دختر مهربون

سلام عزيزم. اميدوارم حالت بهتر باشه.
من نميدونم چرا ماها عادت داريم به چيزايي كه فكر ميكنيم دست يافتن بهشون مشكله و از حيطه ي حوصله مون خارجه ميگيم ايده آْل!
من به عنوان شخصي كه به اين ايده آل ها رسيده، ادعا ميكنم كه همچين حالي وجود داره و من تجربه گرش بودم، پس ديگران هم ميتونن تجربه اش كنند، فقط اگر اراده كنند و با عمل تكميلش كنند.
يه خورده فلسفيش ميكنم:
ببين عزيزم، روح ما هم مثل جسم ما به غذا احتياج داره (ما هم دوگانه سوزيم:311:) اگر ميخواي احساس خوشبختي كني، بايد غذاهاي حاوي ويتامين خوشبختي، پروتوئين شادي، آهن و كلسيم لذت بهش بدي، مثلا غذاهايي مثل: كار در هنگامي كه حوصله ي هيچ كاري نداري، عمل مثبت (مثل: كمك به فقرا، رد كردن نابينا از خيابون، ياددادن درس به غايبين كلاس، جا دادن پيرزن رو صندلي اتوبوس و....، ) سحرخيزي و تنظيم خواب. عمل به برنامه، غلبه بر نفس، دوري از غيبت و دروغ و ترس و .... فكر كردن به خدا، نگاه كردن به طبيعت و كشف رموز طبيعت و.....
ببين چقدر غذاهاي خوشمزه هست، اونوقت شما غذاهاي بي خاصيت مثل: نااميدي و تنبلي و... ميخوري. گاهي هم كه گرسنه اش ميذاري!:311:
خانومي شايد ما نبينيم كه چه اتفاقي براي روحمون ميوفته، ولي به هرحال ما بايد دركش كنيم. تا نيازشو هم برطرف نكني همينجور erorr ميده.
بنابرين شروع كن. همين الان. يه كاغذ و يه قلم بگير دستت. اهدافتو بنويس، و سعي كن خودتو به ايده آل نزديك كني. من كار زير رو انجام ميدم، موفق هم بودم. شما هم ميتوني الگوبرداري كني:
1. كارهايي كه ميخوام فردا انجام بدم رو يه كاغذ مينويسم و به هر كدوم يه بت نسبت ميدم. مثل: بت خواب، بت درس، بت فعاليت، بت نماز و.... و بعد به جنگشون ميرم.
2. به هر بت يه مربع اختصاص ميدم.
3. اگر در كارم موفق بودم،مربع رو با رنگ آبي علامت ميزنم و ميگم: مثلا: من بت خواب رو شكستم و امروز خواب نموندم. و اگر نا موفق بودم مربع رو با رنگ قرمز علامت ميزنم و ميگم: دلايل عدم موفقيتم اينها بوده، پس بايد سعي كنم دور بعد حتما بشكنمش، بنابراين آنقدر تلاش ميكنم تا موفق بشم.

البته در كنار موارد فوق موارد معنوي رو هم اثر ميدم ولي نه با هم. مثلا تلاش ميكنم چهل روز كمتر از سه بار در روز غيبت كنم، بعد چهل روز كمتر از دو بار و نهايتا هيچ بار! اگر غيبتم از دوز در نظر گرفته شده كمتر شد خودمو تشويق ميكنم و اگر بيشتر شد، خودمو به روشي عادلانه تنبيه ميكنم. و اينجوري اخلاق هاي اشتباهمو يكي يكي ترك ميكنم. در ضمن: يه جايي هم براي احتمال اشتباه ميذارم تا نا اميد نشم.

ميبيني چقدر راحت ميشه شاد بود؟

سلام یاسای عزیز:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yasa

دختر مهربون جون
در مورد بيمارستان كه ناراحت نباش قرتي بازي بود چيز خاصي نيست

خب خدارو شکر که چیز مهمی نبود:72:

اما در مورد خودت تو چرا اينقدر خدا رو ظالم و خشن ميبيني؟
خدا خيلي مهربونه خدا ارحم الراحمينه.همين كه ناراحتي از اينكه چرا خدا رو احساس نميكني يعني خداباهاته.

