با همسرم متارکه کردم ولی هنوزمنتظرم برگرده !

اگر نمیخواست چرا ازابتدانفهمیدچرا دوسال خوب بود.اگر ناراضی بود چرا نگفت گذاشت به اینجابکشه. وجدانم راحته کم نگذاشتم تو هیچی حتی تو رابطه جنسی درحدو اندازم نبود ولی راضی بودم چون میخواستمش.
توی روی پدرومادرم خجالت میکشم تو این یک سال عذاب کشیدن.مادرم شاکیه حسابی اسم اونو بیارن آتیش میگیره.چندمرتبه گفته اگربرگشت اسمشو آوردی شیرمو حلالت نمیکنم.
اون خودشو نشون داد امامنم زیاده روی کردم
یه جاهایی باید آدم غلطی که کرده رو پیش چشمش بذاره تا یادش نره عبرت بشه.

من درکتون میکنم چون برادرم وضعیت مشابه شما داره. زنش بدون اینکه مشکلی داشته باشن طلاق میخواد البته برادرم فعلا داره مقاومت میکنه. زنش معلوم نیست چه مشکلی داره فقط میگه طلاق میخوام
شرایط سختیه. ولی لااقل چون کم نذاشتین براش عذاب وجدان اذیتتون نمیکنه

آقای برمودا
خدا شما رو حفظ کنه اول واسه خانواده تون دوم واسه ما، قدر خودتون را بدانید.

من نمیدانم همسرتون چطور توانسته شخصی مثل شما رو کناربگذارد ولی غصه نخورید چون با توجه به شرایط شما خیلی ها حاضر میشوند با شما ازدواج کنند مطمئنا تنها نخواهید ماند.

خودتان را آزار ندهید. این جمله شما ( آدم غلطی که کرده رو پیش چشمش بگذاره فراموش نکنه واسش عبرت بشه ) سنگین بود ! مشخصه روحیه نظامی دارید از خودتان انتقام نگیرید. :81:

شما خلبان هستید؟ این درسته شماها یک پلاک دارید که همیشه درگردنتان هست؟ خانواده تون می بینند دردناک نیست؟ آدم فکرش را میکند اعصابش خورد میشود.
ببخشید سئوالم ربطی به تایپیک نداشت.:blush:

خانواده شما حق دارند ناراحت باشند ولی شما نباید خجالت بکشید اون که باید شرمنده باشد کسی دیگه است. واسه نوروز در کنار اونها باشید و اجازه ندید بیش از این واسه شما غصه بخورند.

به نظر من شما واسه شرایط شغلیتان تلاش کردید این موضوع بر روی زندگیتان تاثیر نگذارد ولی بقول معروف عنان کار ازدستتون در رفت. خدا رو شکر کنید قبل از اینکه بچه ای وارد زندگی تان بشود راهتون مشخص شد چون کسی که بخواهد برود میرود.

واستون از صمیم قلبم اول آرزوی سلامتی دوم آرزوی سلامتی و سپس آرزوی خوشبختی همیشگی رو دارم.:72::72:

خانم محیا - برادرتون الان تو وضعیت مشکلی گیرافتاده باهمسرش صحبت کنید ببینید ایرادکجاست.برا یه مردخیلی سخته غرورت له میشه.اگرعاشق زنش باشه دیگه بعدش هیهاته.
نیناخانم - بله اون پلاک شناسایی وقت خواب هم آویزون گردنمونه ویه دست لباس فرم اضافه همیشه پشت ماشینم وهمیشه استندبای.خونوادم عادت کردندبعداین همه سال اما آره اولش براشون سخت بود.
خوشم نمیاد اشتباه به این بزرگیو دوبارتکرارکنم برای همین تصمیم گرفتم خودمو تنبیه کنم.

اقای برمودای عزیز برادرم همینطوریه که گفتین. خیلی زنشو دوست داره. برای همین خیلی براش سخته. اونم پناهش شده سیگار.

با زنش صحبت کردیم گفته مشکلی نداریم ولی میخوام تنها زندگی کنم

یجورایی همه چیزش مثل شماست ولی میگه طلاق نمیدم حتی اگه با من زندگی نکنه. میگه نمیتونم ببینم بره با یکی دیگه

در کل کمکی از دست کسی برنمیاد شاید گذشت زمان کمک کنه با موضوع کنار بیاین

سلام برمودای گرامی.

