زمانی دارودرمانی خوب جواب میده که درکنارش رواندرمانی هم توسط روانشاس صورت بگیره.حالت های زمان شیدایت روکامل بنویس ودرزمان افسردگی اونارومطالعه کن.وبرعکس .مخصوصا ببین مواقعی که حس نومیدی بهت دست میده چند ساعت هست وبایه تمرین دراون حالت هر روزمقداری کمترش کن با علم به اینکه یه حالت گذراوکادب هست.چون ۱۵سالت هست ارتباط بابلوغت هم پیدامیکنه وامید میره این حالت دوقطبی بعدازیک دوره ای به تثبیت خلق برسد.اینکه فکرمیکنی فاحشه هستی همانطورکه خودت میدونی به خاطر اغراق جنسی زمان شیداییست .کسانی که بیشتراهل هنرهستند به خاطر فعالیت بیشتر نیمکره راست،احتمال دوقطبی شدنشون در دوره های بیشترهست.اما قرارنیست تا آخر عمرت دارومصرف کنی.میتونی احساساتت روبه شکل رمان بنویسی به شرطی که به نوشتن وابسته نشوی. این تایپیک توضیحاتی درمورد دوقطبی دارد:http://www.hamdardi.net/thread-24066.html
- - - Updated - - -
شکت به افراد خانواده واینکه پدرت بهت نظر داشته یاداردبی اساس هست؛این یک حالت کاذب هست که عده ای برای غلبه برمشکلشون دنبال یه"تک علت"هستند وفکرمیکنند قبلاتوسط افراد خانواده یانزدیکان موردتجاوزقرارگرفتند وپس ازاون سعی به قطع ارتباط یاتنفر وانتقامجویی ازفرد موردنظرمیکنندبه امید اینکه مشکلشون حل بشود.تنهایی برات مثل سم هست.نیازت به روانشناس بیشتراز روانپزشک هست باسنی که داری مشکلت میتونه باتوجه به موارد مشابه زودتردرمان بشه.