ممنون. با حرفات حس های خوبی بهم دادی:72:

البته متاسفانه بدجوري خدا رو در ذهن ما بني بشر ظالم و انتقام گيرنده و ... معرفي كردند اما ...
باور كن كه تو خوبي خيلي خوب چراكه نه؟ همين دل پاكت نشون دهنده ي خوبيته. در حديثي از امام صادق داريم كه اگر ديديد چند صاحب نظر در مورد مسائل ديني نظري را به طور مشترك داده اند اما دل شما آن را نمي پذيرد و قبول نمي كند به نداي دل خود عمل كنيد.:163:
ميدوني اين يعني چي؟ يعني تو خيلي هم خوبي يعني بهتريني. چرا خودتو پست ميدوني چرا فكر ميكني از خدا دوري هرگز

ممنون . از خوبی خودت همه رو خوب میبینی.:72: وقتی یکی بهم صفات خوب نسبت میده، پیش خدایی که از همه ی کارای ریز و درشتم خبرداره شرمنده میشم.

تو خوابگاه كه بودم يكبار دوستم زهرا كه الهيات ميخونه اومد و در مورد بخشي از قرآن و حرفايي كه استاد تفسير قرآنشون از اون آيات گفته صحبت ميكرد من كه ديدم حرفاش رو اصلا نمي تونم بپذيرم بهش گفتم : زهراجون دورت بگردم اينا رو بي خيال شو :302: من به همين چهارتا دونه آيه اعتقاد دارم تو رو خدا بذار لااقل همين چهارتا دونه اعتقادم سرجاش بمونه :311:

اما با اون وضع اسفبارم هنوزم فكر ميكنم دختر خوبيم :311: پس اينقدر از رحمت خدا نااميد نباش كه اين بزرگترين گناهه :305:

گفتم که خودت خوبی عزیزم. مطمئن باش:72:

---

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

Hamed65عزیز، ممنون از وقتی که میذارید.:72:
این شرایط و این آدم هایی که مثال زدید، اگه من جای اونها بودم دیگه واقعا نمیدونم چه کار میکردم.
واقعا نمیتونیم شکر نعمت هاش رو به جا بیاریم.
اما وقتی این حالتا میاد سراغ آدم، همش نداشته هاش رو میبینه. نه داشته هاش رو. و این مثل بادی میمونه که توی آتیش می افته و شعله ور ترش میکنه. و هی حال آدم بدتر و بدتر میشه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

shabe barooni عزیز، :72:
ناراحت نشی ها از دستم. :72:
حرفات قشنگه ها. اما بازم میگم. احساس دور بودن نسبت بهشون دارم. منم از این کارایی که میگی کردم تا حالا. که مثلا کارایی که میخوام بکنم و برام مهمه بنویسم و علامت بزنم و از این کارا. ولی هیچ وقت به چند روز نرسیده گذاشتمش کنار. نمیدونم. انگار که یه جایِ اصلی ترِ کار میلنگه. انگار که باید اول یه چیز دیگه خوب بشه بعد این کارا حالم رو بهتر میکنه. نمیدونم درست فکر میکنم یا نه. اما این تجربه ی شخصی منه.

