نمایش نسخه قابل چاپ
حنا جون شوهرم میاد خونه ولی خیلی باهام سرد برخورد میکنه یعنی به زور دو کلمه از زیر زبونش باید حرف بکشم میرم بغلش میکنم بوسش میکنم اصلا انقدر سرد برخورد میکنه تو ذوقم میخوره ولی سعی میکنم آرامشم رو حفظ کنم نمیدونم باید چیکار کنم ؟ چه جوری رفتار کنم ؟ همش میگم نکنه باز بهم بگه نمیخوام باهات باشم فقط دارم دعا میکنم تو رو خدا کمکم کنید
سلام یه بار دیگه گفتگو کن بهش بگو بیشتراز پنج دقیقه نمیشه(حتی اگه بیشتر بشه اما بگو پنج دقیقه. البته حتما باید شرایط گفتگو آماده باشه)
دوباره از خصوصیات خوبش بگو حتی شده از ظاهر دوست داشتنیش حرف بزنی و....
ولی بگو که منبا وجود اینکه خیلی برامون ارزش مندی (که اگه نبودی شاید من هم خانه را ترک میکردم)ولی هیچ کس نمیتونه دیگر ی را به زور نگه داره بگو من دارم تلاش برای ساختن دوباره رابطه خوب قبلیمون میکنم و اینکه تو رو در کنارم ببینم نه مقابله خوشحال میشوم بگو اگر دوست داری به این سکوتذادامه بدی..... ؟! من راحتیتو میخوام شاید دیگه راحتت بذارم و اصرارت نکنم. ولی خواستم بدونی دارمنهایت تلاشمو میکنم اگه کاری به فکرت میرسه بگو با هم شروع کنیم و.....
ولی بعد از این گفتگو راحت بذارش به خونه خودت برس
از خونه بیرون برو شده برو سوپری برا خودت خوردنی بگیری.
اومد خونه یه مقدمات استراحتش آماده کن بگو میرم بیاد روی، پارک.... شما دوست داری بیا نیامد برو اما یک ساعت بذار بفهمه وابستگیت تمام شده بداند اورا برا خودش میخوای.
با بچت شادی کن شده یه شعر با شعف بخون دست بزن بزار صدای خندت لا بچت بشنوه (میدونم تو این شرایط شاید سخت باشه)و شاید برا تو فقط اون و ابراز احساساتش مهمه ولی اینا میتونه تو تکون خوردن اون و بالا بردن روحیت و نشان دادن خود کفا شدنت موثر باشه
مهدیس خانم شما خیلی هولی!
احتمالا توی زندگی شخصی تون هم خیلی به همسرت فرصت نمی دی که با خودش باشه. شما خودتون نیاز به آرامش دارید.
بعد هم به نظر من فقط وظایف خانه داریت رو خوب انجام بده و سعی کن که به روحیه ی خودت برسی تا دوباره با انرژی بیشتری به سمت همسرت بیای.
همسرت اگر خواست تنها باشه؛ بهش احترام بذار . فرصت بده که توی تنهایش با خودش خلوت کنه. اگر خواست با شما حرف بزنه؛ کنارش باش و ازش دلجویی کن و جملات مثبت به کار ببر و از ویژگی های مثبتش و توانایی هاش صحبت کن.
یعنی به طور کلی آرامش همسرتون؛ در هر شرایطی براتون مهم باشه. ببینید این چند وقته چه جوری راحت تره.
فکر کنم یه مقدار باب میلش رفتار کنید؛ خستگی همسرتون کمتر بشه و بعد باید روی روشهای بالا بردن اعتماد به نفس خودتون و همسرتون کار کنید.
سلام دوستان ممنون که نظر میدین و تنهام نمیزارین . حنای عزیز منم دارم رو خودم کار میکنم هرچند در درون از بی محلی هاش خسته میشم اما سعی میکنم طاهر خودمو حفظ کنم و صبوری کنم
دل عزیز شما درست میگین شاید من توقعم زیاده که دوست دارم یهو همه چی درست شه ولی باور کنین 6 ماه زمان کمی نیست و هر روز داره فاصله ما زیادتر میشه دیشب برام یه چیزی نوشته بود که منو ببخش نمیتونم واسه خوشحالیت کاری بکنم نمیتونم شاد باشم یا امید داشته باشم نوشته بود فقط به مرگ فکر میکنم نوشته بود میدونم دارم عذابت میدم
در جوابش من نوشتم من با تو خوشحالم نیازی هم به معذرت خواهی نیست
گاهی خیلی دلم میگیره واقعا نمیدونم باید باهاش چه جوری رفتار کنم ؟وقتی انقدر ناامیده وقتی بهم میگه نمیتونم برات کاری بکنم
الان دارم سعی میکنم همه چی رو تغییر بدم . کاش یکی بهم میگفت با یه آدم افسرده چه جوری باید رفتار کنم وقتی بهش میگم بریم مشاوره ناراحت میشه و میگه من نمیام
زنگ تلفن که بلند میشه یا واسم اس که میاد دست وپام شروع میکنه به لرزیدن فکر اینکه الان یه حرف منفی میشنوم یا میگه نمیتونم باهات باشم
الان فقط دارم سکوت میکنم و دارم تلاش میکنم در برابر رفتاراش جبهه نگیرم اما میگم نکنه بهتر نشه و توهینای بدتری بهم بکنه
خیلی مرددم شوهرمو دوست دارم و به هیچ عنوان نمیخوام زندگیمو از دست بدم اما اینجور زندگی هم داره ازارم میده شوهر من بیش از 6 ماهه هیچ نیازی به من حس نکرده و من هم هر بار میرم سمتش بهم توهین میکنه و میگه این مسایل عشق بازیه حیوون که نیستیم
تو رو خدا کمکم کنید
سلام خواهر عزیز اول اینکه من چون مرد هستم این حرف هارو میزنم طبق گفته شما شوهر شما کار سخت وخسته کننده ای داره واحتمالا ادم کم صبر هستش شما باید به اون فرصت بدید مواقعی که از سر کار میاد سوال پیچش نکنی به اون فرصت استراحت بدید بذارید خودش سر صحبت رو باز کنه پیلش نکنید منو مثل همسر شما مواقعی که از سر کار میرم خسته وکوفته دیگه حوصله خونه وخانوممو ندارم که بیاد پیلم کنه همین قدر که کمی میگذره حالم جا میاد خودم میرم طرفش و همیچی روال طبیعشو پیش میگیره به نظر من شما خیلی پیله همسرتون میشید همون اول کار که خسته اذیتش میکنید خانوم بنده هم همین طور بود منم چند وقتی بی حوصله شده بودم ولی با اون صحبت کردم قانع شد که وقتی میبینه من حالم خوش نیست زیاد به پرو پای من نپیچه وهمین جورم شد والان همه چه خوبه شما هم این راه روهم امتحان کن ضرر نداره موفق باشی امیدوارم همه چی درست بشه
- - - Updated - - -
سلام خواهر عزیز اول اینکه من چون مرد هستم این حرف هارو میزنم طبق گفته شما شوهر شما کار سخت وخسته کننده ای داره واحتمالا ادم کم صبر هستش شما باید به اون فرصت بدید مواقعی که از سر کار میاد سوال پیچش نکنی به اون فرصت استراحت بدید بذارید خودش سر صحبت رو باز کنه پیلش نکنید منو مثل همسر شما مواقعی که از سر کار میرم خسته وکوفته دیگه حوصله خونه وخانوممو ندارم که بیاد پیلم کنه همین قدر که کمی میگذره حالم جا میاد خودم میرم طرفش و همیچی روال طبیعشو پیش میگیره به نظر من شما خیلی پیله همسرتون میشید همون اول کار که خسته اذیتش میکنید خانوم بنده هم همین طور بود منم چند وقتی بی حوصله شده بودم ولی با اون صحبت کردم قانع شد که وقتی میبینه من حالم خوش نیست زیاد به پرو پای من نپیچه وهمین جورم شد والان همه چه خوبه شما هم این راه روهم امتحان کن ضرر نداره موفق باشی امیدوارم همه چی درست بشه
سلام عزیزم.امیدوارم اوضاع خیلی خوب باشه.وقتی نوشته هات رو می خونم می گم این همه عجله برای چیست .گاهی بهتره ما زن ها رها کردن مردامون رو یاد بگیریم .من تو این سال ها فهمیدم که مردها به تنهایی خبلی احتیاج دارند و این به ابن معنا نیست که با ما بودن رو دوست ندارن.
