یک بیت شعر زییا بنویسد

دلم تنهاست ماتم دارم امشب
دلی سرشا ر از غم دارم امشب

دارد تمام عشق من از دست می رود
انگیزه های زیستن از دست می رود

همواره چون من نه! فقط یک لحظه خوب من بیاندیش لبریزی از گفتن ولی در هیچ سویت محرمی نیست...

دانه بهتر در زمین نرم بالا می کشد
سر فرازی بیشتر چون خا کساری بیشتر

دانی ز چه غنچه خون کند چهره ز شرم
زان روی که کار او گل انداختن است

دایم دل خود ز معصیت شاد کنی
چون غم رسدت خدای را یاد کنی

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه
به من کم می کنی لطفی که داری این زمان یا نه

چه آرزوی محالیست زیستن با تو
مرا همی بگذارند یک سخن با تو...

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

بشنو از نی چون حکایت می کند
از جداییها شکایت می کند
کز نیستان تا مرا ببریده اند
در نفیرم مرد و زن نالیده اند

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم را ز است