چرا به اعضا احترام گذاشته نمیشه !!!؟

سلام ،:72:
واقعا تعجب آور و خنده داره که بنده با زدن پست شماره 29 عملا انصراف خودم رو از این بحث و همین طور تالارهای همدردی اعلام کردم ولی مدیرهمدردی (ع) هنوز دنبال اثبات حقانیت مجازی و غیر واقعی خودشون هستند . امروز هم به درخواست فرشید( که با مسنجر با هم در ارتباطیم ) برای خوندن ارسالش در موضوع بت پرستی برخلاف میلم اومدم و متوجه ارسال این عالیجناب شدم و از آنجا که بی پاسخ گذاشتن این آقا رو که آسمانی هم می باشد خلاف باورهای خودم میدانم به نکاتی در این زمینه اشاره می کنم :

1- تالاری که بنده نام بردم یکی از تالارهایی هستش که خود بنده در آن فعالیت آنچنانی ندارم و فقط به خاطر اینکه مدیریت صحیح تر را به اعضا نشان بدهم یک تالار بی طرف را معرفی کردم .
2- همانطور که در ارسال 29 عنوان کردم هدفم این بود که تهدیدات مدیریت کوچک و ضعیف این سایت را بیش از پیش نمایان کنم و اعضا بدانند که برخی از مکاتبات ایشان جز شعارهای توخالی نیست
:"راستش یه بار مدیر ؛ گردآفرید رو توی تاپیک حذف 50 پست تهدید به حذف نام کاربری کرد !!!! یکی از دلایل ایجاد این تاپیک این بود که خیلی ها بدونند که مدیر سایت این شجاعت ، وقت ، حوصله و توان رو برای حذف نام کاربری کسی نداره اونم کسی که پستهای بالایی داشته باشه و به تهدیداتش هم مثل خیلی چیزهای دیگه میشه اصلا اهمیت نداد . البته این تنها دلیل نبود و دلایل شخصی دیگه ای هم وجود داره ."
3- اتفاقا مقایسه یکی از بهترین روشهای درک و فهم درونیست که در علوم ؛چه علوم دینی و چه فلسفی و ... مورد استفاده قرار می گیرد حالا اگر این پیامبر سایت همدردی (ع) در این زمینه فوق العاده ضعیف هستند و با توجه به مثلا روانشناس بودنشان از قدرت تجزیه تحلیل پایینی برخوردارند به خودشان مربوط است ولی نباید به جای ترمیم ضعف خود صورت مسئله را پاک کنند ، مانند بقیه ی رفتارهایشان که همواره درصدد مبارزه با عقاید مغایر بر باورهای خود و تحمیل رندانه و سیاستمدارانه و البته عوامفریبانه ی خود باشند .
همین چند وقت پیش یکی از فرومهای بسیار غنی و خوب به خاطر ضعف در مدیریت و رفتاری مغایر با دموکراسی از طرف ایشان و انتخاب مدیران ناکارآمد و تعامل یکسویه با اعضا که این مشکل به صورت اپیدمی در جامعه ی حقیقی ما هم گریبانگیر شده تعطیل شد و مدیر آن طی بیانیه ای اعلام کرد که با اینکه هزینه ی یکساله ی سایت را پرداخت کرده ولی دیگر حاضر نیست به فعالیت آن ادامه دهد . امیدوارم این تالار همدردی که ماه ها برای آن زحمت کشیده شده و اعضا انتظاراتی به جا از آن دارند با این مدیریت ناشی و ضعیفی که دارد به آن روز گرفتار نشود .

در هر حال این سایت مثلا همدردی با این مدیران ( به جز زیبا.ده و و تا حدودی طاهره ) شایستگی حضور برخی از دوستان را حقیقتا ندارد بنده هم با کمال میل از حضور در تالارهای همدردی انصراف داده ( کاری که در ماه دوم حضورم انجام دادم و متاسفانه و با احساسات حماقتوار دوباره بازگشتم ) و برای اعضای تازه وارد و دوستان قدیمی ترم آرزوی موفقیت ، آگاهی ،شادی و خوشبختی روز افزون دارم و امیدوارم در مرحله ی اول خودم و سپس دوستان همگی در راه مستقیم الهی و آزادگی و صداقت گام برداریم .

الهی به امید تو ... یا علی مدد .:72:

سلام .من به جای هر پیشنهادی می خواهم یک علامت؟ تکرار جلوی خواسته اقای 118 بزنم و بگم /که اگر من بخواهم از عضویت خانواده ای که درکم نکردن و هزار تهمت ناروا به خواسته های منطقی و مظلومانه ام زدند (البته به همکاری دشمنهای قدیمی ام که با فهمیدن اینکه حامی هایی به این خوبی و نزدیکی تو خونه اش داشتیمو خودمون نمی دونستیم!لازم بود اگر میشد دهها بار براشون یه پیام تبریک می فرستادم ولی نشد .لااقل تو این تالار می شه این کارو کرد.)و حالا انتظار دارند من دوباره بعد از تموم شدن دفترچه بیمه ام(که در واقع با تموم شدن اخرین رگه های امنیت و امید و بیمه ام توی این خونه همزمان شد)دوباره به عضویت اجباریشون در بیام و همه چیز به روزهای فبل از اینهمه بی عدالتی برگرده چکار کنم؟خواهشا" اگر اقا 118 راهی برای بیرون آمدن از سایت همدردی (که لااقل اگر حرف خوبی توش میزنید مثل یه یادگاری خوب برای سایر اعضا باقی میمونه حالا چه خودتون باشید چه اینکه فقط اسمی ازتون باقی بمونه!بدون اینکه مسولیت بیمه وحقوق تمدید نشده یک عده دیگه که هنوز دوستشون دارید به عهده شما نیست) به من هم خبر بده!
امضائ: یه دلشکسته!

سلام نیلوفر عزیز:72:
معلومه تحت فشار زیادی هستی ...
همه ی ما به خوبی دیدیم که در مدتی که عضو شدی به جای اینکه از خودت و غمهات حرف بزنی بیشتر سعی کردی همراه و همدرد دوستانت باشی و کمتر از رنجهای خودت صحبت کردی ... و این قابل تحسینه ...
اگر دوست داشته باشی می تونی از خودت بیشتر بگی . همونطوری که می تونی مطمئن باشی که ما به عنوان دوستانی همدرد درکنارت هستیم ...

118 ارجمند؛تو هرگز تسلیم نشده ای،هیچگاه سکوت نکرده ای و هرگز نیز فراموش نخواهی شد.
این اندیشه است که می ماند.