
نه لزوما. مگه بین آدم های غیرمعتاد کم هستند کسانی که این صفات رو داشته باشند. شما بینید قبل از اعتیاد (نه زمان عقد یا اوایل زندگی که همه خوبند) رفتارشون چطور بوده و بعد از اعتیاد چطور؟
در مورد کنترل پول شما هم همینطور.
درمورد خیانت فقط با تضمین های سنگین شاید بشه از تکرارش جلوگیری کرد. به هرحال زشتی و سختی عمل از طرف ایشون شکسته شده و فقط ترس از مجازات شاید جلوگیر باشه. درنهایت بازهم بستگی به خصوصیات فردی، اعتقادی شخص داره. بعضی خودشون سربه راه میشند بعضی سعی می کنند یواشکی دست به خلاف بزنند.

"یعنی اعتیادش درمان بشه اینا هم خوب میشن؟"
نمیشه گفت. درمان اعتیاد یه چیزه ترک عادات خلقی یه چیز دیگه. حتی اگر ابتدا مسایل خلقی و رفتاری به دلیل اعتیاد پیش آمده باشند احتمالا خودشان تبدیل به عادات مستقل شده اند. باید موردی بررسی بشه آنهم توسط متخصصش یا در زندگی عملی دیده بشه.

در مورد اون خانم و هر فرد دیگه ای هیچ وقت مقایسه و نتیجه گیری نکنید. نه شما اون خانم هستید و نه همسر شما شوهر اون خانم هستش. شرایط خودتون، اطرافیان تون، محیط تون ... یکی نیست که بخواهید مقایسه و نتیجه بگیرید. دو تا برادر رو که با هم و در یک خانه و با یک تربیت بزرگ شده اند رو نصیحت کنید دو جور مختلف و حتی متضاد و برعکس ممکنه واکنش نشون بدند.
به نظرم مشاورتون نیتش جدانشدن شما است که ازتون میخواد کنارش باشید. خود شما هم هنوز در تردید هستید. با توجه به زمانی که براتون مونده بهتره تصمیم قطعی بگیرید. اینطور که میگید خانواده خوبی هم دارید که هم بهتون راهنمائی میدند و هم کمک می کنند (شاید کمی هم سخت گیری کنند که طبیعی هستش). از خانواده تان و اگر در فامیل افراد عاقل و باتجربه ای دارید از همان ها کمک بگیرید. آخرش اگر تصمیم به برگشتن گرفتید شرایط رو طوری ترتیب دهید که اولا مبنای عدم اعتماد باشد (بدون اینکه تو چشم بیاد و روحیه خرد کن باشد) در حدیکه طرف تون بفهمه مستحق آن برخوردها است دوم ازنظر قانونی و حقوقی بگونه ای تعهدات لازم رو بگیرید که درصورت تخلف مجدد ایشون به سرعت و راحتی بتونید علیه شون اقدام کنید.

حرف آخر: شما خودتون بهتر از هرکسی اوا آقا رو می شناسید و می تونید بین قبل از اعتیاد و بعد از اعتیاد و اون چیزی که الان هست قضاوت کنید. اعتیاد یکی از مشکلات بین شما است. همه مشکلات رو با هم و جامع بررسی کنید. بهتره هر چیزی رو که در ذهن دارید (مثبت و منفی) برای خودتون بنویسید. خیلی خیلی با فکر کردن توی ذهن فرق می کنه. به هرنتیجه ای هم رسیدید مانند هر فرد عاقلی خودتون باید مسئوولیت تصمیم تون روعهده بگیرید.

موفق باشید :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ye_Doost

"نظرتون بی مسئولیتی ،پرخاشش.بددهنیش.و اینکه خیانت کرده یا میخواست پول منو کنترل کنه به اعتیادش مربوط میشه؟"
نه لزوما. مگه بین آدم های غیرمعتاد کم هستند کسانی که این صفات رو داشته باشند. شما بینید قبل از اعتیاد (نه زمان عقد یا اوایل زندگی که همه خوبند) رفتارشون چطور بوده و بعد از اعتیاد چطور؟
در مورد کنترل پول شما هم همینطور.
درمورد خیانت فقط با تضمین های سنگین شاید بشه از تکرارش جلوگیری کرد. به هرحال زشتی و سختی عمل از طرف ایشون شکسته شده و فقط ترس از مجازات شاید جلوگیر باشه. درنهایت بازهم بستگی به خصوصیات فردی، اعتقادی شخص داره. بعضی خودشون سربه راه میشند بعضی سعی می کنند یواشکی دست به خلاف بزنند.

