عشق همکلاسی سابقم خیلی اذیتم میکنه

بنظرم بهتره باهمدیگه برید پیش مشاور، مشاور راهنمایی تخصصی تری میکنند.حتی میتونید اینجا هم نظر مدیر همدردی و بپرسید.

نقل قول:

---

راه سومی که فرمودید امروز بعد دلخوریه شدیدمون یک لحظه بفکرم زد.

---

در مورد این مسله که یک لحظه به راه سوم فکر کردید.بنظر من شما برخلاف تصورتون خیلی احساسی عمل میکنید، اگه قرار باشه همین اول راهی با یک اختلاف نظر پشیمون بشید و بفکر جدایی بیوفتید پس این چجور دوست داشتنی بود؟ اون همه بی قراری و با یک اختلاف نظر یک شبه از بین میره ؟

زن و شوهر باهم خوشحال میشندباهم ناراحت میشند دو تا انسان هستند از دو خانواده و فرهنگ متفاوت، گاهی اختلاف پیش میاد، گاهی ممکنه اختلاف باعث ایجاد دلخوری بشه، ازدواج مثله دوستی نیست که یک لحظه تصمیم بگیرید ازدواج کنید یک لحظه بخواهید طلاق بگیرید.با ازدواج کردن شما متعهد میشید ؛ مسولیت یک زندگی و برعهده میگیرید .
همسرتون شمارو به عنوان یک تکیه گاه انتخاب میکنند! نباید یهو جا بزنید.

حتما باهمدیگه یک مشاوره حضوری برید، بهرحال صحبت یک عمر زندگیه، ارزششو داره .موفق باشید

ممنون از توجه و لطفتون.
حالا دیروز من عصبانی بودم و یه لحظه یه فکری کردم.
امروز رفتیم با هم پیش مشاور و تازه مشاور میگفت تو خیلی جلو هم رفتی و کار رو تموم شده میدونی و با هر نوع ضرری میخوای این مسله رو حل کنی. پشیمون که کلا نمیشم. به دلایلی که گفتم در پست قبل.
اما مشاور بعد از اینکه جداگانه با هر کدوم از ما صحبت کرد و توی صحبت دو نفره این سه راهی که گفتید رو گفت و خب با باز کردن هر کدوم. اون لحظه که حرف جدایی زد توی چشماش داشتم نگاه میکردم.یهو خیس شد ولی خب خوب جلوی خودشو گرفت. خیلی لحظه ی بدی بود برام.
بعد مشاور گفت برید فکر کنید و فردا دوباره بریم پیشش. خیلی عجله ای هستش ولی خب چاره ای نیست.
اما به نظر شما اصلا با این حالت میشه به جدایی فکر کرد؟؟ تا خونه هم رسوندش هیچی نگفت.یک کلمه هم حرف نزد. تا حالا اینطور ندیده بودمش.
خدا نکنه زبونم لال توی این وضعیت ایشون باشید چکار میکنید. خیلی دوست دارم بفهمم به چی فکر میکنه. ممنون میشم خانم ها نظر بدن. خدای نکرده توی این وضعیت ایشون باشن چکار میکنن و یا چه انتظاری دارن.

نقل قول:

---

خدا نکنه زبونم لال توی این وضعیت ایشون باشید چکار میکنید. خیلی دوست دارم بفهمم به چی فکر میکنه. ممنون میشم خانم ها نظر بدن. خدای نکرده توی این وضعیت ایشون باشن چکار میکنن و یا چه انتظاری دارن.

---

امیدوارم همه ی دختران و پسران در امر ازدواج عاقلانه و منطقی انتخاب کنند تا مبادا در آینده خدایی نکرده پشیمونی و حسرت براشون بمونه.

خوشبختانه در تمام مراحل زندگیم خصوصا امر ازدواج سعی میکنم منطقی عمل کنم ، هیچوقت احساسی تصمیم نمیگیرم.
یعنی این و زندگی با خوندن مشاهده تجارب دیگران بهم یاد داده که احساسی تصمیم گیری نکنم!
بشماهم توصیه میکنم همینکارو کنید.

خدا هم که همیشه یار و همراهم بوده ، همیشه مراقب تصمیمات احساسیم بوده ؛ نمیگم هیچوقت تصیمیم احساسی نگرفتم ، چرا گرفتم ، اما همیشه خدا مراقبم بوده حتی شده دقیقه نود جلوی تصمیمات عجله ای و احساسیم گرفته!

همچنین به شما هم توصیه میکنم همیشه توکلتون بخدا باشه! خودش میدونه کجا و چطوری بهتون کمک کنه!

مهم هم نیست خانم های اینجا چه فکر ی میکنند و همه بیاین اینجا فکر ایشون و از روی دو خط شما آنالیز و تفسیر کنند چون اگه 1000 تا تفسیر هم بشه در آخر ممکنه فکر ایشون 1001 امین تفسیر باشه!

بنظرم زیر نظر همون مشاور پیش برید بهتره ! اگه نظرات بیشتری هم میخواهید میتونید یک تاپیک جدا با عنوان دقیق باز کنید.


من هرچی تاپیک های شما رو بیشتر میخونم بیشتر متوجه میشم انگار بیشتر نگران ایشون و احساساتشون هستید تا خودتون ! بیشتر حرف از احساسات و آسیب نرسیدن به ایشون زدید . امیدوارم کل این کارهایی که کردید و مراحلی که تاحالا پیش بردید فقط صرفا بخاطر عذاب وجدانتون و دلسوزی نسبت به ایشون نباشه!