تو رو خدا ببخشید اینجوری گفتم ها. :72:نظر شما برام کاملا محترم و متینه. میدونم شما هم از روی تجربه شخصیتون و اطلاعات جور واجوری که از منابع علمی و... بدست آوردی داری منو راهنمایی میکنی.
از این بابت حسابی ازت ممنونم.:72:

سلام عزيزم.
قبل از هر چيز بگم براي چي بايد ناراحت بشم؟ من عاشق انتقاد هستم. چون منو ميسازه.... ممنونم.:104:
خب با اين حساب بايد روش ديگري رو امتحان كنيم. اما قبلش يه نكته:
خودتو لوس نكن ديگه... ببين خانومي، شما هرچقدر بيشتر بر داشتن اين حال نا به سامان اصرار بورزي، بيشتر فرصت با خدا بودن رو از دست ميدي. اينم يه جور حيله ي شيطانه. بهترين راه مبارزه با شيطان اينه كه دستشو بخوني. پس سعي كن دستشو بخوني. اون الان ميخواد با اين افكار و .... يه چند روزي شما رو از خدا دور نگه داره. ما درك نميكنيم ولي براي شيطان كه سرش تو حساب كتابه، چند روز هم چند روزه.
بنابراين: الان ديگه وقت خواستن نيست، وقت عمل كردنه. بعضي چيزا هستن كه تا وارد عمل نشن، مفهومشون رو نمايي نميشه. خداوند توي قرآن ميگه: آنهايي رستگار ميشن كه ميگن شنيديم و اطاعت كرديم. يعني چي؟ يعني وقت رو به پاسخ به سؤال هايي كه شيطان در ذهنت مطرح ميكنه نگذرون. بشنو و اطاعت كن و قطره قطره فرصت بندگي رو از دست نده كه وانگهي دريا شود! از طرفي نشون ميده كه: اطاعت كن تا اصل مطلب برات روشن شه. و باز از طرفي حالا كه تو قرآن چنين دستور محكمي داده، بنابراين نشون ميده كه وقتي خدا گفت: حتي قتل هم كرده باشي، من بخشنده هستم، پس بدون اطلاف وقت به سوي من برگرد، چون و چرا نيار، بگو: شنيدم و اطاعت كردم!
اما يه روش هست، بهش ميگن روش يك شبه! به اين صورت كه: شما همين امشب با خدا خلوت ميكني، تا جا داره توبه ميكني، گريه ميكني، نذر و نياز ميكني و خلاصه خودتو خالي ميكني، تا وقتي كه قلبت احساس كرد،توجه خدا رو جلب كردي. و آخرش ميگي: خب ديگه خدايا آشتي! يه فرصت ديگه ميخوام. بعدش فقط دو ركعت، حتي بدون وضو نماز ميخوني و بعد شروع ميكني به صحبت هاي عاشقانه با خدا و خودت رو آروم ميكني. بعدش تلاش ميكني از فردا هر لحظه بيشتر حضور خدا رو احساس كني و قرآن بخوني، و به توبه ات وفادار بموني.
نيام فرا ببينم بازم دنبال بهانه اي.... ميخوام فردا بياي اينجا ازحال خوبي كه داشتي و داري باخبرمون كني، تا خوشحال شيم، بيشتر احساس خوشبختي كنيم.:311::46:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشيد اتلاف رو اشتباه نوشتم.:43:

یاد یک شعر بسیار زیبا افتادم که نسبت به حرفهای دختر مهربون بی ربط نیست:

گر ز حال دل خبر داری بگو
ور نشانی مختصر داری بگو
مرگ را دانم ولی تا کوی دوست
راه اگر نزدیکتر داری بگو

سلام. از همتون ممنونم.:72:

شب بارونیِ عزیز،
ممنونتم بابت انتقاد پذیری بالات:72:
نوشته هات رو خوندم. فکر کنم این یکی بیشتر به دلم نشسته. باید روی همه حرفایی که همه توی این مدت بهم زدین فکر کنم.


حامد عزیز، شعر واقعا قشنگی بود. به دلم نشست. ممنون


فعلا دیگه حرفی ندارم. بازم اینجا سر میزنم.:72:

سلام
اومدم اینجا که از همتون تشکر کنم و اینکه...

