نمایش نسخه قابل چاپ
خانم فرانك،
فكر كنم براي شما در پست 27 بسياري از مسائل رو روشن كردم
خب با روشهايي كه ايشون گفته اند تقريبا هيچ چيزي اثبات نمي شه و شك و ترديد شما هم بر طرف نخواهد شد!
اينكه اگر بيام يعني قبول كردم... قابل قبول نيست!
بدون اينكه احساساتي بشيد.../ فيلتر كنيد و يا خيال پردازي كنيد همون كاري رو كنيد كه در پست 27 به شما گفتم
يك هفته فرصت بديد بدون ديدار، اصرار به ديدار و يا هر گونه تماس و از ايشون بخواهيد كه تصميم قطعي بگيرند
بعد از يك هفته نتيجه رو به شما بگويند..
پست 27 رو بخونيد
سلام فرانک جان.
همونطور که آقای sci فرمودند نهایتا این همسر شماست که باید تصمیم بگیره میخواد زندگیشو نجات بده یا نه؟
حتی اگه فعلا همسرتون بخاطر شما یا هر دلیلی مجبور به ترک بشه ، همیشه احتمالش هست که با کمترین بهانه خدایی ناکرده دوباره برگرده.
توی این مرحله زیاد بهش فشار نیار عزیزم. به خدا توکل کن. فقط یه کم غیرت و اراده میخواد .............:72:
بله متوجه شدم
من دوباره پست 27 رو خوندم ممنونم
درسته منم نظرم همین بود که با این شرایط چیزی تغییر نمیکنه
اتفاقا این دوری لازمه چون می خوام احساسات رو کنترل کنم توکل به خدا.
سعی میکنم فعلا پستی نزنم و اگر سوالی پیش اومد روی صحبتهاتون بیشتر فکر میکنم
بازم ممنونم:72: