به نام خدا
سلام
آنکه هستی من ز هستی اوست / تا هستم و هست دارمش دوست
خدا رو شکر ، مثل اینکه وجود نازنین این مریضیهای اخیر ، دارند به سمت سبد خاطراتم تغییر مسیر میدند. البته به همراهشون هم یک خاطره جدید دارند میبرند و اون تشخیص و تجویز نادرست دو تا از دکترهای نه چندان حاذق هستش که باعث شدند چند روزی رو در حالت آمپاس اونهم از نوع ویژه ، بسر ببرم!
البته یکی از خوبیهای مریضیهای حاد اینه که آدم دوست رو از غیر دوست بهتر میتونه بشناسه! نمیدونید چقدر انرژی داشتم میگرفتم وقتی همسر گرامی! در این شرایط تا حد توانشون داشتند در راه خدمت رسانی (البته از اون نوع دیگرش!) به من سنگ تمام میزاشتند! وقتی در اوج درد داشتم به خودم میپیچیدم با گفتن جمله : "تو اگه بمیری هم ، من یک لیون آب هم به دستت نمیدم!" مرا غرق در شور و شعف میکردند! و همین انگیزه ای میشد برایم تا زودتر بهتر شوم تا جبران اینهمه محبت را بنمایم! :103:
.
بگذریم به قول عزیزی : چون میگذرد غمی نیست!
.
بعد از عمری که تونستم بیام و یک چرخی توی تاپیکها بزنم ، به نظر میاد موضوعات تاپیکهای اخیر به سمت مباحث تخصصی و ژرف خاله زنکی! گرایش پیدا کردند. و دوستان قدیمی تر ، کمتر رغبت به شرکت در موضوعات تاپیکها نشون میدند! در بعضی تاپیکها نیاز به حضور یکی خیلی احساس میشه و اونهم کسی نیست جز "بی دل" که ظاهرا این جنگجوی قدیمی تالار جزو شدگان قرار گرفته. خدایش بیامرزاد! امید که در رجعتی مجلل سر و کلشون آشکار گردد و دیدگانمان منور!
.
خیلی خوبه که بعضی مباحث تخصصی هم توسط کارشناسان در بعضی تاپیکها مطرح شده که مورد نیاز اکثریت مراجعین هستش! دستتون درد نکنه!
.
سالم و سلامت باشید.
.
از همه دوستانی هم که ابراز لطف کردند صمیمانه تشکر مینمایم.
.
بقیش باشه برای ... شاید وقتی دیگر!
.
.
در پناه حق.