نمایش نسخه قابل چاپ
عدم وابستگی به معنای دور شدن نیست
یعنی اینکه خودتو دوست داشته باشی واسه خودت وقت بذاری واینقدر به پروپای شوهرت نپیچی
مردها از اینکه دائم بهشون ابراز علاقه کنی خسته میشن بذار کمی هم اون دلش واست تنگ بشه
عزیزم به شوهرت احترام بذار
وقتی از در میاد توی خونه با روی شاد و آراسته ازش استقبال کن موقع خداحافظی هم همینطور
از خصوصیات خویش تعریف کن
اما اون چیزایی که توی پست 25 واست نوشتم هم انجام بده
آقای sci نکات کاربردی و جالبی میگن بهشون دقت کن
[quote=saint mary]
عدم وابستگی به معنای دور شدن نیست
یعنی اینکه خودتو دوست داشته باشی واسه خودت وقت بذاری واینقدر به پروپای شوهرت نپیچی
مردها از اینکه دائم بهشون ابراز علاقه کنی خسته میشن بذار کمی هم اون دلش واست تنگ بشه
عزیزم به شوهرت احترام بذار
وقتی از در میاد توی خونه با روی شاد و آراسته ازش استقبال کن موقع خداحافظی هم همینطور
از خصوصیات خویش تعریف کن
اما اون چیزایی که توی پست 25 واست نوشتم هم انجام بده
آقای sci نکات کاربردی و جالبی میگن بهشون دقت کن
سلام و خیلی ممنونم از لطفت دارم سعیم می کنم
سلام و ممنونم ازتون دوباره شروع می کنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط sci
آیا این سوالات باعث ایجاد بحث نمی شه آخه اون واقعا حساس شده روی تمام حرفای من؟
در مورد روابط زناشویی اون سرد شده و حتی طرف من هم نمی آد برعکس قبل که خیلی خیلی این کارو می کرد با این تفاسیر آیا درسته که من هر دفعه برم سمتش ؟
دیشب خیلی بهتر شده بود باهام حرف می زد و سوال می کرد و در مورد حرفایی که باهم می زدیم نظر می داد........
بهش محبت کردم به حرفاش با دل و جون گوش دادم و ازش سوال می پرسیدم و خودمو مشتاق نشون می دادم
تمرین و تنفس رو دارم چند بار در روز انجام می دم
و تمرینی که برای از بین بردن استرس گفتید
جناب sci عزیز من فکر می کنم خیلی خیلی تو رفتارم با همسرم مشکل دارم یعنی بلد نیستم که چه وقت و چه جوری بهش ابراز احساسات کنم
یعنی نمی تونم تشخیص بدم که الان باید برم سمتش یا نه
اگه برم سمتش و بهش ابراز محبت کنم کار درستی کردم یا نه؟
مثلا دیشب نمی دونستم الان باید برم کنارش بشینم یا نه باید متظرش بمونم تا بیاد کنارم
ولی رفتم پیشش بهش محبت کردم احساس کردم یه کم راضی تر شده
مثلا در روز اون یه بار صبح بهم زنگ می زنه یه بارم بعد از ظهر یعنی قبلا این طوری بود این یه مدتی که سرد شده بیشتر من باهاش تماس میگیرم
مثلا قبلا وقتی از در می اومد تو باهام دست می داد و روبوسی می کرد و حالا حتی دستم باهام نمی ده آیا پیش قدم شدن من کار درستیه؟
آلان دیگه همش ناراحته من خودمو برای این قطع رابطه مقصر نمی دونم ولی اون منو مقصر می دونه و باهام خیلی سردی می کنه باهاش حرفم زدم و گفتم اشتباه فکر می کنه ولی .....
اقليماي عزيز، خواهر محترمم!
اين خيلي خوبه كه كارهايي كه كردي رو مي نويسي و با سوالات جديد برخورد مي كني و مي پرسي...
تمرينهاي قبلي رو بايد دقيق عملي كني...
اما در مورد سوالاتي كه پرسيدي:
- براي اينكه بدوني چه زماني چه احساسي رو ابراز كني تمرينهاي قبلي و گفتگوهايي كه به شما گفتم رو حتما انجام بده و آداب گفتگو رو رعايت كن! در حدي كه گفتم... فعلا صحبتهاي شما در رابطه با مسائل ساده و تجربيات روز مره باشه تا مسائل مهم و چالشي زندگي... مي خوام كه فعلا ياد بگيري!
