وابستگی دوستم به من (احساس گناه من)

درسته خودمم قبول دارم، که بعضی وقتا کاملا احساسی تصمیم میگیرم ولی مجبور شدم حرفارو اینجا بنویسم که شما رو در جریان قرار داده باشم.
امروز توو مدرسه، یه دوست مشترک اومده بود که ما رو آشتی بده، عین بچه ها، انگار قهر بودیم، کلی با من حرف زد که اون اینطوریو و مشکل خیلی پیش پا افتادس و از این حرفا... گفتش اگر میخای اثبات کنی که تو مشکل نداری فردا برو باهاش دست بده و بگو همه چی از اول، من فکر نکنم اینکارو بکنم چون حتی اون دوست مشترکمون هم نمیدونه دقیقا موضوع چیه...

باز هم از همه ممنونم که منو راهنمایی کردن
ممنون که منو دعا کردین، خدا پشت و پناهتون...

دوستان این روزها خیلی بر من سخت میگذره، هر روز بهم ایمیل میده، کلی به من بی احترامی میکنه، آخرشم میگه تو منو اینطوری کردی، تو روحم رو کشتی، تو با حرفات منو بدبخت کردی، تو باعث همه چی هستی، خیلی دارم تحمل میکنم، واقعا ناامیدم، چی کار کنم؟ بازم ادامه بدم؟ باهاش صحبت کردم، آگاهش کردم بازم میگه من اینارو بهت یاد دادم، حالا سرم منت میذاری و دوباره به خودم میگی؟ چیکار کنم؟ به رفتارم ادامه بدم؟ متعادل برخورد کنم؟ کمکم کنید لطفا...

ali99 گرامی

به همدردی خوش آمدی

خیلی قاطع باش و ارتباطت را قطع کن . دوست شما با نوع رفتارش احتمالاً دچار اختلال گرایش جنسی هست که به نظر میرسه هنوز بروزش شدید نشده .

نیاز هست با مشاور مدرسه محرمانه صحبت کنی و بخواهی که به او کمک کنند و اگر شده به هسته مشاوره ارجاعش بدهند شما رفتارهاش و وابستگیش را با مشاور در میان بگذار و بخواه طوری که نفهمه شما با آنها صحبت کردی کمکش کنند .

به خودش هم پیشنهاد بده که بیا با هم نزد یک روانشناس بریم و از ترست از تنها شدن وابستگی بگیم و ببینیم نظر روانشناس چی هست و اینجوری کمک کن که به یک روانشناس مراجعه داشته باشه .

شما هم نیازه روی احساساتتون کار کنی و از احساس محوری بیرون بیایی برای این منظور شما هم کمک مشاوره ای بگیر . برای ورود به اجتماع بسیار نیاز به کنترل احساس داری .

موفق باشید


.

بهش گفتم بیا بریم پیش مشاور، قبول نمیکنه، میگه تو مشکل داری نه من. خدا کمکش کنه...