دو خواستگار همزمان، چی کارر کنم؟؟؟؟؟

سلام دوستان، بازم ممنونم:72:
مصباح الهدی عزیزم ممنونم. لینکهایی که گذاشتی عالی بود.واقعا تاپیکهایی که گفتی لازمه. حتما بهتون خبر میدم که چی شد. اما دارم به این نتیجه میرسم که وقتی دومیه اینقدر معطل میکنه تا زنگ بزنه دوباره، یکم یه جوریه و احتمالا قیدش رو بزنم و تمرکزمو بزارم رو اولی. اگر هم دومی زنگ زد مثل خودشون یکم معطلشون میکنم که اگه با اولی به نتیجه نرسم اونوقت بررسیش کنم. راستی یکبار دیگه هم اومدن منزلمون و باهم 2ساعتی صحبت کردیم. بازم حسم مثبت تر شد. و احساس میکنم میتونم علاقمند بشم بهشون یعنی این قابلیت هست، حسی که تا به حال به هیچ کس نداشتم.:43:
گیسو جان از روی پاسخ دادنشون به بعضی سوالات و یکسری توضیحاتشون متوجه شدم. مثلا گفتن من تا حالا با هیچ دختری دوست نبودم چون میخوام همسرم عشق اول و آخرم باشه. وقتی اینو گفت واقعا حس کردم صادقانه و از صمیم قلب گفت.:227:. تا به حال بازم کسایی اینو گفتن اما من باودم نمیشد. توی تحقیقات هم دوستان نزدیکشون و خیلیای دیگه گفته بودن اصلا اهل دوستی با دختر نبوده. مثلا میگه من الان وضع مالیم خیلی خوب نیست اما همه کار میکنم تا همسرم راحت باشه. میگه من برای کسی که دوستش دارم همه کار میکنم. نکته خوب صحبتاش اینه که هیچ وقت نمیگه برای شما، میگه کسی که دوستش داشته باشم. چون به نظرم منطقی نیست تو سه جلسه کسی به دوست داشتن برسه، واقعا نشدنیه:81:. مثلا متوجه شدم که خودرای نیست و قطعا درمورد برنامه هایی که داره همسرش فقط مطلع نیست و ... . کلا به نظرم ،الان که این تجربه رو دارم اینو میگم، باید خیلی به حست توجه کنی. مثلا من واقعا حس میکردم که همه حرفاشو صادقانه میزنه حتی اگه به ضررش باشه (مسئله مالی) و واقعا هم همه صحبتاش توی تحقیق تایید شد. همه توی تحقیق ازش تعریف کردن. این که میگم تحقیق یعنی واقعا تحقیقا. رد شدن از فیلتر بابای من کار آسونی نیست:58:.
التماس دعا

سلام دوستان عزیزم:72:
گفتم شما که وقت ارزشمندتون رو گذاشتید و بهم مشورت دادید رو از تصمیمم مطلع کنم و اینکه شاید تجربم برای کسی مفید باشه.
قبل از گفتن نتیجه خواستم دوباره از همگی تشکر کنم. واقعا ممنونم:72:
مورد دومی که دیگه زنگ نزدن و به نظرم وسیله ای شدن که من برای وقت خریدن دومی رو بیشتر بررسی کنم. من همیشه تو همه کارها و به خصوص تو ازدواج به خدا توکل کردم و میکنم. برای همین حس میکنم مطرح شدن دومی فقط یک دلیل بود تا من بیشتر وقت بزارم. به اولی هم جواب رد دادم. البته هنوز هم معتقدم ایشون تمام اون خصوصیات عالی رو دارن که آرزوی هر دختری هست. منتها تو صحبتامون طی سه جلسه دیگه(جمعا 6 جلسه) من متوجه شدم که تو مواردی اونطور که فکر میکردم ما اشتراک نظر نداریم. درواقع یه جاهایی هدفامون مشترک نبود و شایدم متناقض. البته نه اینکه یکیمون دروغ گفته باشم. این اشتباه فقط ناشی از سوءبرداشت هرکدوم از ما بود. با حرف زدن بیشتر متوجه این سوءبرداشت شدیم. درواقع ناشی از تفاوت دیدگاه آقایون و خانما بود به نظرم. بعد از اون ایشون بازم نظرشون مثبت بود و معتقد بودن که این موارد جزء خطوط قرمز نیست. اما من چند روزی خیلی فکر کردم. چند روزی که خیلی بهم سخت گذشت. به این نتیجه رسیدم که احتمال پشیمون شدنم بعد از ازدواج زیاده. البته هنوز هم برای ایشون احترام قائلم و قطعا اول برای ازدواج ایشون دعا میکنم و بعد خودم. از خداوند هم واقعا ممنونم که همیشه با دست غیب کمکم میکنه. البته اینم بگم من یکم سخت گیرم و شاید خیلیها اگر جای من بودن با این موارد کنار میومدن و براشون مهم نبود. منتها ازم نپرسید این موارد چی بود که نمیتونم بگم. امیدوارم دلشونو نشکسته باشم. چون میدونم ایشون دلبسته شده بودن، دعا کنید که زودتر بتونن فراموش کنن و یه دختر خیلی مهربون و خانم نصیبشون بشه:323:. شاید من به خاطر خودخواهی خودم لیاقت فرد پاک و باایمانی مثل ایشونو نداشتم.
التماس دعا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saeedeh66;355634
به اولی هم جواب رد دادم. البته هنوز هم معتقدم ایشون[B

