نوشته اصلی توسط
خیال
دوست عزیز منم مشکلی شبیه مشکل شما داشته و دارم با این تفاوت که من دختر هستم و در مورد خواسگارانم به این مشکل بر میخورم
ببینید معیار و ملاک رو قبول دارم نمیشه از افراد گرفت اما بهتره به سمت درست هدایت بشن و عقلانی باشن
من خودم ازاد درس خوندم اما کاملا حرفتون رو در مورد نوع دانشگاه رد میکنم اخه ببخشیدا این دیگه چه نوع ارزیابیه؟پس اگه اینجوری بخواین فکر کنید باید بگیم اونایی که دیپلمه هستن کلا تعطیلان!اره؟
من بعد اینهمه مدت به این حرفا رسیدم که این حساسیتا نمیگم بده اما جز اتلاف وقت و یا حتی گرفتن شانس خوشبختی ازمون نتیجه دیگه ای ندارن،من خیلی ساله خودمو گرفتاره این خط قرمزا کردم و خیلی موقعیتهای خوب رو از دست دادم در صورتی که می بینم همسن ها یااطرافیانم خیلی راحت ملاکهای این مدلی رو کنار گذاشتن و ازدواج کردن و خداروشکر صاحب زندگی خوبی هستن اما من چی شدم؟فقط عمرم گذشت اینو فقط به عنوان کسی که شرایطش شبیه شماس عرض میکنم که بدونین اخرشم چی شدم
2*اینکه منم قیافه بسیار واسم اهمیت داشت چون خودم رو محق میدونستم اما الان فهمیدم چه ضربه ای به خودم زدم نمیگم بی خیال قیافه باشین اما خب همینم که 50% نظرتون رو جلب میکنه خیلی خوبه بنظرم معیارهای ازدواج تنها 20%قیافه طرفینه(اینم این سالا بهش رسیدم)اخه اگه طرف قیافش زیبا باشه اما فهم و شعور نداشته باشه یا خونواده خوبی یا اصن ی مرض صعبل العلاج داشته باشه دیگه اون زیبایی به چه دردی میخوره؟ضمن اینکه من تحقیق کردم روانشناسا معتقدند قیافه ادمها واسه همدیگه بعد از 9ماه کاملا عادی میشه
حالا شما فک کن کسی رو پیدا کردی واجد همه شرایط اما بخاطر این موضوع که بعدها هم واست عادی جلوه میکنه میخوای دستی دستی ایموقعیت رو از دست بدی!!!
3*اینکه می فرمایید امادگی پذیرفتن مسئولیت باید بگم منم اتفاقا این مشکل رو داشتم یعنی همیشه دلم میخواس ازدواج کنم اما همین که اسمش میومد یا اصن خواسگاری پیداش میشد صدبار تو دلم میگفتم خدایا غلط کردم دیگه دلم نمیخواد ازدواج کنم چرا؟چون ی ترس واهی داشتم شماهم تا کی میخوای خودتو گول بزنی یهو نیگا میکنی می بینی شدی40ساله
شوخی که نیس عمر ادم به سرعت باد میگذره
ببخشید دخالت میکنم اما فک کنم بهتره معیاراتون رو تصحیح کنید یک احظه تصور کنید دختری که مثلا رتبه 1 دانشگاه ملی هست اما عاطفه نداره یا نجابت واقعا می تونه خوشبختت کنه؟دختری که زیبایی مد نظرتون رو داره اما اخلاقش اونقدی بده که خونه و زندگی رو واست تبدیل به جهنم کرده واقعا می تونه بهت آرامش بده؟
دوستان عذرخواهی میکنم زیاد حرف زدم چون دلم خیلی از این موضوع پُره و دلم نمیخواد یکی دیگه هم مثه من بیچاره شه
