عکس شوهرم رو با یه زن دیدم!!! چی کار باید کنم؟

سلام خاموش عزیز:72:
ببخشید وسط حرف فرشته مهربون اومدم چون منم منتظر حرفاشون هستم اما:

ببخشید امروز دارم یه کم تند حرف می زنم.
به جای اینکه همش بگی شوهرم این طوری شوهرم اون طوری کرد ببین خودت داری چیکار می کنی.

خودت به خودت کمک کن و حساسیتت و کم کن حتی با کمک یک مشاور. تو در این زمینه متاسفانه دچار وسواس فکری شدی.
من قبول دارم ما خانما گاهی رفتاری و تو شوهرمون می بینیم که احتمال میدیم از کجا آب می خوره اما دلیل قانع کننده ای واسش نداریم به همین دلیل نمیتونیم حرفمون و ثابت کنیم.
شاید شما هم در چنین شرایطی باشی( این گفتم تا تو اروم شی تا همش نخوایم تو رو زیر سوال ببرم) شایدم شما تغییراتی در رفتارش می بینی اما:
نتونستی اثباتش کنی. پس بی خیال.
حالا فرض کن اثبات کردی چی می شه؟ تو می شی یک زن مطلقه.
من اصلا این عقیده را ندارم که بشین کنج خونت و فقط واسه اینکه مطلقه نشی بیخیال شو. اما کنجکاوی هم نکن - گیر نده- بحث و دعوا راه ننداز-
میدونی اگه من جای تو بودم وقتی اون عکس و می دیدم چیکار می کردم؟

بهش می فهموندم که من می دونم این عکس مال الان نیست و من این طوری باور کردم. بعدش می گفتم
این جوری به همسرت ثابت می شد که من بهت اعتماد دارم
تو اصلا می دونی چقدر برای مردا مهمه که باور کنن که همسرشون بهشون اعتماد داره.

تو دستی دستی داری شوهرت به سمت این کار هل می دی.
نتیجه این همه حرف:
حساسیت خودت و کم کن همین.
هر وقت چیزی بهت ثابت شد دنبالش و بگیر در غیر این صورت سرت و بنداز پایین زندگیت و بکن.
:316: دستم درد گرفت.
ببخشید این قدر طولانی شد اما لازم بود قدری به خودت بیای. ببخشید اگه تند رفتم.:46::43:
بازم میام
موفق باشی.:72:

دوستان عزیز !

خواهش می کنم در مسیری که خاموش خودش هم خواهانه وی را یاری کنید یعنی رو خودش کار کنه ، من تاکید دارم که خاموش عزیز از فکر و ذکر شوهرش باید بیاد بیرون و خودش رو واکاوی کنه و زمان و فرصت ها را به بهترین شکل برای یافتن اشکالات و نقاط قوت خود و حذف یکی و قوت دیگری مورد استفاده قرار بده .

عذر می خوام از دوستانی که مجبور شدم به خاطر حفظ تاپیک در مسیری که با خاموش به توافق رسیدیم پستهاشون رو حذف کنم . و مایلم دست به دست هم بدیم و وی را در این مسیر یاری دهdم،حرفهایی از نوع آنچه شما زحمت کشیدید وی را متمرکز بر شوهرش می نمادی ،چیز که قرار شده پرهیز کنه .

خاموش جان از شما هم تقاضا دارم پستهایی که شما را متمرکز بر همسرت میکنه را نخوان و از تمرکز بر همسرت جداً پرهیز کن .

پاورقی
=====
بی بی گرامی :

مقاله ای که قرار دادید متاسفانه دارای اشکالات محتوایی است ، ضمن اینکه تقاضا می کنم در معتبر بودن سایت و نویسنده مقاله توجه شود به اطلاع می رسانم که به علت اشکالاتی که اشاره داشتم تاپیک را به انجمن آزاد منتقل کرده ام تا مدیر محترم نظر بدهند .

.

