وقتي خيلي دلتنگي چه مي كني؟

دلتنگی.....
چیز عجیبی هست و غریب
چون من خیلی ادم اروم و تو داری هستم همیشه دلتنگی هامو تو خلوت با راز و نیاز با خدا و امام زمان در میون میزارم
اما زمانی که تو جمع خانواده هستم اصلا به روی خودم نمی یارم
شاید بعضی وقتها هم یه اشکی در بیاد

دلتنگی برای من تقریبا همیشه هست.. مثل امروز که کلی گریه کردم... اینروزا خیلی خسته هستم خیلی.. همش بغض و گریه!

بستگی داره که واسه چی دلتنگ شده باشم.
اما بیشتر اوقات میرم توی حیاط روی پله میشینم و به دیوار تکیه میکنم و باخدا حرف میزنم.تا حالا هر وقت دلتنگ شدم شب بوده.
واااااااااااااااای چه حالی داره وقتی با خدا حرف میزنی و بعد ساکت میشی.جواب تمام حرفاتو بهت میده .
امتحان کنید

من دوست دارم در تاريکي با خداي خود رازو نياز کنم و با تمام وجودم گريه کنم يا بعضي وقتا اگه وقت داشته باشم دوست دارم برم تا نوکه قله کوه وقتي که خلوته اون وقت با تمام وجودم داد بزنم تا خالي بشم

من دوست دارم تنهای تنها باشم بزنم بیرون دوست دارم گریه کنم همه ناراحتی هام یادم بیاد انقدر گریه کنم تا چشمام ازحدقه بزنه بیرون ازهمه چی سیر می شم ویه سردرددرست و حسابی برای یک روز بعدش حالم خوب می شه و بقیه اشکامو جمع می کنم برای سری بعد
می شینم توی خلوت با خدا حرف می زنم از بدیهام می گم ازا ین که بعضی موقع ها همه روعاصی می کنم اون لحظه حتی جهنم روبه زندگی ترجیح میدم میگم بهشتت رو هم نخواستم ولی دیگه نمی خوام زنده باشم بعد خدابهم رحم می کنه و باز بهم فرصت می ده باز فرصت می ده فکر کنم بالاخره عصبانیش کنم و یه فکری به حالم بکنه ...

سلام به همگی به نظر من هر کس بهتر میدونه چی آرومش میکنه یعنی باید یه چیزی واسه آروم کردنه خودش پیدا کنه و زمان دلتنگیاش بره سراغشو خودشو آروم کنه مثلا من با کتاب خوندن آروم میشم یکی با گریه یکی تو سکوت و دعا خلاصه یه عامل برا آرامشتون پیدا کنین. در نهایت سپردن همه چی به خدا هر چی به صلاحمون باشه واسمون رقم میزنه به شرطی که خودمون ازشرایط خوب استفاده کنیم به امید آن روز
خدایا به بزرگیو کرم خودت یه دل به وسعت دریا به ما جوون عطا کن.......

دلتنگيهايم را به کی بگويم؟

سلام من وقتی دلتنگ می شوم درد دلم را به دریا می گم ولی دریا همیشه جوابیش یکی هست مثل این روزها .ولی دل دریا هم گرفته هست واسه همین حرفی که به دریا میزنم امروز واسه شما دوستان می نویسم.

به دريا شكوه بردم ازشب دشت وزاين عمري كه تلخ تلخ بگذشت:47:
به هرموجي كه ميگفتم غم خويش سري مي زد به سنگ وبازمي گشت