چطور به خانوادم بگم از نظر مالى كمكم كنن؟

با سلام و احترام
بله من با نگاه کلی که به موضوع شما داشتم ، پاسخ دادم.
جواب من دقیقا و با اصرار همان مورد قبل هست.

من متوجه هستم در عرف جهیزیه دختر با خانواده دختر هست. اما در همین عرف پس از عروسی دختری از خانواده اش طلب کاری جهیزیه ای که نگرفته است، را ندارد.
البته اگر پدرتان خودشان خواستند کاری انجام بدهند خوب هست. اما شما نباید مستقیم یا غیر مستقیم با کنایه و روشهای مختلف این احساس طلبکاری را به او انتقال دهید.

همچنین بحث پدر شوهر شما، صرفا به عهده شوهر شماست. و شما اجازه دخالت را ندارید. هم به لحاظ اینکه از نظر مالی ، مسائل گردن شوهر هست. و هم از نظر اخلاقی، مسائلی مالی خانواده آنها به عهده خودشان هست.
شوهر شما آنقدر بزرگوار هستند که مسائل مالی شما و خانواده اتان را در مورد جهیزیه نادیده گرفته اند و شما را تحریک به گرفتن جهیزیه نمی کنند. در حالیکه معمولا آقایون این اشتباه را می کنند.
این کمترین بزرگواری و کرامت هست که اجازه دهید شوهرت در این موردخودش هر تصمیمی مناسب می داند بگیرد. و شما باید ابراز بی نیازی کنید تا شوهرت احساس فشار نکند تا خدایی نکرده بد با خانواده اش ارتباط بگیرد.

می دانم شما تمایل زیادی دارید به خانواده ای که تشکیل داده ای از نظر مالی کمک کنی و وسایل خانواده و منزل را تهیه کنید. اما این هم اشتباه سوم شماست. یعنی همانطور که قبلا تاکید کردم. یک خانم مقامش مهمتر و اجل از اینست که بخواهد خودش را در سطوح اقتصادی پایین بکشد.
شما باید بهره مند از مسائل اقتصادی خانواده باشید. نه اینکه خودتان را درگیر آن کنید.
اگر یک خانمی حتی کار می کند و پول در می آورد، باید اینکار را با عشق انجام دهد و دوست داشته باشد. نه اینکه خود را به زحمت بیندازد و علیرغم میل باطنی خود را به سخت گیری در امور اقتصادی قرار دهد.






خلاصه اینکه:
- طلب کاری جهیزیه نکن.

- به مسائل مالی خانواده شوهرت کاری نداشته باش

- شان و مقام خود را حفظ کن و درگیر مسائل اقتصادی خانواده نشو

کرامت شما و بزگواری شما بیشتر با قناعت و بی نیازی و بزرگ منشی ،حفظ می شود و به این ترتییب هم ارزشتان نزد خودتان بالا می رود، هم نزد خانواده همسرت، هم نزد شوهرت. و در نهایت هم محبت همه اینها را داری ، حتی اگر کمی از نظر اقتصادی در تنگنا باشی.
اما طلبکاری جهیزیه ، دخالت در امور خانواده همسرت ، در مرحله اول آرامش خودت را به هم می ریزد و در مرحله بعد کرامتت نزد خانواده ها شکسته می شود و خدایی نکرده ممکن است همسرت هم از بزرگواری که نسبت به شما دارند کاسته شود.

باز هم تشكر مى كنم از وقتى كه براى اين تاپيك گذاشين.
توضيحاتتون كاملا منطقى و قانع كننده بود.
خوشحالم كه قبل از هر گونه اقدام جدى اين توضيحات رو خوندم.
با سپاس و ارزوى موفقيت براى شما و همه اعضاى همدردى

غزل

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

چه باحال:310:
من نمیدونستم از نظر شرعی، جهیزیه جزء نفقه محسوب میشه. :310:

پس چرا بعضی آقایون و خانوادشون اینقدر سر جهیزیه به خانواده دختر فشار میارن و تازه میان از مارک وسایل و مدلش و ... هم ایراد میگیرن؟!!!!!:97:

---

به همون دلیلی که خانمها و خانواده اشان سر مهریه به آقا فشار می آورند.


در واقع هم مهریه و هم جهیزیه و هم مسکن و هم بعد از آن خرج های اقتصادی منزل همه به عهده آقا بوده و وظیفه اوست.
در اسلام حتی خانمها بعد از ازدواج هم وظیفه ای در مورد کار کردن در خانه ندارند و می توانند اجرت دریافت کنند.