فرشته جان درسته که من تصمیم گرفتم رو خودم تمرکز کنم و فعلا از فکر شوهرم بیرون بیام، اما یه مطلبی هم هست که نباید ازش غافل بشم؛

نمی دونم چرا یه حسی بهم می گه شوهرم ذاتا آدم بدی نبوده و دنبال این مسائل هم نبوده است. اما همون حس داره بهم میگه داره منحرف می شه. نمی دونم چرا، حالا یا لجبازی با منه، یا شکستن غرور من و بقولی تلافی در اوردن یا هر علت دیگه ای!
نمی دونم چقدر می تونم به این حسم اعتماد کنم ولی در صورت درست بودنش، نباید ازش غافل بشم که سر لجاجت یا هر دلیل نادرست دیگه ای به راه غلط بیفته! بقول آقای بیبی شاید یه جورایی روحش بیمار شده باشه! درسته همسرم عشقش رو تو وجودم کشت. اما اگه تو این راه بیفته هم خودش رو هم من رو و هم زندگیمون رو نابود می کنه!

اگه شوهر من بد بوده باشه و خودش رو به دروغ بهم شناسونده باشه، اگر آگاهانه داره بهم خیانت می کنه و دلش پیش کس دیگه س، واگذارش می کنم به خدا! از خدا می خوام عدالتش رو تو همین دنیا بهم نشون بده!

اما اگه روحا بیمار شده باشه و ناآگاهانه در آستانه ورود به راه نادرست باشه، باید یه جوری بیدارش کرد، درمانش کرد، به راه اوردش!

خب خاموش گلم ، کار اساسی ما با هم شروع شد ، همین اول میخوام بهت بگم گاهی با نیشتری برای بیرون کشیدن کیستهایی از عادات و رفتارهایی که آرامشت رو به هم زده و خوشبختیت رو به مخاطره انداخته مواجه خواهی شد ، این دردیه که برای بهبود و سلامتی باید تحملش کنی . منظورم گاه رک و صریح گویی هاییه که ناچارم برای آنالیز بهتر و روند عملیاتی داشته باشم :46:.

مشکلی نیست :43:؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خاموش

نمی دونم چرا یه حسی بهم می گه شوهرم ذاتا آدم بدی نبوده و دنبال این مسائل هم نبوده است.

---

حسهای مثبت رو تقویت کن

نقل قول:

---

اما همون حس داره بهم میگه داره منحرف می شه.

---

این وسواس فکریه ، شما نه اطمینان داری و نه تا این حد مسولی ٰ این دقیقاً از مواردیه که در زندگی شما مشکل ساز میشه ، یعنی یکی از مسایل درون شما که نیازه روش کار کنی و حتی در این مورد مشاوره حضوری داشته باشی ، وسواس فکری هست .

نقل قول:

---

نمی دونم چقدر می تونم به این حسم اعتماد کنم

---

اصلاً اعتماد نکن ، کاملاً واقع بین باش و از ذهنیت بپرهیز

نقل قول:

---

ولی در صورت درست بودنش، نباید ازش غافل بشم که سر لجاجت یا هر دلیل نادرست دیگه ای به راه غلط بیفته!

---

ویزگی دیگر شما کنترل گری است ، لازمه این ویزگی را هم در خود از بین ببرید

نقل قول:

---

بقول آقای بیبی شاید یه جورایی روحش بیمار شده باشه!

---

آقای بی بی یا هر کس دیگه هم چنین حرفی بزنه ، قطعیت نداره چون شما که نزدیکترین هستی نمیتونی چنین قطعیتی داشته باشی چه رسد به ماها . پس روی حرفهایی که منفی نگری و وسواس فکریت را بیشتر میکنه زوم نکن .

نقل قول:

---

درسته همسرم عشقش رو تو وجودم کشت. اما اگه تو این راه بیفته هم خودش رو هم من رو و هم زندگیمون رو نابود می کنه!

---

شما دوستش نداری مگر نه ؟!!!

یکی دیگه از کارهایی که رو خودت لازمه انجام بدی اینه : دیگری را برای خودت نخواهی برای خودش بخواهی .

نقل قول:

---

اگه شوهر من بد بوده باشه و خودش رو به دروغ بهم شناسونده باشه، اگر آگاهانه داره بهم خیانت می کنه و دلش پیش کس دیگس، واگذارش می کنم به خدا! از خدا می خوام عدالتش رو تو همین دنیا بهم نشون بده!

---

این روحیه خشن را می رساند ، عواطف را در خودت تقویت کن ، زنانگی را بیشتر کن و از مردانه بودن دور شو .

