+خانمها (همه و مخصوصا مذهبی) لطفا کمک کنن

سلام
می دونم منتظر پاسخ فرشته مهربون هستی ،ولی دلم نیومد به عنوان یه دختر چیزی نگم .
من فقط نظره شخصیم رو میگم ومطمئنا نظره کارشناسی نیست .فکر میکنم وقتی دو نفر به هم علاقه دارن ، نا خودآگاه این علاقه خودش رو تو رفتار وگفتار نشون میده ، مگه میشه تو ابرازه علاقه کاملا حساب شده ومنطقی وبراساسه دو دوتا چاهارتا عمل کرد .دست خوده آدم نیست که بالاخره یه توقعاتی ایجاد میشه .ایشون به شما علاقه داره ولی ممکنه نتونه اونجور که شما دلتون می خواد این رو نشون بده ، بنظرم شما باید نحوه ارتباطه ایشون با دیگران مثله پدرومادر وخواهر ،برادر ودوستانش رو ببینید ، شاید به شناخته شما از دختره مورده علاقتون کمک کنه .البته میگم این فقط نظره شخصی منه ، :72:

سلام خانم لیلی

خیلی ممنون از جوابتون، من منتظرم که هر کسی می تونه راهنمایی کنه که شما زحمت کشیدید و گفتید، ممنون.

ازش چند بار پرسیدم که با بقیه (خواهر و برادر، پدر و مادر و دوستان) چه جوری رفتار می کنی، می گه من کسی رو ناراحت نمی کنم. البته راستم می گه خوب، مثلا منم وقتی فکر می کنم یادم نمیاد که خواهر و برادر یا پدر و مادر یا دوستانم ازم ناراحت شده باشن.
ولی تو این مناسبات که انتظارات بیشتره بالطبع احتمال ناراحتی دو طرف هم بیشتر می شه.

سلام

انگار فرشته مهربان کمتر به تالار سر می زنن، اما من هنوز منتظرم.
تاپیک رو آوردم بالا که یاداوری بشه.

دوستای دیگه نظری ندارن؟

جناب گرین

الوعده وفا ، اما با چه تأخیری !!!!!!:163:

واقعاً شرمنده از این تأخیر طولانی ، امیدوارم جبرانش با مفید بودن این پست باشه . ان شاء الله .

من با مطالعه دوباره پستهات ، می خواهم بنا به بیانات خودتان به اصل دغدغه شما اشاره کنم و بعد از پاسخ به دغدغه شما ، کلیاتی را هم که به نظرم میاد بد نیست بدانید را بیان کنم .

دغدغه اصلی شما در موضوع مطرح شده ، نگرانی از امکان عدم داشتن " احساس همدلی " در کسی است که به عنوان همسر آینده در نظر گرفته اید .

از آنجا که به نظر میرسه همدلی برای شما در رابطه فی مابین خود و همسر مهم هست ، اهمیت دادن به این مسئله هم حق شماست .

بنا به اشاراتتان شما رفتار متناقضی را در دختر مورد نظرتان مشاهده کرده ای که به نظر می رسه همین هم پاسخ وی را برایتان قانع کننده نساخته . بنا به آنچه بیان داشته ای از طرفی خیلی راحت به شما ابراز احساس و علاقه می کند و از طرف دیگر وقتی شما از وی یا هر چیز دیگر ناراحت می شوید ، می گویید که ایشان توجهی نمی کند و وقتی مورد اعتراض واقع می شود ، پاسخ می دهد که چون فعلاً در تعهد ازداوج نیستیم چنین است و بعد از ازدواج اینگونه نخواهد بود. و شما تردید دارید که حرف و وعده وی درست باشد و گویا نگرانیتان این است که بعداً هم چنین باشد و به تصور شما خودخواه باشد .

