+درد دل پسر ها

سلام
من به شما حق مي دهم ولي خوب مشكلات ما بيشتر برمي گرده به قوانين ناقص ما . بيشتر كشورها براي زنهاي مجرد تسهيلات ويژه اي دارند و درصورت از دست دادن همسر قانون براي آنها ارثيه مناسبي در نظر گرفته و در صورت طلاق هم زن حداقل نيمي از داراييها و حق حضانت فرزند را مي گيرد ولي متاسفانه اينجا اينطور نيست . در نتيجه پدرمادرها با سختگيريهاي بي جا و مهريه هاي بالا مي خواهند آينده دخترشان را تامين كنند و وقتي قانون به دادشان نمي رسد مردم خودشان قانونهاي داخلي مي گذارند !
به هر حال يك حداقلهايي براي شروع زندگي لازم است ولي نبايد سخت گرفت . من خودم سنت شكني كردم و حداقل مهريه و حداقل مراسم را نسبت به همه فاميل و دوستان داشتم كه البته براي همه آنها عجيب بود و من مي خواستم علاقه خودمو نشان دهم شايد هم از نظر بقيه اين يك ريسك باشد ولي اگر قرار باشد كه همه بر اساس سنت عمل مي كرند الان ما بايد به شيوه همان چند هزارسال پيش زندگي مي كرديم .

[size=medium]عارف اينقدر نااميدي ونفوس بد براي چي گردآفريد كم بود شمام اضافه شدي به نظر من ميشه توعشق هم آدم سر خودش كلاه بذاره ببخشيد ها ياشماعاشق نشديد يا عاشق واقعي رو پيدانكرديدعجله نكنيد همه چيز درس ميشه البته اگه شمام مثل گردآفريد نگيد همه ي اين چيزا شعاره[/size]:73::104::73:

سلام لعیا خانم
نه من نا امید نیستم فقط واقعیت های اجتماع رو می بینم
خدا وکیلی اگه پسری بیاد خواستگاری شما و هیچ چیزی نداشته باشه شما بله میگید؟
من فقط مشکلات جوانان رو نام بردم که واقعا هست همین
اتفاقا من به زندگی خیلی امید دارم

نه خب معلومه كه مي گيم نه اما.............
اگه ببينيم كه واقعا مرده و مي تونه يك زندگي رو بسازه و به قول معروف زور تو بازوهاش هست شايد يك فكر بكنيم
البته اين رو هم بگم الان اينقدر جوون خوب و سالم كم شده كه بيشتر معيارها روي اين مسئله مي چرخه و پول و دارايي كمتر مورد توجه قرار مي گيره . و بايد بگم كه خانواده ها هم بايد كمك كنند وگرنه هيچ جووني به اين راحتي نمي تونه صاحب يك زندگي بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط honarmand

البته اين رو هم بگم الان اينقدر جوون خوب و سالم كم شده كه بيشتر معيارها روي اين مسئله مي چرخه و پول و دارايي كمتر مورد توجه قرار مي گيره .

---

اتفاقا الان همون قدر که ما پسر ها در انتخاب دختر خوب مشکل داریم متاسفانه دختر ها هم به همون اندازه در انتخاب پسر خوب مشکل دارن
من با عرض معذرت با این سخن شما مخالفم درست تو همین زمونه به چیزی که اهمیت میدن اول پول و ثروت طرفین هست بعد تریپ طرف و در اخر اخلاق طرفین

سلام بچه ها راه حل مشکل این جاست که دختر خانم ها توقع شونو بیارن پایین. من که اطرافمو یعنی بیشتر دخترا رو میبینم میگن باید یه خونه دربالا شهر بخری یا ماشین آخرین مدل یا مهریه های خیلی سنگین مثلا تاریخ تولد دختر خانم و از این جور چیزا. به خدا خونه در بالا شهر یا ماشین آخرین مدل یا این چشم و هم چشمی ها یا مهریه های سنگین واسه آدم زندگی نمیشه. یکمی هم باید به فکر در آمد همسر شون باشن. خیلی ها هم هستن به یه زندگی ساده ولی گرم و صمیمی قانع هستن. به نظر من فقط باید توقع ها بیاد پایین و یکمی هم تلاش بیشتر باشه. همه کارا جور میشه. جالب هم این جاست که در ایران چشم و هم چشمی خیلی زیاده که باعث میشه خیلی زندگی ها خراب بشه.بعدشم اینکه اگه اینارو گفتم هیچ منظوری نسبت به کسی نداشتم.

