نمایش نسخه قابل چاپ
سلام.با سلام.من فکر میکنم شما وسواس فکری دارید.وسواس فکری یعنی یک تصویر،تکانه،یا یک نوع فکر آزاردهنده که بدون اینکه خودتون بخواید دایم وارد ذهنتون میشه و شمارو آزار میده و سعی در منطقی جلوه دادن خودش میکنه.و با علایمی مثل ترس و استرس همراه میشه.به نظرم بهتره برید پیش یه مشاور تا بهتون کمک بشه که چطور این افکارو کنترل کنید تا خدای نکرده بعد از ازدواج بدتر نشید.
سلام
برادر عزیز اینطور که پیداست و خودتون تعریف کردید شما این خانم رو برای ازدواج انتخاب کردید و خانواده هم خبر دارند و گفتید که مشکلی نیست.یعنی درواقع شما انتخابت رو کردی!
ببین برادر من، کسی که مشاوره میخواد و با دیگران در مورد مسئله ای مشورت میکنه، نباید قبلش انتخابی کرده باشه.یعنی اول بابد مشورت کنه ، به نتیجه برسه بعد انتخاب کنه.اما شما اول انتخاب کردید حالا میخواید نظر دوستان رو بدونید.
این کار اشتباهه چون شما همش از اون خانم تعریف میکنید و طوری قضایا رو تعریف میکنید که در نهایت منجر به خوبیها و انتخاب اون خانم بشه!
من روانشناس نیستم اما میدونم که این نکته از این لحاظ ثابت شده ست و حرف من نیست.
پیشنهاد من اینه که تا وقتی با این مسئله کنار نیومدی و کاملا برت حل نشده، رابطه تون رو قطع کنید و برای ازدواج اقدامی نکن .
اول باید خودت رو خوب بشناسی و ببینی آیا این توان رو داری که این مورد رو نادیده بگیری و هیچوقت ازش صحبتی نکنی یا خیر ؟
برای اینکار میتونی بری مشاوره حضوری و روی خودت کار کنی تا به نتیجه درست برسی.
موفق باشی:72:
به نظر من به هیچ وجه خانمی که رابطش با جنس مخالف اینقدر کم بوده،مشکلی ازین بابت نداره و مشکل ذهن خود آقاست که باید با مشاوره درست شه،بعد ازدواج صورت بگیره.این نظر شخصیه منه.
سلام دوست عزیز
من اصلا قد این رو ندارم که بهت کمک کنم که این افکار منطقی رو از ذهنت بیرون کنی و یا ازت بخوام که این رابطه رو قطع کنی..
نمی خوام بهت کمک کنم که این افکار رو بزاری کنار،چون این افکار از غیرت مردانه شما آقایون نشات می گیره و هر کس هم که تو رو از این افکار باز داره، در حقیقت می خواد غیرت تو رو ازت بگیره..
و ازت نمی خوام که دست از این رابطه بر داری، به چند علت:
1.اصولا آدما وقتی وارد اینجور روابط میشن، حالا تو هر سنی هم که باشن،نمیتونی اونها رو متقاعد کنی که رابطشونو قطع کنن مگر اینکه خودشون به این مطلب برسن.
2.اصولا آقا پسرها تا سن 25-26 سالگی معیارهاشون واسه ازدواج در حال تغییرو تحول هست.
واسه همین هم شما تا دو سه سال دیگه ÷
غیرت با "تعصب بیش از حد طبیعی" مثل مورد ایشون فرق داره.غیرت با "وسواس فکری"فرق داره.کسی نمیخواد غیرت ایشون رو ازشون بگیره.میخوایم کمک کنیم آرامششون رو بدست آورد.نمیگم دختره کارش درست بود،ولی پیش میاد.قابل اغماضه.اون موقع دختره فقط 18سال داشت.الان اینهمه حساسیت این آقا بی مورده.
سلام دوست عزیز!
من اصلا قصد این رو ندارم که بهت کمک کنم که این افکار منطقی رو از ذهنت بیرون کنی و یا ازت بخوام که این رابطه رو قطع کنی..
نمی خوام بهت کمک کنم که این افکار رو بزاری کنار،چون این افکار از غیرت مردانه شما آقایون نشات می گیره و هر کس هم که تو رو از این افکار باز داره، در حقیقت می خواد غیرت تو رو ازت بگیره..
و ازت نمی خوام که دست از این رابطه بر داری، به چند علت:
1.اصولا آدما وقتی وارد اینجور روابط میشن، حالا تو هر سنی هم که باشن،نمیتونی اونها رو متقاعد کنی که رابطشونو قطع کنن مگر اینکه خودشون به این مطلب برسن.