آقای آشنای دیروز
من کتاب "روی ماه خداوند راببوس" رو خوندم. حرفای شخصیت "علیرضا" رو چندین بار خوندم. درست همون چیزی بود که میخواستم. دلم رو آروم کرد. دیگه زیاد به مرگ فکر نمیکنم. از خدا نمیخوام منو اونجوری که میخواستم راحتم کنه. خب هنوز بعضی وقتا میاد به ذهنم. اما نه به اون حدِ قبلا که روزی هزار بار ازش میخواستم. به کمک شما دوستای خوبم، خیلی از حس و حال بدِ اون روزا دور شدم.

یه کم روم پیش خدا باز شده. یه کم راحت تر باهاش ارتباط میگیرم. میدونم از سر لطف خودشه که من دارم بهتر میشم.
اگه حرفا و تلنگرای شما دوستای خوبم توی این تالار نبود، نمیدونم چه جوری و چه وقت حالم بهتر میشد.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

شب بارونی عزیز
گفته بودی:
"اما يه روش هست، بهش ميگن روش يك شبه! به اين صورت كه: شما همين امشب با خدا خلوت ميكني، تا جا داره توبه ميكني، گريه ميكني، نذر و نياز ميكني و خلاصه خودتو خالي ميكني، تا وقتي كه قلبت احساس كرد،توجه خدا رو جلب كردي. و آخرش ميگي: خب ديگه خدايا آشتي! يه فرصت ديگه ميخوام. بعدش فقط دو ركعت، حتي بدون وضو نماز ميخوني و بعد شروع ميكني به صحبت هاي عاشقانه با خدا و خودت رو آروم ميكني. بعدش تلاش ميكني از فردا هر لحظه بيشتر حضور خدا رو احساس كني و قرآن بخوني، و به توبه ات وفادار بموني."
راستش خیلی شبا بود که پیش خدا میرفتم و گریه میکردم و درد دل میکردم و ازش کمک میخواستم. حتی درد و دلاییی که براش نوشتم هم الان دارم. اما بعد یه مدت دیدم همه ی نوشته هام تکراری شدن!! همش گلایه، همش شکایت، همش ناله ...
حتی اگه تشکری هم اون وسط میومد، یه خط پایین تر داشتم میگفتم خدا جونم تو که انقدر مهربونی و.... پس چرا زندگی اینجوریه؟ چرا فلان کارم درست نمیشه؟ چرا...؟ چرا...؟
از این جور حرف زدن با خدا خسته شده بودم و حتی شاید خجالت زده!
تصمیم گرفته بودم که دیگه اینجوری باخدای بخشنده ی خودم حرف نزنم...
اما...
مگه جور دیگه ای هم بلد بودم با خدا حرف بزنم!!!
مثل اینکه شما تصمیم بگیری با خواهرت دیگه فارسی حرف نزنی!! (و حداقل از طرف شما اینجوری باشه که زبون دیگه ای بلد نیستی)خب معلومه دیگه هیچ حرفی رد و بدل نمیشه!!
این جوری شد که دیگه کمرنگ شد حرفام. و دوباره یه پرده اومد جلوی ارتباطم با خدا(این حالت از اون موانعی هست که وقتی ظاهر قضیه رو نگاه میکنم، میبینم مانع بخاطر گناه بوجود نیومده. اما بوجود اومده و ممانعت میکنه از اینکه با خدای خودم راحت باشم. ولی نمیدونم. شاید اصل قضیه باز مربوط به گناههایی باشه که از دید خودم دور مونده!!)

ولی یه چیز دیگه هم گفته بودی:
بعدش فقط دو ركعت، حتي بدون وضو نماز ميخوني و بعد شروع ميكني به صحبت هاي عاشقانه با خدا و خودت رو آروم ميكني.
یه چیزی بود که یادم رفته بود و شما یادم انداختی. ممنون.
خیلی واضحه که راه ارتباطی با خدا نمازه. اما نمیدونم چرا وقتی که دلم میگرفت و دوست داشتم باهاش حرف بزنم، هر کاری میکردم بجز نماز خوندن!! (البته جدای نمازهای یومیه) از اون موقع تا حالا پیش نیومده. هر وقت پیش اومد، یاد خودم میندازم که نماز بخونم (البته حتما با وضو)
ممنونم ازت شب بارونی عزیز.
بازم میام و از حال و هوام براتون میگم.