- عواطف شوهرت رو شناسايي كن/ اما اين يعني چي؟! مثلا مي بيني كه ناراحته!
اين ناراحتي ناشي از چه فكريه: يك فكر كاري!
تو چه موقعيتي پيش اومده؟ به دليل مشكلي سر كار!
موقعيت تحت كنترل شما هست يا نه؟ نه نيست!
پس برو كنارش و همدلي كن...
حالا اگر در مثالي ديگه موقعيت تحت تحت كنترل شما باشه، مي توني با كنترل موقعيت، عواطف في ما بين و حتي عواطف ايشون و كنترل كني
مثلا وقتي بعد از شام مي شينيد و چاي مي نوشيد... مي توني با كنترل موقعيت، افكارش رو كنترل كني و سپس عواطفش رو
عملا بياد بدوني كه عواطف حاصل افكار و افكار تفسير يك موقعيت خاصه...
اين كار با تمرين بدست مي آد!
- كار ديگه تكنيك افتخار هست كه انجامش مي ديد... تو اين هفته پيش رو يعني تا سه شنبه آينده،شما دو نكته مثبت ايشون رو بهشون مي گيد كه كاملا واقعي باشه، و مي گيد كه به اين نكته افتخار مي كنيد
- مردها گاهي از توجه بيش از حد كلافه مي شوند... زنها بر عكس! روحيات شما طوري است كه اگر به شما توجه كافي نشه غمگين مي شي... اينجور مواقع بايد حتما صبر كني! روال عادي زندگي رو بذار پيش بره و به نظراتش احترام بذار و براش وقت بذار... اون رفته تو غار تنهاييش! تو اين غار نمي توني هي مزاحمش بشي! كلافه مي شه...
صبر كن و شكيبايي كن مياد پيشت... بايد بدوني كه اين رفتارش به هيچ وجه، به هيچ وجه،به هيچ وجه نه عكس العمل به كارهاي توست و نه بي محلي... اون تو خودشه! حالا اگر بهش پيله كني و بگي چته؟! چي شده؟ يه دفعه به خودش مي آد و دنبال مقصر اين وضعيتش مي گرده و همه رو بدون اينكه واقعا بخواد گردن تو مي اندازه!
پس بي محلي لازم نيست...عادي زندگيت رو بكن!
- در گفتگو هايي كه داري سعي كن شنونده فعالي باشي/ به حرفاش توجه كن/ حرفاش رو خلاصه كن و بهش بگو/
در گفتگو ها سعي كن به زبان بدنش و بيان احساساتش حساس و دقيق باشي/ شايد چيزي رو تعريف كني ولي احساساتش رو نگه! اونها رو كاوش كن! مثلا مي گه امروز خيلي گرم بود و دوستم هم هي مي گفت... ( نمي گه من ناراحت شدم...) باهاش همراهي كن:" احساس مي كنم خيلي ناراحت شدي! " شايد بگه نه! اما مهم اينه كه شما توجه بهش داشتي...
- از بيان احساساتت نترس... اونها رو بيان كن و عشق بورز! هيچ اتفاقي نخواهد افتاد! اما كلافه اش نكن!
- يك بار طي سه شب آينده به يك رستوران دنج برويد و شام بخوريد... طوري كه روبروي هم بنشينيد وحرف بزنيد
- در روابط زناشويي زمينه سازي لازم رو بايد بكني و فضا رو آماده كني... گفتم منتظر نباش بياد! خودت پيش قدم شو!
- هر روز طي زمان مشخصي،يك بار باهاش تماس بگير/ كوتاه صحبت كن/ از جملات احساسي زياد استفاده نكن/ هي نگو دوستت دارم! تو هم دوستم داري؟ / اسمش رو صدا كن! به جاي عزيزم! اميدم! اسمش رو صدا كن! /
- ازش تشكر كن! بابت كوچكترين كاري كه كرد... تا 4 بار در هفته جاري/ تمجيدش كن! از جملات "من" استفاده كن!
مثلا نگو: "كاري كه كردي خيلي ارزشمنده! " يا " قابل افتخاره" از طرف خودت صحبت كن: " به خاطر كاري كه كردي احساس خيلي خوبي دارم/ بهت افتخار مي كنم/ اينها جملات "من" هستند كه بيانگر حالت واضحي از احساسات شما هستند
- در هفته جاري 2 بار احساساتت رو با بيان صريح با جملات من بهش بگو! نه انتقاد و نه درخواست! فقط بيان احساسات و علائق!
