مشاعره

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندنی همه سایه هما را

الودگی خرقه، خرابی جهانست
کو راهروی اهل دلی،پاک سرشتی

یارب سببی ساز که یارم بسلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

تنها نگاه بود و تبسم ميان ما http://qsmile.com/qsimages/156.gif

تنها نگاه بود و تبسم http://qsmile.com/qsimages/40.gif

من ز غم هجر تو افسرده ام
بال و پرم ریخته دل مرده ام

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

دايم گل اين بستان شاداب نمي ماند
درياب ضعيفان را در وقت توانايي

يا رب چه آفتي تو كه خوبان شهر را

چون گل هزارچاك به دل در هواي توست

تو حود ای گوهر یکدانه کجایی آخر
کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

در كنار چشمه سحر

سر نهاده روي شانه هاي يكديگر