نقل قول:

---

اما اگه روحا بیمار شده باشه و ناآگاهانه در آستانه ورود به راه نادرست باشه، باید یه جوری بیدارش کرد، درمانش کرد، به راه آوردش!

---

فرض اگر این باشد ، خفته را خفته کی کند بیدار .

عزیز دلم ، نازنین من ، اول در مقابل خودت مسولی ، تا خودت را بهبود نبخشیدی دغدغه سلامت شوهرت را نداشته باش .

اگر فلان ، نکنه بهمان، شاید این ، فکر کنم آن و ..... همه یعنی وسواس فکری ، خودت رو دریاب و از وسواس فکری رها کن . یادت باشه ریشه وسواس اضظرابه و ریشه اضطراب ترسه . و مشکل اغلب خانمهایی که در زندگی با خود و همسر مشکل دارند همین ترسه .

عزیزم نترس ، نازنینم نترس ، گل بانو ، خانمی ، عزیز جان ، نترس ، نترس ،نترس:46:

آرام باش و ریلکس :310::310:

.

سلام
ببخشید دوباره می دوم وسط حرفاتون فرشته مهربون.
ولی حرفای من کاملا خطاب به خود خاموش عزیز بود اما شما پست من و هم حذف کردید.:324::160:

sisili جان حق با شماست ، اما ویرایش نیاز داشت که انجام شد ، از روی ویرایشی که شده می تونید دریابید که چه نوع راهنمایی ای نیاز خاموشه .

عذر تقصیر خانومی .:43:

با اجازه مدیران تالار

به نظرم مقاله ی اصلاح شده زیر نکات خوبی جهت تسلط بر خود و حل مشکل دارد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

پرسش اساسی این است که آیا بهبود اوضاع و رفع اختلالات زناشویی امکانپذیر است یا خیر؟

چطور می توان این بحران را پشت سر گذاشت؟
حتی در صورت بهبود، آیا قادریم به زندگی مشترک ادامه دهیم؟




متخصصان و مشاوران ازدواج با اطمینان پاسخ می دهند که بله و به شما اطمینان می دهند که در صورت در نظر گرفتن این پیشنهادات و البته دریافت کمکهای تخصصی، آینده خوبی در انتظار زندگی مشترک تان خواهد بود.



گام اول:آیا می خواهید زندگی زناشویی تان را نجات دهید؟


شاید آزار دهنده باشد اما علت اصلی این مشکل در زندگی زناشویی، کمرنگ شدن ردپای عشق است. همسر آزرده باید از خودش بپرسد:
چه بلایی بر سر عشق مان آمد؟


گام دوم:به هیچ وجه نگذارید نهال عشقتان به همین وضع بماند.

ازدواج ارتباطی اختصاصی است که در آن دو نفر یکی می شوند و باید با هم می مانند.
اشتباه نکنید،

اجازه ندهید به همین راحتی زندگی چند ساله تان را از دست داده و همه چیز را رها کنید. اگر لازم دیدید و یا به شدت احساس خشم و عصبانیت کردید، با همسرتان صحبت نکنید اما به نقشهای زناشویی خود مانند رسیدگی به امور خانه و فرزندان، آشپزی و.. عمل کنید.



گام سوم: بدانید چه انتظاری داشته باشید.



اگر خودتان را برای آنچه پیش خواهد آمد آماده کنید، نه تنها عذاب کمتری می کشید، بلکه به ازدواجتان فرصت بیشتری برای بهبود و دوام می دهید.
یکی از بهترین راهها برای افزایش آمادگی این است که بدانید چه انتظاری داشته باشید؟
برای مثال ، وقتی به اندازه کافی توانستید بر اعصاب خود مسلط شوید،
به واکاوی درونی خود بپردازید و انتظاراتی که از خودتون دارید را یکایک برشمرید و سعی در برآورده کردن آنها برآیید. در برخی از موارد زندگی زناشویی دارای کاستیهایی است که اگر شناسایی و اصلاح شود، مشکلات تا حد زیادی بر طرف می شود اما در برخی دیگر از موارد، زن و مرد مشکل خاصی با هم ندارند و همسران دچار لغزش شده اند.
اینجاست که نقش شما پر رنگ تر می شود. شما باید به عنوان یک زن ثابت کنید که هنوز هم مرکز عاطفی خانواده تان هستید و می توانید دوباره کانون خانواده را گرم کنید.