"یعنی اعتیادش درمان بشه اینا هم خوب میشن؟"
نمیشه گفت. درمان اعتیاد یه چیزه ترک عادات خلقی یه چیز دیگه. حتی اگر ابتدا مسایل خلقی و رفتاری به دلیل اعتیاد پیش آمده باشند احتمالا خودشان تبدیل به عادات مستقل شده اند. باید موردی بررسی بشه آنهم توسط متخصصش یا در زندگی عملی دیده بشه.

در مورد اون خانم و هر فرد دیگه ای هیچ وقت مقایسه و نتیجه گیری نکنید. نه شما اون خانم هستید و نه همسر شما شوهر اون خانم هستش. شرایط خودتون، اطرافیان تون، محیط تون ... یکی نیست که بخواهید مقایسه و نتیجه بگیرید. دو تا برادر رو که با هم و در یک خانه و با یک تربیت بزرگ شده اند رو نصیحت کنید دو جور مختلف و حتی متضاد و برعکس ممکنه واکنش نشون بدند.
به نظرم مشاورتون نیتش جدانشدن شما است که ازتون میخواد کنارش باشید. خود شما هم هنوز در تردید هستید. با توجه به زمانی که براتون مونده بهتره تصمیم قطعی بگیرید. اینطور که میگید خانواده خوبی هم دارید که هم بهتون راهنمائی میدند و هم کمک می کنند (شاید کمی هم سخت گیری کنند که طبیعی هستش). از خانواده تان و اگر در فامیل افراد عاقل و باتجربه ای دارید از همان ها کمک بگیرید. آخرش اگر تصمیم به برگشتن گرفتید شرایط رو طوری ترتیب دهید که اولا مبنای عدم اعتماد باشد (بدون اینکه تو چشم بیاد و روحیه خرد کن باشد) در حدیکه طرف تون بفهمه مستحق آن برخوردها است دوم ازنظر قانونی و حقوقی بگونه ای تعهدات لازم رو بگیرید که درصورت تخلف مجدد ایشون به سرعت و راحتی بتونید علیه شون اقدام کنید.

حرف آخر: شما خودتون بهتر از هرکسی اوا آقا رو می شناسید و می تونید بین قبل از اعتیاد و بعد از اعتیاد و اون چیزی که الان هست قضاوت کنید. اعتیاد یکی از مشکلات بین شما است. همه مشکلات رو با هم و جامع بررسی کنید. بهتره هر چیزی رو که در ذهن دارید (مثبت و منفی) برای خودتون بنویسید. خیلی خیلی با فکر کردن توی ذهن فرق می کنه. به هرنتیجه ای هم رسیدید مانند هر فرد عاقلی خودتون باید مسئوولیت تصمیم تون روعهده بگیرید.

موفق باشید :72:

---

من از زمانیکه که با این آقا آشنا شدم اعتیاد داشتن و قبلش رو ندیدم اما طبق فیلم و عکسهایی که در دوران مجردی ازشون دیدم و تعریفهایی که فامیل میکردن آدم سر وحال .اهل ورزش.متعهد .اهل سفر و تفریح.و فوق العاده ذهن باز .و اهل روابط اجتماعی بوده ولی عصبانیتش رو داشته و کلا آدم عصبی بوده.اما در مورد دوستیش با دختر و زنها زیاد اطلاعاتی نداشتم ولی میدونم دوست دختر داشته اما من تو اون مدتی که میشناختمش هیچی ازش ندیدم و کلا آدمی بوده که تو رابطه با دختر یا زن با ینفر بوده و هر وقت تمام میشده وارد ارتباط جدید میشده(اینا قبل اعتیادشه).بله شما درست میگید هیجکس مثله من اون آقا رو نمیشناسه.من تصمیم گرفتم برنگردم و دادگاهمم پیش ببرم یعنی تصمیمم سر جاشه .نمیخوام با احساسم جلو برم و میخام عاقلانه تصمیم بگیرم.به خدا توکل کردم.تو روند دادگاهمم شاید واقعا بخودش بیاد و تاوان کاراشو پس بده نمیدونم شاید بفهمه داره زندگیشو از دست میده بخودش بیاد.بله من زندگیمو دوست دارم و دلم میخواد تا جاییکه بشه و البته اگر بشه درست بشه ولی اگر احتمال بدم درست نمیشه و بخودش نیومده به هیییچ عنوان حاضر نیستم لرگردم و ایندمو تباه کنم.تو فامیل و خانوادمم دختر عموم و مامانم هستن که خیلی عاقلانه با این موضوع برخورد میکنن و واقعا تجربیاتشون بدردم خورده.اتفاقا مامانمم میگه بشین خوبی ها و بدی هاش رو کاغذ بنویس ببین میتونی با این فرد در اینده و تا اخر بسازی؟اصلا بهم دیگه میخورید؟باید اینکارو انجام بدم.اون‌شماره مشاوره هم که اونسری دادین میخام دوباره بهش زنگ بزنم جوابش رو هم حتما بهتون میگم.
بازم ممنونم:72::72:

وقت برای طلاق همیشه هست
بهتر هست با مشاور با ایشون در ارتباط باشید ولی زیر یک سقف نرید
یه بازه زمانی رو در نظر بگیرید ( مثلا 6 ماه ) ارتباط رو دورا دور حفظ کنید و امید به ایشون بدید که رویه رو درست بره شما هستید
با کمک مشاور شاید خیلی از اخلاق هاش درست بشه چون مصرف شیشه خیلی تاثیر می زاره رو خلقیات آدم ها ، پس بهتر هست شما کنار ایشون باشید ( اگر ترک کرد ) ولی زندگی باهاش نکنید .
اگر اینبار خطا کرد کلا حذفش کنید ولی الان که داره تلاش می کنه نا امیدش نکنید.
اینکه چطور مطمئن بشید که سمت مواد نرفته بهتر هست با مشاور حضوری از ایشان تعهد بگیرید که مثلا هر 15 روز آزمایش بده ( مشاور باید اینو ازش بخواد ، شما به هیچ عنوان مطرح نکنید )
چند ماه اول ترک خیلی سخت هست و اگر 2 3 ماه اول رو بتونه پاک زندگی کنه ، بقیش خیلی راحت تر هست

سلام داود .ت
مادرم و پدرم میگن ۲الی۳مله بهش فرصت بده ولی برنگرد همینجا که هستی فرصت بده بهش.اما من واقعا نمیتونم تهمت ها و حرفای توهین آمیزش رو فراموش کنم وقتی میبینم انقدر وقیحه که حتی تو این ۵ماه دنبالم نیومد و با خودش میگه با پی ام و عذرخواعی و دست گذاشتن رو احساسش برش میگردونم.۲۵این ماه هم نوبت دادگاه دارم واسه استرداد جهیزیم.دوست دارم کمکش کنم اما باور و اعتپادم رو خراب کرده حالا اینا هیچی.اون الان باید به زانو درمیومد میدید داره زن و زندگیش رو از دست میده اما ارزش قائل نشد حتی تا دم در بیاد یا با خانوادم صحبت کنه .فقط پی ام داده و زنگ زده.خب من چجور دلگرم بشم ....

درود...
یک مدت هیچ کاری نکن که هیجاناتت فرو کش کنن و به طور موازی روند طلاقتو پیش بگیر....

خب دوستان بنظرتون اگر من دادگاهم رو عقب بندازم و ادامه بدم و جهیزیم رو بیارم دیگه جای برگشت میمونه؟جون حرمتها بینمون بیشتر این میشکنن.مشخصه که هر دو تلاش میکنیم علیه اون یکی کاری کنیم و پیروز بشیم.ژیلا جان یعنی چی که هیچ کاری نکنم و بطور موازی کار طلاقمم پیش ببرم؟؟خب اگه دست نگه دارم دادگاهم میره واسه چند ماه دیگه.از طرفی همسرم بااااید تاوان کارهاشو بده باید بفهمه ایندفعه مثله سری های قبلی نیست.اگر ببینه فقط میام میمونم و اقدامی نمیکنم واسش عادی میشه و جدی نمیگیرتم.همین الانم ارزش قائل نشده که بیاد حتی تا دم در خونمون...تصمیم گیری واقعا واسم سخت شده.ولی تا اونجاییکه همسرم رو میشناسم میدونم پیش خودش فک میکنه من برمیگردم نمیخوام این فکرو کنه میخوام بفهمه اشتباه کرده و هر بار بگه ببخشید و زبون بازی کنه نمیتونه برم گردونه .میخام متوجه خطاهاش بشه و از دست دادن رو بهش متذکر بشم.من ۵ماهه اینجام وقتی حتی واسش انقدر عادی بوده که تلاشی نکرده و هر مردی جای این انقدرررر ادعا عاشقی میکرد الان بال بال نیزد واسه زنش.در کمال پررویی هم میگه کوتاه بیا دیگه چون هر بار در برابرش زود کوتاه اومدم....