لذا فهم این موضوعات به خانواده ها کمک می کند که همدیگر را بیشتر درک کنند. و اجازه دهند آقا بر اساس توانایی که دارد میزان مهریه و میزان جهیزیه را تعیین کند چون باید بپردازد.
و اگر توانایی پسر در مورد مثلا جهیزه کم بود ، خانواده دختر از لطف به او کم کنند تا وسایل تهیه شود.

متاسفانه در جامعه ای که مهریه های چند صد سکه ای رسم می شود اصلا کاری ندارند که این مهریه جزء مسائل شرعی هست. و شرع در این مورد کم بودن مهریه را مورد تاکید قرار داده است.
مهریه ضمانت زندگی نیست.
انتخاب صحیح و شناخت دقیق و روشهای تحمل و سعه صدر و مدارا و نرمش روش زندگی هست. همانطور که ما به غزل زندگی توصیه کردیم که با مدارا زندگی را شیرین کنند.

اما امروز حتی مهریه های چند صد سکه ای مانع از آمار روز افزون طلاق نشده است.
چرا که انتخاب همسر با دوستی های احساسی اشتباه گرفته می شود.
و پس از ازدواج
لذت طلبی، زیاد طلبی ، راحت طلبی، آسایش و رفاه به اشتباه جای تحمل ، سعه صدر، آرامش و مهارتهای زندگی را گرفته است.

هم در آغاز باید ازدواج درست استارت بخورد
هم در ادامه باید درست اداره شود.

اما دختران و پسران که در دانشگاه فقط چند واحد تجربی، یا مهندسی یا سایر علوم را حفظ کرده اند، تصور می کنند می توانند از روی خواست دل هر طور که خواستند انتخاب کنند وهر طور که خواستند زندگی را پیش ببرند.
باید زندگی از روش صحیح اداره شود
(وای عجب دل پری داره این مدیر همدردی!!!!!!:54: )

جناب Rude
فقط خواستم جواب يه جملتون رو بدم، چون اصلا نمى تونم در مورد اظهار نظرهاى بى جا در مورد همسرم سكوت كنم.
ايشون بسيار مسئوليت پذيرو اينده نگر هستن و بى حساب و كتاب هم دست منو نگرفتن بيارن اينجا. نه تنها فاندشون كم نبود بلكه اسكالرشيپى داشتن كه شهريه رو هم ويو مى كرد و الانم تنها كسى هستن كه حقوقش بيش از دو برابر بقيه هم رشته هاش هست.


در ضمن پيشنهاد مى كنم يه تاپيك با موضوع زير باز كنيد:
" چگونه نظرات شخصيم را محترمانه بيان كنم؟ "

این که بدتر شد، شوهرت دوبرابر بقیه حقوق می گیره، شهریه هم نمیده، بعد شما نگاهت به سالی 200 دلار یارانه ای هست که میره به حساب مادرش؟!

اگر شهریه ش ویو نمیشد، یا حقوقش مثل بقیه بود می خواستی چه کار کنی؟

پس ایشون مشکلی نداره، همه ی مشکل شما و چشم و هم چشمی ها و حسادت هات هست، این خصوصیات معمولا هم درست شدنی نیستن و تا آخر عمر باید اون بدبخت رو زجر بدی. البته مقصر خودش هست، نتایج تصمیمات آدم به خودش بر می گرده.


---
من نظرات شخصیم رو متناسب با شنونده بیان می کنم، شاید حقت همین لحن باشه و حقیقت به همین تلخی که حس می کنی. :305:



ویرایش مدیر همدردی:
جناب Rude گرامی ، لطفا وقتی در مقام راهنما و مشاور و کمک کننده به تاپیک مراجعی سر می زنید دقت کافی در ادبیات خود داشته باشید.
بنده از دلسوزی و وقتی که برای کمک به همنوعانتان می گذارید سپاسگزارم لیکن اگر با مدارا و ملایمت و سخن نرم سخن نگویید نه اینکه اثری نمی گذارد بلکه اثر عکس می دهد.
لطفا تاپیک آفت های مشاوره را مجددا مطالعه فرمایید و توجه کنید که راهنما باید بر احساسات خود فائق آید تا کمک کند.

==========
بنده با توجه به نتیجه رسیدن مراجع، تاپیک را قفل می کنم.