پس رها کن عزیزم.وقتی همسرت برگشنه یعنی تو وزتدگیش رو دوست داره.
رها کن بگذاربا احساس بیشنر به سمت شما برگرده.
هیچ اتفاقی نیقتاده.پس تو همان همسر با شورو عشق قبلی هستی.
روی جملاتت تفکر کن .فرزند ما روزهای سختی رو گذرانده .پس بیا با هم جبران کنیم .ببریمش پارک.اگر حوصله اش رو داری.
گذشت زمان حلال مشکلات است .درباره ی اینکه تو چه کردی و ....صحبت نکن .اون بیشتر نیاز به دیده شدن و تایید داره.کم کم به سمتت می یاد فقط عجله نکن.
شمیلای عزیزم درست میگی منم میخوام رهاش کنم اما میترسم میترسم بدتر بشه فاصلمون زیاد بشه اما سعی میکنم اینکارو بکنم همه تلاشمو میکنم که از وابستگی دربیام شاید این تنها راهی باشه که واسم مونده ممنون که راهنماییم کردی
سلام من بعد از چند وقت برگشتم . درکمال ناباوری دیروز بعد از ظهر دیدم با یه خانم خیلی صمیمی حرف زد تا شب با خودم کلنجار رفتم شب که اومد ازش پرسیدم کی بود گفت به تو ربطی نداره و از خونه رفت بیرون چند دقیقه بعد زنگ زد که با یه خانم که نمیتونم بگم کیه حرف میزنم منم گفتم خاک بر سر من و قطع کردم اونم اومد خونه و منو زیر مشت و لگد گرفت و گفت میکشمت و گلومو فشار داد بعد هم شروع کرد به معذرت خواهی منم گفتم برام تموم شد دیگه میخوام تموم شه . گفت یعنی هیچ جور نمیبخشیم من گفتم فقط باید بگی کیه و تا کجا پیش رفتین؟ اونم گفت نمیتونم بگم از صبح هم هزار بار زنگ زد که معذرت میخوام ولی من دیگه آروم نیستم نمیتونم آروم باشم در عین اینکه نگران آینده خودم و بچمم حس میکنم بهم توهین شده منو مثل یه حیوون زد تو رو خدا یکی بهم بگه چیکار کنم آیا رفتن بهترین راهه؟
- - - Updated - - -
خواهش میکنم بهم بگین میخوام برم خونه خواهرم بمونم اما میترسم دلم نمیاد آبروشو ببرم اما در عین حال ازینکه تا حالا سکوت کردم و نتیجش این بود راضی نیستم
- - - Updated - - -
کسی نیست ؟ تورو خدا اگه کسی هست بهم یه راهکار درست بده مغزم کار نمیکنه میترسم اشتباه کنم
مهدیس جان هیچکاری نکن که پشیمون شی بمون تو خونه جایی نرو به هیچکی هیچ حرفی نزن
من همه اون پستایی که شما گذاشتی رو خوندم اما راهنمایی دوستانو نخوندم
احساس میکنم شوهرتون جلو شما کم آورده از اینکه نتونسته زندگی که تصورشو داشته براتون فراهم کنه الآن وجدان درد گرفته و میخواهد شمارو طلاق بده تا بری با یکی دیگه و خوشبخت بشید ولی در درون داغونه و شمارو میخواد
واسه اینکه شما رو از خودش برنجونه اومده گفته با یه خانومم تا شما رو از خودش متنفر کنه
خانم مهدیس، من فقط با این بخش از صحبت بهار موافقم ولی به نظر میرسه بعد از یکی دو روز که آروم تر شدی باید جدی به آینده ات و اینکه میخوای چکار کنی فکر کنی.نقل قول:
نوشته اصلی توسط بهار_68
من خیلی برام سخته که بهتون در این زمینه راهکاری که به ذهنم میرسه رو پیشنهاد بدم. فقط احساس کردم الان نیاز هست که بهتون گفت باید فعلا هیچ کاری نکنید.