اگر درست شما را و دغدغه شما را درک کرده باشم . باید بگم که ابهام برایتان پیش آمده چون به نظرت دوگانگی رفتار دیده ای . در تصور شما جای سئوال است ، دختری که معتقد است قبل از ازدواج به ناراحتی شما نباید توجه نشان دهد ، چطور پیش از ازدواج راحت ابراز احساس و علاقمندی می کند ؟!! اگر تصور شما را درست بازخوانی کرده باشم ، نقطه نگرانی شما از بابت اینکه در مورد حس همدلی در وی برای آینده نگران هستید و به عبارتی سلب اطمینان از شما کرده همینجاست .


اگر این باشد و درست فهمیده باشم :

من شما را درک می کنم و با توجه به مهم بودن همدلی و هم حسی در روابط ، برای شما ، به نظر من هم این رفتار نقطه قابل توجه و نکته قابل تأملی هست و لذا شما در وضعیت رسمیت بخشیدن به موضوع ازدواج نیازه با کمک مشاور و راهکارها و پیشنهادهایی که دریافت می کنید برای سنجش این مورد و تناسب هر دو با معیارهای یکدیگر اقدام کنید .

این از دغدغه اصلی شما .

اما نکاتی که به طور کلی در موضوع ازدواج و این رابطه و انتظارات مفید می دانم خدمت شما عرض کنم را ان شاء الله در پست بعدی خواهم گفت .

پس تا بعد ( ان شاء الله به زودی )

سلام
خیلی ممنون که وقت گذاشتین.

بله، درست متوجه شدین. البته موضوع فقط بی توجهی به ناراحتی ها نیست، و علاوه بر بی توجهی معمولاً در این جور موقعیت ها عصبانی هم می شه و حرف هایی هم می زنه که در موقع آرامش خلاف اونا رو میگه.

باید بگم که در واقع عدم همدلی یه بخشی از اون نگرانی هاست که من از این رفتار دارم.
یعنی اینکه با توجه به این رفتارها بعضی اوقات فکر می کنم که منو فقط برای خوشحالی ها میخواد و در موقع ناراحتی سعی می کنه که فرار کنه. و اینکه نگران این موضوع هستم که بعد از ازدواج هم در مقابل کوچکترین خواسته من اینطور مقاومت کنه.

منتظرم که نظرات ارزشمندتون رو در مورد این موضوع و همون انتظاراتی که شما گفتین بخونم.
و یه سوال دیگه، به نظر شما این انتظارات از ازدواج زیاده؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط green

البته موضوع فقط بی توجهی به ناراحتی ها نیست، و علاوه بر بی توجهی معمولاً در این جور موقعیت ها عصبانی هم می شه و حرف هایی هم می زنه که در موقع آرامش خلاف اونا رو میگه.

---

با توجه به این اشاره ، شما نیازه که روی کنترل هیجان وی هم دقیق بشوید ، اینکه عصبانی هم می شوند نشونه اینه که موضوع اساساً به توجه وی به محدودیت پیش از ازدواج باز نمیگرده و به کنترل هیجان و تکانه ها و همون شاید میزان همدلی باز می گرده که نیازه به کمک مشاور سنجش بشه .

نمیشه گفت لزوماً خودخواهیه ، در عین اینکه ممکنه باشه ، چون خودخواهی را صرفاً با این واکنشها نمیشه سنجید ، میشه که آدمی خودخواه باشه اما زود هم عصبانی نشه ، و یا بلد باشه همدلی هم داشته باشه و ..... .

برای درک خودخواهی که مشخصه برای شما مهمه ، در رفتارهای دیگر او با دیگران باید دقیق شوی و یا امتحان کنی .( همان طور که گفتم مشاوره را مد نظر قرار دهید )

از جمله مسائلی که می خواستم بگویم که در کل توجه کنید :

یکم : پرهیز از روابط پیش از ازدواج است که دلایل آن را بارها در تالار عنوان داشته و شما هم قطعاً مطالعه نموده اید .