بازگشت به شرایط عادی نیازمند ، تلاش پایدار و خستگی ناپذیر است


گام چهارم: شروع به رفع نیازهای خود و سپس همسرتون کنید


در این مرحله زن و مرد می توانند ازدواجشان را بازسازی کنند و با برطرف کردن نیازهای یکدیگر، فصل تازه ای از عشق را در زندگی خود برنامه ریزی کنند.
وقتی در نهایت می آموزید مهم ترین نیازهای عاطفی یکدیگر را برطرف کنید، عشق و ازدواجتان نیرومندتر از همیشه می شود.
زن و شوهر با عبور از این شرایط سخت به همراه یکدیگر متوجه می شوند که بیشتر از همیشه یکدیگر را دوست دارند.

وقتی شروع به کار کردن در مورد این نیازها کنید، زندگی مشترک تان همان می شود که همیشه خواهانش بوده اید از طریق ارتباط کلامی شما می توانید اولین گامهای اصلاح رابطه تخریب شده تان را بردارید. توجه داشته باشید که ارتباط کلامی ویژگی اختصاصی انسانهاست. زوجین در قالب کلام، نگرشهای خود را درباره خویشتن، مخاطب خود، مسائل کلی و مسائل مشترک به یکدیگر انتقال می دهند. از این طریق، رابطه زناشویی تان را بهبود بخشید.

---

خاموش عزیزم

از پست بالهای صداقت نکاتی را من برجسته تر کردم ، برای اینکه گفته باشم که زوم کردن روی خودت به معنای رها کردن زندگی و همسرت نیست ، بلکه دقیقاً به معنای عدم تمرکز منفی روی همسر و حواشی است و توجه و تمرکز دقیق روی خود و درست عمل کردن است که بخش عمده درست عمل کردن تغییر نگرشها و رفع وسواس فکری است که کاملاً درونی و به خودت بر میگردد و بخشی هم در ارتباط با همسرت است که در یک کلام عشقولانه بودن و ارتباط خوب و شیرین و ادب و احترام و محبت و خوش زبانی و بخصوص همراه با شوخ طبعی و ... است که همینجا مبارزه با غرور بیجا را در پی دارد . که می دانم سخته ولی نتیجه اش شیرین و رضایت بخشه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

متخصصان و مشاوران ازدواج با اطمینان پاسخ می دهند و به شما اطمینان می دهند که در صورت در نظر گرفتن این پیشنهادات و البته دریافت کمکهای تخصصی، آینده خوبی در انتظار زندگی مشترک تان خواهد بود.

اگر لازم دیدید و یا به شدت احساس خشم و عصبانیت کردید، با همسرتان صحبت نکنید اما به نقشهای زناشویی خود مانند رسیدگی به امور خانه و فرزندان، آشپزی و.. عمل کنید.[/color]

به واکاوی درونی خود بپردازید و انتظاراتی که از خودتون دارید را یکایک برشمرید و سعی در برآورده کردن آنها برآیید.

. شما باید به عنوان یک زن ثابت کنید که هنوز هم مرکز عاطفی خانواده تان هستید و می توانید دوباره کانون خانواده را گرم کنید.

بازگشت به شرایط عادی نیازمند ، تلاش پایدار و خستگی ناپذیر است[/color]


گام چهارم: شروع به رفع نیازهای خود و سپس همسرتون کنید


وقتی شروع به کار کردن در مورد این نیازها کنید، زندگی مشترک تان همان می شود که همیشه خواهانش بوده اید از طریق ارتباط کلامی شما می توانید اولین گامهای اصلاح رابطه تخریب شده تان را بردارید. توجه داشته باشید که ارتباط کلامی ویژگی اختصاصی انسانهاست. زوجین در قالب کلام، نگرشهای خود را درباره خویشتن، مخاطب خود، مسائل کلی و مسائل مشترک به یکدیگر انتقال می دهند. از این طریق، رابطه زناشویی تان را بهبود بخشید.[/color]

---

می دانم با اراده ای که داری حتماً موفق میشی .