- كلاس بدنسازي، شنا و يا پياده روي رو انجام دادي يا نه؟ با موسيقي؟
- قبلا هم توصيه هايي بهت كردم... نترس ياد مي گيري! همه چي دستت مي اد!
سوالي داشتي بپرس/ به تاپيك شميم براي آداب گفتگو يه سري بعدا بزن
به همسرم زنگ زدم بهش خسته نباشید گفتم و باهاش یه کم حرف زدم خوب بود مطابق با اصولی که گفتید
همین الان برای کلاس شنا پرس و جو کردم
فقط یه سوال دارم
بیشتر مشکلات ما پنج شنبه و جمعه پیش می آد که اون برای نرفتن به امامزاده و ندیدن خانواده اش بهانه گیر و بد اخلاق میشه و تو خودش میره ایا برای آخر هفته مقدمه یا تمرینی برام دارید تا با مشکلات چند هفته پیش مواجه نشم
آفرين!
تو تاپيك قبلي يك سري صحبتهايي رو در اين رابطه با هم داشتيم
اونها رو يه نگاهي كنيد...
با توجه به پيشرفت كار شما دو كار مي تونيد بكنيد:
- اين هفته برنامه ريزي كنيد به عنوان مهمون بريد امامزاده داود و بگيد مي خوام برم زيارت... نذر دارم( شايد اولش بگه نه و اينها... پيگير نشيد در اين صورت و رها كنيد موضوع رو... خودش به شما بر مي گرده) ضمنا بگيد هفته آينده تور بگيريم پنج شنبه جمعه رو بريم يه جايي... (اين راهكار رو بطور كامل به شما توصيه مي كنم... روابطتون رو با خانوادش بازسازي كنيد اما به هيچ وجه بهش عنوان نكنيد...
- راهكار دوم : فعلا ماجرا رو مسكوت بگذاريد، اين در شرايطي هست كه اوضاع اروم نباشه...با راهكارهايي كه گفتيم كم كم مي تونيد به راهكار يك برسيد
راستش از روز پدر تا الان هیچ تماسی باهاشون نداشتم یعنی همسرم مخالفت کرد که باهاشون تماس برقرار کنم
فکر نمی کنم رفتن به عنوان زیارت به اونجا رو اصلا قبول کنه
در مورد تور مسافرتی یه بار بهش پیشنهاد دادم گفت کار دارم و نمی تونم
سلام
دیشب تقریبا تمام چیزایی که گفتید رو انجام دادم و سر یه موضوعی هم ازش تقدیر و تعریف کردم دقیقا با گفتن کلمه من به ...... .که اون هم با شکسته نفسی و لبخند جوابم رو داد و باهم سر شام و بعد شام حرف زدیم سعی کردم شنونده خوبی باشم و باهاش همدردی کنم و همراهی ....
یه کم مریض بودم ولی با این حال سعی کردم اصلا به روی خودم نیارم
چند تا از کاراش هم ناراحتم کرد که اصلا به روی خودم نیاوردم و با لبخند همراهش کردم
سلام اقلیما جان
خیلی شروع خوبی بوده،:227::227: سعی کن ادامه بدی،با خودت اینطوری قرار بزار که تا یک ماه هیچ نتیجه ای نمیخوای بگیری
فقط قراره بدی ببینی و خوبی کنی:43:
مطمئنم موفق میشی :72:
سلام اقلیما جان
آفرین آفرین:104::104::104: خیلی عالی بود .
عزیزم تو باید به خودت افتخار کنی :72: چون کوتاه اومدن در مقابل همسرت اونم وقتی مقصر خودت نباشی و همینطور تلاش برای ادامه زندگی و زندگی شادتر کار آسونی نیست و شما خیلی تلاش میکنی , همینطور ادامه بده مطمئن باش اگه یه مدت دیگه به همین شکل ادامه بدی همه چیز درست میشه ,
عزیزم امیدوار باش .:227:
مشکلات ما اینقدر که خودمون فکر میکنیم بزرگ نیستن بلکه ما اونها رو بزرگ میکنیم در نتیجه برای حل کردنشون به نیروی بیشتری نیاز داریم . مشکلت رو کوچیک بشمار تا با کمترین تلاش قادر به حل آن باشی .:43::43: