می تونم احساستون رو درک کنم ولی حقیقت اینه که چرایی این قضیه رو هیچ وقت به طور قطعی نمیشه فهمید مگه خود ایشون صادقانه بگه که امکانش خیلی کمه و حتی شاید خودشم سردرگم باشه و ندونه چرا این کارو می کنه....ولی مهمتر اینه که چرایی اهمیتی نداره، مهم اینه که شما بتونین از این مرحله عبور کنین و به کسی فکر کنین که می تونین باهاش آینده داشته باشین...خیلی خودتون رو درگیر چرایی نکنین بانو