دوم : توجه به گامهائیه که برای ازدواج نیازه بپیمایی که در لینک زیر می توانی بجویی :
http://www.hamdardi.net/thread-12798-post-116961.html#pid116961

سوم : این لینکها را برای ورود به مرحله شناخت مطالعه و نصب العین داشته باشی بد نیست ( البته این تردید و توجه کنونی شما می تواند مصداقی از همین توصیه ای که در این لینکها شده باشد )

http://www.hamdardi.net/thread-12987-post-118987.html#pid118987
http://www.hamdardi.net/thread-12987-post-119005.html#pid119005
http://www.hamdardi.net/thread-12987-post-119116.html#pid119116

موفق باشید

آقای green
اگه این خانم واقعا نسبت به احساسات و غم و شادی شما چنین عکس العمل و واکنشی داره ، جدا جای تامل و احتیاط داره و به خاطر خوشبختی تون حتما مشاره برید چون این کار و شغل مشاور هست و در این زمینه تجربیات فراوانی داره و متخصص رفتار شناسی هست.

درسته که هنوز ازدواجی صورت نگرفته اما شما که گفتید قصد ازدواج دارید و زیر نظر خانواده ها دارید مرحله شناخت رو طی می کنید. شناخت هم یعنی همین دیگه، با اخلاق و رفتار و عمل و عکس العمل همدیگه تو موقعیتهای مختلف آشنا میشید و بر این اساس تصمیم می گیرید.
بعضیها به ظاهر هم که شده سعی میکنند طرف رو راضی نگه دارن اما اینکها ین خانم حتی به ظاهر هم اینکارو نمیکنه جای تامل داره!
اگه فرض کنیم به خاطر محدودیتهای پیش از ازدواجه پس چرا خودش راحت هر وقت دلش میخواد ابراز علاقه میکنه اما نوبت شما که میشه میگه فعلا نمیشه !

نمیدونم مشاوره رفتید یا نه اما بهتره هرچه زودتر اقدام کنید
موفق باشید

همه ي ما بازدارنده و صاعقهايي داريم كه مربوط به بخش پيش نويسي ماست .


يادمان باشد
شما و نه هيچ كس ديگر حق ندارد و نمي تواند انگشت اتهام مستقيم به سمت ايشان كه حاضر نيستند بگيريد و به "عدم همدلي "متهمش كنيد .

و بايد توجه داشته باشيم كه اين خانم باورهاي بازدارنده ي مذهبي دارد( به درست بودن يا غلط بودن و ميزان آن هم كاري ندارم ) و آنچه كه شمابه عنوان دوگانگي رفتار ي از آن ياد مي كنيد از ديد من بسيار قابل درك و عادي است و من به آن دوگانگي نمي گويم . ايشان يك جاهايي كه خودش در قالب خودش مي رود واز باورهاي مذهبي اش فاصله مي گيرد ابزاز علاقه اي مي كند اما نوبت شما كه مي شو د بازدارنده هايش بر حسب ترس و فشار فعال مي شود . اين كاملا قابل درك است .

براي مثال

اگر طرف شما ( خانم ) بازدارنده ي "به من نزديك نشو" و يا " تعلق نداشته باشد" داشته باشه ( برداشت شخصي من بر حسب گفته ي شما ) و اين بازدارنده در زماني فعال بشه كه شما به ايشان ابراز علاقه و محبت مي كنيد و.... ( بر مبناي گفته ي خودتا ن ) در كليد خوردن و فعال شدن بازدارنده ي ايشان شما نقش مهمي داريد چرا كه اگر ايشان درگير فشار و ترس نشود بازدارنده اي هم فعال نميشه مثل مواقع عادي كه مي فرمائيد واكنشها و رفتارهايشان به گونه اي ديگر است .

اين از نقش شما !




ولي اين حرفها به معني اين نيست كه ايشان نقش منفعل بايد داشته باشد.

يك بحث هم آگاهي و شناخت ايشان از ضعفهاي خودش است و يك بخش هم كنترل ايشان روي خودش است و.....همانطور كه شما هم چنين نيازي در مورد خودتان داريد .