2.اصولا آقا پسرها تا سن 25-26 سالگی معیارهاشون واسه ازدواج در حال تغییرو تحول هست.
واسه همین به احتمال قوی شما هم تا دو سه سال دیگه ناخواسته تمایل چندانی به این خانم نخواهید داشت.
3 تا زمانی که شما شرایط ازدواج براتون مهیا بشه، هم تجاربتون بیشتر میشه و هم موردهای بیشتری سر راهتون قرار می گیره. و اون موقع هست که شما باز هم دچار تردید میشید که چرا نباید انتخابی متناسب با شرایط و موقعیت الانم داشته باشم؟!
نمی خوام شما رو از این رابطه باز دارم، چون به دلایلی که بالا ذکر کرده، شما قاعدتاً دیر یا زود از این رابطه دست می کشید.اما با کوله باری از تجارب!
همه ی ما معتقدیم که بعد از ازدواج باید به همسر خود متعهد باشیم. اما چرا وقتی ما می توانیم تا آخرین لحظه تجرد حق انتخاب داشته باشیم، این حق را با اینگونه روابط از خود دریغ کنیم..؟!
دوست عزیز شما اون خانوم اصلا به دردت نمی خوره چون به نظر من ضریب هوشی بسیار پایینی دارند! حتی در حد زیر متوسط وگرنه اگر هم کسی رو بوسیده یه شما نمی گقت!:311: ایشون با این هوش پایین توان اداره ی یک زندگی رو نداره....شما الان داغی و درگیر یک عشق هورمونی اما بعد از 1 سال یا کمتر که از ازدواجت گذشت پشیمون خواهی شد و تازه این فکر بیشتر آزارت می ده...ما با کسی که قصد ازدواج با اون رو داریم نباید روابط فیزیکی و جنسی داشته یاشیم و اصلا هم نباید راجع به روابط پیشین خودمون صحبت کنیم...این صداقت نیست حماقت هست!
سلام آقای عزیز من کاملا کاملا احساس شما را درک میکنم چون عینا احساسش کردم...این کاملا مسئله احساسی است اوائل آشنایی با شوهرم(که خواستگار سنتی هم بود)به من از گذشته اش ودختری که سالها باهاش دوست بوده گفت(گفت6 سال دوست بودن وفهمیده که اون دختر به دردش نمیخوره ومنو انتخاب کرده)این حرف و6 سال دوستی منو داغون کرد تا چند سال بعد همش رو رابطه اش فکر میکردم وطبیعی است که اعتقادم این بود رابطه کامل داشتن...
هروقت حرفش را میزدم دعوا میشد ودائم حرفای ضدونقیض میزدخلاصه داستان ناراحتی من طولانیه ولی آروم آروم احساسم تعدیل شد وحتی احتمال زیاد دادم که بخش عمده حرفاش خالی بندیه که به چشم من جذاب وخواستنی بیاد....(یعنی منو خیلی می خواستن من جذابم)وخودشو عزیز کنه (از روسادگی)چون اگه کسی واقعا زرنگ وبه قول معروف تو این کارا باشه خیلی زرنگ وبا تجربه است ودقیقا میدونه چه طوری نظر جنس مخالف را جذب کنه وسوووووتی نمیده.....من حدسم اینه که این دختر خانم هم هدفش از گفتن این حرف ایجاد حس حسادت وعشق در شما بوده وفکر نمیکرده اینقدر بیخ پیدا کنه.....ثانیا اینقدر روی اون دختر تعصب
نداشته باشید بعدا خندتون میگیره که فلانی چقدر واستون مهم بوده که از تصور واهی رابطش سردرد میگرفتید...واشتیاه نکنید این فقط احساس تملک هست نه عشق...چون به محض کات شدن رابطه حتی در رختخواب دیدن اونها هم برای شما اهمیتی نخواهد داشت (با عرض پوزش از صراحتم)پس این احساس تملک وموقتی است بیشتر اوائل رابطه در انسانهای خیلی جوان وبه قول دوست عزیز دست نخورده...این دختر آزاد بوده هست وخواهد بود به هیچ وجه مال شما نیست وشما مال او نیستید(هر چند هردو دوست دارید که تملک شوید)ونشانه عشق میدانید ولی این احساسات معمولاتا23 یا26 سالگی از بین میره وآدمها خیلی حسابگر میشن ....نظر خودت را بده اگر خوندی