نوشته اصلی توسط
mostafun
من مشاور نیستم و چیزهایی که می نویسم صرفا نظرات شخصی من هستند.
همه ما تا مدتی بعد از ازدواج هنوز در هاله ای از خوشبینی و رویا قرار داریم. به همین دلیل به جر و بحثها و دلخوری های اوایل زندگی زیاد اهمیت نمی دیم. اما بعد از گذشت مدتی که اون هاله مه آلود از بین میره (شاید حدود 2 سال) و فقط واقعیات دیده میشن، یه احساس بدی پیدا می کنیم (فکر می کنم همه این حس رو به مقدار کم یا زیاد تجربه کردن) حس می کنیم که توی یه تله گیر افتادیم. از خودمون می پرسیم شاید این حق من نبود، چرا بد اخلاقه؟ چرا به من اهمیت نمیده؟ چرا بی سواده؟ چرا شلخته است؟ چرا فلانه و بهمانه و ...
به نظر من همسر شما هم شاید یک درگیری ذهنی در مورد زندگی مشترک داره که نتونسته حلش کنه. منظور من این نیست که ممکنه شما ایرادی داشته باشید. چیزی که مهمه اینه که احتمالا ایشون انتظار چیز دیگه ای داشتن (مثلا کسی که خیلی مبادی آداب نباشه و در لاف زدنها همراهیش کنه!). ممکنه علت پناه بردنش به پورنو هم همین باشه، چند لحظه آرامش و فراقت از درگیری ذهنی (مثل کار کرد بیشتر مخدرها و الکل و ...)
البته اقبال آقایون به پورنو دلایل دیگه ای هم داره مثلا: خانمها در این فیلمها "غر" نمی زنند، "بی احترامی" نمی کنند، کاملا تحریک شده اند، در حال به اوج رسیدن از مسایل روز مره مثل وام و مهمانی و .... صحبت نمی کنند! و فقط و فقط به س.ک.س. فکر می کنند و دائما نمی پرسند که چاق شده اند یا نه! و از همه مهمتر مرد را وادار نمی کنند که بگوید "دوستش دارند" !!!!!
زندگی امروز ما هم که شده معجونی از مدرنیسم آمیخته با سنت گرایی افراطی بعلاوه کمی فیمینیزم و البته مسلم شمردن نفقه و اجرت المثل و ... واقعا توی این معجون تفکرات نمیشه یه نسخه بدر بخور نوشت.
پیشنهاد من اینه که
1. از همسرتان چیزی نخواهید و او را وادار به هیچ کاری نکنید.
2. به فعالیتهای جنسی همسرتان بسیار اهمیت بدهید و همانطور که او تمایل دارد رفتار کنید. به جای او، خودتان آن عمل را برایش انجام دهید.
3. استقلال مالی و اجتماعی خودتان را به رخ او نکشید (هر چند که کاملا مستقل باشید)
4. همسرتان را با سکوت همراهی کنید، نه ترک کردن او.
