سردی نامزدم ازارم میدی..... خیلی

سلام دوستای عزیزم
اول از همه به خاطر راهنماییتون ازتون ممنونم مخصوصا کارشناسای سایت.
من این اخر هفته رو کلا با نامزدم بودم و جسارت به خرج دادم و سر صحبتو باز کردم.باورتون نمیشه چه نتیجه ای گرفتم!!!
بعد کلی صحبتا که من کردم و اون گوش داد گفت میدونم و درکت میکنم که میخوای منم مثل همه باشم ولی من از وقتی یادم میاد از رابطه ی جنسی میترسیدم!میگه وقتی بهش فکر میکنم اضطراب همه ی وجودمو میگیره.میگه دارم سعی میکنم با مرور زمان حلش کنم.گفتم نکنه تو بچگیت یه اتفاقی افتاده که اینطوری شدی میگه نمیدونم.تازه گفت فکر نکن من احساس نیاز نمیکنم ولی خیلی میترسم.
واقعا هنگ کردم نمیدونم باید چیکار کنیم خودشم نمیونه.بیش مشاور رفتنم قبول نمیکنه میگه خجالت میکشم.
اخه من تو دخترا زیاد شنیده بودم ولی نمیدونستم اقایون هم ممکنه بترسن...

خب قضيه روشن شد...براي من هم جالب بود نميدونستم اقايون هم ممكنه بترسن

اول از همه ميتوني زماني كه با هم خوبين و رابطتون عشقولانست به نرمي ازش خواهش كني
برين پيش روانپزشك
البته خيلي اصرار نكن چون فكر كنم كه باعث شه به ضعفش بيشتر پي ببره.


اگر هم راضي نشدن شما به تنهايي برو و مساله رو مطرح كن.اميدوارم بعد از چند جلسه
همسرتون خودش راضي به اومدن بشه.

خانم آني هم دكتر خوب معرفي كردن

sepide_roshan عزیز سلام

تاپیکت رو دنبال میکردم ولی چون راهکاری نداشتم فقط منتظر دوستان بودم تا راهنماییت کنن

الان از تاپیکت به یه نتیجه جالب رسیدم و اونم اینه که خیلی از مشکلات و ناراحتیای زندگی رو میشه با مذاکره و مستقیم صحبت کردن حل کرد

برات بهترین ها رو ارزومندم

عزیزم حتما با یه مشاور مشورت کن.توی این قضیه بیشترین کمک رو شما می تونی بهش بکنی.

وقتي كسي ني دونه چه كاري بايد بكني خودت دست به كار شو، خودت تنها پيش مشاور برو بعدا نتيجه را با او در ميان بگذار

سپیده عزیز
ترس از برقراری روابط جنسی اگرچه بیشتر در خانمها دیده می شود ولی بروز آن در آقایان نیز به کرات مشاهده شده است. معمولا چنین ترس هایی ریشه در مسائل تربیتی ، تجارب قبلی ، دانش جنسی و انتظارات فرد داشته و خوشبختانه خصوصا در آقایان در صورت برخورد صحیح با مساله به ندرت ادامه دار بوده و مشکلات جدی ایجاد می نمایند. بهترین راهکار برای همسر شما مراجعه به روانشناس ( و نه روان پزشک ) می باشد. معمولا در طی جلسات مشاوره از طریق شناخت درمانی و در صورت نیاز تلفیق با درمان های رفتاری مشکل به سرعت برطرف خواهد گردید. در صورت عدم تمایل همسر شما برای دریافت کمک تخصصی راهکارهای ذیل را به شما پیشنهاد میکنم:
1- تحت هیچ شرایطی وی را به دلیل بروز چنین احساسی توبیخ و تحقیر نفرمایید.
2- ضمن ابراز همدردی با وی ، در موقعیت مناسب درباره احساسات و نگرانیهای خود صحبت نمایید.
3- وی را ناتوان از ارضای نیازهای خود نشان نداده و جهت انجام اعمال جنسی به هر نوع تحت فشار قرار ندهید.
4-تلاش نمایید تادر فرصت های مناسب درباره مسائل جنسی ، رفتارهای مرتبط ، احساسات مرتبط ، آن چه که حین یا بعد از رابطه ممکن است رخ دهد ، تفاوت رفتارهای جنسی در زنان و مردان و . . . با یکدیگر صحبت نمایید.
5- در خلال صحبت در موارد ذکر شده از نقد نظرات همسرتان در مراحل اول خودداری نموده و اجازه دهید تا به تدریج توان صحبت در این رابطه را پیدا نموده و به طرح نگرانیها و مشکلات خود بپردازد.
6- توجه داشته باشید ممکن است صحبت درباره این موارد برای وی بسیار مشکل باشد پس وی را تحت فشار قرار نداده و نظرات وی را در مراحل اولیه تحلیل نکنید. بهترین کار آن است که محلی برای طرح مشکلات بدون فشار و تنش برای وی ایجاد نمایید.
7- در رابطه با بهترین زمان برای شروع روابط جنسی و نوع این روابط ( در مراحل بعد ) با یکدیگر صحبت نمایید.
8- اجازه ندهید دیگران از مشکل وی مطلع گردند.
9- در ادامه حهت تکمیل اقدامات خود از وی بخواهید چنانچه مایل است به درمانگر مراجعه نماید.
10- قبل از حل مساله به وجود آمده از شروع زندگی مشترک با نظر و توافق ایشان خودداری فرمایید.
موفق باشید