نمایش نسخه قابل چاپ
اول با خودت تکلیفت رو روشن کن ... تصمیم نهاییت رو بگیر
بعد خیلی جدی محکم و محترمانه به مادرت بگو
با دلایل منطقی مادرت رو توجیه کن ... بهر حال مادرت هر خصوصیت اخلاقی هم که داشته باشه با دلایل منطقی راضی میشه
بهش بگو به این دلایل من تصمیم رو گرفتم ... به مادرت هم فرصت بده که اگه مخالفه نظراتش و دلایلش رو منطقی مطرح کنه
با نق زدن و گلایه و کنایه صحبت نکن ...
مینا جان
تو خودت مادرت رو بهتر میشناسی،ببین چطور میتونی خیالشو راحت کنی.
فقط یه توصیه خواهرانه،نزار هیچ کس برای زندگی آیندت تصمیم بگیره.چون بزاری بقیه برات تصمیم بگیرن،خدای نکرده در صورت پشیمونی مطمئن باش جوابگو نیستن.حتی
پدر و مادر.
به نظر من قضیه درآمد رو بگی ایرادی نداره.اگه مادر ایراد دیگه ای هم گرفتن،منطقی به حرفاشون فکر کن.و اگه خودت به این نتیجه رسیدی که ایرادی نیست که برات
مشکل ساز بشه،مادر رو هم با منطق و دلیل قانع کن.
مادرها در بعضی مواقع به خاطر علاقه زیاد و نگرانی برای بچه هاشون،ممکنه احساسی صحبت کنن.تو سعی کن تحت تاثیر قرار نگیری و با آرامش و منطقی به همه چیز
فکر کنی.تو یه دختر عاقل و بالغی.موفق باشی عزیزم
من فک میکردم حرفا و دلایلم خیلی منطقیه اما نمیدونم چرا مامانم همه رو ب چالش میکشه و اصلا نمیخاد ب حرفای من توجه کنه. بحثوب جاهای بی ربط و منفی میکشه که من نمیتونم کاری کنم که ب نتیجه ی مورد نظرم نزدیک شم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط terme00
توی بقیه ی زمینه های زندگیم تا حد زیادی من مستقل بودم. مثلا انتخاب رشته ی مدرسه، دانشگاه، سرکار رفتن. حتا وقتی من تصمیمیو میگیرم به اونها می گم. مثلا برای سرکار رفتنم شب قبل رفتن بهش گفتم که دارم میرم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط آنیتا123
البته اینا همه تصمیمیاتی بوده که خونوادم موافقش بودن.
وقتی پای مخالفتشون میاد وسط من خیلی ترسو و منفعل میشم.
حتا شده ی لباسی رو میپسندیدم چون مامانم تایید نمیکرد از خریدش پشیمون میشدم و بعد هی غر میزنم که تو چرا نذاشتی.
مینا جان چرا خواستگارت دوست نداره رقم درآمدش رو به مادرت بگه و اصرار داره بگه حقوقش کمتره؟؟
کلا حقوقش رو فقط من میدونم مادر و پدرشم نمیدونن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط رزا
بنا به این دلایل
- حریم شخصیش براش خیلی مهمه. حس میکنه با گفتنش بقیه دارن تو زندگیش دخالت میکنن.
- بخاطر تحریک نکردن حسادت بقیه
- بخاطر اینکه توقق دیگران کم باشه اما در عمل بیشتر از انتظارشون ببینن.
مینا جان پدر و مادر شما هرکس نیستن....
اگه دوسش داری شک نکن . مطمئن باش عادت میکنی خصوصیت انسان همینه. یه حکمتی توش هست. دوری و دوستی بهتره . سنگین میای سنگین میری. اینطوری بیشترم ارزش داری. خانوادتم عادت میکنن. به نظر من یه تنوع هم هست یه شهر و آدمای جدید البته اگه نخوای مقایسه کنی و بپذیری.