کمکم کنید تا درست زندگی کنم

مگه نگفتی میخوای کارایی که گفتیم انجام بدی؟؟
کسی جواب نداد چون منتظر نتایج تلاشت بودیم
از همین تالار شروع کن و رو رفتارهای احساسیت و ذهن سطحی و منتقد درونی و... کار کن
آقای sci هم هر وقت فرصت کنن و بیان به تایپیکت سر میزنن و پست میذارن
صبور باش

ببخشید که کاربری قبلیم رو ترکوندم و دارم با یک کاربری جدید می یام . می دونم خلاف قانون هست که کسی چند تا نام کاربری داشته باشه .
اما خب اینجا تنها جایی هست که می تونم حرف دلم رو بزنم . دوست دخترم که ازدواج کرده و هیچکی رو ندارم .......... فقط اینجاست که می تونم خودم باشم

- - - Updated - - -

رتبه ی ارشدم نسبتا خوب شده . شبانه و شاید هم روزانه ی یک دانشگاه خوب تهران قبول می شم . خب بعد این همه بدشانسی که آوردم یک کم اوضاعم بهتر شده
سعی کردم برای خودم برنامه ریزی داشته باشم تا بهتر وقتم رو مدیریت کنم .
برنامه ریزی هفتگی و میان مدت و بلند مدت برای خودم دارم . هر روز هم نیم ساعت ورزش می کنم .
تصمیمم گرفتم که سعی کنم توی دوسال آینده خیلی خوب ارشدم رو بخونم و طوری درس بخونم که برای دکترا هم راحت قبول بشم و لازم نباشه دوباره یک سال پشت کنکور برای دکترا باشم .
به خودمم گفتم که اگه خوب درسات رو بخونی و بتونی دکترا هم قبول بشی اون موقع می تونی ازدواج کنی !
تصمیم گرفتم که وقتی هم که خواستم ازدواج کنم با یک دختری که تازه دیپلمش رو گرفته ازدواج کنم و در مورد خودمم بگم خیلی مذهبی نیستم و اهل اربتاط با جنس مخالف نبودم . بشم بگم دوست دارم زنم خانه دار باشه و سراغ کار و درس نمی خوام بره .( این ها رو توی برگه ی برنامه ریزی بلند مدتم نوشتم )

فکر می کنم این طوری یک زندگی معقول دارم و می تونم از زندگی ام لذت ببرم . الان که رتبه ی کنکور ارشدم اومده و از رتبه ام راضی هستم انگار بک باری از روی کولم برداشته شده .

یعنی هیچکی هیچی نمی خواد بگه ؟
نمی دونم الآن چه فکری می کنید که دیگه چیزی نمی گید . من الآن خیلی بدم یا از اینکه آدم درستی بشم ناامید شدید یا .................

بچه ها امیدم رو کاملا از دست دادم که درست زندگی کنم .

شایدم شما دیگه جوابم رو نمی دید چون فکر می کنید حتی خودم هم نمی خوام درست زندگی کنم . اما درست زندگی کردن برای من مثله یک رویایی می مونه که دوست دارم هر طوری که هست بش برسم اما نا امید شدم . بدتر از اون اینه که انگار شماها هم ازم ناامید شدید