تمام اون خصوصیات عالی[/B] رو دارن که آرزوی هر دختری هست. منتها تو صحبتامون طی سه جلسه دیگه(جمعا 6 جلسه) من متوجه شدم که تو مواردی اونطور که فکر میکردم ما اشتراک نظر نداریم. درواقع یه جاهایی هدفامون مشترک نبود و شایدم متناقض. البته نه اینکه یکیمون دروغ گفته باشم. این اشتباه فقط ناشی از سوءبرداشت هرکدوم از ما بود. با حرف زدن بیشتر متوجه این سوءبرداشت شدیم. درواقع ناشی از تفاوت دیدگاه آقایون و خانما بود به نظرم. بعد از اون ایشون بازم نظرشون مثبت بود و معتقد بودن که این موارد جزء خطوط قرمز نیست. اما من چند روزی خیلی فکر کردم. چند روزی که خیلی بهم سخت گذشت. به این نتیجه رسیدم که احتمال پشیمون شدنم بعد از ازدواج زیاده. البته هنوز هم برای ایشون احترام قائلم و قطعا اول برای ازدواج ایشون دعا میکنم و بعد خودم. از خداوند هم واقعا ممنونم که همیشه با دست غیب کمکم میکنه. البته اینم بگم من یکم سخت گیرم و شاید خیلیها اگر جای من بودن با این موارد کنار میومدن و براشون مهم نبود. منتها ازم نپرسید این موارد چی بود که نمیتونم بگم. امیدوارم دلشونو نشکسته باشم. چون میدونم ایشون دلبسته شده بودن، دعا کنید که زودتر بتونن فراموش کنن و یه دختر خیلی مهربون و خانم نصیبشون بشه:323:. شاید من به خاطر خودخواهی خودم لیاقت فرد پاک و باایمانی مثل ایشونو نداشتم.
التماس دعا

---

سعیده خانم گرامی، سلام
من می تونم در حد یه پست وقتتونو بگیرم تا به سوالایی که برام پیش اومده جواب بدین؟ :72:
من الان تو چنین وضعیتی هستم البته با این تفاوت که منتظرم تا یه دختر خانوم محترم به من جواب بدن... خدا می دونه چقدر سخته برام. من حدودا یه ماهی هست که ایشونو میشناسم و قبلش هم 2 سالی دورادور (به واسطه فامیل دور بودن) ایشونو میشناختم. من به ایشون علاقه پیدا کردم. الان که چند روزه که قرار شده باهاشون تماس نگیرم تا بتونن بدون این که احساسات روی تصمیمشون غلبه کنه جواب بدن. حالمم خوش نیست !
بعضی وقتا حس می کنم کسی رو دارم از دست میدم و دلم میگیره اما خوب با نماز و مشغول شدن به کارام سعی می کنم کنار بیام باهاش. اینو میگم چون جلسات آخری که باهاشون بودم حس می کردم همش می خوان بگن نه... یعنی خیلی خیلی سخت گیر هستن.همش حس می کنم دنبال فرصتای بهترن. حتی یه بار هم اینو گفتن. من سنم کمه می تونم موقعیتای بهترم داشته باشم.(22 ساله هستن و من هم 25) البته منم خوشحال که ایشون سخت گیرن ولی از این ور من اعتماد به نفس اینو داشتم که منم خوبم و شرایطم از خیلی ها بهتر(اعتماد به نفسی که بار مسئولیت رو برام دو چندان کرده و تلاشم رو برای زندگی چند برابر)!)
بگذریم
این پست شما رو که دیدم یاد ایشون افتادم.
سوال من اینه، چرا دخترای خوب این طوری شدن؟! سوء تفاهم نشه. قصد بی احترامی ندارم به هیچ وجه. دنبال جوابم فقط. شاید من و خواستگار محترم شما زیادی ساده موندیم و خوش خیال...
اما شما فرمودین:
" البته هنوز هم معتقدم ایشون تمام اون خصوصیات عالی رو دارن"
بعد فرمودین تو یه مواردی و یه جاهایی هدفامون مشترک نبود...
مگه قراره دو نفر دقیقا مثل هم باشن؟ مثل هم فکر کنن؟ مگه ما منطق نداریم؟ مگه این جوری نیست که با ازدواج همدیگرو کامل می کنیم؟ مگه یکی از اهداف ازدواج این نیست که به همدیگه کمک کنیم تا به هدفامون برسیم؟ حتما باید هدفا مشترک باشه؟
شما فرمودین:
"بعد از اون ایشون بازم نظرشون مثبت بود و معتقد بودن که این موارد جزء خطوط قرمز نیست"
من دلم لرزید... نکنه آخرم دختر خانومی رو که دوست دارم چنین جوابی بهم بده و بعد هم بگه که:
" البته هنوز هم برای ایشون احترام قائلم"
که من یه خواهشی دارم، تمنا می کنم این حرف رو به ایشون نزنین چرا که دلش بدتر میشکنه.

ببینید، منم زندگی پاکی داشتم. با هیچ دختری دوست نشدم که عشق اولو آخرم کسی باشه که بخوام باهاش ازدواج کنم و ...اینا کافی نیستا. اما دارم درد دل می کنم.سعی کردم تو این جامعه ای که فساد تو خیابوناش غوغا می کنه پاک باشمو پاک بمونم. سعی کردم و تلاش کردم تا یه جای استخدام شم تو این وضع بیکاری. سعی کردم پس انداز داشته باشم. از تفریحاتم زدم، از رفیق بازی از دختر بازی به این امید که یه دختر خوب پیدا کنم و زندگیمو بریزم به پاش...اما من نوعی که بعد از مدت ها گشتن و گشتن یه دختر خوب پیدا می کنم و وارد چنین ماجرایی میشم... و ...
من تاپیک شما رو کامل خوندم. این آقا پسر خواستگار شما یه جورایی شبیه منه. راستش خیلی دلم براش سوخت ! میگن دخترا حساسن، دلشون کوچیکه. اما به نظر من الان همه چی عوض شده. یه پسری که خوبه و شما دارین تاییدش می کنین، با هم صحبت کردین تو خیلی موارد مشترک بودین.و تو یه سری چیزا نه. ایشون شما رو دوست داره. سر در نمیارم... مشکل کجاست آخه؟ دیگه قراره چی بشه؟ چرا این همه سخت گیری؟ به کجا داریم میریم؟ شما حتی فرمودین:
منتها ازم نپرسید این موارد چی بود که نمیتونم بگم
آخه چرا؟ شما رو بخدا قسم بگین دلیل چی بوده؟ شاید بعضیا مثل من که هیچ وقت نتونستن دخترارو بشناسن بتونن این جوری شناختی پیدا کنن.

اگه خوب بودن اینه، پس دیگه نباید خوب بود.

ببخشید اگه تندروی کردم، فقط قصدم اینه که جواب سوالامو بگیرم. شاید هنوز نتونستم بزرگ شم و این مواردو درک کنم. من باید بیشتر دخترارو بشناسم. به نظر میاد برداشتم از دخترا کاملا اشتباه بوده....

با احترام :72:

سلام آقای inventer
خیلی خوشحالم که هنوز پسرهایی مثل شما و خواستگار من هستند که پاک باشن و ... . اصلا اعتماد به نفستونو از دست ندید. ببینید همه دخترا وقتی نزدیک تصمیم گیری میشن، تردیداشون بیشتر میشه و اگه بی تجربه باشن این تردیدا رو به زبون میارن. حالا یکی مثل شما انقدر خوبه که منتظر میمونه تا دختر خانم فکراشو بکنه. راستش من ی تجربه بد درباره گفتن حس تردیدم به آقایی دارم. اما واقعا این تردیدها طبیعیه. یه دختر میخواد زندگیشو به پای کسی بریزه، پس حق داره خیلی دقت کنه و فکر کنه. قطعا شما هم حق دارید. اما فرق ما دخترها با شما پسرها اینه که شما راحت تر تصمیم میگیرید و تردیدهاتون کمتره و راحت تر دل میبندید (البته این برداشت منه). البته بعضی آقایونم با سنگدلی تمام در برابر این تردیدا رفتار میکنن. من خواستگاری داشتم که ظاهرشون به دلم نمیشست و به نظرم مغرور بودن. اما چون همه میگفتن خوبه و من سخت گیرم حدود 8 جلسه با هم حرف زدیم و هر بار حداقل 3 ساعت و بیشتر هم بیرون منزل(واقعا کم نبود). بعد من یه بار نمیدونم چی شد بهشون گفتم که من خیلی تردید دارم و ذهنم مشغوله و درکم کنیدتا من یه مدت با خیال راحت فکر کنم (نه زیاد مثلا یک هفته). فکر میکنید اون آقا چی کار کرد؟ در کمتر از 24 ساعت تماس گرفت و گفت همه چی تموم. برداشت من این بود که از ترس نه شنیدن و اینکه آبروش پیش خانوادش میره اینکارو کرد. و من بعد از اون تا مدتها افسرده بودم و اعتماد به نفسم رو از دست داده بودم. الان که خوب شدم میفهمم ایشون واقعا مغرور بود و خدا رو شکر کردم که کاری کرد تا من با ایشون ازدواج نکنم. اما این توصیه رو از خواهرتون داشته باشید: بدون استرس از جواب دختر خانوم و با توکل به خدا، تلاشتونو بکنید. اگر ایشون جواب رد دادن هم حتی میتونید تا جایی که دیگه مطمئن بشید جوابشون رده، بر خواستتون پافشاری کنید. به نظرم نماز استخاره بخونید و بسپرید به خدا. مطمئن باشید هرچی به صلاحتونه اتفاق میفته.
ببینید من نمیخواستم قضیم رو باز کنم. اما اینو بگم اگه خوب بودن برای دخترانی مثل من که خودشون پاک زندگی کردن، انقدر مهمه که من از اینکه این آقا با کسی مقایسه بشه و رد بشه عذاب وجدان میگرفتم و خوشحالم که اینطور نشد.
خوب بودن برای ازدواج شرط لازم هست اما کافی نیست. مثلا یکی از موارد این بود که من متوجه شدم که نسبت به ایشون خیلی برونگراترم. من دوست دارم با افراد معاشر کنم و تفریح و .... اما ایشون اکثرا خونه رو ترجیح میدادن. خوب فردا روز همین ویژگی باعث میشد خیلی اوقات از هم برنجیم. من نمیخوام بیشتر از این مورد رو باز کنم. فقط من ترسیدم از مواردی که بود، یعنی ترس از اینکه ازدواجم موفق نباشه و زندگی خوبی نداشته باشم به خاطر این اختلافا. و یک مورد این اختلافا باعث شد نظر پدر و مادرم منفی بشه. چون من قطعا باید تا حداقل 5 سال زندگی سختی از نظر اقتصادی داشتم. خوب من میگفتم من قانعم. ایشونم میگفت با قناعت میشه زندگی رو ساخت. اما مفهوم قناعت از نظر ما متفاوت بود. با اینکه من به گفته دیگران خیلی قانع هستم و اصلا ولخرج نیستم، اما ترسیدم که نتونم تحمل کنم اون شرایط سخت رو و ترسیدم ایشون خسیس باشن(با مفهوم و تعرف من از خساست). این موارد رو اگه میخواستم بررسی کنم باید حداقل دو ماه باهم میرفتیم بیرون و این اصلا در خواستگاری سنتی امکان پذیر نیست. پس ترجیح دادم جواب رد بدم و با شک و تردید و نارضایتی پدر و مادرم پای سفره عقد نشینم.
براتون دعا میکنم هرآنچه خیرتون هست اتفاق بیفته:323:. و توصیه میکنم اعتماد به نفستونو حفظ کنید و انرژی منفی به خودتون ندید.

- - - Updated - - -

سلام آقای inventer
خیلی خوشحالم که هنوز پسرهایی مثل شما و خواستگار من هستند که پاک باشن و ... . اصلا اعتماد به نفستونو از دست ندید. ببینید همه دخترا وقتی نزدیک تصمیم گیری میشن، تردیداشون بیشتر میشه و اگه بی تجربه باشن این تردیدا رو به زبون میارن. حالا یکی مثل شما انقدر خوبه که منتظر میمونه تا دختر خانم فکراشو بکنه. راستش من ی تجربه بد درباره گفتن حس تردیدم به آقایی دارم. اما واقعا این تردیدها طبیعیه. یه دختر میخواد زندگیشو به پای کسی بریزه، پس حق داره خیلی دقت کنه و فکر کنه. قطعا شما هم حق دارید. اما فرق ما دخترها با شما پسرها اینه که شما راحت تر تصمیم میگیرید و تردیدهاتون کمتره و راحت تر دل میبندید (البته این برداشت منه). البته بعضی آقایونم با سنگدلی تمام در برابر این تردیدا رفتار میکنن. من خواستگاری داشتم که ظاهرشون به دلم نمیشست و به نظرم مغرور بودن. اما چون همه میگفتن خوبه و من سخت گیرم حدود 8 جلسه با هم حرف زدیم و هر بار حداقل 3 ساعت و بیشتر هم بیرون منزل(واقعا کم نبود). بعد من یه بار نمیدونم چی شد بهشون گفتم که من خیلی تردید دارم و ذهنم مشغوله و درکم کنیدتا من یه مدت با خیال راحت فکر کنم (نه زیاد مثلا یک هفته). فکر میکنید اون آقا چی کار کرد؟ در کمتر از 24 ساعت تماس گرفت و گفت همه چی تموم. برداشت من این بود که از ترس نه شنیدن و اینکه آبروش پیش خانوادش میره اینکارو کرد. و من بعد از اون تا مدتها افسرده بودم و اعتماد به نفسم رو از دست داده بودم. الان که خوب شدم میفهمم ایشون واقعا مغرور بود و خدا رو شکر کردم که کاری کرد تا من با ایشون ازدواج نکنم. اما این توصیه رو از خواهرتون داشته باشید: بدون استرس از جواب دختر خانوم و با توکل به خدا، تلاشتونو بکنید. اگر ایشون جواب رد دادن هم حتی میتونید تا جایی که دیگه مطمئن بشید جوابشون رده، بر خواستتون پافشاری کنید. به نظرم نماز استخاره بخونید و بسپرید به خدا. مطمئن باشید هرچی به صلاحتونه اتفاق میفته.
ببینید من نمیخواستم قضیم رو باز کنم. اما اینو بگم اگه خوب بودن برای دخترانی مثل من که خودشون پاک زندگی کردن، انقدر مهمه که من از اینکه این آقا با کسی مقایسه بشه و رد بشه عذاب وجدان میگرفتم و خوشحالم که اینطور نشد.
خوب بودن برای ازدواج شرط لازم هست اما کافی نیست. مثلا یکی از موارد این بود که من متوجه شدم که نسبت به ایشون خیلی برونگراترم. من دوست دارم با افراد معاشر کنم و تفریح و .... اما ایشون اکثرا خونه رو ترجیح میدادن. خوب فردا روز همین ویژگی باعث میشد خیلی اوقات از هم برنجیم. من نمیخوام بیشتر از این مورد رو باز کنم. فقط من ترسیدم از مواردی که بود، یعنی ترس از اینکه ازدواجم موفق نباشه و زندگی خوبی نداشته باشم به خاطر این اختلافا. و یک مورد این اختلافا باعث شد نظر پدر و مادرم منفی بشه. چون من قطعا باید تا حداقل 5 سال زندگی سختی از نظر اقتصادی داشتم. خوب من میگفتم من قانعم. ایشونم میگفت با قناعت میشه زندگی رو ساخت. اما مفهوم قناعت از نظر ما متفاوت بود. با اینکه من به گفته دیگران خیلی قانع هستم و اصلا ولخرج نیستم، اما ترسیدم که نتونم تحمل کنم اون شرایط سخت رو و ترسیدم ایشون خسیس باشن(با مفهوم و تعرف من از خساست). این موارد رو اگه میخواستم بررسی کنم باید حداقل دو ماه باهم میرفتیم بیرون و این اصلا در خواستگاری سنتی امکان پذیر نیست. پس ترجیح دادم جواب رد بدم و با شک و تردید و نارضایتی پدر و مادرم پای سفره عقد نشینم.
براتون دعا میکنم هرآنچه خیرتون هست اتفاق بیفته:323:. و توصیه میکنم اعتماد به نفستونو حفظ کنید و انرژی منفی به خودتون ندید.