سلام
خوشحالم از شنیدن این که حالتون خیلی بهتره و از این که خوندن اون کتاب براتون مفید بود.

کتاب دیگری را جدیدا خودم مطالعه کردم که از مطالعه اش لذت بردم و گمان می کنم اگر از خوندن "روی ماه خداوند را ببوس" استفاده کرده اید از این کتاب هم استفاده خواهید کرد: "لبخند مسیح"
http://www.efeh.com/images/products/...handmasihb.jpg
این کتاب رمانی عاشقانه عارفانه است که جملاتی زیبا و تفکر برانگیز داره. برخی از جملات این کتاب :

نگار!

نمی دانم چرا ما، خدا را از زندگی روزمره، جدا می کنیم. حتی او را از خودمان هم جدا می کنیم. یک موجود بزرگ آن بالا نشسته، همه را می بیند و به حرفها گوش می کند. اگر دلش خواست کمک می کند و اگر نخواست نمی کند و ما با بی میلی، بارها و بارها می خواهیم. تهدیدش می کنیم. داد می زنیم.

به او به چشم پادشاهی نگاه می کنیم که سالها و قرنها با ما فاصله دارد و چیزهایی که به ما یاد می دهند، فقط این فاصله را زیادتر می کند و ما را از او دورتر.

برای همین گاهی، دیگر تصمیم می گیریم با او کاری نداشته باشیم. زندگی خودمان را بکنیم و فراموشش کنیم.



اگه خدا نبود نگار ... خیلی ها خدا رو تو قلبشون می کشند و اونوقت از زندگی بدون خدا احساس پوچی می کنند. تازه به ما می خندند که برای پیدا کردن آرامش کاذب، از خدا حرف می زنیم.

خیلی ازتون ممنونم.

از این دست کتاب ها اگه بازم سراغ دارید بهم معرفی کنید لطفا.

بعضی وقتا آدم دوست داره همه ی دونسته هاش رو به یه زبون دیگه هم بهش بگن. شاید بیشتر تاثیر بذاره.

فکر کنم دیگه بیفته برای بعد تعطیلات عید. اما هر وقت خوندم میام اینجا و میگم که چطور بوده.

ممنونم بابت محبتاتون.:72:

سلام.
دوس داشتم این شعر رو به دوستای گلم که اومدن و دلداریم دادن هدیه کنم
اشک شوق میریزم هر دفه که میخونمش

منم زيبا
که زيبا بنده ام را دوست ميدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو ميگويد
ترا در بيکران دنياي تنهايان
رهايت من نخواهم کرد
رها کن غير من را آشتي کن با خداي خود
تو غير از من چه ميجويي؟
تو با هر کس به غير از من چه ميگويي؟
تو راه بندگي طي کن عزيزا من خدايي خوب ميدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکي .يا خدايي ميهمانم کن
که من چشمان اشک الوده ات را دوست ميدارم
طلب کن خالق خود را.بجو مارا تو خواهي يافت
که عاشق ميشوي بر ما و عاشق ميشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم،اهسته ميگويم، خدايي عالمي دارد
تويي زيباتر از خورشيد زيبايم.تويي والاترين مهمان دنيايم.
که دنيا بي تو چيزي چون تورا کم داشت
وقتي تو را من افريدم بر خودم احسنت ميگفتم
مگر ايا کسي هم با خدايش قهر ميگردد؟
هزاران توبه ات را گرچه بشکستي.ببينم من تورا از درگهم راندم؟
که ميترساندت از من؟رها کن ان خداي دور
آن نامهربان معبود.آن مخلوق خود را
اين منم پروردگار مهربانت.خالقت.اينک صدايم کن مرا.با قطره اشکي
به پيش اور دو دست خالي خودرا. با زبان بسته ات کاري ندارم
ليک غوغاي دل بشکسته ات را من شنيدم
غريب اين زمين خاکي ام.آيا عزيزم حاجتي داري؟
بگو جز من کس ديگر نميفهمد.به نجوايي صدايم کن.بدان اغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ايمان
قسم بر اسبهاي خسته در ميدان
تو را در بهترين اوقات اوردم
قسم بر عصر روشن ، تکيه کن بر من
قسم بر روز، هنگامي که عالم را بگيرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهايت من نخواهم کرد
براي درک اغوشم,شروع کن,يک قدم با تو
تمام گامهاي مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو ميگويد
ترا در بيکران دنياي تنهايان.رهايت من نخواهم کرد