پس با اندكي آگاهي و مهارت و به كارگيري توانايي همه چيز كاملا مي تواند قابل كنترلباشد . به همين دليل در اين راستا مشاوران كمك هاي فوق العاده اي مي توانند به ما بكنند .

به شما توصيه مي كنم به همراه هم به مشاور مراجعه كنيد و از گروه درماني هاي خوبي كه امروزه وجود دارد بهره ببريد و به دريافت اطلاعات در سايت اكتفا نفرمائيد چرا كه اينجا بحث مهارتي مطرح است و به كار گيري از توانايي و... .

ولی به نظر من این درست نیست که کسی هر وقت خودش اراده کرد و دلش خواست محبت کنه و محبت ببینه اما وقتی دیگران(کسی که باهاش در مرحله شناخت برای ازدواح هست) به اون نیاز دارند، خودداری کنه.

اگه بخوایم به حساب باورهای مذهبی بذاریم که همین محبت کردن خانم رو هم نمی پذیره چون در هر دوصورت اشکال داره!

نمیشه به بهانه باورهای مذهبی با دست پس بزنیم و با پا پیش بکشیم ، میشه ؟

بالاخره ابراز محبت یا درسته یا غلط دیگه و برای هردور نفر هم یکسان هست.

یه ضرب المثل هست که میگه : یا رومی روم یا زنگی زنگ!

روایت هم هست که : آنچه برای خودت می پسندی برای دیگران هم بپسند.

ایشون گفتند مواقع شادی و خوشی همراهی میکنه اما مواقع ناراحتی که نیاز به همدلی دارند نه و اسمی از رفتار یا حرکت احتمالا غیر عرفی و غیر مجازی هنوز نبردند که اون خانم بخواد خودداری کنه و دچار ترس بشه.
و اتفاقا احتمال ایجاد حالت ترس در مواقعی که هردو شاد هستند و بگو بخند دارند بیشتره نه در مواقعی که یکیشون ناراحت یا غمگینه مگه نه ؟

من با صحبتهای فرشته مهربان و فرانک موافقم و با نظرات آنی به شدت مخالف.
درسته در شرایط عادی کسی مسئول احساس کسی دیگر نیست ( هر چند در تعریف انسانیت و تفاوت انسان و حیوان همینه که انسان ها نباید نسبت به همدیگر بی تفاوت باشند).
و باز هم درسته ایشون باید روحیه خودش رو تقویت کنه و وابسته به کسی نشه ، اما ایشون از تناقض در رفتار شاکی شده! وقتی کسی ابراز علاقه میکنه ، بعد به هنگام ناراحتی خودش رو کنار می کشه و به اصطلاح جا خالی میده ، باید شک کرد که آیا طرف دم دمی مزاج هست یا اینکه اصلا ثبات رفتاری داره؟ کسی می تونه ادعا کنه مسئول احساس شما نیستم که بتونه احساس خودش رو کنترل کنه و ابراز علاقه نکنه! دقیقا با این جمله فرانک موافقم:
نمیشه به بهانه باورهای مذهبی با دست پس بزنیم و با پا پیش بکشیم ، میشه ؟

ایشون از یک دوست عادی انتظار همدردی نداشته ، از کسی که روش به عنوان عمسر آینده حساب می کرده متوقع شده. اصلا در مرحله شناخت باید چه چیزهایی رو ملاک قرار داد؟ فقط سطح تحصیلات و فرهنگی طرف؟ خصوصیات اخلاقی اهمیت ندارن؟
اصلا شما دوست دختر و پسر رو فراموش کن ، تعریف انسانیت چی میگه؟ اصلا 2 همجنس! وقتی یکی در مشکلات و ناراحتی ها همیشه دیگری رو تنها نمی ذاره ، اما به هنگام ناراحتی خودش ، کوچکترین واکنشی از دوستش نبینه ، دچار شک و تردید از همراهش نمیشه؟