این حرف آقا عارف رو قبول دارم که اول پول و ثروت بعد تریپ بعد کلی چیزای دیگه و در آخر اخلاق.اگه این چیزا بخواد ملاک و معیار باشه معلوم کسی ازدواج نمیکنه.تو فامیلای ما هم هستن الان دختره 28 سالشه منتظره یه خواستگار خوشگل پولدار و ... هستش که پیدا هم نمیشه.همش شده پول فیافه تریپ کلاس گذاشتن جلو اینو اون. ولی کی به ایمان و اخلاق و این جور چیزها اهمیت میده.به نظر شما کسی اهمیت میده؟ اگرم اهمیت بدن خیلی کم هستن از بین 100 تا شاید 2 نفر باشن که ایمان و اخلاق و خانواده طرف واسش مهم باشه و به مادیات زیاد توجه نکنه.

هر کسی خودش ایمان و اخلاق داشته باشه و اهل مادیات نباشه و توی همه کاراش به خدا توکل کنه ، توی طرف مقابلشم دنبال همین چیزا می گرده .
درسته خرجا رفته بالا و گرونی هست ، ولی همه چه مجرد چه متأهل با این وضع داریم زندگی می کنیم . نمی شه به خاطر اینکه رفاه نسبی نداریم قید زندگی رو بزنیم . بالاخره همین که زنده ایم و می تونیم تلاش کنیم و حداقل نیازهامونو برآورده کنیم جای شکر داره .
شما دارین از جمع کردن پول برای زندگی کردن حرف می زنین در حالی که مهمترین سرمایه که عمرتونه داره بدون زندگی کردن واقعی از دستتون می ره .
یه شبه نمی شه میلیاردر شد ، باید از کم شروع کنیم تا به زیاد برسیم .
مهم اینه که شروع کنیم و همه چیز رو پول ندونیم . خیلی از آدمایی که در فقر زندگی می کنند خوشبختیشون به مراتب از ثروتمندا خیلی بیشتره .
به نظر من مردی که در آمد متوسط داره می تونه زندگیشو اداره کنه به شرطی که شجاعت برخورد با مشکلاتو داشته باشه . و زنی که قناعت پیشه باشه می تونه با این مرد بسازه و با پس انداز کردن ، ثروت شوهرشو جمع کنه تا بعدا ازش استفاده کنن .
تجربه شخصی خودم روی همین اصول می گرده و شوهرم با حقوق 300 تومن و هیچ پس اندازی برای خواستگاری پا پیش گذاشت . منم هیچ درخواست مالی ای ازش نکردم . چون دیدم جرأتشو داره و می خواد برای ازدواج اقدام کنه بهش اعتماد کردم .
برای زندگیم نه از پدرم که حقوق بازنشستگیش 200 تومنه جهاز آنچنانی می خوام نه از شوهرم خونه و ماشین و ...

سرکار خانم جستجوگر،همه مانند شما نیستند و البته حق هم با همان همه است.انسانی که در این روزگار زندگی می کند،نیاز به وسایل و ابزارهایی برای زندگی دارد.این انسان در یک جامعه شهری و از طبقه متوسط و پایین جامعه است.به هر حال باید تلوزیون،ماشین لباسشویی و ماشین داشت،گاهی رفت در بیرون و غذایی خورد و در سال مسافرتی رفت.
اگر انسان،در روستا باشد یا عاشق طرف مقابل،موضوع فرق خواهد کرد.یک آدم نرمال نیازهایی دارد که در این شرایط یک جوان بدون پول باباجان،امکان ندارد بتواند آنها را فراهم نماید.
با ازدواج اوضاع بدتر هم خواهد شد و احساسات در این میان جایگاهی ندارد و بدن نیاز به گوشت و برنج و تن نیاز به لباس مرتب و شایسته دارد،لذا با قناعت تا حدی می شود اینها را کنترل کرد؛اما سخن ما این است که:
آغاز یک زندگی مشترک با این درآمدها اگر ناممکن نباشد،بسیار سخت است.
ممکن است در اوایل دو طرف بنا بر احساسات این واقعیات را نبینند،اما . . . اما پس از مدتی واقعیها چون پتک بر سرشان فرود می آیند.اگر دو طرف برای درآمد بیشتر کار نمایند یا یک طرف چندین کار داشته باشد،که دقیقاً این زندگی،زندگی نیست و زندگی کردن برای پول در آوردن است.
اما در تجرد دستکم انسان خودش را که می تواند بگرداند،مگر نه؟پس زندگی خوب همین است.

شما می خواهید زمان را اندازه بگیرید ؟ ! ؟، این اندازه ناپذیر بی حد و بی قیاس را ؟
شما خواهان آنید که امورات تان ، و حتی سلوک روح تان را ، با ساعت ها و فصول هماهنگ کنید ؟
می خواهید از زمان شطی بسازید ، آنگاه در ساحل آن بشینید و گذر عمر را تماشا کنید ؟ !