رفتار و حالات شما طبیعی است. از انجایی که طلاق فشار بسیار زیادی را وارد میکند کسی انتظار ندارد که شما الان حال و احوالتان ، فکرتان و در نهایت تصمیم گیریهایتان خ عالی و خوب باشد .
متاسفانه این "انتظار" شما یکی از کارهایی است که معمولا برخی از زوجها بعد از طلاقشان انجام میدهند: "باور نکردن و نپذیرفتن ".
اگر در نت سرچ کنید مطالب زیادی در مورد مراحل بعد از طلاق و افسردگیهای احتمالی پیدا خواهید کرد مثلا
مدت پایداری مردان بعد از طلاق - سایت خبری تحلیلی تابناك|اخبار ایران و جهان|TABNAK
روزهای بعد از شکست عاطفی
دل کندن در هفت مرحله
......
حالات شما به کسی شبیه است که در طوفان شدیدی گیر افتاده و باز اصرار به رفتن داره. شاید نیاز باشهد رفتن را به تعویق بیندازین و مدتی صبر کنید
فکر نکنید! قضاوت نکنید! ..شاهد عبور احساساتتان باشید مثل یک ناظر! البته می دانم انجامش راحت نیست
این را بدانید که یک مدت دنبال مقصر می گردید اول همسرتان بعد خودتان بعد ...
پیاده روی بسیار کمک کننده است. شک نکنید. مخصوصا در این هوای بهاری.
یکی از تمایلات افراد در بحرانها رو اوردن به عاداتی است تا برای مدتی آرامش را برای آنها به ارمغان بیاورد سیگار ، مشروب...
یا مثلا درگیر یک نوع بیخیالی شدید شدن یا مثلا آسیب به خود مثل با سرعت رانندگی کردن، داشتن خشم درونی و ...
اینکه ادم بداند چه مسایلی تهیدیدش میکند بسیار کمک کننده است. چون زمانی که ادم خودش راغوطه ور در مشکلا ت میبیند و تفکرات یک قربانی را دارد توانایی دیدن و درک کردن را از دست می دهد.
گاهی لازم است خودش را مجبور کند تغییر نگرش دهد و زاویه دیدش رو عوض کند. گاهی لازم است که فاصله را با مشکل زیاد کند و از بالا به مشکل نگاه کند. تمامی این کارهای سخت این روزها با "توقف فکر" و مشغول بودن به یک کار هنری و مورد علاقه یا تفریح مورد علاقه ، مطالعه و بودن با یک دوست خوب شدنی است. این روزها از گوش دادن به اهنگ های غمگین خودداری کنید ( خ مهمه )

اینکه ادم دنبال یک سری چرا ها باشد شاید طبیعی باشد ولی متاسفانه مشکلی را از ادم حل نمیکند
خ اتفاقات میافتد که دلیل قطعی ای برایش وجود ندارد. از دست دادن عزیزان در یک حادثه دلخراش و ....
مثبت اندیشی در این لحظات خ خ سخت است اما در عین حال خ خ مفید خواهد بود. می دانم انقدر قدرت افکار منفی زیاد هست که تمام سلولهای بدن ادم را تحت تاثیر قرار دهد اما باید با ابزار مثبت اندیشی به جنگش بروید.
یک نویسنده خانم مشهور که زندگی متلاطمی داشته و حتی بر اثر یک اشتباه خ ساده دکتر، فرزندش را از دست داده بود در مورد موفقیتش میگوید من به اتفاقات زندگیم "بله" می گفتم.

شاید از دید شما با تمام دردی که حس میکنید نکته مثبتی وجود نداشته باشد
اما قطعا هست.
1)مثلا اگاهی شما از خصوصیات همسرتان. که بیشتر شما "دهنده بودید" تا گیرنده. شما زحمت می کشیدید و تلاش میکردید و دیگری شاید از لحاظ علمی پیشرفت. خب این اصلا خوب نیست. ممکن بود این سالها طول بکشد و شما در دهه های چهارم پنجم زندگی دستت را خالی می یافتی.
2)نداشتن فرزند
3)فرصت جدید برای آغاز زندگی جدید
4) فرصت جدید برای تغییر رویه. فرصت جدید برای بررسی رفتارهای گذشته و خودشناسی بیشتر.

دوست من شاید الان ته یک چاه عمیق افتاده باشی اما حواست باشد چاه را از اینی که هست عمیق تر نکنی. باید خودت به خودت کمک کنی. حتی اگه نخاهی حتی اگر تمایل شدید به انزوا وسیگار و ..داشته باشید.
اولین قدم و مهم ترین قدم پذیرش هست. واقعا و قاطعانه . سعی کنید من بعد کمتر رفتارهای اسیب رسان مثل سیگار کشیدن و چک کردن فیس بوک و ..را انجام دهید ( تدریجا کم کنید)
به اندازه کافی این چند وقت اذیت شدید.