سهراب سپهری

سلام..
چقدر دیر به این تاپیک سر زدم و چقدر جای جای این تاپیک پر از عطر اوست....
دختر مهربان عزیزم ببخش که من شروع کردم و ادامه ندادم..شاید چون منم زاده سکوتی هستم که خنده ام ارایشگر عمق ان است ...
چقدر صحبت های زیبای دوستان منو امشب به فکر برد ..امشب که بعد مدت ها تنها هستم و بیدار نشسته ام و از حرف های شما و خدا می شنوم..
از تک تک پست ها ممنونم واقعا آموزنده بودند و از کتاب های خوب آشنای دیروز!!
دختر مهربان..نمی دونم الان خدا کجای زندگی توست..
نمی دانم پرده میان شما چقدر نازک یا ضخیم است..نمی دانم الان دست خدا را بر شانه هایت احساس می کنی یا نه ..
نمی دانم خلوص را می شناسی یا نه ..
فقط می دانم خدا همه جا هست و هیچ کجا نیست..بارها دست کشیدم بر پهنه اطرافم و هیچ لمس نکردم ولی وقتی فراموشش کرده بودم دست های مهربانش را بر روی شانه های خسته ام حس کردم..
نمی تونم برات بگم که من هم روزهای زیادی به مرگ اندیشیده ام شاید حدود 3-4 سال قبل ...
وقتی از نزدیک مرگ رو می دیدم ..می فهمیدم که اصلادور نیست و من نباید آرزوی اون رو بکنم چون خیلی ها رودیدم که ناخواسته !! مرده بودند و من می دانستم هنوز قصد رفتن نداشتند...
هیچ وقت هراس مرگ را از نزدیک حس کرده ای؟
چرا چیزی را طلب می کنی که هیچ سنخیتی با روح انسان ندارد..درسته که من خیلی دیر اومدم و الان خیلی حالت خوب شده ولی برای همیشه زندگی خودت بدون عزیزم..برای هر نفسی که بالا میاد و هر نفسی که فرو میره به قول خواجه عبدالله انصاری باید شکر گذار بود که بسیار نفس ها من از نزدیک دیده ام که آرزوی بازگشت داشته اند ولی در سینه خفه شدند و ...............
عزیزم بدون که خدا همیشه کنار ماست ..اونو نخوان ..اونو حس کن...می دونی چطور ...بهش فکر نکن..فکر نکن اون باید راهگشات باشه ..فکر نکن اون باید مشکلاتتو حل کنه..فکر نکن اون باید دستتو بگیره راهت ببره ..بلکه تو باید نشان بدی که می تونی راه بری...حرکت کنی ..مشکلاتو حل کنی و اونوقت خدا همیشه کنار توست حتیوقتی وسط راه چند پله به پایین پرتاب میشی اون نگاهت می کنه چون بهت ایمان داره ..دستتو نمی گیره چون ایمان داره تو توانایی ایستادن داری...پس بدون خدا کنار ماست ...همیشه و همیشه پس انسان بودن خودتو به خدا نشون بده و بذار خدا از معجزه خودش لذت ببره اونوقت همیشه دست های مهربونشو حس خواهی کرد ..من بهت قول میدم عزیزم..
خوشحالم حالت خوبه..
موفق باشی....:104: