سیسیلی عزیزنقل قول:
نوشته اصلی توسط sisili
این سخن پر محتوا از امام علی علیه السلام هست .
============
و اما
شنیدی میگویند آنچه نپاید دلبستگی نشاید !
دنیا و هر آنچه در آن است ماندنی نیست ، الا نحوه استفاده از آن ،یعنی بهره خوب یا بد از آن بردن ماندنیه و همراه جدایی ناپذیر ماست . و همین هم به ما این درس را می دهد که بجای دلبستگی به ظواهر ناپایدار دنیا ، در پی بهره های مفید و ماندی آن باشیم و از آنچه وبال گردن ما می شود ( ماندنیهای وبال ) دوری کنیم .
بنا به سخنی از امام علی ( ع ) دنیا هم فی نفسه بد نیست ، و ارزش دنیا به استفاده ایه که ما ازش می کنیم ، اگر خوب استفاده کنیم ، دنیا خیلی هم خوبه و اگر بد استفاده کنیم خیلی بد جلوه می کنه ، اگر خوب ببینیم خوبه و اگر بد ببینیم بد نمایان میشه . و همه اینها به دید و منش ما برمیگرده ، آدمهایی که خوب زندگی می کنند وقتی از این دنیا خارج می شوند تازه اول خوشیهاشونه یعنی ورود به دنیایی وسیع تر و شیرین تر را تجربه می کنند و اما اونی که بد زندگی می کنه برعکس .
آری گذر هر از گاهی به گورستانها و غسالخانه ها ( البته به شرط ظرفیت روحی مناسب ) بسیار در مسیر قطع وابستگیها ما را یاری می کند ، وقتی می بینیم به قول شاعر :
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است
البته در ظاهر و در دید و شنوایی ما خاموشه و الا پر از حرفها و حکایتها و ماجراهاست . در خواهیم یافت ، به راستی چرا برای چند صباحی عمر گذرا این همه غفلتها را به جان می خریم تا فلان کنیم و بهمان کنیم و ... خیلیهاش رفتارها و اعمال نسنجیده و وبال ساز است ، در حالی که همین فرصت را می توانیم بهترین بهره را از دنیا ببریم تا هم برای خود مفید باشیم هم برای دیگران ، آن بهره مندی ای را داشته باشیم که ماندنیست .
و باز هم :
هر آنچه نپاید دلبستگی نشاید .
و هر آنچه وصل به حق ( خدا ) نباشد ، هالک ( نابود شدنی ) است .
و هر چه در تعادل و صحت نباشد وصل به حق نیست .
پس حق یعنی تعادل و صحت در عمل ( عمل صالح )
و صالحین رستگارانند ( رها از هر وزر و وبالی و واصل به نیکی و خیر )
و دنیا اگر سخت هم بگذرد برای صالح محل کسب فضیلت است ( الدنیا مزرعة الآخره ) و غمی ندارد از رنجهایش ( لاخوفٌ علیهم و لا هم یحزنون ) و چو از این دنیا خارج می شود ، تولدی دیگر می یابد در دنیایی در آستانه جاودانگی . و کیست که از اینگونه بودن و رفتن محزون باشد !!!
و دلتنگی تنها نصیب ماست که از این گونه عزیزان بی بهره می شویم و اینم با یاد خوبیها و جایگاه نیکویشان تسکین می یابد .
با اوصافی که از پدر داشته ای از نیکان بوده و خوش باش که نزد پروردگارش در آرامش است .
.