گفتم شاید نیاز باشد که تغییر نگرش بدهید یا از زاویه جدید به مشکل نگاه کنید
متاسفانه همسر شما چهار سال پیش هم نمی دانسته که انقدر فضای فکریش تغییر میکند. ( من نمی خواهم توجیه کنم یا از همسرتان دفاع کنم) و خوشبختانه یا متاسفانه شما یکی از عواملی بودی که موجبات این تغییر نگرش را فراهم کردی. البته من الان اصلا دنبال مقصر نیستم)

. تغییر یک اصل زندگیست که بهتر است بپذیریم. من چند سال پیش به پدرم قول دادم که ایران بمانم اما متاسفانه خودم هم نمی دانستم که انقدر دوست دارم محیطم عوض شود. البته من نتواستم به این ارزویم برسم اما تاوان هم کم ندادم ( تاکید میکنم که من اصلا قضاوتی در مورد شما و همسر سابقتان ندارم)
در هر صورت دوست من روزهای طوفانی هم تمام خواهند شد همانطور که روزهای آفتابی هم زود گذشتند.
شکست همان قدر طبیعی است که پیروزی. این وسط نگرش ما در مورد شکست بسیار مهم هست . اینکه همه چی را تمام شده ببینیم یا نه خود را در اول راه!
اگر اذیت نمی شوید تاپیکهای
دوستان
نمایش مشخصات: milad08 - تالار گفتگوی همدردی:سایت تخصصی مشاوره ازدواج و مشاوره خانواده
نمایش مشخصات: Aram_577 - تالار گفتگوی همدردی:سایت تخصصی مشاوره ازدواج و مشاوره خانواده
نمایش مشخصات: نادیا-7777 - تالار گفتگوی همدردی:سایت تخصصی مشاوره ازدواج و مشاوره خانواده
و اقای parsa1400
و یک عالمه تاپیک دیگر که مشکلی شبیه شما داشته اند را بخوانید . این دوستان توانستند از این بحران خارج شوند . امیدوارم شما هم بتوانید ( قطعا امکان پذیر است)

استفاده از مطالب این تالار و افزایش اگاهی و تغییرنگرش در مورد رنج برای شما بسیار کمک کننده هست دوست عزیز

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است

در پناه حق:72:

سلام جناب برمودا!!
میگم داستان زندگیت منو یاد فیلم جدایی نادر از سیمین انداخت.دیدین این فیلمو؟عین زندگی شماست.
برادرم بچسب به زندگیت خودتو حسابی سرگرم کن.بخدا این روزهایی که داری بی جهت ازدستشون میدی بافکرکردن به بازگشت کسی که ارزشی برای شکستن قلبت قاعل نبوده اسمش جوانی شماست.حیفه به خودت بیا و زندگی کن.

ممنون برای نظرات شما
قبل ازایجادتایپیک ازخانمط

من که از پاسخ شما چیزی دستگیرم نشد. رمز الود نوشتین ( نظامی بود :18: گویا !!!)

دوست داشتم این نکات را اضافه کنم


این که مدام شما فکر کنید که همسر بسیار خودخواهی داشتید و حیف شدید و ....متاسفانه خ به واقعیت شباهت نداره. حاصل این نوع تفکر فقط اسیب به خود شماست. ایشان که مشغول زندگیشان هستند. بر ماست که با انتخاب بهترین نگرش کمترین اسیب را به خودمان بزنیم.

تفاوت ایشان با شما در این بوده که شما بنابر تربیت خود و ....از جمله انسانهایی هستید که از مهربانی کردن به دیگران لذت می برید و ایشان از جمله ادمهایی هستند که اولین شخص در زندگیشان خودشان هستند. یعنی اگر کسی را دوست دارند به خاطر خودشان هست . همسر شما در اتفاقات مختلف واضحانه به شما نشان دادند که لذتهایشان از شما برایشان مهم تر هست. فشار برای خرید ماشین یک نمونه هست.
متاسفانه و بدجنسانه باید بگویم که در دوست داشتن دیگران کسی مارا وادار نمیکند این خود ما هستیم که بخاطر احساسات درونیمان کسانی را برای ابراز حس خودمان انتخاب و کسانی را رد میکنیم.
مورد بعد همان طور که گفتم
به خاطر عدم بلوغ و تفکر کافی و حتی به خاطر تغییرات سن و احساسات، منش و روش انسانها تغییر میکند . و در تغییراتشان به هر حال مجبور هستند گاهی اوقات بین خودشان و دیگری یکی را انتخاب کنند. نه اینکه بخواهند اسیب به دیگری بزنند اما فشار خواسته شان انقدر زیاد هست که انها را وادار به حرکت میکند. حتی خود شما هم نمی توانید صد صدر صد تضمین کنید که چند سال دیگر اعتقادات امروزتان برایتان باز هم مهم هست یا نه
مثل بچه ها دیدید اغلب بچه ها از ابگوشت متنفر هستند اما وقتی بزرگ میشوند معمولا سلیقه شان هم عوض میشود
مورد بعد گاهی اوقات رفتار دیگران اسیب زا نیست ما توقع بیش از حد داریم. کسی بنا بر شخصیتش توانایی مهرورزی نداره( خوب و بدش رو کار ندارم) بر من است که اولا او را انتخاب نکنم دوما در صورت انتخاب بپذیرمش یا اینکه در قبالش فداکاری بیش از حد نکنم!



دوست عزیز این رورها ارتباط با افرادی غ از خانواده که غم شما رو نمی خورند و قضاوتی ندارند و شاداب تر هستند در روح و روانتان خ موثر هست.

و در ضمن فاصله تان را با خودتان کمتر کنید

اگر پستم بوی خودخواهی می دهد و خالی از هر گونه تعهد و ...هست ناراحت نشوید. من فقط گوشه ای از حقیقت آدمها و خودمان را بیان کردم. و قطعا هدفم اندکی ایجاد آرامش است. امیدوارم که موفق بوده باشم ( فکر کنم در ایجاد حس تلاطم موفق تر بودم :311:) البته من هم از جمله انسانهای مهربان هستم که با تعدیل مهربانیم هم بخودم کمک کردم هم به دیگران .

ممنون برای نظرات دوستان
قبل ازایجادتایپیک ازخانم سابقم شاکی بودم حالاازخودم حرصم دراومده نافرم خودمونمیتونم ببخشم
مثل یه نادان تمام عیاررفتارکردم.زنم بودنمیتونستم جلوی پیشرفتشوبگیرم میگفتم افتخارش مال منه.تو این چندوقت هرکس رسیدسرزنشم کرد.گفتن توخونه باباش گواهینامه نداشت تو اون ماشینوزیرپاش گذاشتی.گفتن چهارسال بودلیسانس گرفته بود توخونه باباش ادامه تحصیل نداد توفرستادی دانشگاه آزاد ارشدخوند کلاس زبان فرستادی راه رفتن درست وحسابی بلدنبود تو کلاس اسکی بردی وصدتا حرفوحدیث دیگه از دوست وآشنا،خانواده،فامیل.اونقد� � دیگران گفتن خانوادم نگفتن نخواستن نمک روزخمم بپاشن.
خسته ام ازاین حرفاباباولم کنیددست ازسرم بردارید اشتباه کردم یه غلطی کردم پشت دستموداغ کردم.تااون چیزیکه آدم خورده به خوردت ندن ول نمیکنن.همه جوردیگه رومن حساب میکردن الان انگشت نماشدم.به این نتیجه رسیدم فیسبوکمو دی اکتیوکنم. بیست روزپیش بابچه ها شمشک بودم عکساموگذاشتم تو اف بی.چندروزبعد ندا باچوب اسکی عکس گرفت تو اف بی گذاشته.اومدم پیام بدم بالاخره یادگرفتی چطوری کفشاتو از بورد اسکی جداکنی ولی ندادم.نمیدونیدچه بابایی ازمن ودوستمون ومربیش دراورد اسکی یادبگیره آخرشم درست یادنگرفت.اپلایو دانشگاهو سوئیسو اسکیو.. یکی منوبگیره.
بایدبهش گفت من بدبودم تورفتی حالادنبال چی میگردی؟بایددوروزبعداینکه من عکس توپیست گذاشتم بذاری چیومیخوای ثابت کنی؟مطمئن شدم اف بی منوچک میکنه وال روبازکردم چون بعضی خانما اظهارنظرمیکنن توفیسبوکم.فرداش نوشته بعضیا ادعای دوست داشتن میکنن ولی دخترامثل موروملخ ازسروکول پیجشون بالامیره بایدبه اوناگفت ملکه کندو.
یه عده رفتن ولایک دادنو حرف زدن.
چی بگم دیگه اینم شده بساط زندگی ما