سلام:72:
با اجازه فرشته مهربون جونم:
یکی از فامیلهای ما دچار وسواس فکری شده بود مشاور رفت و یک مدت نسبتا طولانی زمان گذاشت حتی دارو خورد اما الان هیچ کس باور نمی کنه این همون کسیه که حتی مهمان و می فرستاد تو حمام بعد اجازه می داد بره تو اتاق پذیرایی. یا برای یک نماز 9 بار وضو می گرفت و 6 بار نماز می خوند اخر سر هم دخترش صدا می کرد تا رکعت های نمازش و بشماره.
فکر نمی کنم مشکل شما بیشتر از این خانم باشه.
فرشته مهربون بهتر می دونن اما با گذروندن یک دوره کوتاه شما از این وسواسی که مثل خوره افتاده به جونت و در درجه اول داره خودت و از پا در میاره نجات پیدا می کنی.:310:
پس اول از همه برو مشاور و بخواه که از این افکار رها شی.
قدم بعدی ایجاد دید مثبت در برابر همسرت کارها و رفتاراش هست.
موفق باشی:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فرشته جونم دوباره دعوام نکنی!:302:
من هر چی به ذهنم رسید و گفتم. :46:

چه جالب
بشینم قرص و دارو بخورم تا از روی توان و قدرت اندیشیدنم تاثیر بگذاره و بعلت خواب آوری شون بگیرم مدام بخوابم که نتونم رفتار شوهرم رو تشخیص بدم. بعد چون قدرت تشخیصم پایین اومده، از شوهرم غافل بشم.!
مثل کبک سرم رو بکنم توی برف تا حقیقت رو نبینم!

سیسیلی خیلی برای خودم متاسف شدم که طوری از نوشته های من برداشت کردید که چنین پیشنهادی دادین!!!

عزیز من شوهر من بیماره و نه من!

یه بار پیش یک مشاور بودیم و رونشناس هم بود. شوهرم بهش گفت همسرم به من شکاکه. گفتم آقای دختر بزار برات موضوع رو تعریف کنم شما خودتون بگین که جای شک داشته یا نه!
جریان رو تعریف کردم، در انتها تنها توصیه ای کرد، این بود که رو کرد به شوهرم و گفت اگه می بینی حساسه یا شکاکه، سعی کن کاری نکنی که حساسیتش برانگبخته بشه!
یعنی به تشخیص اون مشاور پزشک هم من مشکلی نداشتم و به من توصیه ای نکردو صرفا به شوهرم تذکر داد!
اما شوهربنده انگار که فقط داره بدتر می کنه!

سیسیلی جان از خدا می خوام هیچ وقت تو شرایط من قرار نگیری و شوهرت جلوی روت مثل سگ برای یه زن دیگه له له نکنه که صدای نفسش برات گوش خراش بشه!

شوهره من اینطوی نبود و خیلی بهم افتخار می کرد. به خودم و خانوادم. و خیلی ازم پیش همه تعریف می کرد. اما خانواده شوهرم نه. و حسادتشون باعث شد که شوهرم رو تو همون دوران عقد خراب کردن!
یادمه مادرشوهرم روز عروسیمون گریه می کرد که پسرم رفت حالا من با کی بشینم شبا تخمه بخورم و تلویزیون نگاه کنم!
برادر شوهر بزرگم هم با زنش مشکل داره، خواهر شوهرم صد دفعه گفته که بیا بریم برات از شهرستان زن بگیرم! اون بیچاره رو اونقدر اذیت کردن که سکته کرده!
برادر شوهر کوچیکم، یه دختر بیچاره رو عقد کرد و خانواده شوهرم تو مراسم عقدش دعوا راه انداختن و بعدشم چند تا تهمت بهش زدن و طلاقش دادن!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سیسیلی جان من بعد از این صحبت شما که خیلی هم دلم شکست، یکی از تاپیکهاتون رو خوندم.
شما عزیزم دقیقا نقطه مقابل من هستین. من آدمی حساس به شوهرم و شما خیلی راحت.

من تو تاپیکتون نظری ندادم ولی اینجا می خوام بگم، فکر نمی کنین همین رفتار شما به شوهرتون اون رو نسبت به شما تا حدودی بی تفاوت کرده؟!

شاید من شما تو انتهای دو پشت بام ایستاده باشیم. شاید لازم باشه هردومون بیاییم وسط پشت بام!